คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เหตุเกิดที่ลานซากุระ
เว็บไซต์หลอนอาถรรพ์เต็ม 100
หากคุณไม่เชื่อ อย่าลบหลุ่เป็นอันขาด
มหาวิทยาลัย นาโอตะ
มหาวิทยาลัยร่มรื่นเต็มไปด้วยพฤกษชาตินานาพันธ์ๆ ต้นหูกระจงตั้งเรียงรายเป็นระเบียบ ที่หลังโรงเรียนนี้มีต้นซากุระที่เด่นเป็นสง่า ร่างบางๆของเด้กสาวคนหนึ่งเดินไปใกล้ๆต้นซากุระนั้นก่อนจะถ่ายรุปมันด้วยความสุขใจ
รอยยิ้มหวานจางๆบนใบหน้าแสดงถึงความสุขอย่างประหลาดใจเมื่อดอกซากุระเบ่งบานไปพร้อมกันๆแล้วร่วงหล่นตามเวลา
ห้อง1A
“นี่คุณเรียวโตะ ไปทานข้าวด้วยกันไหมครับ” เด้กหนุ่มสัญชาติอังกฤษกล่าวด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มทว่ากลับโดนสาวเจ้าปฏิเสธอย่างไม่ใยดี
“นี่คุณมิคุสะ ครับ ไปทานข้าวกับผมเถอะนะครับ” เสียงของทานากาโตะกล่าวพลางฉุดดึงทั้งสองเข้าไปด้วย
ในที่สุด เรียวโตะ มิคุสะ ก็ยอมไปทานข้าวกับพวกเขาแต่โดยดี พวกเขามีกันสองคนเป็นเพื่อนสนิทกันเลย มิคุสะ เป็นหญิงสาวผมยามถึงกลางหลัง เส้นไหมสีน้ำตาลเข้มเมื่อสะท้อนกลับแสงอาทิตย์ยามเที่ยงกลับเปล่งประกายสวยงาม ดวงตาเรียวรีเล็กทว่าข้างในนัยน์นานั้นแฝงไปด้วยความทระนง หากสังเกตมองดีๆจะไม่เห็นความเศร้าสร้อยในแววตาดวงนั้นเลยดวงตาเรียวเล็กของมิคาสุเป็นสีสนิม
แต่ก่อนที่ทั้งสามจะได้กินข้าว ดวงตาของมิคาสุก็หันไปเห็นเงาตะคุ่มๆของเด็กผุ้หญิงผมเปียคนหนึ่งเธอโดนฉุดไปในพ่มไม้
มิคาสุจึงร้องตะโกนว่า
“ เห้ยนั่นจะทำอะไรนะ” แล้วเจ้าหญิงลุกหนังก็วิ่งลงจายบันไดชั้นสิบหกลงไปยังลานซากุระด้านล่าง
ตามด้วยสองหนุ่มที่ยังไม่ทันได้กินข้าวกล่องเอาเสียเลย
“มิคาสุ รอด้วย”
.”เร็วๆสิ เดี๋ยวไม่ทันหรอก”
ทันทีที่มิคาสุไปถึงร่างของเด้กสาวผมเปียก็หายไปเสียแล้วแล้วเมื่อมาสุเดินสำรวจไปรอบบๆ ดวงตาคู่สวยที่เรียวเล็กก็เบิกกว้างอย่างตระหนกสุดขีด
“กรี๊ดๆ”
ร่างบางของเด็กผมเปียโดนห้อยคออยู่ ริมฝีปากสีสวยซึดราวกับกระดาษ ดวงตาคุ่หวานเบิกกว่างสุดขีด ผมเปียสองข้างถุกตัดปลายออกจนเหลือ เปียหางด้วย
“ช่วยด้วยๆๆ”มิคาสุหวีดเสียงลั่น
“อะไรอ่ะ มิคาสุ” ทานากาโตะกล่าวพลางวิ่งเข้าไปหาร่างที่สลบไสลไม่ได้สติของมิคาสุ เรียวโตะ
“เอ้ยๆๆๆ”
จากนั้นรถตำรวจก็มาถึง ส่วนมิคาสุ ถุก ส่งโรงพยาบาลโดยฝีมือของทานากาโตะ และ คาเอสะ เพือนสนิทสองคนของเธอเอง
หลังจากนั้นมาไม่มีใครกล้าพูดเรื่องของ เด็กผมเปียที่โดนห้อยคอเพราะทุกครั้งที่พุดจะมีเสียงแปลกๆตามด้วยเสเยงหวีดนร้องเบาๆ
“เอาผมฉันคืนมา”
และทุกๆครั้งที่มีคนพุดถึงเธอ ทุกคนก็จะตายสไตล์เดียวกัน ศาลเด็กผมเปียจึงถุกตั้งขึ้นโดยอธิการและคณะบดีของมหาวิทยาลัย
ความคิดเห็น