loser.......

  อีกแล้ว.....อีกครั้งแล้วที่พ่ายแพ้....ทำอะไรไม่ได้เลย...ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนก็ฝืนทนสิ่งนั้นไม่ได้สินะคำว่า'เราเท่านั้นที่กำหนดชีวิตตัวเองได้'กลายเป็นแค่ลมที่พัดผ่านไป

สิ่งนั้นที่เรียกว่าโชคชะตามันควบคุมกันได้ด้วยหรือ.....ความทรงจำในวัยเยาว์ที่ยากจะลบเลือนมีแต่จะตอกย้ำความเจ็บปวด คำว่า'ทรมาน'และ'เจ็บปวด'คงนำมาบรรยายความรู้สึกที่อัดอั้นไว้นานหลายสิบปีไม่ได้ ความรู้สึกที่ว่า'อยู่ไปแล้วได้อะไร'ยังคงวนเวียนอยู่อย่างไร้คำตอบ....การทำใจคงช่วยอะไรไม่ได้...ส่วนการเริ่มต้นใหม่นั้น...แค่คิดก็มีคำตอบอยู่ในตัวอยู่แล้วคือคำว่า 'พ่ายแพ้!'