ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ปีใหม่ที่จะถึง กับ การกลับมาของอั้ม
เย้ๆๆๆๆๆๆๆ ใกล้ถึงปีใหม่แล้ว อยากกอดคนทั้งโลกจังเลยอ่ะ 555
ปีใหม่นี้ก็จะได้ไปค้างที่บ้านพี่ไอซ์อีกแล้วล่ะ ดีใจม๊ากกกกก...มาก หลายวันมานี้ฉันนั่งนับตารอเลยล่ะ ก็อยากให้ถึงปีใหม่เร็วๆนี่นา จะได้เล่นกับพี่ไอซ์ น้องอ้อย และอีกเยอะแยะ ที่สำคัญการที่ได้นอนด้วยกัน แล้วมีปาร์ตี้เรื่องผีนี่สนุกที่สุดเลยล่ะ อิอิ
แต่ปีใหม่ปีนี้เมื่อนึกๆดูแล้วมันก็หน้าเศร้าใจเหลือเกิน ปีก่อนๆมาได้นั่งเค้าดาวน์กับแฟนถึงแม้จะเป็นทางโทรศัพท์แต่ก็มีความสุขที่เราได้เข้าสู่ปีใหม่พร้อมๆกัน แต่ปีนี้ไม่มีแม้แต่เงาเลยนะสิ ยังเงียบเหงาอยู่เหมือนเดิม ยังไม่มีแฟนอ่ะ -*- เหอะๆ
งั้นก็คงต้องเค้าดาวน์กะพี่ปลาแล้วมั้ง แต่คิดๆไปแล้ว พี่ปลาคงจะเค้าดาวน์กับแฟนเค้าละมั้ง เฮ้ย....คงต้องเดียวดายอยู่คนเดียวน่ะสิ
อืม....อย่าคิดมากไปเลยเนาะ มันยังไม่ถึงสักหน่อย อีกตั้งหลายวันแน่ะ เดี๋ยวอาจจะมีมาก็ได้ ใครจะไปรู้ อิอิ
วันที่ 28 ธ.ค. 48
วันนี้หลังจากเลิกเรียน แม่ก็มารับไปร้านทำผม ขณะที่ฉันสระ - ไดร์ - หนีบ เสร็จแล้ว ก็ต้องรอแม่เซจผมอีกประมาณชั่วโมงกว่าๆ ก็นั่งอ่านหนังสือไป เหล่ผู้ชายไป 55 (ไม่ได้เหล่หรอก รู้จักกันนะ) สักพักก็มีเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์เข้ามา จากสายนอก เอ...ใครเนี่ย ฉันเลยรับด้วยความสงสัย
ฉัน // ฮัลโหล
ปลายสาย // ดาวหรอ
ฉัน // ค่ะ
ปลายสาย // ทำอะไรอยู่อ่ะ
ฉันซึ่งถ้าได้คุยแล้ว ก็จะคุยเลย ทั้งๆที่ไม่รู้จักชื่อปลายสาย เป็นนิสัยที่แก้ไม่หายจริงๆ -*-
ฉัน // คอยแม่เซจผมอ่ะ
ปลายสาย // อืม
ฉัน // ใครอ่ะ
เพิ่งจะรู้สึกตัวว่าเราไม่ได้รู้จักกัน (ยัยเบ๊อะเอ๊ย -*-)
ปลายสาย // พี่อั้มเอง
ความเงียบเริ่มครอบคลุม
ฉัน // ...............................
พี่อั้ม // สบายดีมั้ย
ฉัน // อืม ก็ดี
พี่อั้ม // พี่มีอะไรจะบอก
ฉัน // เกี่ยวกับดาวรึเปล่า
พี่อั้ม // ไม่รู้สิ ไม่เชิง
ฉัน // แล้วแต่ อยากจะบอกก็บอกมา
พี่อั้ม // พี่เลิกกับพลอยแล้ว
จำได้มั้ยที่บอกว่าพี่พลอยเป็นแฟนพี่อั้มน่ะ Y-Y
ฉัน // อืม แล้วไง ไม่เห็นจะเกี่ยวไรกับดาวเลย รู้แล้วก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา
ฉันแปลกใจตัวเองมากนี่ฉันกล้าตอบแบบนี้แล้วหรอเนี่ย 555
พี่อั้ม // พี่ไม่ได้ต้องการพูดให้เรากลับมารักกันนะ แต่พี่อยากบอกสิ่งที่ดาวควรรู้นะว่า ตลอดเวลาที่พี่คบกับพลอยนับตั้งแต่วันที่พี่เจอดาว และวันที่พี่.....เอ่อ...บอกเลิกน่ะ.....ตั้งแต่วันนั้นพี่ก็คิดถึงดาวมาตลอดเลย พี่รู้ว่าพี่ทำผิดกับดาวมาก ผิดจนไม่หน้าให้อภัย พี่อยากจะขอโทษกับสิ่งนั้นอีกครั้ง ถ้าเป็นไปได้พี่ก็อยากจะให้เราเป็นเหมือนเดิม รักกันเหมือนเดิม ที่พี่มาพูดแบบนี้ไม่ใช่ว่า พี่ขาดความรักไม่ได้นะ เพียงแต่พี่รู้แล้วว่าคนที่พี่คิดถึงตลอดเวลาคือใคร คนที่พี่รักคือใคร คิดให้ดีนะดาว ถ้าจะกลับมาคบกับพี่ พี่ยังไม่ต้องการคำตอบตอนนี้ พี่ให้เวลาดาวได้เสมอ เอากลับไปคิดนะ คิดให้ดี ไตร่ตรองให้ถ้วนถี่ แล้วเอาคำตอบนั้นมาบอกพี่
อะไรกันเนี่ย นี่พี่อั้มมาขอคืนดีกับเราอีกครั้งหรอ เค้าเลิกกะพี่พลอยแล้วหรอ เค้าดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะจัง อืม...จะทำยังไงดีล่ะ เค้าคิดถึงเราจริงๆหรอ แต่จะว่าไป เราก็ไม่เคยลืมเค้าเลย คิดถึงเค้าตลอดเหมือนกัน อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิมจัง แต่...โอ๊ย...ปวดหัว
ฉัน // ขอเวลาดาวคิดก่อนละกัน เพราะสิ่งที่ดาวได้รับกลับมาตอนนั้น มันยังฝังใจอยู่ ขอเวลาถามใจตัวเองก่อนแล้วกัน ขอเวลาดาวนะ วันที่ 1 ม.ก. พี่มาเอาคำตอบได้เลย
พี่อั้ม // ได้ แต่คิดให้ดีนะ
ฉัน // อืม
พี่อั้ม // งั้นแค่นี้ก่อนนะ เพื่อนมันทวงโทรศัพท์แล้วอ่ะ
ฉัน // อืม หวัดดี
เฮ้ย...ลำบากใจจริงๆเลยอ่ะ จะทำยังไงดีล่ะ กลัวเป็นแบบคราวนั้นจังเลย ต้องไปปรึกษามิวแล้ว
วันที่ 29 ม.ค. 48
ตอนเช้า ฉันเดินขึ้นห้องมาพร้อมกับเรื่องที่คุยกับพี่อั้มเมื่อวาน ฉันมาหามิวแล้วเล่าเรื่องทั้งหมดให้มันฟัง มันฟังแล้วตกใจ
"เฮ้ย !!!!!!!!!" เสียงตกใจของมิวมันอ่ะ
"อะไรของแกวะ เออ ช่วยคิดหน่อยดิ่ อย่างที่บอกแหละว่ะ เราก็ยังรักและเป็นห่วงเค้าอ่ะ แก !!! เราจะทำไงดี" ฉันพูดเสียงกังวน
"แกอยากกลับไปคบกับเค้าว่างั้น" มันถามฉันเสียงสูง
"ไม่รู้ว่ะ แต่เค้าก็เคยทำเราเจ็บ เรากลัวเป็นแบบตอนนั้นอ่ะ" ฉันพูด
"งั้นก็ไม่ต้อง" มิวตอบ
"เฮ้ย !!!!!!" ฉันพูดเมื่อมันสรุปง่ายๆ
"อะไรของแกวะ" มิวถาม
"ป่าว" ฉันไม่กล้าตอบมัน
"แกจะกลับไปรักกับพี่อั้มทำไม ในเมื่อเค้าเคยทำให้แกเจ็บ แล้วอีกอย่างแกก็เจ็บอยู่ไม่ใช่ไง อย่าลืมสิ แล้วถ้าแกกลับมาคบกับเค้าอีก แล้วพี่อั้มเป็นแบบเดิม แกก็ต้องเจ็บหนักเข้าไปอีก เจ็บแล้วก็จำด้วยสิวะ แล้วตอนนี้โค้ชมันก็ยังโทรหาแกอยู่ ไอ้กี้อีก เราว่านะ ปีนี้พี่อั้มจบ ม.6 ใช่มะ เราว่าแกหน้าจะลองคบกับโค้ช หรือไม่ก็กี้ เพราะมันแก่กว่าแก่แค่ปีเดียวเอง หน้าจะเข้ากันได้มากกว่าพี่อั้มที่ห่างกับแกตั้ง 4 ปีนะโว้ย" มิวตอบมาเป็นชุด
"แต่ไม่รุ้สิ เราไม่ได้ชอบกี้นะโว้ย แกอย่าเหมารวมสิ โค้ชก็ยอมรับว่าชอบนะ แต่มันแตกต่างกับความรู้สึกที่เรามีให้พี่อั้มอย่างสิ้นเชิงว่ะ ไม่ใช่แบบ เออน่ะ" ฉันตอบ
"ไม่รุ้เว้ย แกตัดสิ้นใจเอาเอง" มันบอกปัดๆ
ฉันซึ่งกำลังจะพูดต่อ ก็มีเสียงเรียกเข้าจากมือถือมาเลยดูที่หน้าจอ ขึ้นชื่อกี้
จะโทรมาทำไมวะเนี่ย รำคาญว่ะ
(กี้มันโทรมาจีบฉัน มันเป็นเพื่อนกับโค้ช)
ฉัน // มีรัย
กี้ // อยู่ไหนน่ะ
ฉัน // โรงเรียน
กี้ // ทำไร
ฉัน // คุย
กี้ // อือๆ แค่นี้แหละ
ฉัน // เออ
เมื่อวางจากกี้ก็มาคุยกับมิวต่อ
"แก นะๆ ช่วยหน่อยดิ่" ฉันอ้อนวอน
"ทำตามใจแกดิ่ แต่ก็อย่างที่บอก" มันพูด
"เออ !! ก็ได้วะ คิดเองก็ได้" ฉันพูด
"ก็สมควรแหละ แกต้องคิดเอง เพราะคนพวกนั้นมันกำลังจะมาเป็นแฟนแก ไม่ใช่แฟนเรา เราเลยคิดให้แกไม่ได้" มันพูด
"อือ" ฉันพยักหน้า
ตลอดคาบเรียนตั้งแต่เช้าจนเย็น ฉันนั่งคิดถึงแต่เรื่องนี้เลยไม่เป็นอันเรียนเลย อย่างที่มิวมันพูดจริงๆ อยากกลับไปคบแต่ก็กลัวเจ็บ ลำบากใจจัง
ขึ้นรถกลับบ้าน ตอนที่นั่งอยู่ในรถ ฟังเพลงจากคลื่น seed 97.5 อยู่นั้น ทำไมวันนี้ดีเจถึงเปิดแต่เพลงรักๆนะ เข้าบรรยากาศจริงเลย เหอะๆ แล้วฉันเห็นน้องมันอ่านนิยายเกาหลีอยู่ เลยยืมมาแปปนึง พลิกไปหน้าหนึ่ง แล้วเจอข้อความว่า "ความรักมักมาพร้อมกับความเจ็บปวด ในเมื่อกล้ารัก ก็ต้องกล้ารับความเจ็บปวด" โหหห...อะไรมันจะมาได้ตรงแบบนี้เนี่ย นี่แหละคำตอบที่ฉันได้ !!!!!!!!!!
.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น