(Fic Naruto)รักหลากคู่...อุ๊ย!จะลงเอยมั้ยน้อ~UPตอนที่8!

ลำดับตอนที่ #5 : ชีวิตของฮิวงะ ฮินาตะ.....:อิโนะ+ฮินาตะ

   Ino
กรี๊สสสสสส!!!!!ไม่จริงใช่มั้ย!ที่ฮินาตะสุดน่ารักนมหนองโพผู้เพียบพร้อมกำลังจะเข้าระฆังวิวาห์ในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้านี้~~!
ทำไมไม่รอเค้าไปก่อนล่ะที่รักT-T
    ว่าเเต่ใครน้า~ที่จะได้เป็นเจ้าบ่าวของฮินาตะผู้เพียบพร้อมไปซะทุกเรื่อง~
อ้อใช่.....ขอบอกว่าข่าวเรื่องนี้มันกระจายไปเร็วมากเพียงชั่วข้ามคืนเลยล่ะ. เหตุผลน่ะเหรอ?
ก็เพราะเดี๊ยนไงล่ะเคอะ !โอ๊~โฮะๆๆๆๆ.
    ว่าเเล้วก็อย่างที่อ่าน มันคือเหตุผลที่ว่าทำไมอิโนะคนสวยนิสัยดี(เหรอ)ถึงได้มายืนจังก้าอยู่หน้ารั้วคฤหาสถ์ตระกูลฮิวงะนั่นเอง!^-^
เเละจังหวะที่ฉันกำลังจะกดออดนั่นเอง...
ครืดดดดด....
ั้วเหล็กดัดที่โค้งอย่างวิจิตรสวยงามก็เลื่อนเปิดกว้าง ราวกับว่ารับรู้ถึงการมาเยือนของฉันเรียบร้อยเเล้ว
    "โอ้~ต้องบอกฮินาตะให้เพิ่มเงินเดือนให้ยามเฝ้า...อุ้ยเเม่!"ฉันที่กำลังพึมพัมกับตัวเองรีบกระโดดหลบรถลีมูซีนสีดำคันสวยหรูที่พุ่งออกมาจากด้านในด้วยความเเรงเเละเร็วตามประสารถของคนมีตังค์จนส้นสูงสามนิ้วสีม่วงประกายที่เพิ่งถอยมาสดๆร้อนๆ(ส้นเข็มด้วยT^To)ส้นหักเป๊า!ก้นกระเเทกตุบ!
    พอฉันหันไปมองตามรถสับปะรังเคสีถ่านนั่นเเล้ว(ประเภทโมโหเเล้วพาล)ก็พบว่ามันยังไม่ยอมลงมาดูอาการฉันไม่พอ ยังจะมาเร่งเครื่องให้เเรงกว่าเดิมอีก!ใจของไอ้คนขับมันทำด้วยอะไรวะ!
    ไม่รู้ล่ะ ฉันต้องไปเรียกค่าเสียหายไอ้รถคันนั้นให้ได้ ฮินาต่งฮินาตะช่างมันเเล้วว้อยยยย!!!!


Hinata
    "เอ่อ...คุณกาอาระคะ. ตะกี้คุณขับรถ....."
    "เพื่อนเธอเหรอ?-"- "ว่าที่เจ้าบ่าวมองสาวผมดำหน้าตาสะสวยพร้อมขมวดคิ้วเล็กน้อย ประมาณว่าหงุดหงิดเล็กๆ
    "อ่าค่ะ...นั่นอิโนะเพื่อนฉัน..."
    "เเต่วันนี้เธอมาเดทกับฉัน. ฉะนั้นไม่ต้องไปสนคนอื่น...เข้าใจมั้ย?"กาอาระถาม(หรือบังคับ)  เเต่ใครจะไปกล้าขัดโองการของเขาล่ะ ดูน่ากลัวไร้เทียมทานขนาดนี้-_-;
    "ค่ะ..."ฮินาตะตอบเสียงอ่อยๆเเละหุบปากเงียบกริบทันที  ว่าเเต่ทำไมพี่กาอาระถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้นะ เเต่ก่อนยังช่วยเล่นพ่อเเม่ลูกด้วยกันเลย...
ทั้งรถเงียบกริบ......
    "เเนะนำตัวเธอมาสิ"เขาพูดโดยไม่มองหน้าคนข้างๆที่เกิดอาการเอ๋อๆนิดหน่อย. จนเขาพูดย้ำอีกครั้งนั่นเเหละ เธอถึงรีบตอบจนลิ้นพันเป็นพัลวัน
    "ฉันชื่อ ฮินาตะ นามสกุลฮิวงะ อายุยี่สิบสี่ปี อยู่บ้านเลขที่....."  
    "หยุด. ไม่ต้องเอาพวกเบสิกๆมา ขอพวกของที่ชอบ วันเกิด ถนัดจุดๆๆอะไรก็ว่ามา="=;"เขาสรุปตัดบท. พยายามไม่หันมามองยัยจอมเซ่อที่จะเป็นศรีภรรยาในอนาคตของเขา เเต่ก็ทนไม่ค่อยได้ ใบหน้าขาวผ่องที่มีเเววตากระจ่างระคนสงสัยนั่น
ทำเอาเขาเเทบบ้า มันน่าจับกด=.,<(หื่น!!!)
    "เอ่อ...เกิดวันที่1กันยายน. 25xx. ของที่ชอบ คุณพ่อคุณเเม่เเละสัตว์ตัวเล็กๆ ของที่เกลียด คือเเมลง ถนัด. การเป็นเเม่ศรีเรือนที่ดี งานอดิเรก ทำอาหาร. ทำงานบ้าน อ่านหนังสือ ของกินที่ชอบ ผลไม้ ของกินที่เกลียด วาซาบิ เเล้ว...อ..อะไรอีกดีคะ. คือ...นึ..นึกไม่ออกเเล้ว=-=;"
    "..."
    "เอ่อ...คือ...คุณเป็นอะไรรึเปล่า....อุบ"
เสียงหวานๆของเธอถูกกลืนไปหมดกับริมฝีปากอุ่นร้อนของชายตรงหน้า จริงๆถ้าเป็นคนอื่นคงจะจูบตอบ ยั่วให้ทำลึกซึ้งกว่านั้น หรืออย่างน้อยก็เคลิ้มๆซักหน่อยก็ยังดี...
เเต่สำหรับคุณหนูตระกูลฮิวงะไม่ใช่เเบบนั้น=__=;;
จะบอกว่าไงดีล่ะ.....เอาเป็นว่า. นี่เป็นfirst timeของเธอละกันเนอะ...
    เเม้ริมฝีปากจะถูกครอบครองอยู่ เเต่สติสตังค์ของเธอยังครบถ้วนดี เเละก็ไม่ซื่อพอที่จะไม่รู้ว่าไอ้ที่คู่หมั้นของเธอน่ะกำลังทำอยู่น่ะ มันคือ'จูบ'!!!
    ทันใดนั้นเอง.....สิ่งที่มีการยึดเหนีี่ยวระหว่างอนุภาคน้อย  เปลี่นรูปร่างไปตามภาชนะและปริมาตรคงที่อย่างน้ำตา(อธิบายให้มันยุ่งยากทำไม=.=")ก็ไหลตามโครงหน้าสวยได้รูปอันประกอบด้วยเเก้มเนียนใสเเละคางที่ยื่นน้อยๆเเต่ปลายมนเพราะเเรงโน้มถ่วงของโลกไม่สามารถฝืนได้(น่าน.....คุณหล่อนยังไม่เลิกเล่น-*-)ทำเอาชายหนุ่มตรงหน้าชะงักกึก เเละถอนริมฝีปากออกมา
    "ฮึกๆฮือๆๆๆๆ"คราวนี้เธอสามารถออกเสียงได้เเล้ว. น้ำหูน้ำตาเลยพรากๆออกมาไม่ขาดสายราวท่อประปาเเตก ไอ้หนุ่มตรงหน้าก็ไม่เคยเจอสาวเคสนี้มาก่อน(เเสดงว่าเจอมาหลายคนหลายเคส หึหึ-.,-)ก็เลยทำอะไรไม่ถูก ได้เเต่หยิบยื่นผ้าเช็ดหน้าสีเทากลิ่นหอมเอกลักษ์ของซาบาคุโนะ กาอาระออกมายื่นให้...เเต่เนื่องจากฮิวงะ ฮินาตะ ไม่ได้อยู่ในสภาพที่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้อีกต่อไป เจ้าของผ้าเช็ดหน้าสุดหล่อหื่นจัด(ขอพ่วงคำวิเศษณ์เสริมหน่อยเหอะ)จึงถอนหายใจเบาๆเบาๆเเละยื่นมือไปซับให้อย่างอ่อนโยน...ซึ่งน้อยคนนักที่จะได้สัมผัสด้านนี้ของประธานบริษัทกาอาระเทคโนคอปเรชั่น(เพราะส่วนใหญ่เป็นพวกเเรงๆช่างกล้าเเละเจนโลก)
    "โอ๋ๆ...ไม่ร้องนะ...ไม่ร้อง..."เขาซับน้ำตาไปพร่ำปลอบโยนไป เเววตาที่เคยมองเธอบัดนี้เปลี่ยนไปเรียบร้อย.....เปลี่ยนเป็นเริ่ม'สนใจ'แตกต่างจากตะกี้...ที่ทำไปเพียงเพราะ'หน้าที่เท่านั้น...
    "ฮึกๆๆๆ"ฮินาตะพยายามหยุดร้องไห้เเต่คุณคนอ่านเคยอยากหยุดร้องก็หยุดกึกเลยรึเปล่าล่ะ-  -
    "โอ๋ๆ...ไม่ร้องนะ...คนสวยร้องไห้เเล้วไม่สวยเลย  ดังนั้นยิ้มเถอะ^_^;"
    "ฮึกๆขะๆ...ขอฮึกๆโทษค่ะTT^TT""ฮินาตะยกแขนขึ้นมาขยี้ตาที่บวมไปเรียบร้อยเเล้วให้บวมเเดงขึ้นอีก
    "ไม่เป็นไรหรอก...อะเอ๊ะ!o_Oเธอว่าอะไรนะ เธอขอโทษฉันทำไม!ฉันผิด!ฉันทำเธอร้องไห้นะ"กาอาระเบิกตาโดด้วยความตกใจระคนสงสัยว่า/ตูตะหากที่ผิดเต็มประตู/
    ฮินาตะส่ายหน้าเล็กน้อย"ฉันผิดค่ะ....."อาการหลังร้องไห้หายไปเเล้ว"ฉัน...ควรทำหน้าที่ศรีภรรยา...ไม่สิ  หน้าที่คู่หมั้นที่ดีด้วยการสนองความต้องการของคุณสิคะ...แต่นี่...ฉันกลับ...ตกใจเเละปล่อยให้น้ำตาไหลไปเท่านั้น.....ฉันนี่...ยังไม่ดีพอสำหรับคุณจริงๆด้วย...ฮึก"เธอเริ่มเบะปากเตรียมตัวจะร้องไห้อีกครั้ง เเต่กาอาระก็พูดเเทรกขึ้นมาให้เธอฟังก่อน
    "ฮินาตะ"เขาเรียกชื่อของเธอเป็นครั้งเเรกบวกกับใบหน้าจริงจังนั่นทำเอาหญิงสาวรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย"เธอน่ะ...เป็นผู้หญิงใช่มั้ย"
/ถามทำไม  คิดว่าตูเป็นกะเทยเเปลงเพศมาเรอะ-[]-!!!/ฮินาตะคิดในใจเเต่ไม่กล้ากวนกลับจึงทำได้เเต่พยักหน้าเป็นเชิงว่าตอบรับ
    "งั้น...เธอก็มีสิทธิ์ที่จะรักนวลสงวนตัวไม่ใช่เหรอ"  
    "!!!"
    "เธอไม่ใช่ตุ๊กตานะ. ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ อยากทำไม่อยากทำ ก็บอกไปสิ...ชีวิตของฮิวงะ ฮินาตะเป็นของใคร..."
    "..."  
    "ดังนั้น...คราวหน้า. ถ้าฉัน...ไม่สิ ใครก็ตามที่ทำให้เธอไม่พอใจก็บอก ไม่งั้นก็ไม่มีใครไปตรัสรู้กับเธอหรอกนะ"
    "..."
    "สัญญากับฉันสิ ว่าเธอจะไม่เป็นเเบบนี้อีก"เขายื่นนิ้วก้อยไปให้
    "สัญญาค่ะ"และเธอก็ยื่นนิ้วก้อยเกี่ยวรับอีกที
    "ขออีกเรื่องนึง"
    "คะ?"
    "...เธอยังอยากไปเดทกับฉันอยู่รึเปล่า"เขาถามด้วยสีหน้าจริงจัง(ปกติก็จริงจังอยู่เเล้วล่ะนะ)
    "ค่ะ"เธอตอบรับอย่างไม่ลังเล. เพราะเธอไว้ใจคนตรงหน้าเเล้ว เเละยังรู้สึกว่าเขาดีกว่าที่เคยคิดเยอะ"เเละอีกหน่อยชีวิตของฮิวงะ ฮินาตะ ก็จะเป็นของซาบคุโนะ กาอาระ ครึ่งหนึ่งนะ"
    "อืม...ดีเเล้ว เธอจะได้กล้าพูด"(นี่ขนาดเป็นของตัวเองเต็มร้อยยังขนาดนี้)
เเล้วทั้งสองก็เริ่มคุยสัพเพเหระทั่วไป...บ..บรรยากาศมึนตึงเเสนน่าอึดอัดตะกี้นี้ก็พลันหายวับไปกับตา...เอ~มันเพราะอะไรกันนะ?
...
...
...
    ณ ร้านคาเฟ่เล็กๆ
    "เอ๊ะ...คุณพี่คะ(เปลี่ยนสรรพนามกะทันหัน)...ทำไมตอนที่เราคุยกันรถถึงไม่ชนเปรี้ยงระเบิดบึ้มอะไรอย่างงี้เลยล่ะ"ฮินาตะถาม ใบหน้าเปี่ยมไปด้วยความสงสัย เเล้วจึงนำเค้กนมสดเข้าปากไป
    "น้องหญิงบ้าไปหรือเปล่า(คนนี้ก็เปลี่ยนด้วยคน)"ว่าเเล้วก็กระดกกาเเฟดำเข้มๆเพียวๆ(สาเหตุที่ขอบตามันดำปิ๊ดปี๋นี่เอง)
    "ว่าเค้าบ้าเหรอ-^-"  
    "ถ้าพี่ไม่จอดรถข้างทางพี่จะมาจูบน้องหญิงได้ไงเล่า-_-"กาอาระพูดหน้าตาย. ส่วนไอ้คนตรงหน้าก็เเค่อายตายเท่านั้นเอ๊งงงง~








+ +

เครดิตเจ้าค่าเอ้ยยยยย