เรื่องสั้น สิทธิสองบัลลังก์

ลำดับตอนที่ #1 : แค้วน กาลีสะ

สมัยศักราช 01

แคว้นกาลีสะ เป็นแคว้นเล็กๆที่มีกำลังไพร่พลน้อยนิด ไม่ถึงสามหมื่นพล เจ้าเมืองมีนามว่า สิรเชนทร์ และมีพระมเหสีซึ่งเสียชีวิตหลังคลอดพระราชธิดานามว่า มเหสี อิถีเทวี พระนางมีราชะิดายาใจนามว่า สิริสุดารัตนมารศรี ทว่าคลอดได้ไม่กี่วันแคว้นกาลีสะ ก็ตกเป็นประเทศราชของเเคว้น ชัยยะ แค้วนที่ใหญ่กว่า พระราชาพาพระราชะิดามาฝากไว้กับฤาษีพลางฝากตำราบางอย่างไว้ด้วย

พระราชวังเจสุชา

พระราชาได้เตรียมไพร่พลไว้จำนวนสองหมื่นสามพันคน และ อาวุธครบมือ ตระเตรียมไพร่พลเสร็จจึงทรงม้าพลางตะโกนก้องว่า
"หากวันนี้ไม่ชนะ เราจักเอาแผ่นดินนี้กลบหน้า" เสร็จสิ้นแล้วจึงพาไพร่พลออกรบ

การรบเริ่มขึ้นอย่างดุเดือด ร่างกำยำทรงช้างขึ้นกระทำการรบยุทธหัตถีอย่างชำนาญ ก่อนไพร่พลของพระองค์จะหมดลงและถุกกวาดต้อน พระราชาถูกฟันตายคาคอช้างขาดสะพายแล่ง พระมาลาตกลงพื้น

หลังจากนั้นแคว้นกาลีสะ ตกเป็นของแคว้นชัยยะ โดยสมบูรณ์ พวกเขาตามหาเจ้าฟ้าหญิง จุฑารัตน์สิริมณีเพื่อต้องการให้เจ้าชายอภิเษกด้วย ทว่าหาไม่พบ

พระราชาองค์ใหม่จึงขึ้นครองราชย์อย่างสมบูรณ์เคียงข้างพระมเหสีและเจ้าฟ้าชายองค์เล็ก ขบวนเฉลิมฉลองคืพระเกียรติจัดอย่างใหญ่โต ไพร่พลช้างมาที่ยึดได้ล้วนอยุ่ในสภาพดี 

สิบสองปีผ่าานไป

ร่างบางของสาวยน้อยแป้งกร่ำเดินออกมาจากบ้านพักพระโยคี เธอเดินมาตักน้ำหาบใส่ลงในตุ่ม พร้อมกับวางหาบไว้เมื่อพระโยคเรียกเธอเข้าบ้าน

"มีอะไรหรือจีะตา"เสียงของแป้งกร่ำกล่าว
"เเป้งกร่ำกินอะไรหรือยังละ" เสียงของโยคีกล่าวเสียงสั่น
"ยังจ่ะตา"
"นี่เเป้งได้ยินมาว่า องค์เหนือหัวเขามีพระราชโองการให้เกณฑ์ไพร่พลชายไปรบ พี่ขุนพลไปสิจ๊ะ"
แป้งกร่ำกล่าวกับพี่ชายและพระโยคี
"จริงรึแป้งกร่ำ แล้วพี่จะทำได้หรือ?" 
"  แน่นอนสิจ๊ะ พีุ่ขน"
แป้งกรน่ำกล่าวพลางจัดแจงกับข้าวกับปลาให้พีชายทาน ก่อนจะจัดสำหรับแบบผลไม้ล้วนๆให้กับพระโยคีตาของเธอ เม ่อทานข้างวกันเสร็จแแล้วแป้งกร่ำก็เดินไปอาบน้ำที่ริมบึง

ผิวขาวนวลเนียนสะท้อนกับเเสงจันทร์ ร่างบางกำลังตักน้ำเย็นซู่อาบอย่าง รวดเร็วทว่าเอาก้อนไพรทูตัวอย่างรวดเร็วพลางรีบราดน้ำ เธอเดินนุ่งผ้าคาดกระโจมอก และนุ่งห่มผ้าถุุงโบราณ ก่อนจะเดินมาเจอพี่ขุนพลที่เดินมาอย่างรีบร้อน
"ไอ้แป้งรีบเร็ว ตาแย่แล้วๆ" แป้งร่ำรีบทิ้งจชขันน้ำและอุปกรณ์สบุ่ไพรรีวิ่งตามพี่ชายไป