ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    บทความ อะไรกันเนี่ยมากมายจิปาถะ

    ลำดับตอนที่ #8 : 13 คุณสมบัติของนักเขียน

    • อัปเดตล่าสุด 4 พ.ค. 50




    1. เขาไม่จำเป็นต้องชอบคน

    แต่จะต้องสนใจในความเป็นคนของคนเราอย่างลึกซึ้ง
    2. เขาจะต้องมีความปรารถนา

    อย่างแรงกล้าที่จะให้คนอื่นๆ เห็นเหมือนอย่างที่เขาเห็น
    3. เขาจะต้องอ่อนไหวต่อสภาพของมนุษย์

    และผลักดันตนเองให้แสดงเกี่ยวกับสภาพของมนุษย์นั้น
    4. เขาจะต้องรักใคร่หลงใหลในถ้อยคำ

    เพื่อที่วลี ประโยค และจังหวะของถ้อยคำจะได้เข้าสิงสู่ในความรู้สึกและตัวเขาตลอดเวลา
    5. ในฐานะของบุคคล เขาจะต้องรู้สึกผูกผันกับสิ่งที่ตนเองเขียนอย่างลึกซึ้ง

    ในฐานะของศิลปินเขาจะต้องแยกตัวเองออกจากงานของตนให้ได้ โดยเรียนรู้ที่จะแยกแยะว่าสิ่งใดดีและไม่ดีเกี่ยวกับสิ่งที่เขาเขียน
    6. เขาจะต้องเรียนรู้ว่าการเขียนหนังสือคือการเขียนใหม่

    เรียบเรียงใหม่ เขาต้องสามารถที่จะตัดทิ้งต้นฉบับของเขาได้โดยไม่ลังเล สามารถที่จะขัดเกลาความเป็นเด็กของเขาโดยไม่รู้สึกแหยงหรือขยาด
    7. เขาจะต้องผูกพันตัวเองอย่างล้ำลึก

    เกี่ยวกับเรื่องรายละเอียด สิ่งนี้มักจะเป็นสิ่งที่บอกและแยกให้เห็นความแตกต่างของงานเขียนที่ประสบความสำเร็จและที่ประสบความล้มเหลวได้
    8. เขาจะต้องเรียนรู้และตระหนักว่าการเขียนคืองานประจำวัน

    ไม่ได้เกิดจากความบันดาลใจชั่วครั้งชั่วยาม เขาจะต้องมีเวลาที่นั่งลงเขียนหนังสือทุกวัน การเป็นนักหนังสือพิมพ์เป็นวิธีหนึ่งที่จะทำให้ตัวเองได้เขียนหนังสือทุกวัน นักเขียนที่เริ่มต้นไม่สามารถจะอ้างเรื่องการงานของเขามาเป็นเหตุว่าทำให้เขาเขียนหนังสือไม่ได้
    9. เขาจะต้องรู้ว่ามีนักเขียนเพียงไม่กี่คนเท่านั้น

    ที่สามารถเลี้ยงตัวได้ด้วยการเขียนหนังสือน้อยมากเมื่อเปรียบเทียบกับคนที่มีงานอย่างอื่นทำ
    10. เขาจะต้องยอมรับในที่สุดว่าเหตุที่เขาไม่ได้เขียนหนังสือ

    ไม่ได้เป็นนักเขียนเพราะเขาไม่ต้องการจะเป็น เพราะคนที่เป็นนักเขียนและประสบความสำเร็จนั้น เขียนได้ในทุกสภาวะของการดำรงชีวิต ในทุกสภาพที่ไม่เอื้ออำนวย
    11. บ่อยครั้งที่เขาอาจจะหยุดคิด

    คิดว่าไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ล้วนแต่มีคนเคยเขียนไปก่อนแล้ว เราไม่มีอะไรที่จะเขียนได้เลย แต่เขาต้องเตือนตัวเองว่าเรื่องอย่างโรมิโอจูเลียตนั้น นักเขียนอิตาเลียนคนหนึ่งเคยเขียนมาแล้ว แต่เช็คสเปียร์เล่าเรื่องได้ดีกว่าและเรื่องเดียวกันนี้ยังนำมาเล่ากันใหม่ คือเรื่องเวสต์ไซด์สตอรี่
    12. นักเขียนจะต้องเรียนรู้ที่จะมีชีวิตอยู่กับตะกร้า

    ซึ่งไม่ได้หมายความว่าโลกทั้งโลกได้สิ้นสุดลงแล้วสำหรับความเป็นนักเขียนของเขา เขาหลีกเลี่ยงตะกร้าได้ มีวิธีหลายวิธีวิธีหนึ่งคือย่าส่งเรื่องไปยังหนังสือที่เจ๊งไปแล้วเมื่อสี่ห้าปีก่อน
    13. "นักเขียนจะต้องเรียนรู้

    ที่จะอยู่กับปัญหาของความหว้าเหว่ เนื่องจากการเขียนหนังสือ
    เป็นอาชีพที่หว้าเหว่ เป็นถนนสายหนึ่งที่บุคคลจะต้องเดินคนเดียว "
    แหล่งที่มา: บอร์ดรวมเรื่องน่าอ่าน

    thank‼
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×