คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เเผนการลับ(ฉบับใหม่)
บทที่สอ แผนารลับ
้านสุวิภาเธอเอ็แรไม่แพ้ันเธอเร่เรื่อามรถหรูอมาษิีมาิๆ่อนะเลี้ยวัหน้ารถมาษิีเป็นผลให้มาษิีรถเสียหลัหัล้าทาพอี
“โว้ย อะไรเนี่ย”สุวิภาล่าวพลาปลล๊อประุรถ
สุวิภาใมาแล้วรีบั้สิเมื่อเห็นมาษิี่อยๆผหัวึ้นาพวมาลัย ่อนะเอามือุมหัวเบาๆ
“เหอะายยาีเนอะ “สุวิภาล่าวพลาล๊อประุ่อนะถอยรถออไป
หลัาหายมึนพัให่ๆมาษิี็่อยๆับรถออาที่เิมมุ่รเ้าสู่บ้านวศ์ไพศาลทันทีเพื่อเป็นารแ้แ้นสุวิภาโยรและเริ่มแผนารร้ายๆึ้น พัีราใมาเมื่อรู้เรื่อทั้สอึแอบวาแผนันอย่าลับๆ
ห้อทำานบริษัทไพศาลรุ๊ป
บริษัทไพศาลรุ๊ปเป็นบริษัทอสัาริมทรัพย์นาให่สืบทอเื้อสายา้นระูลบรรพบุรุษารุ่นสู่รุ่นบริษัทโยมีท่านประธานุหิวรรี วศ์ไพศาลเป็นเสาหลัอบริษัท และรอประธานหนุ่มรุ่นใหม่ไฟแรบา่าประเทศลุายหัวแ้วหัวแหวนอระูลและอนนี้ับริหารานแทนท่านประทานให่
ร่าสูโปร่อไพศาลำลัทำานอย่าะมัเม้น วาสีสนิมทั้สอ้าับ้อมอแ่เอสารรหน้าบัีัวเลและเินเือนพนัานทั้หมอยู่ที่รอประธาน่อนะส่เอสารสำัให้เลานุารหน้าห้อทว่าโทรศัพท์สมารท์โฟนัึ้น่อน
“ฮัลโหล น้อพัมีไร้ะ” เสียอไพศาลรอามสาย้วยวามรู้สึีใ
“พี่ไพศาลๆฮึๆพี่ีแย่แล้วะ ” พัีราล่าวเสียร้อนรน
“ุี ุีเป็นอะไรรับ” เสียอไพศาลล่าว้วยวามุน พลาหยิบับเอสารมาวาทาบัน่อ
“็พี่วิภานะสิะ ับรถนรถพี่ี รถพี่ีเลยเสียหลั้าทาะ”พัีราแอบฟ้อพี่าย้วยเสียไม่สู้ีนั
“อะไรนะ! ยัยีเป็นไรมาเปล่ารับ”ไพศาลใมาพยายามั้สิ่อนะรีบเินออาห้อทำานไปสุวิภาที่เป็นเลาหน้าห้อทำานไ้แ่มอามอย่าุนทันที่ที่สบาไพศาลสุวิภา้อหลบา้วยวามรู้สึละอายใ
ไพศาลเินมาถึหน้าึ่อนะรีบ้าวาึ้นรถปอร์เ่่อนมือวาะเสียบบลูทูเพื่อพูุย่อ
“เปล่าหรอะ พี่ีแ่าแพลนะะแ่พัอยาให้พี่ไพศาลลับมาเร็วๆนะะุแม่็รออยุ่้วยะรอพุบาอย่าับพี่ไพศาลอยุ่ะ” พัีราล่าวพลารีบัสายไปอย่ารวเร็ว
“น้อพัอย่าเพิ่สิ โว้ย” ไพศาลโวยวายลั่นพลาทุบพวมาลัยรถ
‘เป็นเพราะยัยีอะไรนั้นนเียวเลยสุวิภาถึทำแบบนั้น อยูนะิะับเราเราะทำให้ท้อเสียให้เ็”ไพศาลล่าวพลาับรถออ
ปอร์เ่หรูถอยออาอ่อนะเร่วามเร็วระับ100ึ้นไป เาับรถนมาถึบ้านวศ์ไพศาล ้านมาษิีเธออยู่ในุลุไม้สั้นสีาวสะอาาอนนี้เธออยู่ในห้อนอนอุ ไพศาลเพื่อเรียมรอพูุยอะไรบาอย่าับุไพศาล
ในะนั้นมาษิีเผลอไปนึถึเรื่อราวบทสนทนาอเธอับพัีราน้อสาวัวแสบอไพศาล
‘พี่ี้อทำให้ไ้นะะ เผ็ศึเลยะ’ พัีราล่าวพลายื่นไวน์ให้
ไวน์อุ่นรสาิีัสรรลูอุ่นพิเศษัาไร่อุปู่อวศ์ไพศาล พัีราแอบิ๊มาานายาุ่มนานในรั้วบ้านอเาเอ
ว่าันว่า หาลอนับิารในรั้วในบ้านอวศ์ไพศาลแล้วนับไ้ไม่หมเลยในทีเียวไม่ว่าะิารอบ้านไร่วศ์ไพศาล ธุริอสัวหาริรมทรัพย์นาให่ระับประเทศ อพาร์เม้นท์มห้เ่าึแถวย่านประูน้ำและอีมามายเหืลอานับ
“แล้วพี่ะทำยัไะ? พี่ไม่้อเอาัวเ้าแลเลยหรือเนี่ย”,มิีล่าว้วยเสียเรีย
มาษิีล่าวพลา่อยล้มัวลนอนบนเียอไพศาล่อนที่ไพศาละมาเพียเสี้ยววินาที ในะเียวันนั้นไพศาลเินเ้าบ้านมา้วยสีหน้าอิโรย วาสีสนิมายแววไม่พอใอย่ามาเมื่อรู้ว่ามาษิีะมา้าที่บ้านอเา
‘นี่เอา่าวอะไรมาเป่าใส่หูยัยพัอีละสิ’ ไพศาลเบ้หน้าเมื่อ้อเอมาษิี
ั้แ่ มาษิี ้าวเ้ามาในีวิอน้อสาวเา พัีรา็เปลี่ยนไปไม่รู้ทำไมเาไม่เยลรอยับผู้หินนี้ไ้เลยเอันทีไร้อเม่นันลอยัับเาไปทำอะไรไว้ับเธอในาิปา่อนๆนั้นนะ
“ยัยัวีเห็นวันนี้เราไ้เอัน” เสียอไพศาลล่าวพลาเินเ้าบ้าน
อาหาร่ำวันนี้ไพศาลโนพัีราบัับให้ื่มไวน์นเมามาย วาทั้สอ้าอเาพร่ามัวไป้วยฤทธิ์อแอลอฮอล์ านั้นพัีราึแบเามาในห้อนอนอไพศาลเอ
้านมาษิีที่รออยู่แล้ว เธอรีบลุาเีย่อนะเ้าไป่วยประอไพศาลที่เมามายอย่าไม่ไ้สิ ร่าบาอมาษิีล้มัวลไปทับับไพศาลอย่าไม่ไ้ั้ใ
าสอาประสานัน เมื่อสบสายาสีสนิมวาอหิสาวลับไหววูบ ริมฝีบาเม้มแน่นเป็นเส้นร่อนะันัวเาให้ลไปนอนบนเีย ราวับระแสไฟฟ้าึูเธอรุ้สึหวาบไหวแปลประหลาๆ
“สุวิภา สุวิภาุอย่าเลิับผมเลยนะ ผมะเี่ยยัยนั่นไปให้พ้นทาเอ”ไพศาลล่าวไปามฤทธิ์อแอลอฮอล์
มาษิีเริ่มเืออารม์อเธอเริ่มึ้นอย่าไม่รู้สาเหุหรือะเป็นเพราะหึหวเานไม่รู้ัวเลย็เป็นไ้เธอผลัร่าอายหนุ่มที่เมามายไม่ไ้สิไปยัเียนอนนหัวเาไปโับเียนอน
โป๊
โอ๊ย
ศรีษะอไพศาลโอย่าแรับหัวเียแ่น่าแปลเลือลับไมไหลออมา มาษิีที่แอบมอไพศาลที่เอามือุมหัวอย่าหัวเราะ
“ฮ่าๆ.”
“ฝันไปเถอะว่าันะอบนายริๆนะไม่มีวันะหรอ” มาษิีล่าวพลาำลัเินออาห้อไป
ร่าสูโปร่หันมามอเธอ้าๆ่อนะระโนเ้ามาหาร่าบามือ้ายบีบ้อมืออเธอ อย่าแรนเห็นเป็นเส้นเลือสีเียวๆ
ความคิดเห็น