ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ฝากตัวเป็นทหารราชองค์รักษ์
ท้องพระโรงวังหลวง
" เกล้ากระหม่อมพาลุกชาย ขุนพลมาฝากตัวเป็นองค์รักษ์พะยะคะ"
"อืมดี ฤทธิ์เดช ลองสุ้กับมันดุสิ ดุสิมันกับเอ็งใครจะชนะ"
ทันท ี่ที่ดาบคู่ฟากชดฟันกัน ร่างบางๆของขนพลก็ฟันอย่างมีไหวพริบ เลี้ยงซ้ายเลี้ยวขวาจนฟาดจันทรากระจ่างฟ้าลงตรงสีข้างของฤทธิ์เดชจนเขาล้มสลบไป
พระราชาตบพระหัตถ์ฉาดฉาน วรองค์กำยำก้าวลงจากพระที่นั่ง ร่างสูงสง่าเดินเข้ามาใกล้ราชองค์ืรักษ์น้อย ดวงพระเนตรฉายเเววพึงพอพระทัยอย่างมาก ก่อนจะยื่นหัตถ์จับเข้ากับมือราชองค์รักษ์น้อยโดยมีฤทธิ์เดชมองด้วยดวงตาริษยา
"เราพึงพอใจมาก ที่จะให้นางเป็นองค์รักษ์ของเรา ณ บัดนี้"
"เกล้ากระหม่อมจะถวายการรับใช้ด้วยชีวิตพะยะคะ ฝ่าบาท"
คำกราบทูลของอีกฝ่ายผสานกับน้ำเสียงหวานจ๋อยที่พระนางลืมเลือนไปเสียสนิททำให้ฝ่าบาทขมวดคิ้วสงสัย ทันใดนั้น เจ้าฟ้าชาย วรเชษฐ์ทรมหาอิชชร ก็บังเกิดความคิดประหลาดจึงยิงศรไปต้องหมวกราชองค์รักษ์
ทันทีที่ต้องศรพระมาลาร่วง พระเกศาสีน้ำตาลเข้มสยายกอนเผยให้เห็นใบหน้ารูปไข้่นวลตา ริมฝีปากสวยน่าทะนะถนอม ดวงตาคู่เรียวคมแฝงไปด้วยความเศร้าระทมทุกข์ ก่อนร่างอรชรอ้อนแอ้นจักถูกพระแสงปืน
ร่างบางร่วงลงทันตาเห็นท่ามกลางสายตาของราชองค์รักษ์เก่า ก่อนจะรีบเข้าไปประคองพระองคืหญิงทันที ทว่าองคืหญิงที่รุ้สึกตัวอยุ่แล้วกลับสะบัดแล้วชักพระแสงปืนยิงเข้าใส่ไม่ยั้ง
"ทำไมกัน....."
"ข้ากระหม่อมทำอะไรผิด"
"เจ้าคิดว่าข้าไม่รุ้รึ คนอย่างจุฑารัตน์ไม่ยอมใครง่ายหรอก เจ้านะคิดจะทำให้ข้าขบฏสินะ"ร่างของเจ้าฟ้าหญิงเคลื่อนองค์ไปก่อนที่ขุนพลจะเข้ามา
"ฝ่าบาทจักทำอย่างไรต่อไปดีพะยะคะ"
องค์สิริสุดาแว่นฟ้าแก้วมารศรีก้าวเข้าไปข้างหน้าก่อนจะย่อกายลง เธอยื่นดาบให้กับะพระราชาก่อนจะกล่าวด้วยเสียงเข้มว่า
"แม้นชาตินี้ หม่อมฉันเกิดเป็นลูกกษัตรฺ์ยเลือดขัตติยาในกายหม่อมฉันก็มี หากแต่ชาตินี้เป็นลุกกษัตริ์ยอ
ค์ก่อนตามกฎประเพณีมิอาจมีสิทธิอยุ่ได้ ทว่าหม่อมฉันหาได้คิดจะสังหารพระองค์ไม่ หากแต่กลับาสำนึกในคุรแผ่นดินเรื่อยมา ระลึกถึงคำสั่งสอนของท่าน หากชาตินี้พระองค์ไม่ประสงคืให้หม่อมฉันจักอยุ่ต่อ หม่อมฉันขอตายให้ผืนแผ่นดินนี้กลบหน้าเพคะ"
สำหรับขุนพลเขาทูลถวายว่า
"หากฝ่าบาทองค์นี้ต้องสิ้นไป หม่อมฉันจักคอตายตามไปด้วยเพื่อให้เป็นเกียรติของวงศ์ตระกูลสืบต่อไป"
ทว่าหากกษัตริ์ยองค์นี้กลับไม่ประสงคืให้นางมีชีวิตอยู่ ร่างบางๆของนางจึงถูกตัดพระเศียรกระเด็นออกไป ทว่านางกำนัลมที่นั่นกลับนำพายชนมารองรับไว้ตามคำสั่งพระราชา ก่อนขุนพลจะเชือดตัวตายตามกระทำจิตตั้งมั่นติดตามพระองคืไป
" เกล้ากระหม่อมพาลุกชาย ขุนพลมาฝากตัวเป็นองค์รักษ์พะยะคะ"
"อืมดี ฤทธิ์เดช ลองสุ้กับมันดุสิ ดุสิมันกับเอ็งใครจะชนะ"
ทันท ี่ที่ดาบคู่ฟากชดฟันกัน ร่างบางๆของขนพลก็ฟันอย่างมีไหวพริบ เลี้ยงซ้ายเลี้ยวขวาจนฟาดจันทรากระจ่างฟ้าลงตรงสีข้างของฤทธิ์เดชจนเขาล้มสลบไป
พระราชาตบพระหัตถ์ฉาดฉาน วรองค์กำยำก้าวลงจากพระที่นั่ง ร่างสูงสง่าเดินเข้ามาใกล้ราชองค์ืรักษ์น้อย ดวงพระเนตรฉายเเววพึงพอพระทัยอย่างมาก ก่อนจะยื่นหัตถ์จับเข้ากับมือราชองค์รักษ์น้อยโดยมีฤทธิ์เดชมองด้วยดวงตาริษยา
"เราพึงพอใจมาก ที่จะให้นางเป็นองค์รักษ์ของเรา ณ บัดนี้"
"เกล้ากระหม่อมจะถวายการรับใช้ด้วยชีวิตพะยะคะ ฝ่าบาท"
คำกราบทูลของอีกฝ่ายผสานกับน้ำเสียงหวานจ๋อยที่พระนางลืมเลือนไปเสียสนิททำให้ฝ่าบาทขมวดคิ้วสงสัย ทันใดนั้น เจ้าฟ้าชาย วรเชษฐ์ทรมหาอิชชร ก็บังเกิดความคิดประหลาดจึงยิงศรไปต้องหมวกราชองค์รักษ์
ทันทีที่ต้องศรพระมาลาร่วง พระเกศาสีน้ำตาลเข้มสยายกอนเผยให้เห็นใบหน้ารูปไข้่นวลตา ริมฝีปากสวยน่าทะนะถนอม ดวงตาคู่เรียวคมแฝงไปด้วยความเศร้าระทมทุกข์ ก่อนร่างอรชรอ้อนแอ้นจักถูกพระแสงปืน
ร่างบางร่วงลงทันตาเห็นท่ามกลางสายตาของราชองค์รักษ์เก่า ก่อนจะรีบเข้าไปประคองพระองคืหญิงทันที ทว่าองคืหญิงที่รุ้สึกตัวอยุ่แล้วกลับสะบัดแล้วชักพระแสงปืนยิงเข้าใส่ไม่ยั้ง
"ทำไมกัน....."
"ข้ากระหม่อมทำอะไรผิด"
"เจ้าคิดว่าข้าไม่รุ้รึ คนอย่างจุฑารัตน์ไม่ยอมใครง่ายหรอก เจ้านะคิดจะทำให้ข้าขบฏสินะ"ร่างของเจ้าฟ้าหญิงเคลื่อนองค์ไปก่อนที่ขุนพลจะเข้ามา
"ฝ่าบาทจักทำอย่างไรต่อไปดีพะยะคะ"
องค์สิริสุดาแว่นฟ้าแก้วมารศรีก้าวเข้าไปข้างหน้าก่อนจะย่อกายลง เธอยื่นดาบให้กับะพระราชาก่อนจะกล่าวด้วยเสียงเข้มว่า
"แม้นชาตินี้ หม่อมฉันเกิดเป็นลูกกษัตรฺ์ยเลือดขัตติยาในกายหม่อมฉันก็มี หากแต่ชาตินี้เป็นลุกกษัตริ์ยอ
ค์ก่อนตามกฎประเพณีมิอาจมีสิทธิอยุ่ได้ ทว่าหม่อมฉันหาได้คิดจะสังหารพระองค์ไม่ หากแต่กลับาสำนึกในคุรแผ่นดินเรื่อยมา ระลึกถึงคำสั่งสอนของท่าน หากชาตินี้พระองค์ไม่ประสงคืให้หม่อมฉันจักอยุ่ต่อ หม่อมฉันขอตายให้ผืนแผ่นดินนี้กลบหน้าเพคะ"
สำหรับขุนพลเขาทูลถวายว่า
"หากฝ่าบาทองค์นี้ต้องสิ้นไป หม่อมฉันจักคอตายตามไปด้วยเพื่อให้เป็นเกียรติของวงศ์ตระกูลสืบต่อไป"
ทว่าหากกษัตริ์ยองค์นี้กลับไม่ประสงคืให้นางมีชีวิตอยู่ ร่างบางๆของนางจึงถูกตัดพระเศียรกระเด็นออกไป ทว่านางกำนัลมที่นั่นกลับนำพายชนมารองรับไว้ตามคำสั่งพระราชา ก่อนขุนพลจะเชือดตัวตายตามกระทำจิตตั้งมั่นติดตามพระองคืไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น