FIC : It Not Hard To LOVE [Mark x You]

ลำดับตอนที่ #5 : ITNOTH3 : เธอคือนางเอก

ช่วงเช้าเวลาในห้องเรียนอันแสนวุ่นวายในห้องเรียนสี่เหลี่ยมที่สามารถรองรับนักเรียนได้จำนวนไม่น้อย เด็กนักเรียนหลายคนจับกลุ่มคุยกันเหมือนไม่ได้เจอกันมาเป็นปี ทั้งที่เมื่อวานเพิ่งได้พบกัน
แต่เหตุการณ์ทั้งหมดก็สงบลงเมื่อมีอาจารย์เดินเข้ามาเพื่อเริ่มการเรียนการสอนในวันนี้



นักเรียนทุกคนตั้งหน้าตั้งตาเรียนกันอย่างขมักเขม่น ตั้งใจฟังที่อาจารย์สอนทุกตัวอักษร ไม่มีใครปริปากพูดออกมาแม้แต่คำเดียวยกเว้นอาจารย์ผู้สอนที่พยายามเปล่งเสียงเพื่อให้นักเรียนอันเป็นที่รักของเธอได้ความรู้ที่เธอถ่ายทอดอย่างเต็มที่ ...
จะไม่ให้เด็กๆในห้องไม่ตั้งใจเรียนได้อย่างไรในเมื่อห้องนี้เป็นห้องที่รวบรวมเหล่าเด็กที่มีทักษะด้านการเรียนระดับท็อปของสายชั้น ม.ปลาย ปี 1 ไว้ 






ม.ปลาย ปี 1 ห้อง K






ระบบการเรียนของที่นี่จะแบ่งเป็นระบบตามความสามารถ และทักษะของนักเรียนแต่ละคน
-เด็กที่มีทักษะกระบวนการคิด เป็นเลิศ จะถูกจัดให้อยู่ห้อง K
-เด็กที่มีความสามาถเฉพาะตัว จะถูกจัดให้อยู่ห้อง A
-เด็กที่มีความสามารถในด้านภาษามากกว่า 2 ภาษาขึ้นไปจะถูกจัดให้อยู่ห้อง G
-ห้องที่รวมเด็กมีความสามารถด้านศิลปะแขนงต่างๆ คือห้อง H
-ส่วนห้องที่รวมนักกีฬา และเด็กทั่วไปไว้คือห้อง 1


ใช่ว่าเด็กห้อง K จะเก่งในด้านการเรียนอย่างเดียวขึ้นชื่อว่าห้อง K ห้องที่รวมเด็กที่มีทักษะกระบวนการคิดที่เป็นเลิศ แน่นอนว่าความคิดของแต่ละคนไม่มีคำว่าธรรมดาอยู่แล้ว เด็กห้อง K จริงๆแล้วไม่ใช่เด็กที่เรียนเก่ง แต่เป็นเด็กที่มีความคิดสร้างสรรค์ ความคิดแตกต่างจากคนทั่วไป และเป็นความคิดที่แปลกเป็นที่ถูกใจของผู้อำนวยการโรงเรียน หนึ่งในห้องเด็กแปลก(?)นั้นได้รวม โบซอก อยู่ในกลุ่มด้วย

"บูยง ฉันยังสงสัยอยู่เลยว่าทำไมฉันถึงได้อยู่ห้อง K ฉันมั่นใจว่าไม่ได้มีความคิดที่แปลกอะไรขนาดนั้น" หลังจากที่อาจารย์ประจำวิชาออกไปแล้วความวุ่นวายก็กลับมาสู่ห้องเรียนอีกครั้ง เพราะเวลานี้เป็นเวลาช่วงพักเที่ยงที่ทุกคนรอคอย


"อือ ความคิดของโบซอกอาจไม่แปลก แต่หน้าตาของโบซอกอาจจะแปลกก็ได้นะ" พูดจบก็ลุกขึ้นหนีเฉยเลย อะไรเนี่ย เอ๊ะ ! แต่ทำไมรู้สึกเจ็บ


"นี่ ! หลอกด่ากันเหรอบูยงกลับมานี่เลยนะ ฉันเป็นถึง CBG ของโรงเรียนเชียว แล้วจะรีบไปไหนเนี่ย ?" คิดได้ก็รีบวิ่งตามเพื่อนไป หลอกด่าแล้วชิ่งเรอะ !


"อะไรเล่า จะไม่กินข้าวไง ? ไม่หิวใช่ป่ะ ?" เออ นี่พักเที่ยงแล้วนี่ 


"หิวสิ แล้วหยุดเดินทำไม ? รีบไปเร็วเดี๋ยวไม่มีที่นั่ง" อะไรของมัน ? 



 

"บูยง"


"มีอะไร ?"


"คิดว่าวันนี้จะเจอพี่มาร์คที่โรงอาหารมั้ย ?" 


"จะไปรู้มั้ยเล่า"


"โหย ให้กำลังใจหน่อยก็ไม่ได้" เฮ้ออ วันนี้ยังไม่ได้เจอพี่มาร์คเลยค่ะ รู้สึกห่อเหี่ยว ก็ฉันไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับพี่มาร์คเหมือนที่จินยอง ไม่มีเวลาที่จะไปตามพี่มาร์คแบบแฟนคลับของพี่มาร์คนี่ ฉันโบซอกค่ะ เด็ดนักเรียนปี 1 ห้อง K เป็น 1 ใน 10 CBG พูดแล้วก็เขินน >///< นี่ถือว่าเป็นบุคคลที่น่ารักที่สุดในโรงเรียนเลยนะเนี่ย แต่ก็ยังไม่เท่ากับพี่แทยอนของพี่จินยองหรอกค่ะ พี่คนนั้นอ่ะติ่งพี่แทยอนแบบสุดๆ แต่ฉันก็ยินดีนะที่จะมีพี่สะใภ้สวยแล้วยังใจดีแบบพี่แทยอน ฉันมีเพื่อนสนิทอยู่คนนึง ชื่อบูยงค่ะ ไม่ใช่ว่าฉันเพื่อนไม่คบหรอกนะค่ะ มีเพื่อนน้อยแต่เป็นเพื่อนแท้มันก็ดีกว่าอยู่แล้ว อ่อ ยังมีอีกคนนึง ชื่อกึมซอง คนนี่ไปเจอมา(?) พูดว่าเป็นความบังเอิญดีกว่า เพื่อนคนนี้เป็นบรรณารักษ์ที่ห้องสมุด พอดีว่าพี่มาร์คชอบไปแอบหลับในห้องสมุด(จากคำบอกเล่าของพี่จินยอง) เลยเข้าออกห้องสมุดบ่อย จนถูกกึมซองสงสัย แต่ก็อธิบายจนกระจ่างแจ้งกันไปแล้ว 
เห้อ...แอบชอบใครซักคนนี้มันก็ลำบากเหมือนกันเนอะ 
 

-โรงอาหาร-



นี่โรงอาหารหรือสนามเด็กเล่นบอกโบซอกที คนเยอะจริงๆ แล้วจะมีที่นั่งมั้ยเนี่ย ? 


"บูยงคนเยอะจังเลย"


"ก็มัวแต่เพ้อถึงพี่ม้าอยู่นั่นแหละ" ถึงจะบ่นแค่คำบ่นลอยๆ แต่โบซอกได้ยินนะ


"พี่มาร์คค่ะ ไม่ใช่พี่ม้า ไปหาที่นั่งกันเถอะเผื่อเจอพี่จิน"


"จะได้เจอพี่ม้าด้วยล่ะสิ" รู้ทันตลอด


"โอ้ย พี่มาร์คค่ะไม่ใช่ม้า ไปหาที่นั่งได้แล้ว!" 


โมโหกลบเกลื่อนไปทีนึง ก็ใครใช้ให้มารู้ทันกันเล่า เขิน -///- แม่บอกว่าเป็นผู้หญิงต้องเรียบร้อย เห็นผู้ชายหล่อต้องรีบสอย เอ้ย ! ไม่ใช่ อันนี้เติมเองค่ะ ที่จริงโบเป็นคนใสใสนะค่ะ แต่จะชอบแสดงด้านมืดให้เพื่อนเห็น (คือร้ะ ?) เอาเป็นว่าโบจะน่ารัก และเรียบร้อยเพื่อพี่มาร์คค่ะ ! อ่ะ ! นั่นไงพี่จินนั่งอยู่กับเพื่อนด้วย มีพี่มาร์คด้วยล่ะ ><


"โบซอกนั่นไงพี่..." อย่าเพิ่งพูดตอนนี้ รีบไปดีกว่า ฉันจับมือบูยงแล้วรีบลากเพื่อที่จะได้ไปหาพี่จิน(หรา) ได้ยินเสียงบ่นเบาๆจากบูยง ไม่รู้มันสวดคาถาอะไรใส่ฉันรึเปล่า ? ตอนนี้โบไม่สนค่ะ ไว้ค่อยบ่นทีหลังนะเพื่อน 


"พี่จิน ! โบขอนั่งด้วยสิ" โอ๊ะ ! พวกพี่ๆเค้ากำลังกันข้าวกันอยู่ เงยหน้าขึ้นมาตามเสียงของฉัน ขอโทษนะค่ะพี่พอดีว่ามันไม่มีที่นั่ง แต่ละคนดูจริงจังกับการกินมากจริงๆเลยค่ะ


"เอ้าโบ บูยงด้วย ไม่มีที่นั่งเหรอ ? งั้นก็มานั่งด้วยกันสิ" สำเร็จ พี่จินอนุญาต


"งั้นโบขอไปซื้อข้าวก่อนนะค่ะ" รีบไปซื้อข้าวดีกว่า อารมณ์ดีอุอิ






กลุ่มเด็กหกคนกำลังกินข้าวอยู่ในโรงอาหารของโรงเรียน แต่คนที่ดูมีความสุขคงหนีไม่พ้นนางเอกของเรื่อง...

แล้วทำไมผมจะดูไม่ออก แจ๊คสัน (มันมาจากไหน ?) คนนี้ไม่เคยพลาด ผมรู้จักโบซอกเพราะเป็นน้องของจินยอง ส่วนบูยงรู้จักเพราะเป็นเพื่อนของโบซอกอีกที แต่เด็กนี่แปลกนะผมว่าเหมือนชอบหลุดไปอยู่มิติที่ตัวเองสร้างขึ้นบ่อยๆ ถึงว่าจินยองถึงเรียกว่าเด็ก 5 มิติ 

พวกผมหกคนนั่งอยู่ที่โต๊ะยาวของโรงอาหาร จินยอง มาร์ค โบซอกนั่งฝั่งขวา ส่วนผม ยองแจ บูยงนั่งฝั่งซ้าย รู้สึกฝั่งตรงข้ามจะเกิดสงครามขึ้นอีกแล้ว


"นี่เธออ้วนขึ้นป่ะเนี่ย ? เมื่อกี้ที่นั่งว่างเยอะเลยนะ แต่พอเธอมานั่งทำไมมันเต็มก็ไม่รู้" ไอมาร์คเสียมารยาทสุดๆ นั่นมันเรื่องโลกแตกของผู้หญิงเลยนะเฮ้ย ! ชอบแกล้งน้องมันอยู่เรื่อย เงี้ยแหละที่เค้าบอกว่าเด็กผู้ชายชอบใครแล้วจะแกล้งคนนั้น อ่านไม่ผิดหรอกครับไอมาร์คมันชอบโบซอก ! แต่ไม่รู้ตัว ถามว่าใครบอกผม ? ไม่มีหรอกครับ คนหล่อเซนต์แรง


"ฉันไม่ได้อ้วนขึ้นนะค่ะ พี่รึเปล่าที่อ้วนขึ้นแล้วมาโทษฉันอ่ะ" 


"อย่ามาเถียงน่า ฉันไม่เคยดูอะไรพลาดอยู่แล้ว" เอ่อ อยากจะถามว่าในปากคุณเพื่อนมีสัตว์เลี้ยงอยู่กี่ตัวถึงปล่อยให้ออกมาวิ่งเล่นแบบนี้ 


"ฮึ่ย !" เป็นไงล่ะโบซอกสบัดบ๊อบ 90 องศาเป็นสัญญาณว่าโกรธแล้ว เป็นไงล่ะหัวหน้าแก๊ง ดีแต่หน้าตาจริงๆเลยมึงอ่ะ ! แต่ผมหล่อกว่านะ 


"เฮ้ย ! ไอมาร์คน้องกูงอนมึงแล้วอ่ะ สมน้ำหน้า" ทีนี้ไอมาร์คหน้าเหวอไปเลยครับ เป็นไงล่ะขนาดจินยองยังไม่ช่วยมันเลย มันเลยส่งสายตาอ้อนวอนมาให้บูยงทีนี้หล่ะหนักเลย เด็กนั่นจ้องหน้าไอมาร์คกลับขนาดผมที่นั่งอยู่ข้างๆยังขนลุกแล้วไอมาร์คจะเหลือเรอะ มันเลยเปลี่ยนเป้าหมายเป็นยองแจแทน ไอนั่นยิ่งแล้วใหญ่ เมินโดยสมบูรณ์แบบแล้วยังชวนโบซอกกับบูยงออกไปซื้อไอศกรีมอีก คิดว่าเวลานี้ควรไปมั้ยครับคุณยองแจ ? อันนี้ก็ไม่รู้สินะ แต่โบซอกไปครับ ! ลากบูยงไปด้วย 
สรุปว่าพาร์ทนี้พระเอกกินแห้วแทนข้าวนะจ๊ะ





-รายงานโดย แจ๊คสันคนหล่อ(กว่ามาร์ค)-


 

คุณคิดว่าไอยองแจกลับมาแล้วสภาพมันจะเป็นยังไง ?


*ตัวอย่างในพาร์ทหน้า*

 

"ไอยองแจมึงตายย"


"เอ่อ พี่ขอโทษนะ..."

แล้วคำตอบของโบซอกคือ...


ทั้งหมดนี้อยู่ใน ITNOTH4 : คำสารภาพผิด

B B