คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่ 9
บรรยากาศการจราจรช่วงเช้ายังคงแน่นขนัดและน่าเบื่อเสมอในสายตาของคนที่โตมากับสภาวะแวดล้อมเหล่านี้ตลอดชีวิต ทั้งอากาศร้อนและควันพิษที่ลอยออกมาจากท่อไอเสียทำให้เด็กหนุ่มสองคนผู้มีหน้าตาดีกันไปคนละแบบต่างถอนหายใจเฮือกออกมาพร้อมกันอย่างไม่ตั้งใจขณะที่ยังคงเบนหน้าหนีออกห่างไปมองยังวิวทิวทัศน์ข้างนอกราวกับมีอะไรน่าสนใจนักหนา
...มันเกิดอะไรขึ้น??...
สาวน้อยผู้พิทักษ์ความรักและความยุติธรรมที่อุตส่าห์วางแผนยึดที่นั่งเบาะหลังดำเนินการสมานฉันท์กำลังมองพี่ชายในและนอกสายเลือดอย่างไม่เข้าใจ แน่นอนว่า เธอไม่ได้ความจำเสื่อมขนาดจำไม่ได้ว่าทั้งคู่ไม่ถูกกันขนาดไหน โดยเฉพาะพี่มีนที่ดูจะประกาศถึงความเกลียดเต็มหน้าอีกฝ่ายอย่างชัดแจ้ง
มองหน้าหล่อ ๆ ของพี่ตฤณปราดเดียวก็รู้ว่า รอยฟกช้ำจ้ำเขียวหลายสิบรอยคงถูกคุณไสยเสกเข้าเมื่อคืน
...คุณไสยฉบับเมธารักษ์ซะด้วย
แต่!!!
งานนี้บอกได้เลยว่าต้องมีแต่!!!...แม่หมอเมย์ขอฟันหนุ่ม ๆ แล้วทิ้ง เอ้ย! ฟันธง
สัมผัสจับผิดที่แม่นยำยิ่งกว่าหนวดเรดาห์ของ ‘กะจิ๋ว’ (มาจาก กะจั๊ว+ตัวจิ๋ว ๆ)...น้องหนูแมลงสาบที่ได้รับการสถาปนาเป็นสัตว์เลี้ยงอันดับหนึ่ง(!?)ของเธอมันบอกว่า สองคนที่นั่งอยู่ด้านหน้าจะมีอะไรผิดปกติไป
...สงสัยพิษคุณไสยจะแรง!!!...
“พวกพี่สองคนเป็นอะไรกัน” ในที่สุดแม่หมอเมย์ก็เลิกที่จะเดาอีกต่อไป “เป็นอย่างนี้ตั้งแต่เช้าแล้วนะ! คุยก็ไม่คุย จะหันหน้ามามองกันสักนิดก็ไม่มี เมย์อึดอัดแทนจะแย่แล้วนะคะ!”
“อีก 200 เมตรก็จะถึงโรงเรียนแล้วเมย์”
มีนเลี่ยงตอบไปอีกทางโดยพยายามใช้น้ำเสียงนุ่มนวลตอบแฝดน้องแม้จะรู้สึกถึงอารมณ์ที่ไม่ค่อยจะคงที่ของตัวเองนัก สำหรับมีน...น้องสาวของเขายังคงมาเป็นอันดับหนึ่งเสมอ
“เมย์นั่งอยู่ตรงนี้ค่ะพี่มีนไม่ใช่กระจก”
ใบหน้าที่ถอดออกมาราวกับพิมพ์เดียวกันหงิกงออย่างไม่พอใจในเมื่อพี่ชายหันไปโต้ตอบกับเงาสะท้อนบนกระจกแทนที่จะหันกลับมาพูดกับเธอที่นั่งอยู่เบื้องหลังตฤณ ซึ่งดูเหมือนจะมีสมาธิในการนับจำนวนสาว ๆ บนรถประจำทางตามประสาเจ้าชายเพลย์บอย
“งั้นก็ใช้หลักการของแสงตกกระทบบนระนาบ ฉายภาพสะท้อนแล้วกันเมย์”
...เป็นไงล่ะ คำตอบของนักเรียนดีเด่นแผนกศิลป์...
“ซะงั้นน่ะ!” ผู้ครอบครองคทาพลาสติกเมดอินแจแปนร้องอย่างขัดใจ ก่อนจะหันไปฟ้องอดีตคู่อริที่ญาติดีกันแล้วตั้งแต่เมื่อคืน
...แน่นอนล่ะว่า หน้ากากทักซิโด้กับเหล่าอัศวินเซเลอร์เป็นพวกเดียวกัน...
“พี่ตฤณ...ดูพี่มีนพูดสิ!”
แต่ทว่า...
“ถึงป้ายหน้าแล้วเมย์” ตฤณลุกขึ้นแล้วเดินหนีไปยืนรอประตูรถเปิด
...หน้ากากทักซิโด้หักหลังอ่ะ!!!...
“เฮ้ย!...พวกพี่สองคนเป็นบ้าอะไรเนี่ย” ลงจากรถได้เจ้าหล่อนก็โวยเป็นอันดับแรกพร้อมกับยึดสองแขนไม่ให้เดินไปไหนถ้าคนอย่างเมยาวีไม่เคลียร์
...เข้าใจมะคุณพี่ว่า เมยาวีไม่เคลียร์...
“ยัยตัวยุ่งพี่มีประชุมที่ชมรม”
“พี่ต้องไปเคลียร์งานที่สภาฯ”
“เมย์ก็ต้องสะสางปัญหาพี่น้องเหมือนกัน!!!”
เป็นประกาศิตสุดท้ายจากคุณน้องบังเกิดเกล้าที่เรียกความสนใจจากคนในบรรดาโรงเรียนให้หันมามองเป็นทิศเดียวกัน รวมไปถึงพี่ในและนอกสายเลือดที่หันขวับกลับมาจนต้องสบสายตากันโดยบังเอิญ
ขวับ!! กระพริบตาครั้งเดียวก็ถือว่าพลาดแล้ว
เจ้าชายอันดับหนึ่งกับผู้กำกับมือทองต่างเชิดหน้าหนีหันกลับไปทิศใครทิศมันอย่างที่ไม่มีใครยอมแพ้ใคร ดวงตากลมโตสีดำสนิทฉายแววเย็นเยียบยิ่งกว่าเก่าและพร้อมที่จะใช้สายตาเชือดใครก็ได้ที่หลงเข้ามาในรัศมีสิบเมตร ริมฝีปากสวยเม้มแน่นราวกับข่มอารมณ์
ส่วนอีกฟากหนึ่ง ใบหน้าหล่อเหลานิ่งขรึมอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนยิ่งบวกกับรอยแผล รอยฟกช้ำที่มีอยู่ทั่วก็ยิ่งทำให้ดูน่ากลัวเข้าไปใหญ่ผิดลุคเจ้าชายเจ้าสำราญ
“เงียบอย่างนี้เมย์ยิ่งเข้าใจผิดนะ” อารมณ์กราดเกรี้ยวเริ่มหดเมื่อเห็นคู่ขวัญ(!?)น่ากลัวยิ่งกว่า “เมื่อคืน...พวกพี่มีอะไรกัน......”
“ห๊า!!!”
อย่าคิดว่าเสียงอุทานนี้จะมาจากสองคนตรงหน้า
“นี่.....มีนนน...เสีย...ความมม...บอ..ริ..สุดดดดด...แล้ว...หรอออออ”
ผลั่ก!!
“...อาเมน” โต้งไว้อาลัยให้แก่ไอ้คุณน้องหนิมที่เลือกเวลาลงหลุมให้กับตัวเองได้เหมาะเจาะ เมื่อเทพธิดาตีนหนักส่งเท้าเข้าพิฆาตอาการยานได้โล่เสียกระเด็นคลุกฝุ่น
“ทาม...น้อง...หนิมมม...ทาม...มายยย..อ่า......”
...ดูเหมือนเท้าเดียวจะไม่หายยาน...
“จะพูดก็พูดให้จบประโยคเมย์ ไม่ต้องเว้น” มีนหันมาดุน้องสาวพลางเหลือบสายตาไปยังพลพรรคร้องห๊าเมื่อกี้ “มีอะไรข้องใจอีกมั้ย...เจน กวิน คุณประธาน คุณเหรัญญิก”
“ไม่มีจ้ะไม่มี” เป็นเจนที่ถูกผลักไสให้ตอบปฏิเสธ...ซวยแต่เช้าเล้ย ไอ้เจน ฮือ ๆ...
“เมื่อคืนไม่มีอะไรหรอกเมย์” น้ำเสียงทุ้มของตฤณพูดขึ้นมาท่ามกลางความเงียบที่มีมีนเป็นผู้ก่อ ก่อนจะถูกตัดไปด้วยเสียงเย็น ๆ ชวนหวั่น
“แค่ฝันร้ายเท่านั้นน่ะ”
“อูยยย...ฝันร้ายจริง ๆ ด้วยเว้ยไอ้โต้ง” แตมหันไปกระซิบกับเพื่อนสนิทอย่างรู้สึกเสียวสันหลังเมื่อไอ้คุณรองประธานฯเพื่อนซี้หันขวับไปประสานสายตากับผู้กำกับเวทีที่ส่งสายตาดุ ๆ โต้กลับไม่แพ้กัน
...นี่มันเรื่องอะไรกันวะเนี่ย...
“เมื่อคืนฝันร้ายเหมือนกันเหรอครับ” มีนจ้องตอบอย่างท้าทาย ริมฝีปากบางเหยียดยิ้มให้กับรอยแผลนับสิบที่ปรากฏให้เห็น โดยไม่นับรวมกับอีกหลายรอยที่ซ่อนอยู่ภายใต้ชุดนักเรียนแผนกวิทย์ที่เขาจำต้องไปยืมพี่ข้างบ้านมาให้ตามที่ม๊าสั่ง
“ไม่นี่ครับ...หลับสบาย...หอม...ฝันดีออก”
ตฤณยักคิ้วกวน ๆ ให้ โดยจงใจเน้นคำว่า หอมเป็นพิเศษทำเอารอยยิ้มเย็น ๆ ถึงกับหุบฉับทันควันพลางเม้มแน่นเข้าหากัน
“ฝันดี? ฝันร้าย? นี่มันหมายความว่ายังไงคะ เมย์ตามไม่ทันง่ะ” สาวน้อยขมวดคิ้วมุ่น ในขณะที่ผู้สังเกตการณ์เบื้องหลังต่างก็งุนงงไม่ต่างกัน
“หนิมมม...ก้ออออ...ตาม....ม่าย...ทานนนน...เหมือน...กานนน”
ไอ้คุณหนิม หรือตามบัตรประชาชนว่า จำเนียน เซถลาเข้าหาขวัญใจไอดอลอย่างเห็นด้วยแบบเนียน ๆ ตามชื่อ ก่อนจะยื่นมือคลุกฝุ่นถือโอกาสชูเสียงเข้าสนับสนุนความงงที่มือบางของเมย์
ผลั่ก!! อีกรอบจากคุณพี่ชายที่ยังคงรักน้องสาวไม่เปลี่ยนแปลง
“มันก็หมายความว่า ถึงเวลาที่จะต้องไปประชุมที่ชมรมแล้วไงไอ้คุณจำเนียน” มีนตอบเสียงเย็น พลางใช้ปลายเท้าเขี่ยเตือนสติไอ้คุณน้องหนิมอย่างปรานี(!?)
“ไว้เจอกันตอนเย็นแล้วกันเมย์ วันนี้พี่รีบ” พูดจบคนรีบก็หันไปคว้า...เอ่อ...น่าจะเรียกว่า ‘ลาก’ มากกว่า....ลากสองเพื่อนสนิทอย่างกวินและเจนไปยังห้องชมรมอย่างรวดเร็ว โดยไม่ลืมที่จะฝากรอยเท้าไว้กับคนฝันดีเป็นการทิ้งท้ายอย่างสะใจ
“โอ้ย!!!” ตฤณร้องเสียงหลงกับของฝากที่ใครบางคนทิ้งไว้ให้เขาก่อนไป “เด็กอะไรร้ายชะมัด ไม่น่ารักเอาซะเลย...ให้ตายเถอะ”
“หืม? แกว่าไงนะไอ้ตฤณ” แตมหันไปถามเพื่อนซี้อย่างงง ๆ ก่อนจะได้รับคำตอบที่น่าจะไปอัญเชิญเทพธิดาตีนหนักให้มาจุติแถวนี้อีกสักครั้ง
“ไปตายซะเถอะแก! ไอ้เวรแตม”
“อะไรของมันวะ?” แตมมองร่างสูงของเพื่อนตาปริบ ๆ จะเคืองมันก็เคืองไม่ออก
...ทำตาโคตรน่ากลัวเชียว...ไอ้บ้า!...
“เฮ้อ...อาเมน”
โต้งส่ายหน้าระอา ก่อนจะหันไปชวนแฝดน้องของมีนขึ้นตึกเรียนแผนกวิทย์หนีท่านเหรัญญิกสภาที่ยังคงยืนงงเป็นไก่ตาแตกอยู่ผู้เดียว
.
.
.
“คอยดูนะ! เมย์ต้องรู้ให้ได้เชียวว่า เมื่อคืนนี้มันเกิดอะไรขึ้น...ฮึ่ย!! คอยดูสิ”
และแล้วสาวน้อยผู้พิทักษ์ความรักและความยุติธรรมก็ตั้งมั่นที่จะค้นหาความจริงให้จงได้ อยากไม่พูดกันดีนัก...
...เค้าอยากรู้จริง ๆ นะเนี่ยพี่มีน พี่ตฤณอ่ะ...
TO BE CONTINUE >>
*** มาแบบสั้น ๆ และไม่เคลียร์ 555+
เพราะตอนหน้าเราจะมาแบบเคลียร์ที่ต้องใช้พื้นที่ยาว ๆ ในการตั้งสังเวียนระหว่างมีนและตฤณ
ขอบคุณสำหรับคอมเมนต์ทุกท่านนะคะ ยังไม่มีเวลาตอบ แต่ขอบคุณมั่ก ๆ ค่ะ
ความคิดเห็น