ห้องลับของผมกับเรฟี่

ลำดับตอนที่ #8 : กิจกรรม ★Fantasy ❂ School ★

“ ห๊า ทดสอบความกล้าอ่อ ?? “ โซระตะโกนลั่นห้องเมื่อมีสารส่งมายังห้องของเธอกับผอ.

“ อะหะ แล้วกิจกรรมนี่เค้าก็บังคับด้วย “ เชสเซียร์คู่หูของโซระบอก

“ นายก็รู้ว่าฉันกลัวผีอ่า T^T “ โซระทำท่าเหมือนจะร้องไห้

“ ผอ. เลยให้จับคู่กับผู้ดูแลไง “ เซสเซียร์บอกก่อนจะเดินไปหยิบน้ำขึ้นมาดื่ม “และคู่ของเธอก็คือ วอลเตอร์ “

“ วอลเตอร์หรอ หมอนั้นมาอยู่ที่นี่ได้ไงอะ  “ โซระถามเชส เธอรู้จักกับวอลเตอร์ผ่านทางเรฟี่ เพราะเรฟี่เป็นเพื่อนกับสิงที่เป็นเพื่อนกับวอลเตอร์อีกทีนึง หมอนี่น่ะ นิสัย สบาย ๆร่าเริง ขี้เล่นมาก ๆ เลย  แต่ว่า หมอนั้นมันขี้เล่นเกินไปน่ะสิ ไม่ค่อยถูกชะตาเท่าไหร่อะ หนีไปหาเรฟี่ดีไหมม T^T

“ อย่าคิดหนี ฉันบอกแล้วไงว่ากิจกรรมนี้ บังคับ !! ” หมดหนทางง

ก๊อกๆ

“ ไปเปิดประตูดิ “ โซระกระแทกเสียงด้วยความหงุดหงิด ทำให้เชสสายหน้าอย่างเอือมแต่ก็เดินไปเปิดประตู

และคนที่มาเคาะนั้นคือ วอลเตอร์

“ ไง ! “ ชายหนุ่มผู้มีผมสีแดงเพลิงทักทายอย่างสนิทสนมกันมานานมากก

“ นายมาทำไม “ โซระเดินออกมาจากห้องก่อนจะถามวอลเตอร์ด้วยเสียงเย็นชา แต่ชายตรงหน้ากับหัวเราะ

“ ไง โซระน้อย “ วอลเตอร์พูดจบก่อนจะเดินเข้ามากอด แต่ก็เจอเท้าสวยๆ ของโซระสกัดไว้ก่อน

“ ใครสั่งให้นายเข้ามา ออกไปนะ !! “

“ อะไรกัน ฉันเป็นผู้ดูแลที่ต้องคู่กับเธอนะ แล้วฉันก็อายุมากกว่าโซระน้อย ตั้ง 3 ปีแน่ะ เราน่าจะเรียกวอลเตอร์ผู้ยิ่งใหญ่คนนี้ว่า พี่นะ “  พูดมาซะยาวว

“ เข้ามาก่อนดิ “ เชสดึงตัวโซระหนีจากหน้าประตูก่อนจะเชิญวอลเตอร์เข้ามาทำให้ร่างเล็กถึงกับสะบัดหน้าไม่พอใจไปให้เชส

“ ว้าวว ห้องน่าอยู่ดีนี่ ! “ วอลเตอร์พูดก่อนจะกระโดดลงไปที่นอนน

“ อย่านั่งบนที่นอนฉันนะ !!!!!!!! “ เห็นไหม หมอนี่น่ะ สบายเกินไปจนไม่รู้จักคำว่าเกรงใจ

“ ฉันว่าแทนที่เธอจะมาวีนฉันทำไมไม่รีบทำกิจกรรมให้เสร็จละ “ วอลเตอร์พูดขึ้นมาทำให้โซระถึงกับชะงัก

“ จริงด้วย งั้นเริ่มเรย ! “

“ บ้า วันฮาโลวีนวันพรุ่งนี้หรอก “ วอลเตอร์พูดก่อนจะล้มตัวนอน

-0-

“ เฮ้อ “ เชสถอนหายใจก่อนจะเดินเข้าไปในครัว

“ วันพรุ่งนี้ แล้ววันนี้นายมาทำไม ? “ โซระถาม

“ เธอได้อ่านในจดหมายไหม ว่าเค้าให้ทำอะไรบ้าง จะไม่เตรียมตัวกันเลยรึไง ? “ วอลเตอร์ถาม

จิงด้วย !!  ในจดหมายเขียนว่า

Halloween fancy

รายละเอียด-ผอ. จะจับคู่นักเรียนกับผู้ดูแลและทำกิจกรรมที่จะให้ไปเข้าไปทดสอบความสามารถในป่าและจะมีคนมาค่อยทดสอบต่างๆตามทางและจะมีกับดักมากมายอยู่ในป่าด้วย

รางวัล- นร. ได้คะแนน59 และจะให้ผู้ดูแลที่เป็นคู่นอนด้วยคืนหนึ่ง

รายชื่อคู่

ฟรานซิส บี. สเกล- เรเฟียร์  เอเค ดราโคนิก

วาเลนเซีย เอวา พราวิค-แม็ก โร๊คซ่า

โซระ อาร์คเน่-วอลเตอร์ มาร์คิน

ผู้ทดสอบ

มิยาชิตะ ฮานะทดสอบให้ลองแต่งเพลงฮาโลวีนเองตามสไตร์ตัวเอง

หลิน ฮัวหยาง(เหมยหลง)จะทดสอบให้สู้กับสุนัขสามหัวเซอร์เบอรัสสัตว์เลี้ยงของผอ.

รัน โร๊คซ่าจะทดสอบสติให้แก้ปัญหาที่แบบว่าปัญหาโลกแตกนะตอบไม่ได้ก็ไม่ให้ไป

ผอ.มาเรีย จะทดสอบให้แต่งเป็นผีอะไรก็ได้มาทำให้ผอ.ตกใจจนสามารถพูดได้ว่า

“น่ากลัวจริงๆ”
ปล.กิจกรรมนี้บังคับ

“ แต่งเพลง !! “ โซระตะโกนขึ้นมา

“ อะหะ แล้วเธอก็โชคดีแล้ว ที่มีฉันเป็นคู่เธอ เพราะด่านของ รันมันเป็นทดสอบสติปัญญา และฉันก็เป็นถึง วอลเตอร์ผู้ยิ่งใหญ่ต้องฉลาดเป็นธรรมดาอยู่แล้ว >< “ - -ลากไอบ้านี่ไปทิ้งที

“ หรอ ฉันไม่เห็นคิดแบบนั้นเลย เชสก็อยู่หมอนั้นน่ะ ฉลาดจะตาย “ ใช่ เชสน่ะ ฉลาดมากแต่แค่ไม่แสดงออก

“ แต่หลายหัวดีกว่าหัวเดียวไม่ใช่หรอ ? “ เชสเดินออกมาจากในครัวแล้วพูดขึ้น

“ เอางั้นก็ได้ แล้วแผนการละ “

คืนวันฮาโลวีน  21.00

วอลเตอร์สวมผ้าคุมสีทอง( สีฟักทองอะนะ ) ใส่ชุดสีดำล้วนที่ผมติดอะไรสักอย่างคล้าย ๆเขาถือคฑาฟักทอง- -* ดูรวม ๆแล้วมันไม่น่ากลัวเลยสักนิด มันออกจากน่ารักคิขุมากกว่า ส่วนเชสก็แต่งชุดคล้าย ๆแวมไพร์มีเขี้ยวมีเขางอกออกมา

ไอพวกนี้ มันน่ากลัวตรงไหนวะ !!

ส่วนโซระแต่งตัวเป็นซอมบี้ ( และเป็นซอมบี้ที่น่ารักฝุด >//< : เซียร์ )

“ ไปเหอะ ฉันอยากกลับไปนอนแล้วอะ “ โซระบอก แต่ตัวไม่ยอมห่างจากเชสเลย

“ ที่บอกให้รีบไปเนี่ย เพราะกลัวอะป่าวว >< “ วอลเตอร์พูด

“ แง่ง พูดอีกทีแม่จะกัดให้จมเขี้ยวเลย “ ( ตกลงเธอเป็นแม่มดหรือหมากัน ? ) วอลเตอร์ไม่สะทกสะท้านกับหัวเราะซะงั้น  ทั้งสามคนเดินเข้าไปในระหว่างทางเธอปีศาจ สัตว์อสูรหรือแม้แต่กลับดักมากมายเต็มไปหมด จนกระทั้งมาจู่ ๆพื้นก็สะเทือนแล้วพบกับ ผู้ดูแลมิยาชิตะ ฮานะ ที่อยู่ตรงกลางลานกว้างที่เต็มไปด้วยเครื่องดนตรีและไมค์

เพื่อ ? - -

“ ยินดีต้อนรับสู่ด่านแรกจร้า และด่านนี้ฉัน มิยาชิตะ ฮานะ ซึ้งเป็นผู้ดูแลจะเป็นผู้ทดสอบจ้ะ และด่านนี้ฉันจะให้พวกเธอแต่งเพลงฮาโลวีนและขึ้นมาร้องบนนี้ และไม่ต้องกลัวนะจ้ะ เพราะเสียงพวกเธอจะส่งไปทั่วโรงเรียน ^^ “ - -

“ เชิญเลยจ้ะ “  ผู้ดูแลพูดจบทั้งสามก็ลงมือ หลังจากเขียนเสร็จ

“ เชส นายขึ้นไปร้องนะ ๆ “ โซระทำสายตาอ้อน วอลเตอร์กลั้นยิ้ม เชสถอนหายใจก่อนจะเดินไปคว้าไมค์และร้อง

Ah วันนี้ช่างเยือกเย็น และเป็นวันที่ยินดีเลยหล่ะ
ถ้าเธอเต็มใจให้ฉันหลอก

ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันจะเต็มใจหลอกเธอให้เต็มที่ ( จะหลอกเต็มที่เลย )

Ah  เลิกเล่นกันได้แล้ว แสดงความกลัวออกมาให้เห็นทีเถอะ

ว่าเธอกลัวฉัน ขนาดไหนกันแน่ ( กันแน่ )

โปรดเรียกร้องฉัน ให้มาหลอกเธอที ~

( ทำนองเพลง Rakuen no tobira จากโลกิ แร็คนาร็อค )

“ ฮานะจัง เชสเซียร์ผ่านได้ยังอะ ? “ วอลเตอร์ทำท่ากระริกระรี้ถาม

“ เอ๋ อ่อ อืม เอ่อ ค่ะ “ - -*

สิ้นคำแสงสว่างก็จ้าไปทั้งลานกว้างพอเสียงหายเท่านั้นแหละ ผู้ดูแลและเครื่องดนตรีก็หายไปเลยเห็นแต่กระดาษแผ่นเดียวที่เขียนว่า

            แหมม เชส เธอร้องเพลงเพราะมากกกก ไปประกวดได้เลยนะ โฮะ ๆๆๆ

                                                                                                            จากผู้ดูแล

-                   -

“ ไปเหอะ” โซระพูดก่อนจะลากทั้งวอลเตอร์และเชสเซียร์เดินตามเข้าไปในตึก

“ ฉันว่าข้างนอกน่ากลัวแล้วนะ ข้างในนี่โคตรสยองเลยว่ะ ว่ามะ โซระน้อย >< อ่าวหายไปไหนละ “ วอลเตอรพูดถามขึ้นมาก่อนจะหันไปแต่ไม่เจอหญิงสาวเลย

“ ข้างหลัง “ เชสบอกก่อนจะกระเถิบออกห่างหญิงสาวที่ตอนนี้กำลังมุดอยู่ที่หลังของเขา

“ ฮะ ๆ กะ “ ยังไม่ทันจะได้พูดอะไร เซอร์เบอรัส ก็ออกมา เตรียมพุ่งมาหาทั้งสาม

“ เตรียมรับมือละ อย่าตายไปซะก่อน “ โซระพูด

“ แหมม โซระเป็นห่วงเค้าด้วยหรอ “  วอลเตอร์พูดขึ้นมาก่อนจะเอาอาวุธของตัวเองออกมา 

ทั้งสามเอาอาวุธออกมาพร้อม แล้วก็ตะลุมบอลกับ เซอร์เบอรัส อย่าเต็มที่

“ เฮ้อ เสร็จสักที ไปกันต่อได้หรือยัง “ 

“ อืม “

ผ่านไปประมาน 20 นาที ก็เจอประตูอยู่ประตูนึง ที่หน้าห้องมันบอกว่า ‘ ห้ามเข้า ’ แต่มีหรือคนอย่าง วอลเตอร์ และ โซระ จะฟังง่าย ๆ อีกคนก็ขี้เล่น อีกคนก็ชอบความท้าทาย( ทั้ง ๆที่ตัวเองก็กลัวผี ) อะไรก็หยุดสองคนนี้ไม่ได้ ทั้งสองเปิดประตูออกทันทีแล้วเดินเข้าไป ตามด้วยเชสที่เดินตามมาอย่างเอือม ๆ

“ มาจนได้นะครับ “ รัน โร๊คซ่า ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวใหญ่ข้างหน้าเอ่ยทักเมื่อทั้งสามเข้ามาเข้ามาให้ห้อง

“ ผมว่าแล้ว ว่าพวกคุณต้องเข้ามา “ รัน พูดแล้วยิ้ม

“ แล้วถามพวกเรา ไม่เข้ามาละ “ วอลเตอร์ถาม

“ พวกคุณก็ไม่ได้เจอผมไง ^^ “

หนอย ไอบ้านี่ !!

วอลเตอร์เตรียมจะพุ้งหารันที่ก็โดนเชสกันไว้ก่อน

“ ฮะ ๆ ผมว่า เรามาเข้าด่านกันเลยดีกว่า ผมจะถามพวกคุณ ถ้าตอบถูกใจผมจะให้ผ่าน “

“ OK ไหม โซระ เชส แล้วก็ .. คุณวอลเต้ “

“วอลเตอร์เว้ยย ! “ วอลเตอร์ค้าน

“ อ่อ ครับ ๆ วอลเตอร์ ๆ “  ไอนี่ กวนซะแล้ว

“ อะไรที่เหนือกว่าทุกสิ่ง ?  “

“ ฉันไง ! “ - - วอลเตอร์บอก

“ ทำไมละ ?? “ รันถาม

“  ก็ฉันเป็นผู้ยิ่งใหญ่ “ - -

“ ใครสั่งให้นายตอบอย่างนี้ฮะ !! “ โซระโวย ในขณะที่รันหัวเราะ เชสทำหน้ามึน

“ จิตวิณญาณของฉันไง 5555 “

“ แล้วพวกเธอละ จะตอบว่าอะไร “

 “ ทะ .. “ โซระ

“ จิตใจ เพราะ จิตใจเราเหนือทุกสิ่ง “ เชส

“ OK ผมให้พวกนายผ่าน ^__^ “ รันพูดจบในห้องก็มืดสนิท ลืมตามาอีกทีอยู่หน้าห้อง ผอ. ซะแล้ว

“ ทีนี้เอาไงละ ดูแต่ละคนแต่งตัวดิ๊ ผอ. จะบอกว่าน่าหลัวหรอไง ? “

“ ไม่ต้องห่วง ๆ เรามีตัวช่วย ๆ “ วอลเตอร์บอก

“ อะไรละ “ โซระถาม เพราะยังไงก็ไม่มีหนทางที่จะทำให้ ผอ.บอกน่ากลัวเลย

“ เชส นายจัดการนะ “ วอลเตอร์บอก เชสไม่รอเดินเข้าไปในห้องของ ผอ. เลยทันที ทำให้โซระ งง กับการกระทำของทั้งสอง

ผ่านไป 5 นาที เชสก็เดินออกมา

“ เรียบร้อยแล้วละ กลับกันเถอะ “ เชสพูดเสร็จแล้วจะเดินออกจากที่นั้นทันทีถ้าไม่ติดว่า โซระดึงแขนเอาไว้ก่อน

“ เดี๋ยว ๆ จะกลับยังไง ผ่านแล้วหรอ” โซระถาม

“ อืม “

“ ยังไงอะ ?? “ โซระถามอีกรอบ

ย้อนไป 5 นาทีที่แล้ว

“ อ่าว มากันแล้ว หละ อ้ากกกก “ ผอ. พูดขึ้นก่อนจะตกใจร่างของเชสที่เดินเข้ามา นั้นเอง เชสเซียร์ได้แปลงร่างปีศาจของตนก่อนจะเดินไปหาผอ.

“ ผมเชสเซียร์ฮะ “ เชสพูดจบ ผอ.ก็ถอนหายใจ

“ น่ากลัวจริงๆ ... แต่ก็เป็นที่ปีศาจที่หล่อมากกกในเวลาเดียวกัน “  ผอ. พูดจบเชสก็เดินออกจากห้องมา

ปัจจุบัน

“ อ่อ “  โซระร้องอ่อ วอลเตอร์ยิ้ม

หอพัก  001

“ นายกลับไปได้แล้ว “ เมื่อมาถึงห้องโซระก็ออกปากไล่วอลเตอร์ทันที

“ ใจร้ายอะ ไม่เอา ยังไงกิจกรรมนี้ ก็ต้องให้ผู้ดูแลนอนกับนักเรียนอยู่แล้ว “

“ งั้นก็ได้ เชิญนู้น “ โซระชี้ไปที่โซฟาในห้องรับแขก

“ อ่าว ฉันไม่ต้องนอนในห้องหรอ “  วอลเตอร์ถาม

“ ไม่ !!! “

“ โอเค ๆ นอนก็นอน “  พูดจบวอลเตอร์ก็เดินออกไปนอนที่โซฟาโดยมีหมอนผ้าห่ม ที่เชสเซียร์เอามาให้

 



ร่างปีศาจของเชสเซียร์