Dark Assasin : The Begining

ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 3 ลูกครึ่ง

"อ้ากกกก" เสียงร้องที่เปล่งออกมาอย่างเจ็บปวด ดังขึ้นใน คุกที่แสนจะมืดมิด "เจ้าทำงานผิดพลาด เรด!" เสียงแหบแห้งของชายวัยกลางคนที่กำลังเฆี่ยนตีด้วยแส้ตะคอกใส่ผู้อยู่เบื้องหน้า "ผมหน่ะ.....อั่ก" ก่อนที่ชายหนุ่มจะพูดจบก็โดนลูกเตะเข้าเต็มท้อง "ไม่ต้องมาแก้ตัว!" เขาเริ่มตะคอกใส่เด็กหนุ่มอีกครั้ง "ท่านลอร์ด! มีรายงานขอรับ!" เสียงของทหารเรียกผู้เป็นเจ้านาย "ชิ! เจ้ามันไร้ประโยชน์!!" เขาถ่มน้ำลายใส่ชายหนุ่มเพื่อเป็นการดูถูกดูแคลนแล้วเดินจากไป "หนอย.... สักวันฉันจะฆ่าแก ลอร์ดซัลอเฟรท!!!" เสียงของเขาลั่นออดมาด้วยความโกรธแค้นผู้เป็นเจ้านายและ .......ชายฮู้ดดำ.....


"เฮ้ ไนท์ นั่นนายจะไปไหนหน่ะ?" เสียงที่ดูเรียบนุ่มของอเล็กซ์พูดถามเพื่อนที่กำลังสะพายกระเป๋ากลับบ้านโดยไม่รีรอ "กลับบ้านน่ะสิ ถามไมอะ?" ไนท์โต้กลับ "แต่ว่า พวกกรรมการนักเรียนหน่ะ ห้ามให้พวกเรากลับบ้านนะ!" เสียงอ่อนนุ่มของแพสเทียพูด "ทำไมหล่ะ?" ไนท์ถามกลับ "นายก็น่าจะรู้ข่าวนี่นาว่าเอลิออส อศวินคนที่ 7 โดนทำร้ายหน่ะ เพราะงั้นโรงเรียนที่มมีทายาทอศวินจะต้องสร้างหอพักเพื่อป้องกันการลอบสังหาร นั่นแหละเหตุผล" แพสเทียพูดต่ออย่างรู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี "เฮ้อ น่าเบื่อแฮะ" เสียงของไนท์ที่แสดงออกมาด้วยความเบื่อหน่ายแล้วไนท์ก็สะพายกระเป๋ามานั่งที่เดิม "ฝนตกอีกแล้วสินะ" เสียงของอเล็กซ์บ่น "แล้วนายไม่เรียนหรอ อเล็กซ์?" เสียงของอาลาเรส แทรกเข้ามา "ไม่เป็นไรหน่ะ ตอนนี้เเป็นคาบว่าง" "อ๋อ" เสียงไนท์ให้สัญลักษณ์ว่าเข้าใจในสิ่งที่เอล็กซ์พูด "เราไปห้องต้องห้ามกันมั้ย!?" อเล็กซ์ชักชวนทุกคนเพราะมันน่าเบื่อเกินไปในเวลาแบบนี้ "จะเล่นอะไรเนี่ย?" เสียงไนท์พูดมาอย่างเบื่อหน่าย "ถ้ามากับฉันต้องตื่นเต้นแน่ คอยดู 5555" เสียงหัวเราะของอเล็กซ์ทำเอาไนท์สนใจขึ้นมานิดหน่อย..


ในเวลา เที่ยงคืนที่โรงเรียน"แล้วพวกเธอจะตามมาทำไมเนี่ย!?" ไนท์กล่าวเสียงรำคาญเมื่อเห็นว่า มีหญิงสาวอยู่ 3 คนกำลังตามไนท์และอเล็กซ์มา "ก็มันน่าตื่นเต้นนี่" เสียงอ่อนนุ่มของแพสเทียพูดโต้ "เฮ้อ" ไนท์พ่นเสียงที่แสดงออกถึงความเหนื่อยใจ "ถึงแล้ว!" อเล็กซ์ พูดขึ้นเมื่อมาถึงที่หมาย "โครต เก่าเลยหว่ะ" เสียงไนท์พูดออกมาอย่างเย็นชา "ยิ่งเก่าสิยิ่งดี!" อเล็กซ์พูดพร้อมเอามือเปิดห้องต้องห้าม ทั้ง 5 คนเดินเข้าไป สาวน้อยทวินเทลกำลังสั่นเพราะความกลัวจึงเดินรั้งท้ายตลอดเวลา ทั้ง 5 คนเดินไปเรื่อยๆจนกระทั่ง........ "เลือด!?" อเล็กซ์ตะโกนด้วยความตื่นเต้นเมื่อเห็นแขนของตัวเองโดนปาดไปแค่ผิวหนัง "ดูท่าจะไม่ดีซะแล้ว!" ไนท์พูดพร้อมชักดาบมือเดียวมาตั้งการ์ดเพื่อป้องกันการโจมตีกับศตรูชุดดำที่อยู่เบื้องหน้า "รีบหนีเร็ว!" ไนท์ตะโกนเมื่อเห็นท่าทีที่ศัตรูปริศนาที่กำลังปกปิดตัวเองด้วยชุดคลุมสีดำกำลังจะโจมตีด้วยมีดบินอีกครั้ง "วิ่งๆๆ!" อเล็กซ์บอกให้ 3 สาวที่กำลังนิ่งอึ้งอยู่ให้วิ่งหนีไปพร้อมกับเขา "ไม่เบานี่" เสียงชายใส่ผ้าคลุมสีดำเอ่ยขึ้น "แต่เป้าหมายของฉันไม่ใช่แก!!" ชายชุดคลุมสีดำเตะไนท์กระเด็นไปที่ชั้นวางหนังสือ "อั่ก" ไนท์กระอักเลือด "ไนท์!!!" เสียงแพสเทียร้องเรียกไนท์ด้วยความเป็นห่วง "รีบหนี...ไปซะ" ไนท์พูดด้วยเสียงอันอ่อนแรง อเล็กซ์วิ่งพร้อมจับมือแพสเทียและ อีก 2 สาวที่กำลังช็อคและไปที่ประตูอย่างรวดเร็ว "หนีไม่พ้นหรอก!" ชายชุดคลุมสีดำพูดพร้อมพุ่งเข้าใส่ ทีั้ง 4 คน ทันใดนั้น! อเล็กซ์กับทั้ง 3 คน ได้หายไปด้วยเวทย์มนต์เคลื่อนย้าย!! "หึ! เจ้ามนุษย์ต่ำต้อยเช่นเจ้า จะมาฆ่าข้าน่ะ ยังเร็วไป 1000 ปีโว้ยย!!" เสียงของชายหนุ่มผมสีดำพูดออกมาอย่างห้าวหาญ "อะไรนะ!?" ชายชุดคลุมสีดำหันไปมองต้นเสียง ภาพที่เจอคือ ปีศาจที่มีออร่าสีดำคล้ายลายสักทั่วร่าง ตาแดงก่ำและยังมีปีกสีขาวที่แสดงถึง เทวดาอีกด้วย!! "แกคือ-" ชายชุดคลุมพูดยังไม่ทันจบ เขาก็ได้เห็นร่างของตนที่ไร้หัว!!! "แกหน่ะก็แค่สัตว์ชั้นต่ำไม่รู้ที่สูงที่ต่ำ สมควรแล้วที่ควรตายไปเสีย!" เสียงของไนท์พูดขึ้นมาพร้อมที่กลายร่างเป็นมนุษย์อีกครั้ง แล้วเดินจากไปในเวลา 8 โมงเช้า "ฉันต้องอดหลับอดนอน เพราะแกคนเดียว เจ้าอเล็กซ์" ชายหนุ่มพูดมาอย่างหงุดหงิด..






ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครัช ^^ ถ้าอยากตอนอื่นๆสมาราถสมัครเป็นแฟนคลับของผมได้เลยนะขอรับบบบบ