ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : +อริส&ยุฟ+
"ฮ้าว!ง่วง"
แชรินตื่นเช้าขึ้นมาเพื่อไปที่องค์กร 'ใจของฉันมันเป็นของเธอ ไม่ว่านานเท้าไร'โทรศัพท์มือถึอเข้า
"ดีจ้ะ ตื่นเช้าเชียวนะเนี่ย วันนี้ตอน9.00น.อย่าลืมไปนะ หรือว่าจะให้ฉันไปรับ"อริสพูดขึ้นด้วยเสียงใส
"ไม่ต้องอ่ะ ฉันตื่นแล้วล่ะ ง้วงง่วง"แชรินพูดด้วยเสียงซรึมซรือ
���� ย่านรังสิตแชรินเดินไปที่จุดนัดพบของอริสและแพรว ...!'โอ้พระเจ้า!เอาเป็นเหยื่อดีไหมนี่'อริสนึกในใจขึ้นมา แต่แล้ว เสียงอะไรก็ดังเข้าหูเค้าขึ้นมา (เหมือนขัดจังหวะเลยอ่ะ- -)
"เห้!อริส มาอยู่ที่นี่ได้ไงเนี่ย"เอาอีกแล้ว ตัวก่อกวนของเขา
"เอ่อ...พอดีเรานัดกับแพรว และ ก็แชรินอ่ะจ้ะ"เธอพูดอย่างเหงื่อตก-จริงๆแล้วเนี่ย อีตาคนนี้ชื่อ ยุฟ เป็นคนที่ชอบก่อกวนฉันมากๆ ฉันเคยให้เพื่อนไปถามเขาว่า ทำไมถึงชอบมากวนฉัน พอเพื่อนไปถาม เขาก็ตอบว่า*ก็ชอบอริสอ่ะ ผิดตรงไหนเหรอ*แล้วเค้าก็หัวเราะลั่น...
"นี่ คือว่า..."ยุฟพูดเสียงสั่น ไม่ทราบว่าเขาจะพูดอะไร???(อยากรู้จังเลย)"คือว่า...ฉันชอบเธออ่ะ"เขาพูดแล้วก็ก้มหน้าหลบ คำๆนี้ ทำให้อริสถึงกับจะเป็นลม ดีนะเนี่ย ที่แพรวกับแชรินมากันก่อน�
"ยุฟ เธอทำอะไรอริสเขาน่ะ"แชรินถามแล้วมองตาดุใส่ยุฟ แล้วเขาก็เพิ่งสังเกตเห็นว่า หน้าของอริสแดงกล่ำไปหมด
"เอ่อ..คือว่า...ไม่มี'ไรหรอกจ้ะ แชริน"อริสพูดขึ้นแบบเขินๆแล้วล่ะ /ฮิฮิ สงสัยจะโดนแกล้งจนเป็นลมมั้ง/แพรวพราวนึกแบบสมน้ำหน้า แต่เผอิญ ยุฟมีสัมผัสที่6ซะด้วย จึงได้ยินเสียง เค้าจึงพูดขึ้น
"แพรว อย่ามาบังอาจสมน้ำหน้าอริสนะ"ยุฟพูดขึ้นด้วยสีหน้าไม่พอใจ และมองแพรวอย่างไม่วางตา สายตานั้น มันไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาซะแล้วสิ สายตานั้น ทำให้แพรวไม่อาจสบตาเขาได้
"นี่!ยุฟ อย่ามาใส่ร้ายป้ายสีเพื่อนฉันนะ"แชรินตะโกนอย่างไม่พอใจที่เขาไปว่าแพรวพราว
"ฉันไม่ได้ใส่ร้าย ฉันพูดความจริง"เขาสวนกับทันที และ อริสก็กระซิบกับแชรินว่า-ริน ยุฟน่ะ เป็นเหยื่อฉัน ฉันจะเล่าเรื่องให้ฟังทั้งหมดนะ แต่ยุฟน่ะ เป็นเหยื่อที่ฉันจะหักอกเป็นรายที่15 โอเคป่ะ- แชรินตาค้าง เมื่อได้ยินคำนี้-จริงๆเหรอ ยุฟไม่ใช่ผู้ชายหลายใจนี่นา แล้วทำไมเค้าแจ้งมาเหรอ-แชรินรู้กฎทุกอย่างแล้ว เขาจึงพูดกลับอย่าง อึ้ง!-ตามจริงแล้วน่ะ คนที่หักอกได้ครบ10แล้ว เขาจะให้เลือกราย11ไปเรื่อยๆเองอ่ะนะ-'โอ้!จริงเหรอเนี่ย ทำไมกฎที่เราอ่านไม่เห็นมีเลย'แชรินคิดในใจอย่างอึ้งๆ!
�������������� เช้าวันหนึ่ง อริสได้โทรหายุฟ"ฮัลโหล ยุฟรึป่าวจ๊ะ"ยุฟฟังแล้วแอบยิ้มๆ"อ๋อ ใช่ครับ นี่อริสเหรอ?"อริสเองก็แอบยิ้มๆอยู่ หรือว่า อริสก็ชอบยุฟเหมือนกันน้า!~"เอ่อ...ใช่จ้ะ คือว่า...วันนี้เราไปเที่ยวกันมั้ยจ๊ะ.."คำถามนี้ได้เกิดเครื่องหมาย??ในสมองของยุฟ"เอ่อ จะไปที่ไหนเหรอ เราจะได้เตรียมตัวเลย"ยุฟพูดพร้อมกับเก็บอาการดีใจไปด้วย"งั้น...เดี๋ยวฉันไปหานายที่บ้านเลยแล้วกันนะ แล้วก็กินที่บ้านนายเลย เดี๋ยวฉันจัดการเอง"อริสพูดอย่างเขินๆ"หา!เธอน่ะเหรอ จะมาบ้านฉันน่ะ"ยุฟพูดอย่างตกใจๆ
�������������� เวลา10.00น.
ปิ๊ง ป่อง~!�เสียงกดกริ่งดังขึ้นที่บ้านยุฟ ยุฟเดินออกไปหน้าประตูบ้าน
�������������������������������������������
แชรินตื่นเช้าขึ้นมาเพื่อไปที่องค์กร 'ใจของฉันมันเป็นของเธอ ไม่ว่านานเท้าไร'โทรศัพท์มือถึอเข้า
"ดีจ้ะ ตื่นเช้าเชียวนะเนี่ย วันนี้ตอน9.00น.อย่าลืมไปนะ หรือว่าจะให้ฉันไปรับ"อริสพูดขึ้นด้วยเสียงใส
"ไม่ต้องอ่ะ ฉันตื่นแล้วล่ะ ง้วงง่วง"แชรินพูดด้วยเสียงซรึมซรือ
���� ย่านรังสิตแชรินเดินไปที่จุดนัดพบของอริสและแพรว ...!'โอ้พระเจ้า!เอาเป็นเหยื่อดีไหมนี่'อริสนึกในใจขึ้นมา แต่แล้ว เสียงอะไรก็ดังเข้าหูเค้าขึ้นมา (เหมือนขัดจังหวะเลยอ่ะ- -)
"เห้!อริส มาอยู่ที่นี่ได้ไงเนี่ย"เอาอีกแล้ว ตัวก่อกวนของเขา
"เอ่อ...พอดีเรานัดกับแพรว และ ก็แชรินอ่ะจ้ะ"เธอพูดอย่างเหงื่อตก-จริงๆแล้วเนี่ย อีตาคนนี้ชื่อ ยุฟ เป็นคนที่ชอบก่อกวนฉันมากๆ ฉันเคยให้เพื่อนไปถามเขาว่า ทำไมถึงชอบมากวนฉัน พอเพื่อนไปถาม เขาก็ตอบว่า*ก็ชอบอริสอ่ะ ผิดตรงไหนเหรอ*แล้วเค้าก็หัวเราะลั่น...
"นี่ คือว่า..."ยุฟพูดเสียงสั่น ไม่ทราบว่าเขาจะพูดอะไร???(อยากรู้จังเลย)"คือว่า...ฉันชอบเธออ่ะ"เขาพูดแล้วก็ก้มหน้าหลบ คำๆนี้ ทำให้อริสถึงกับจะเป็นลม ดีนะเนี่ย ที่แพรวกับแชรินมากันก่อน�
"ยุฟ เธอทำอะไรอริสเขาน่ะ"แชรินถามแล้วมองตาดุใส่ยุฟ แล้วเขาก็เพิ่งสังเกตเห็นว่า หน้าของอริสแดงกล่ำไปหมด
"เอ่อ..คือว่า...ไม่มี'ไรหรอกจ้ะ แชริน"อริสพูดขึ้นแบบเขินๆแล้วล่ะ /ฮิฮิ สงสัยจะโดนแกล้งจนเป็นลมมั้ง/แพรวพราวนึกแบบสมน้ำหน้า แต่เผอิญ ยุฟมีสัมผัสที่6ซะด้วย จึงได้ยินเสียง เค้าจึงพูดขึ้น
"แพรว อย่ามาบังอาจสมน้ำหน้าอริสนะ"ยุฟพูดขึ้นด้วยสีหน้าไม่พอใจ และมองแพรวอย่างไม่วางตา สายตานั้น มันไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาซะแล้วสิ สายตานั้น ทำให้แพรวไม่อาจสบตาเขาได้
"นี่!ยุฟ อย่ามาใส่ร้ายป้ายสีเพื่อนฉันนะ"แชรินตะโกนอย่างไม่พอใจที่เขาไปว่าแพรวพราว
"ฉันไม่ได้ใส่ร้าย ฉันพูดความจริง"เขาสวนกับทันที และ อริสก็กระซิบกับแชรินว่า-ริน ยุฟน่ะ เป็นเหยื่อฉัน ฉันจะเล่าเรื่องให้ฟังทั้งหมดนะ แต่ยุฟน่ะ เป็นเหยื่อที่ฉันจะหักอกเป็นรายที่15 โอเคป่ะ- แชรินตาค้าง เมื่อได้ยินคำนี้-จริงๆเหรอ ยุฟไม่ใช่ผู้ชายหลายใจนี่นา แล้วทำไมเค้าแจ้งมาเหรอ-แชรินรู้กฎทุกอย่างแล้ว เขาจึงพูดกลับอย่าง อึ้ง!-ตามจริงแล้วน่ะ คนที่หักอกได้ครบ10แล้ว เขาจะให้เลือกราย11ไปเรื่อยๆเองอ่ะนะ-'โอ้!จริงเหรอเนี่ย ทำไมกฎที่เราอ่านไม่เห็นมีเลย'แชรินคิดในใจอย่างอึ้งๆ!
�������������� เช้าวันหนึ่ง อริสได้โทรหายุฟ"ฮัลโหล ยุฟรึป่าวจ๊ะ"ยุฟฟังแล้วแอบยิ้มๆ"อ๋อ ใช่ครับ นี่อริสเหรอ?"อริสเองก็แอบยิ้มๆอยู่ หรือว่า อริสก็ชอบยุฟเหมือนกันน้า!~"เอ่อ...ใช่จ้ะ คือว่า...วันนี้เราไปเที่ยวกันมั้ยจ๊ะ.."คำถามนี้ได้เกิดเครื่องหมาย??ในสมองของยุฟ"เอ่อ จะไปที่ไหนเหรอ เราจะได้เตรียมตัวเลย"ยุฟพูดพร้อมกับเก็บอาการดีใจไปด้วย"งั้น...เดี๋ยวฉันไปหานายที่บ้านเลยแล้วกันนะ แล้วก็กินที่บ้านนายเลย เดี๋ยวฉันจัดการเอง"อริสพูดอย่างเขินๆ"หา!เธอน่ะเหรอ จะมาบ้านฉันน่ะ"ยุฟพูดอย่างตกใจๆ
�������������� เวลา10.00น.
ปิ๊ง ป่อง~!�เสียงกดกริ่งดังขึ้นที่บ้านยุฟ ยุฟเดินออกไปหน้าประตูบ้าน
�������������������������������������������
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น