ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ยัยผู้หญิงน่ารำคาญเอ๊ย.....:ชิกามารุ
ทุกคนในห้องมองมาที่ผู้มาใหม่ทันทีราวกับนัดไว้ อาจเป็นเพราะประตูกระจกสภาพเก่าที่ส่งเสียงดังขึ้นมา ขัดเสียงสนทนาก็ได้....
ดังขนาดที่คนคุยเสียงทะลุกระจกออกมาด้านนอกยังหยุดได้อ่ะ คิดดูละกัน-_-;
...แต่ยังมียัยผู้หญิงผมเหลืองตะโกนปาวๆอยู่อ่ะนะ. ท่าทางว่าเจ้าหล่อนจะไม่รู้สึกตัว
ผมที่เป็นผู้มาใหม่พูดขึ้นด้วยเสียงเนือยๆปกติของผม"ทุกคนมุงดูอะไร งานการไม่มีทำรึไง"แม้จะพูดออกไปแบบนั้น เเต่ผมก็รู้ว่าทุกคนกำลังมองยัยแปดหลอดนั่น เเล้วนั่นหล่อนบ่นใส่ใครกันน่ะ น่ารำคาญเป็นบ้า"อ้าว ซาอิ"
"หวัดดีครับ คุณสารวัต~"หมอนั่นยิ้มหน้าระรื่นเฉกเช่นเดิม อย่างกับว่ามันมีหน้าอยู่หน้าเดียวอย่างงั้นเเหละ-_-
ถ้าดูจากรูปการณ์เเล้ว(วิญญาณตำรวจยอดนักสืบเข้าสิง)ไอ้เพื่อนบรรลัยนี่คงปลอมตัวเป็นผมอีกเเล้วสินะ เฮ้ออออออ ชอบหาตัวนางแบบด้วยวิธีนี้อยู่เรื่อยเลยสิ=_=(ตาปรือเริ่มง่วง)
"อืม อย่าบอกนะว่านายปลอมเป็นฉันอีกเเล้วน่ะ หาวว~"ผมหาวหวอดๆ มือใหญ่ปิดปากตัวเองลวกๆเหมือนเดิม
"ครับ. เจอนางเเบบที่โดนใจด้วยล่ะครับ~สารวัตชิกามารุ~"
"อืม เอาเธอออกมาจากห้องขังสิ ก่อนที่สถานีฯของเราจะระเบิดซะก่อน=_#o"ผมพูดพลางขยี้ตาเล็กน้อย เเต่ไม่วายยัยผู้หญิงน่ารำคาญแปดหลอดนั่น ดันก้าวเท้ากระเเทกส้นสูงของเธอฉับๆมาทางผมด้วยความรวดเร็วเเละว่องไว
หมับ!
ข้อมือใหญ่ของผมถูกผู้หญิงประเภทที่ผมจัดให้ว่า"น่ารำคาญที่สุด"จับเเน่น อันนี้ผมพึมพำกับตัวเองเบาๆอ่ะนะ=_#
"พูดอะไรนะ!น่ารำคาญที่สุดงั้นเหรอ?!ฉันได้ยินนะยะ!"เธอพูดเสียงดังใส่ผมจนหูคู่นี้มีอันเจ็บปวดรวดร้าว"เเล้วไอ้ที่ว่าสถานีฯระเบิดหมายความว่าไง ฉันรู้นะว่านายหมายถึงเสียงฉันน่ะ!"
อะไรวะ พูดเองตอบเอง ยัยนี่บ้ารึเปล่า= =?
"...หาวว~=o="ผมหาวขึ้นมา สงสัยเมื่อคืนจะทำงานดึกไปหน่อย ต้องรีบไปพักผ่อนเเล้วล่ะ
"นะนาย...นายกล้า...กล้าหาวใส่สุภาพสตรีหน้าตาดีอย่างฉันงั้นเรอะ!"เธอหน้าเเดงด้วยความโกรธจัด"นายมัน...หยาบคายที่สุดเลย!ฮึ่ย"เธอสะบัดหน้าเเละสะบัดข้อมือผมให้เป็นอิสระ เเต่ว่าเเรงเยอะเหมือนกันนะเนี่ย เล่นเอาซะเเดงเบาๆเลย
เเต่ว่าถ้าอย่างเธอเป็นสุภาพสตรีหน้าตาดี นาตาลีไม่เป็นนางงามอวกาศโลกเเห่งนาซ่าไปเลยเรอะ=_=
ฮึดฮัดได้ไม่นานผู้หญิงผมบลอนด์ยาวสวยก็กระโดดหมับเข้ากอดยัยผู้หญิงตรงหน้าผมทันทีที่ได้ออกจากห้องขังพิเศษที่ผมต้องถ่อไปขออนุญาตกรมตำรวจ โดยงบประมาณทั้งหมดผมต้องเป็นคนออกเอง เพื่อให้ซาอิสามารถเจรจาการค้ากับว่าที่นางแบบของมันได้เป็นการส่วนตัว
"เเงงงงง...ยัยซากุระฝากเธอมาใช่ม้าาาา"ผู้หญิงที่สวมเสื้อคลุมตัวเก่งของซาอิอยู่ร้องโอดครวญขึ้นมา พบว่ามือคู่สวยที่กำลังกอดคอเพื่อนรักอยู่มีรองเท้าสีม่วงส้นสูงปรี(หรือยัยนั่นหนังหนาก็ไม่รู้=_=)
"เออเส่ะ สำนึกบุญคุณนี้ซะ!-^-"เธอเชิดหน้าขึ้นเเววตาดูโอนอ่อนขึ้นเยอะ ทำเเบบนี้ค่อยน่ารักขึ้นมาหน่อย(พยักหน้าเบาๆ) "ว่าเเต่เราก็กลับกันเถอะ!อย่ามา'เหยียบ'ที่สถานีบ้าๆนี่เลย!"เธอเน้นไปมองที่ซาอิเป็นพิเศษก่อนจะไล่มามองผมปิดท้าย"หลบ!" ผมจึงหลบประตูอย่างเอื่อยเฉื่อยเหมือนทุกๆทีมือขวาก็เกาหัวไปด้วยเบาๆ
"ถ้าคุณสนใจเมื่อไหร่ก็ติดต่อผมได้เลยนะครับ~"ซาอิตะโกนโพล่งด้วยใบหน้าปกติ ก่อนที่ยัยสองคนนั่นจะออกไป ยัยผู้หญิงผมบลอนด์ชะงักไปทีหนึ่งก่อนที่ผมจะสังเกตว่าใบหูยัยนั่นเเดงระเรื่อขึ้นมาเบาๆเเสดงว่าแค้นฝังหุ่นจริงๆ=_=;ส่วนยัยน่ารำคาญนั่นก็ส่งสายตางุนงงไปให้ยัยผมบลอนด์ก่อนจะกระตุกเเขนยัยผมบลอนด์ให้เดินตามออกไป
เเละสถานีฯของผมก็กลับมาปกติสุขเหมือนเดิม
"โจจิ ฉันไปงีบนะ"ผมบอกพลางหาวววยาวๆ ไม่ได้ฟังเสียงขานรับคำสั่งของโจจิแต่อย่างใด ยังไงๆห้องทำงานของผมก็เป็นที่งีบที่แจ่มที่สุดอ่ะนะ=_=zzZ
ดังขนาดที่คนคุยเสียงทะลุกระจกออกมาด้านนอกยังหยุดได้อ่ะ คิดดูละกัน-_-;
...แต่ยังมียัยผู้หญิงผมเหลืองตะโกนปาวๆอยู่อ่ะนะ. ท่าทางว่าเจ้าหล่อนจะไม่รู้สึกตัว
ผมที่เป็นผู้มาใหม่พูดขึ้นด้วยเสียงเนือยๆปกติของผม"ทุกคนมุงดูอะไร งานการไม่มีทำรึไง"แม้จะพูดออกไปแบบนั้น เเต่ผมก็รู้ว่าทุกคนกำลังมองยัยแปดหลอดนั่น เเล้วนั่นหล่อนบ่นใส่ใครกันน่ะ น่ารำคาญเป็นบ้า"อ้าว ซาอิ"
"หวัดดีครับ คุณสารวัต~"หมอนั่นยิ้มหน้าระรื่นเฉกเช่นเดิม อย่างกับว่ามันมีหน้าอยู่หน้าเดียวอย่างงั้นเเหละ-_-
ถ้าดูจากรูปการณ์เเล้ว(วิญญาณตำรวจยอดนักสืบเข้าสิง)ไอ้เพื่อนบรรลัยนี่คงปลอมตัวเป็นผมอีกเเล้วสินะ เฮ้ออออออ ชอบหาตัวนางแบบด้วยวิธีนี้อยู่เรื่อยเลยสิ=_=(ตาปรือเริ่มง่วง)
"อืม อย่าบอกนะว่านายปลอมเป็นฉันอีกเเล้วน่ะ หาวว~"ผมหาวหวอดๆ มือใหญ่ปิดปากตัวเองลวกๆเหมือนเดิม
"ครับ. เจอนางเเบบที่โดนใจด้วยล่ะครับ~สารวัตชิกามารุ~"
"อืม เอาเธอออกมาจากห้องขังสิ ก่อนที่สถานีฯของเราจะระเบิดซะก่อน=_#o"ผมพูดพลางขยี้ตาเล็กน้อย เเต่ไม่วายยัยผู้หญิงน่ารำคาญแปดหลอดนั่น ดันก้าวเท้ากระเเทกส้นสูงของเธอฉับๆมาทางผมด้วยความรวดเร็วเเละว่องไว
หมับ!
ข้อมือใหญ่ของผมถูกผู้หญิงประเภทที่ผมจัดให้ว่า"น่ารำคาญที่สุด"จับเเน่น อันนี้ผมพึมพำกับตัวเองเบาๆอ่ะนะ=_#
"พูดอะไรนะ!น่ารำคาญที่สุดงั้นเหรอ?!ฉันได้ยินนะยะ!"เธอพูดเสียงดังใส่ผมจนหูคู่นี้มีอันเจ็บปวดรวดร้าว"เเล้วไอ้ที่ว่าสถานีฯระเบิดหมายความว่าไง ฉันรู้นะว่านายหมายถึงเสียงฉันน่ะ!"
อะไรวะ พูดเองตอบเอง ยัยนี่บ้ารึเปล่า= =?
"...หาวว~=o="ผมหาวขึ้นมา สงสัยเมื่อคืนจะทำงานดึกไปหน่อย ต้องรีบไปพักผ่อนเเล้วล่ะ
"นะนาย...นายกล้า...กล้าหาวใส่สุภาพสตรีหน้าตาดีอย่างฉันงั้นเรอะ!"เธอหน้าเเดงด้วยความโกรธจัด"นายมัน...หยาบคายที่สุดเลย!ฮึ่ย"เธอสะบัดหน้าเเละสะบัดข้อมือผมให้เป็นอิสระ เเต่ว่าเเรงเยอะเหมือนกันนะเนี่ย เล่นเอาซะเเดงเบาๆเลย
เเต่ว่าถ้าอย่างเธอเป็นสุภาพสตรีหน้าตาดี นาตาลีไม่เป็นนางงามอวกาศโลกเเห่งนาซ่าไปเลยเรอะ=_=
ฮึดฮัดได้ไม่นานผู้หญิงผมบลอนด์ยาวสวยก็กระโดดหมับเข้ากอดยัยผู้หญิงตรงหน้าผมทันทีที่ได้ออกจากห้องขังพิเศษที่ผมต้องถ่อไปขออนุญาตกรมตำรวจ โดยงบประมาณทั้งหมดผมต้องเป็นคนออกเอง เพื่อให้ซาอิสามารถเจรจาการค้ากับว่าที่นางแบบของมันได้เป็นการส่วนตัว
"เเงงงงง...ยัยซากุระฝากเธอมาใช่ม้าาาา"ผู้หญิงที่สวมเสื้อคลุมตัวเก่งของซาอิอยู่ร้องโอดครวญขึ้นมา พบว่ามือคู่สวยที่กำลังกอดคอเพื่อนรักอยู่มีรองเท้าสีม่วงส้นสูงปรี(หรือยัยนั่นหนังหนาก็ไม่รู้=_=)
"เออเส่ะ สำนึกบุญคุณนี้ซะ!-^-"เธอเชิดหน้าขึ้นเเววตาดูโอนอ่อนขึ้นเยอะ ทำเเบบนี้ค่อยน่ารักขึ้นมาหน่อย(พยักหน้าเบาๆ) "ว่าเเต่เราก็กลับกันเถอะ!อย่ามา'เหยียบ'ที่สถานีบ้าๆนี่เลย!"เธอเน้นไปมองที่ซาอิเป็นพิเศษก่อนจะไล่มามองผมปิดท้าย"หลบ!" ผมจึงหลบประตูอย่างเอื่อยเฉื่อยเหมือนทุกๆทีมือขวาก็เกาหัวไปด้วยเบาๆ
"ถ้าคุณสนใจเมื่อไหร่ก็ติดต่อผมได้เลยนะครับ~"ซาอิตะโกนโพล่งด้วยใบหน้าปกติ ก่อนที่ยัยสองคนนั่นจะออกไป ยัยผู้หญิงผมบลอนด์ชะงักไปทีหนึ่งก่อนที่ผมจะสังเกตว่าใบหูยัยนั่นเเดงระเรื่อขึ้นมาเบาๆเเสดงว่าแค้นฝังหุ่นจริงๆ=_=;ส่วนยัยน่ารำคาญนั่นก็ส่งสายตางุนงงไปให้ยัยผมบลอนด์ก่อนจะกระตุกเเขนยัยผมบลอนด์ให้เดินตามออกไป
เเละสถานีฯของผมก็กลับมาปกติสุขเหมือนเดิม
"โจจิ ฉันไปงีบนะ"ผมบอกพลางหาวววยาวๆ ไม่ได้ฟังเสียงขานรับคำสั่งของโจจิแต่อย่างใด ยังไงๆห้องทำงานของผมก็เป็นที่งีบที่แจ่มที่สุดอ่ะนะ=_=zzZ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น