พาร์ทวันมาแล้วเน่อ
พาร์ทนี้จะให้พี่จินยองโชว์หล่อเต็มที่เลอ
รักพี่จินก็เข้ามาอ่านกันนะ
-Jinyoung Part-
อ้าาา อากาศในตอนเช้านี่ดีจริงๆเลยน้า เหมาะที่จะไปโรงเรียนจริงๆ ผม ปาร์ค จินยอง ครับ เป็นประธานชมรมขับร้องครับ พอดีว่าเสียงผมมันดีจริงอะไรจริงเลยได้เป็นประธานชมรมนี้อ่ะน่ะ ผมมีน้องสาวอยู่คนนึง เป็นน้องสาวที่น่ารักที่สุดในโลกเลยครับ เชื่อฟังผมทุกเรื่อง ยกเว้นอยู่เรื่องเดียว เรื่องตื่นเช้า ผมเคยบอกไปร้อยรอบแล้วนะว่าให้ตั้งนาฬิกาปลุกทุกเช้า โบมันก็ไม่ยอมตั้ง ด้วยเหตุผลที่ว่า 'ยังไงพี่จินก็ต้องมาปลุกโบอยู่ดี จะตั้งนาฬิกาให้มันเหนื่อยทำไมล่ะค่ะ ?' โถ่ว น้องผมเป็นห่วงแม้กระทั่งนาฬิกา แต่ไม่เป็นห่วงพี่อย่างผมบ้างที่ต้องไปปลุกทุกวัน ตื่นยากยังกับกินยานอนหลับไป 10 ขวด เฮ่อ...ชีวิตพี่มันเศร้า เล่าแล้วรีดเดอร์ต้องเข้าใจผมนะไปอาบน้ำดีกว่าเดี๋ยวต้องไปปลุกยัยเจ้าหญิงนิทราอีก
10 นาทีในการวิ่งผ่านน้ำ (ไม่ใช่ล่ะ)
ผมรีบแต่งตัวเพื่อพร้อมที่จะไปโรงเรียน ว่าแล้วต้องไปปลุกยัยตัวแสบก่อน ตอนนี้กี่โมงแล้วน้าา
06 : 30
อ่อ ยังไม่สาย ผมเดินออกจากห้องนอนของตัวเอง มุ่งหน้าไปที่ห้องนอนข้างบันได เป็นห้องของโบครับ
'โบซอก'
ก็อกๆๆ
"โบตื่นได้แล้ว" เงียบป่าช้าเรียกพี่ ปกติครับถ้ามีเสียงตอบกลับมานี่สิแปลก คงต้องเข้าไปในห้องสินะ... เปิดเข้าไปปุ๊ปความคิดแรกที่เข้ามาคือ 'ต้องปลุกมันจริงๆเหรอ' ดูสินอนซะไม่กล้าปลุกเลย เฮ้อ....เอาว่ะ
"โบซอกไอมาร์คมันมา !!!"
"ห๊ะ ! พี่มาร์คมาเหรอพี่จิน !" เป็นไงล่ะจินยองคนหล่อเสียงดีคนนี้ไม่เคยต้องออกแรง แค่ใช้ความคิดและเสียงอันไพเราะนิดหน่อยแค่นั้นเอ๊ง ! ผมปลุกน้องมันแบบนี้ทุกครั้งครับ แล้วโบมันก็เชื่อทุกครั้ง บางทีดีไม่ดีคนข้างบ้านอาจจะเดินมาถามผมก็ได้ว่าไอมาร์คเนี่ยคือใคร ?
"ไปอาบน้ำได้แล้ว" ตื่นมาก็ทำหน้ายุ่งเลยนะ
"คุณหลอกดาว !" แหนะ ไอน้องคนนี้พูดแล้วก็สะบัดหัวใส่พี่เลยนะ ผมยาวจนจะตีหน้าพี่มันแล้วเนี่ย อย่าบอกใครเชียวล่ะ น้องผมมันชอบไอมาร์ค แต่พออยู่ต่อหน้าไอมาร์คทีไร ถ้าไม่เงียบก็ทะเลาะกันอ่ะครับ ผมก็เคยถามนะว่าถ้าชอบแล้วทำไมไม่ยอมบอกไป 'ก็พี่มาร์คมีแฟนคลับเยอะจะตาย ถ้าโบบอกไปก็โดนแอนตี้น่ะสิ บางทีอาจโดนแกล้งจนเสียโฉมก็ได้เสียชื่อ CBG หมด' จ่ะ เหตุผลมัน ที่แท้ก็ไม่กล้านิหว่าไอน้องป๊อด! (แอบนินทาน้องเบาๆ) รู้แล้วก็ช่วยเหยียบไว้เลยนะ เดี๋ยวโดนแอนตี้
ว่าแต่ดาวนี่ใครเหรอครับ ?
"พี่จิน จะยืนอยู่ตรงนี้อีกนานมั้ย ? โบหิวแล้ว" หือ ? ทำไมน้องผมอาบน้ำเร็วเงี่ย ? ช่างเถอะๆ ผมต้องรีบลงไปทำอาหารให้น้องแล้วล่ะ นอกจากเป็นพี่ที่หล่อและเสียงดีแล้ว ผมยังเป็นพี่ชายที่ทำกับข้าวอร่อยที่สุดในโลกด้วยล่ะ พอดีว่าผมเป็นคนถ่อมตัวเลยไม่เคยบอกใคร(เลยได้แต่คิดสินะ) พ่อกับแม่ชอบปล่อยผมกับน้องไว้สองคน ผมเลยต้องเป็นพ่อบ้านที่ดี ดูแลทั้งน้องและบ้านในเวลาเดียวกัน ผมคิดว่าถ้าผมไม่อยู่อีกคนยัยโบจะทำอะไรกิน คิดแล้วก็สนุก คึ ><
"พี่จิ๊นนนนน" เฮ้ย ! ต้องทำกับข้าวนิหว่า
เฮ้ออออ กว่าจะทำกับข้าว กว่าจะปลุกน้อง กว่าจะแต่งตัวไปโรงเรียน โว้ย ! ชีวิตยุ่งยากจริง บางทีผมก็บ่นมากเกินไปจนคิดว่าตัวเองกลายเป็นแม่ยัยโบไปซะแล้ว ตอนนี้ก็กำลังเดินทางไปโรงเรียนอันแสนสุขครับ ไม่รู้ทำไมผมชอบอยู่โรงเรียนมากกว่า ที่นั่นมีทั้งเพื่อน มีทั้งครู โรงอาหาร สนามบอล โรงบาส สนามหญ้า และก็รุ่นพี่แทยอน ~ ผมเป็นแฟนคลับอันดับต้นๆของพี่แทยอนเลยก็ว่าได้น้าา คนอะไรไม่รู้สวยอย่างกับนางฟ้า ใจดีอย่างกับนางสาวไทย ยิ้มทีโลกสว่างกระจ่างใสเหมือนมีสปอตไลท์ทั่วโรงเรียน คิดถึงแทยอนนูน่าจังเลยงุงิ
"พี่จิน คิดถึงพี่แทยอนอีกแล้วเหรอ เมื่อวานก็เพิ่งเจอไปเองนะ - -" ทำไมน้องผมมันถึงทำหน้าเบื่อโลก หนอย ทีแกเพ้อถึงไอมาร์คพี่ยังไม่ว่าอะไรเลยนะ ขอคิดถึงว่าที่ภรรยาในอนาคตหน่อยก็ไม่ได้ นี่เตรียมเรียกพี่สะใภ้ได้เลยนะเนี่ย
อ่า ถึงซักทีโรงเรียนที่รักของโผมมม อากาศดีชะมัดเลยยยย
"พี่อย่ามาบิดขี้เกียจแถวดิ อายเค้า ดูหน้าสิไปหมดแล้ว ถ้าพี่แทยอนมาเห็นจะทำไง" เออ จริงของโบ ผมรีบเอาแขนลง และปิดปากทันที ตอนนี้อยู่โรงเรียนแล้ว ถ้าพี่แทยอนมาเห็นตายแน่เลย อุส่าห์เก๊กมาตั้งนาน ขอบคุณมากน้องรัก คงอยากได้พี่สะใภ้คนนี้มากล่ะสิ(ยังไม่เลิก)
"เออ ใช่ เข้าโรงเรียนกันเถอะ เดี๋ยวพี่ชายคนนี้ไปส่งที่ห้องเอง" ผมบอกน้องพร้อมกับพาโบซอกไปส่งที่ห้องเรียน จะเป็นแบบนี้ทุกวันที่มาโรงเรียนเลยครับ โบซอกก็เคยบอกผมนะว่าไม่ต้องมาส่งก็ได้ แต่ผมอยากมาอ่ะครับ ออกกำลังกายไปในตัว แต่ที่จริงแล้วผมจะมาส่องพี่แทยอนต่างหาก คุคิ โบซอกเรียนชั้น 4 ส่วนพี่แทยอนเรียนชั้น 2 เวลาเดินไปส่งก็ได้แอบมองว่าพี่เค้าอยู่รึเปล่า ถ้าอยู่เวลาลงมาจากส่งโบซอกเสร็จก็จะได้ไปชวนพี่แทยอนคุยก่อนถึงเวลาเข้าเรียน เพื่อเป็นกำลังใจในการเรียนของวันนี้ ไม่ด้านทำไม่ได้นะครับ
เหนื่อยเหมือนกันนะครับเนี่ยชั้น 4 แหนะ แต่ไม่เป็นไรเมื่อกี้เดินผ่านชั้น 2 พี่แทยอนโบกมือให้ผมด้วย !! ผมรีบไปส่งโบซอกเพื่อที่จะได้ไปหาพี่แทยอนสุดสวยของผม คึคึ จินยองมีความสุขจังเลยครับแม่ !
"หวัดดีโบซอก หวัดดีค่ะพี่จินยอง" นั่นเพื่อนน้องผมครับ บูยง ถ้ามองจากภายนอกดูเป็นเด็กที่เงียบๆ แต่ที่จริงแล้วพูดมากเป็นบ้าเลยล่ะ ! ผมเรียกบูยงว่า 'เด็ก 5 มิติ' เพราะ 4 มิติ คงจะน้อยไปสำหรับเธอ ใครจะไปรู้ล่ะครับว่าเด็ก 5 มิติแบบบูยงจะมาเป็นประธานชมรมเต้น ผมก็พึ่งรู้ตอนมีเรียกประชุมประธานของแต่ละชมรมนี่แหละ ตอนรู้เนี่ยเกือบช๊อค !(เวอร์ไปค่ะ)
"ดีจ้าเด็ก 5 มิติ งั้นพี่ไปล่ะนะโบ" พูดจบก็รีบวิ่งเลยครับ กลัวจะโดนเด็ก 5 มิติฆ่าซะก่อน เรียกแบบนี้ทีไรมองเหมือนจะฆ่าผมทุกที ผมรู้นะถ้าเด็กนั่นพูดต้องพูดว่า 'ชีวิตพี่ยังสำคัญอีกมั้ยค่ะ ?' แน่ๆเลย จินยังไม่อยากตายนะ จินยังไม่ได้เป็นสามีพี่แทเลออ ไปหาพี่แทดีกว่า ^^
"โชคดีค่ะพี่จิน" หันกลับไปโบกมือให้น้องนิดนึงก่อนจะวิ่งไปหาเป้าหมาย ชั้น 2
"พี่แทยอนคร้าบบ" นี่ผมรีบกระโดดจากชั้น 4 เลยนะเนี่ย ลงบันไดทีละ 3 ขั้น เกือบตาย -..- นั่นไงพี่แทยอนสุดสวยของจินยอง
"อ้าว มาอีกแล้วเหรอจินยอง" ไม่ใช่เสียงพี่แทยอนแน่อ่ะครับ แต่เป็นเสียง /พี่ทิฟฟานี่/ เพื่อนพี่แทยอน แต่ผมชอบเรียกพี่เค้าว่า 'เจ๊ทิฟ' มากกว่า พี่เค้าชอบจิกตาใส่ผมอ่ะ ประมาณว่า 'นี่แฟนกูอย่ายุ่ง !' แต่ผมไม่กลัวหรอกผมผู้ชายนะ แรงมีเยอะกว่าอยู่แล้วแน่แท้(แมนมากค่ะจินยอง)
"ครับเจ๊ทิฟ ผมมาหาพี่แทยอนแล้วครับ^^" ยิ้มด้วยความจริงใจไม่แสแสร้งเรยนะเนี่ยยย จากนั้นผมก็นั่งคุยกับพี่แทยอนบ้าง ทะเลาะกับเจ๊ทิฟบ้าง ผมไม่เข้าใจว่าเจ๊ทิฟจะมานั่งเป็นชัตเตอร์ของพี่แทยอนทำไมเสียบรรยากาศหมด คนเค้าจะสวีทกันเข้าใจม้ายย
"คุณจินย๊องงง" ผมหันไปตามเสียงเรียกของเพื่อนผม ไอมาร์คครับ แล้วมันมาทำอะไรที่ตึกนี้ว่ะครับ ? มาหาโบซอก ? เอ้ย ไม่น่าจะใช่ แล้วมาทำไมว่ะ ? หรือว่ามาจีบพี่แทยอน จินยองไม่ยอมนะ !
"มาทำอะไรว่ะ ?" สงสัยก็ต้องถามพ่อสอนไว้
"มาส่งงานอาจารย์ลี ป่ะกลับห้องได้แล้วมึงอ่ะ" อ่อ ที่แท้มันก็มาส่งงาน แล้วนี่คือร้ะ ? ยังไม่ถึงเวลาเข้าเรียนนะเฮ้ย ? มาลากกรูต่ะไม ยังคุยกับนางฟ้าไม่เสร็จเลยน้าา ดู ! ดูหน้าเจ๊ทิฟดิสะใจเหมือนถูกหวยมากอ่ะครับ ฝากไว้ก่อนเถอะครับ ไปก็ได้เชอะ !
"พี่แทยอน บ๊ายบายครับ!" แค่นี้ก็สุขใจ...
-END Jinyoung Part-
B
B
ความคิดเห็น