Heart Shatter

ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้น

       บางทีจุดเริ่มต้นสำหรับใครบางอาจจะไม่ดีเสมอไป หรือถ้าจุดเริ่มม้นเปิดฉากออกมาอย่างสวยหรูก็ไม่มีใครบอกจุดจบของมันได้ยู่ดี เพราะเราไม่สามารถเห็นอนาคตของตัวเองได้ เหมือนกับนักวิ่ง200เมตร แน่นอนเส้นชัยของเขาคือ 200 เมตรแต่นั้นไม่ไช่จุดจบ เขาวิ่งเพื่อไปให้ถึงเส้นชัยและต้องวิ่งให้เร็วที่สุด แต่เขาบอกไม่ได้หรอกว่าเมื่อไปถึงเส้นชัยแล้ว จะต้องวิ่งต่อไปอีกเท่าไรจนกว่าจะถึงจุดจบ...........

        \" โมริคาว่าซัง  ๆ อาจารย์นาคาจิม่าเรียกเหนะ\"เสียงใครคนหนึ่งพูดขึ้น

        \"ขอบใจจ๊ะ\"ฉันพูดเสียงเรียบ

        ฉันเดินออกจากห้องด้วยกิริยาสงบ เดิมไปตามระเบียงที่เงียบเหงาแม้จะมีเสียงโหวกเหวกโวยวายก็ตาม ผลัวะ!!โครม!!.........?

ห้องพยาบาล .........

         ตอนี้ฉันไม่รู้อะไรแล้วทั้งสิ้นสายตาสลำสลือของฉันพยายามกวาดสายตาไปรอบๆ  พบเพียงผู้ชายตาสีฟ้าที่พยายามโบกไม้โบกมืออยู่ข้างหน้า

        \" เฮ้เป็นอะไรหรือป่าว  เธอหลับไปชั่วโมงกว่าๆเลยน่ะ*-*\" เสียงชายแปลกหน้าถาม

        \"ตาบอดหรือไง\" ฉันตอบด้วยน้ำเสียงที่ว่าไม่สบอารมณ์อย่างแรง

        \" เอ๋! โกรธผมหรอ ผมขอโทษน่ะไม่ได้ตั้งใจจะชนเธอ แรงขนาดนั้น\"

        \"อ๋อ  ถ้าตั้งใจฉันไม่ถูกชนตายไปแล้วหรอ\"

        \"ผมขอโทษจริงๆ อย่าโกรธไปเลยน่ะเอาอย่างนี้ไหมเดี๋ยวผมเลี้ยงข้าวเป็นการขอโทษ\" เขาพูดด้วยท่าทางเขินอายเล็กน้อย

        \"ไม่จำเป็น\"ฉันปฏิเสทอย่างไม่ต้องคิด

        \"โห้ไม่เห็นต้องตอบเร็วขนาดนั้นเลย เอ่อ ผมชื่อ ไอซาว่า โยรุโมะเรียกโยรุโมะเฉยๆก็ได้อยู่ปี1ห้อง3ชมรมบาสเก็ตบอล แล้วแล้วเธอชื่อไรอ่ะบอกได้ม่ะ\"

         \"ฉันไม่ชอบบอกชื่อกับคนที่เคยทำฉันเจ็บตัวแล้วอีกอย่างพูดดีๆกับรุ่นพี่หน่อยไม่ได้หรือไง\"

         \"งั้นผมตั้งให้ก็แล้วกัน เอ๋ ชื่ออารายดีน่า  คิโนโกะ(เห็ด)คะบะ(ฮิปโปโปเตมัส)ซาระ(ลิง).............\"

         \"โอ้ย  พอๆ พอได้แล้วฉันจะกลับ\"ฉันพูดแทรก พร้อมกับพยายามลุกจากเตียง

         \"ถ้ารุนพี่ไม่บอกชื่อผมจะจูบน่ะ พูดจริงด้วยไม่ได้โกหก\" เจ้าเด็กนั้นพูดอย่างเอาจริงเอาจัง

          ฉันไม่สนใจและลุกจากเตียง เขาดึงฉับไปจูบอย่างไม่ทันตั้งตัว .............................!!!!!!!!!!!!!!!!!????????