คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่2
หลัเ้าสู่มหาวิทยาลัยเ็มัวไ้รบ 2เือนเ็มมินะ็ปรับัวเ้าับมหาลัยที่นี่ไ้เป็นอย่าีและไ้เพื่อนสนิทลุ่มหนึ่เป็นอวัาเาหลีมินะรู้สึโีริๆที่ไ้เอเพื่อนแบบนี้ ...ีฮโย อยอน และ. . .นายอน นสุท้ายนี่พ่วสอำแหน่เลยแฮะทั้เพื่อนในลุ่มและรูมเมท นายอนูเหมือนะเป็นนที่สนิทับมินะมาที่สุ แ่เปล่าเลย...นที่มินะรู้สึสนิทใมาที่สุลับเป็นีฮโยและอยอนมาว่า
เพราะอะไรน่ะเหรอ...
็สอนนั้น 'อบผู้หิ' เหมือนเธอนี่นา ไม่ใ่ว่าเธอรัเียอะไรนายอนหรอนะ แ่มินะิว่ารูมเมทอเธอ สูส่และเ้าถึยาเินไป่าหา แ่ถึระนั้น มินะ็ยั่อล้อ่อเถียับนายอนอย่าสนิทสนมเมื่ออยู่ในห้อันสอน มันไม่ใ่ารอแหลนะเธอแ่ไม่อยาให้นายอนอึอัเวลาอยู่ับเธอ่าหา
"นายอน..." มินะเรียนายอนึ้นหลันึอะไรนเียวในใเพลินๆ
"ทำไมถึพูว่าามหาเรามานานแล้วละ "
"เพิ่มาถามเอาอนนี้เนี้ยนะ" นายอนยิ้มล้อมินะ่อนะเลยให้ฟั
"็อนมาอหอ เรารู้ื่อรูมเมทไ เลยไป้นหาในูเิ้ล แ่ไม่เออะไรเลย " นายอนเล่าให้มินะฟั่อนะทำิ้วย่นใส่เธอ
"็มินะไม่ใ่นัสัหน่อย ะมี้อมูลไ้ไันเล่า" มินะว่าพลาเย่าหัวรูมเมท
"แล้วมินะ ไม่ิามหาเราบ้าเหรอ" ึ้ อีอย่าที่ทำให้มินะไม่่อยสนิทใับนายอนผู้เป็นรูมเมท็เพราะนายอนอบถามำถามที่มินะอบแล้วอา "ทำร้ายิในฟั" นี่แหละ่ะ
"ไม่อะ..." มินะอบไปามร อนอยู่ี่ปุ่นมินะ้อเรียมัวมามายับารอยู่่าถิ่นที่สำัเรื่อที่ทะเลาะับานะ่อนมาี่ปุ่นยัวนใเธอมาอี่าหา...ไม่ใ่ว่ารูมเมทไม่สำันะแ่สู้่อยมาเอัวริไม่ีว่าเหรอ...
"เเ่เรา็ินนาารหน้ารูมเมทไว้ล่วหน้านะ " มินะพูเอาใเมื่อเห็นนายอนหน้าเื่อนลหลัเธออบว่าไม่หลัไ้ยินประโยนั้นมินะ็ยิ้มออมาทันที "ินนาารไว้ว่าไ สวยใ่ปะ" นายอนยิ้มนเห็นฟันระ่ายแล้วเอาสอมือทำท่าอไม้ "็ประมานั้นแหละ " มินะอบยิ้มๆ านั้นนายอนหันหลัลับไปทำานที่โ๊ะอ่านหนัสือ่อ "แ่เราสวยสู้ไอรีนไม่ไ้ละสิ้" นายอนพูประทีเล่นทีริ
"ใ่แล้ว ไอรีนสวยที่สุเลย " นายอนน้อยใเล็น้อยับำอบอมินะและรู้สึเหมือนฟ้าถล่มลมาทับอีรอบับประโยหลั
"แ่็ไม่เท่าาัหรอ" ประโยที่มินะพูมาอย่ามีวามสุ ทำร้ายิในายอนอย่าไม่รู้ัว ใ่สิใรพูถึแฟนัวเอแล้วไม่มีวามสุบ้าละ นายอนำปาาแน่น่อนะเียนศัพท์ีนลในสมุแล้วไม่สนใที่ะุยับมินะอี ีวิประำวันในห้ออพวเราสอน็วนอยู่แบบนี้แหละ อนเ้าแยันไปเรียน เอัน่ำอนะเ้านอน แร์เรื่ออันและันให้ฟั พอไม่มีเรื่อะุย็แยับทบทวนบทเรียน นายอนไม่่อยเอมินะสัเท่าไรหรอ เพราะส่วนมามินะอบออไปเที่ยวับอยอน ส่วนมินะ็ไม่รู้เหมือนันว่าวันๆเธอไปไหนบ้า เพราะไม่ไ้สนใ...
"อยอนแไปเป็นเพื่อนันหน่อยสิ" มินะเอ่ยปาวนเพื่อนที่ำลัสนใมือถืออยู่เห็น้มหน้าลอเวลาเรียนแบบนี้ อยอนไม่ไ้สนใบทเรียนนถึนาฟัแล้ว้มยิๆหรอ มันอ่านพันทิป่าหา
"ไปไหนะ เพื่อน" "ือโมีะนิเทศน์วนไปินเ้อะ ะปิเสธ็ลัวเสียมารยาท" มินะอบเบาๆ
อ๋อ ที่แท้็ะไปเทนี่เอ
"ไปเทะเอาันไปทำไมละ" อยอนผู้มาไป้วยประสบาร์เ้าู้มอเพื่อน้วยสายาเ้าเล่ห์ถ้าเป็นเ้านะ ไม่พเพื่อนไป้วยหรอ เสียเวลาีบสาว่ะ มินะมอสายาเ้าเล่ห์อเพื่อน้วยวามเอือมระอา่อนยมือถือัวเอึ้นมาโว์ล็อสรีนให้อยอนูแล้วทำหน้าริัอยอนมอรูปมินะับมินาโะาิ านะแฟนสาวในมือถือ่อนะพูึ้น
"เออน่า รู้แล้วว่ามีแฟนแล้วแวเล่นเยๆ" มินะเอามือถือลแล้วยิ้ม เธอออะื่อสัย์ับานะนานี้ะมาล่าวหาันไม่ไ้นะเพื่อนเลิฟ ที่ะไปินเ้ับโมีเพราะอยาอบแทนที่เธอให้ยืมีสสแทเมื่ออาทิย์่อนหรอ ถึรู้ว่าอีฝ่ายใมาายอ้อย็ามไม่ใ่ว่าเธอหลัวเอหรอนะ แ่ารเสนอัวใ้ยืมีส เสนอัวเลี้ยเ้และทัไลน์มาบ่อยนานี้ มันอ้อยัๆเลย... มินะใเอาอยอนไปเป็นเพื่อนเพราะไม่อยาให้โมีมารุเธอมาเินไปนั่นเอ
"เ้อร่อยะมัเลยแ" อยอนพูพลาลูบท้อป้อยๆ "แบับโมีีมั้ย ันะไ้ินเ้บ่อยๆ"
ิ้ ! มินะส่สายาที่แผ่รัสีอำมิหิออมา ให้อยอนแทนำอบ
"ันะไป้อมเล่นีาร์ห้อีฮโยนะ ใล้ะถึวันเิานะแล้ว " มินะเินนำอยอนลิ่วๆไปยัั้นสออหอพั
"เฮ้ยรอหน่อยิ แล้วแหายเ็บมือแล้วเหรอ " อยอนถามมินะ้วยวามเป็นห่วรายนั้นหัเล่นีาร์เอร์ไพร์สแฟนทั้ที่เล่นไม่เป็น แถมยั้อมนมือแหไปหม โธ่มินะเพื่อนที่น่าสสารอันถ้าแฟนแไม่ึ้นะ ันะามไปบีบอถึเียวโเลย
"แท่อนมีอร์ส c แล้ว A ไมเนอร์ใ่ปะ " มินะถามีฮโยเ้าอพัที่เธอใ้เป็นห้อ้อมนรีเพาะิ อนนี้มินะำลั้อมถึท่อนสำัโยมีีฮโยและอยอน สอเพื่อนรันั่เป็นำลัใให้อยู่
"ใ่ๆ แเล่นีึ้นแล้วนะเสียไม่บอแล้ว " ีฮโยพยัหน้ารับพลาเอ่ยปา มินะำลัะเล่น่อแ่เสียไลน์ัึ้นะ่อน มินะ้มลอ่าน่อนะมอมือถือัวเอ้วยวามสับสน แ่วสีำที่เ็มไป้วยวามมุ่มั่นเมื่อี้ลับเริ่มมีน้ำาลอ
"มินะ แเป็นอะไรหรือเปล่าวะ " อยอนเอ่ยถามเมื่อเห็นท่าทาแปลอมินะ
" านะบอเลิันวะ "
::มุมเมาท์มอย
อย่าลืมิามันนะะว่าานะอหัเมียวอิอเรา้วยสาเหุอะไร
านนี้มีราม่า ทวฟิไ้ที่: https://twitter.com/hashtag/ficbbs?src=hash
แฮแท็ทวิเอร์ #ficbbs
ความคิดเห็น