ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า.....:ซากุระ
กริ๊งงงงงงง!!!
เสียงนาฬิกาปลุกสุดบรรลัยดังขึ้นอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย มันมักจะดังไปเรื่อยๆเเบบนี้กว่าจะหยุดก็ต้องหนึ่งชั่วโมงต่อมา(ฉันเคยจับเวลามัน) จริงๆมันไม่น่าเเบบจู่ๆก็ดังหกสิบเดซิเบลเเบบนี้(เพราะมันทำฉันสะดุ้งสุดตัวทุกครั้ง)น่าจะเเบบเสียงเบาๆเเล้วค่อยๆดังขึ้นมา อย่างน้อยถ้าฉันรำคาญมันเมื่อไหร่ก็จะได้ไปปิด ช่วงเวลาที่เสียงเบาน่ะหลับได้นะมันไม่กล่อมประสาทหูมาก...ว่าเเล้วนี่ฉันพาออกทะเลแปซิฟิกเเล้วใช่มั้ย- -;;
/โอว์...ขอบคุณพระเจ้ามันหยุดเเล้ว/
คงอาจเป็นเพราะฉันเพิ่งตื่นละมั้งสมองกับตาเลยเบลอๆอยู่เเถมยังเกิดอาการ'เมาค้าง'อีกต่างหาก.....อูย. ปวดจี๊ดT-T.
ครอกฟี้~ครอกฟี้~ครอกอุ้เเอ้ก!!
"อะไรวะ!!"ฉันตะโกนไป ในสภาพที่เเบบ....เอิ่ม...
"อั๊วเองว่อย!ว่าเเต่...ลื้อเมาหนักจนนอนไม่อาบน้ำเเปรงฟัน นอนทั้งสภาพที่เพิ่งไปเต้นเเร้งเต้นกาที่ผับมาใช่มั้ย?" สาวหน้าหมวยถาม เธอมีผมสีน้ำตาลสวยที่มัดเป็นจุกซาลาเปาสองจุก ดวงตาสวยสีน้ำตาลเช่นเดียวกันนั้นของเธอเเสดงความหงุดหงิดเเละร้อนรนในเวลาเดียวกัน
/อ๊ายยยย!!!พูดออกมาได้!เค้าอายคนอ่าน!ToT/ฉันร่ำไห้ในใจ
"เเล้วเธอไม่คยรึไงน่ะฉันจำได้นะยะ"ฉันพูดออกไปให้มันอายด้วยคน อุวะฮ่ะๆๆๆ
"เเต่ฉันไม่ได้มีกลิ่นเหล้าติดตัวด้วยก็เเล้วกัน"อู๊ย...เจ็บจรี๊สสสส
"...บอกกี่ครั้งเเล้ว ว่าเวลาพูดกับพวกฉันอย่าเผลอใช้เหมือนพูดกับพ่อเธอน่ะ เห็นมั้ยประโยคเเรกของเธอน่ะ"ฉันเสไปพูดเรื่องอื่น
"เออรู้ไม่ต้องเสไปพูดเรื่องอื่น-_-"อ๊ายยยย!!นัง!นังนี่รู้ทัน
"เเล้วเธอมาทำอะไรเเต่ไก่โห่ยะ"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเซ็งๆพลางค่อยๆปลดเสื้อผ้าออก...เ..เฮ้ยๆอย่าคิดลึกนะฉันเเค่จะไปอาบน้ำเท่านั้นเอง- -;;;
"ก็ฮินาตะน่ะสิ ออนเอ็ม"
"เออ. เเล้วทำไม"ฉันถามกะอีเเค่ออนเอ็มมันทำไม ไวรัสลงคอมทำข้อมูลงานผลิตหายหมด โดนทุกคนเฉ่ง เเล้วก็ล้มละลายเหรอ...เ..เอ่อฉันเปล่าเเช่งนะ.
"เธอเขียนที่สถานะของตัวเองว่า'ในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า ฉันต้องเเต่งงานกับผู้ชายที่อยู่ในใจฉันในอดีต'น่ะสิ"
"เฮ้ย!!ฮินาตะจะเเต่งงาน!!"ฉันตกใจ ตอนเเรกคิดว่าเธอจะเเต่งเป็นคนสุดท้ายซะอีก เพราะขี้อายซะขนาดนั้นกลัวว่าเเค่โดนเเตะนิดเดียวก็ไปถึงขั้วโลกเเล้ว เเต่จะว่าไปเท็นเท็รก็มีโอกาสเเต่งเป็นคนสุดท้ายเหมือนกันนะ เพราะนังนี่ค่อนข้างบู๊เเหลกลาญกลัวว่าจะมีศพเพิ่มขึ้นๆทุกๆครั้งที่เเตะเธอ บวกกับ...ขอโทษที บ้านเธอเป็นมาเฟียอันดับต้นๆของจีนเลยนะ เเต่ฉันกับอิโนะก็มีโอกาสเหมือนกัน เพราะเราสองคนมักไม่อยู่กับที่ มักจะลื่นไหลไปเรื่อยๆ ชอบมีความสัมพันธ์เพียงชั่วข้ามคืน จากน้้นก็เลิกซะ หรือไม่ก็ขูดเลือดขูดเนื้อ คนๆนั้นจนพอใจเเล้วค่อยทิ้ง...ฟังดูเหมือนคนชั่วมากเลยใช่มั้ยล่ะ. เเต่สำหรับฉันกับอิโนะอย่างมากก็เเค่จูบเท่านั้นเเหละไม่ได้ถึงพริกถึงขิงอย่างที่คุณคนอ่านเข้าใจ - -;;;; ส่วนนังเทมาริ...ดูเหมือนหล่อนจะมีเปอร์เซ็นต์มากที่สุด เเต่จริงๆเเว้วก็พอกัน เพราะนังนั่นมัวเเต่หวงน้องชายตัวเองอย่างกับหวงไข่ จนไม่มีเวลามาดูตัวเองเลย...
..สรุป...กลุ่มเราห้าสาวมีโอกาสขึ้นคานถึงเก้าสิบเปอร์เซ็นต์!!!
เอ่อ นี่ฉันพานอกเรื่องอีกเเล้วสินะ-_-;;
"ไปหาฮินาตะกันเถอะ. เเต่รอฉันอาบน้ำเเป๊บนะ"ฉันยิ้มเเห้งๆเเละพาร่างเเบนๆของตัวเองเข้าห้องน้ำอาบน้ำชำระร่างกาย ปล่อยให้ยัยเท็นเท็นมันโทรไปคุยนัดยัยอิโนะกับเทมาริเอาเองละกัน
------------------
เสียงนาฬิกาปลุกสุดบรรลัยดังขึ้นอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย มันมักจะดังไปเรื่อยๆเเบบนี้กว่าจะหยุดก็ต้องหนึ่งชั่วโมงต่อมา(ฉันเคยจับเวลามัน) จริงๆมันไม่น่าเเบบจู่ๆก็ดังหกสิบเดซิเบลเเบบนี้(เพราะมันทำฉันสะดุ้งสุดตัวทุกครั้ง)น่าจะเเบบเสียงเบาๆเเล้วค่อยๆดังขึ้นมา อย่างน้อยถ้าฉันรำคาญมันเมื่อไหร่ก็จะได้ไปปิด ช่วงเวลาที่เสียงเบาน่ะหลับได้นะมันไม่กล่อมประสาทหูมาก...ว่าเเล้วนี่ฉันพาออกทะเลแปซิฟิกเเล้วใช่มั้ย- -;;
/โอว์...ขอบคุณพระเจ้ามันหยุดเเล้ว/
คงอาจเป็นเพราะฉันเพิ่งตื่นละมั้งสมองกับตาเลยเบลอๆอยู่เเถมยังเกิดอาการ'เมาค้าง'อีกต่างหาก.....อูย. ปวดจี๊ดT-T.
ครอกฟี้~ครอกฟี้~ครอกอุ้เเอ้ก!!
"อะไรวะ!!"ฉันตะโกนไป ในสภาพที่เเบบ....เอิ่ม...
"อั๊วเองว่อย!ว่าเเต่...ลื้อเมาหนักจนนอนไม่อาบน้ำเเปรงฟัน นอนทั้งสภาพที่เพิ่งไปเต้นเเร้งเต้นกาที่ผับมาใช่มั้ย?" สาวหน้าหมวยถาม เธอมีผมสีน้ำตาลสวยที่มัดเป็นจุกซาลาเปาสองจุก ดวงตาสวยสีน้ำตาลเช่นเดียวกันนั้นของเธอเเสดงความหงุดหงิดเเละร้อนรนในเวลาเดียวกัน
/อ๊ายยยย!!!พูดออกมาได้!เค้าอายคนอ่าน!ToT/ฉันร่ำไห้ในใจ
"เเล้วเธอไม่คยรึไงน่ะฉันจำได้นะยะ"ฉันพูดออกไปให้มันอายด้วยคน อุวะฮ่ะๆๆๆ
"เเต่ฉันไม่ได้มีกลิ่นเหล้าติดตัวด้วยก็เเล้วกัน"อู๊ย...เจ็บจรี๊สสสส
"...บอกกี่ครั้งเเล้ว ว่าเวลาพูดกับพวกฉันอย่าเผลอใช้เหมือนพูดกับพ่อเธอน่ะ เห็นมั้ยประโยคเเรกของเธอน่ะ"ฉันเสไปพูดเรื่องอื่น
"เออรู้ไม่ต้องเสไปพูดเรื่องอื่น-_-"อ๊ายยยย!!นัง!นังนี่รู้ทัน
"เเล้วเธอมาทำอะไรเเต่ไก่โห่ยะ"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเซ็งๆพลางค่อยๆปลดเสื้อผ้าออก...เ..เฮ้ยๆอย่าคิดลึกนะฉันเเค่จะไปอาบน้ำเท่านั้นเอง- -;;;
"ก็ฮินาตะน่ะสิ ออนเอ็ม"
"เออ. เเล้วทำไม"ฉันถามกะอีเเค่ออนเอ็มมันทำไม ไวรัสลงคอมทำข้อมูลงานผลิตหายหมด โดนทุกคนเฉ่ง เเล้วก็ล้มละลายเหรอ...เ..เอ่อฉันเปล่าเเช่งนะ.
"เธอเขียนที่สถานะของตัวเองว่า'ในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า ฉันต้องเเต่งงานกับผู้ชายที่อยู่ในใจฉันในอดีต'น่ะสิ"
"เฮ้ย!!ฮินาตะจะเเต่งงาน!!"ฉันตกใจ ตอนเเรกคิดว่าเธอจะเเต่งเป็นคนสุดท้ายซะอีก เพราะขี้อายซะขนาดนั้นกลัวว่าเเค่โดนเเตะนิดเดียวก็ไปถึงขั้วโลกเเล้ว เเต่จะว่าไปเท็นเท็รก็มีโอกาสเเต่งเป็นคนสุดท้ายเหมือนกันนะ เพราะนังนี่ค่อนข้างบู๊เเหลกลาญกลัวว่าจะมีศพเพิ่มขึ้นๆทุกๆครั้งที่เเตะเธอ บวกกับ...ขอโทษที บ้านเธอเป็นมาเฟียอันดับต้นๆของจีนเลยนะ เเต่ฉันกับอิโนะก็มีโอกาสเหมือนกัน เพราะเราสองคนมักไม่อยู่กับที่ มักจะลื่นไหลไปเรื่อยๆ ชอบมีความสัมพันธ์เพียงชั่วข้ามคืน จากน้้นก็เลิกซะ หรือไม่ก็ขูดเลือดขูดเนื้อ คนๆนั้นจนพอใจเเล้วค่อยทิ้ง...ฟังดูเหมือนคนชั่วมากเลยใช่มั้ยล่ะ. เเต่สำหรับฉันกับอิโนะอย่างมากก็เเค่จูบเท่านั้นเเหละไม่ได้ถึงพริกถึงขิงอย่างที่คุณคนอ่านเข้าใจ - -;;;; ส่วนนังเทมาริ...ดูเหมือนหล่อนจะมีเปอร์เซ็นต์มากที่สุด เเต่จริงๆเเว้วก็พอกัน เพราะนังนั่นมัวเเต่หวงน้องชายตัวเองอย่างกับหวงไข่ จนไม่มีเวลามาดูตัวเองเลย...
..สรุป...กลุ่มเราห้าสาวมีโอกาสขึ้นคานถึงเก้าสิบเปอร์เซ็นต์!!!
เอ่อ นี่ฉันพานอกเรื่องอีกเเล้วสินะ-_-;;
"ไปหาฮินาตะกันเถอะ. เเต่รอฉันอาบน้ำเเป๊บนะ"ฉันยิ้มเเห้งๆเเละพาร่างเเบนๆของตัวเองเข้าห้องน้ำอาบน้ำชำระร่างกาย ปล่อยให้ยัยเท็นเท็นมันโทรไปคุยนัดยัยอิโนะกับเทมาริเอาเองละกัน
------------------
+ +
เครดิตเจ้าค่าาาาา
(เเบนเนอร์เดียวกันกับหน้าบทความเลยนะคะ)
เครดิตเจ้าค่าาาาา
(เเบนเนอร์เดียวกันกับหน้าบทความเลยนะคะ)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น