ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 5 เริ่มต้น
"แค่ก"
เสียงสำรอกจากในตรอกที่มีความมืดมิดปิดบังจนมองอะไรไม่เห็นดังขึ้นท่ามกลางผู้คนที่เดินพุ่งพล่านแถวนั้น
"นายต้องการอะไร?"
เสียงของชายหนุ่มพูดขึ้นในที่กันดานด้วยเสียงสั่นๆท่ามกลางศพเพื่อนๆของเขา
"ต้องการข้อมูลของ...."
"นักฆ่าฮู้ดดำ!"
วันที่ 28 เดือนมกราคม เป็นวันที่มีเทศกาลอะไรบางอย่าง
"เฮ้อ เทศกาล กรีกอร์ เนี่ย อึดอัดจัง"
เสียงเด็กผู้หญิงผมสีนิลดูสง่าพูดขึ้นในขณะที่กำลังนั่งเก้าอี้ที่ใต้ต้นไม้ใจกลางของเทศกาล
"ตึงๆ"
"หืม?"
เด็กผู้หญิงผมสีนิลหันไปทางต้นเสียงฝีเท้าที่ย่างเท้าด้วยความเร็วและรุนแรง
เมื่อเธอหันหน้าไปภาพที่ได้เห็นคือ...
เสียงสำรอกจากในตรอกที่มีความมืดมิดปิดบังจนมองอะไรไม่เห็นดังขึ้นท่ามกลางผู้คนที่เดินพุ่งพล่านแถวนั้น
"นายต้องการอะไร?"
เสียงของชายหนุ่มพูดขึ้นในที่กันดานด้วยเสียงสั่นๆท่ามกลางศพเพื่อนๆของเขา
"ต้องการข้อมูลของ...."
"นักฆ่าฮู้ดดำ!"
วันที่ 28 เดือนมกราคม เป็นวันที่มีเทศกาลอะไรบางอย่าง
"เฮ้อ เทศกาล กรีกอร์ เนี่ย อึดอัดจัง"
เสียงเด็กผู้หญิงผมสีนิลดูสง่าพูดขึ้นในขณะที่กำลังนั่งเก้าอี้ที่ใต้ต้นไม้ใจกลางของเทศกาล
"ตึงๆ"
"หืม?"
เด็กผู้หญิงผมสีนิลหันไปทางต้นเสียงฝีเท้าที่ย่างเท้าด้วยความเร็วและรุนแรง
เมื่อเธอหันหน้าไปภาพที่ได้เห็นคือ...
ชายผมเรียบสีดำ ซึ่งสวมใส่เสื้อกันหนาวสีดำทับชุดนักเรียน คาบขนมปังอยู่ในปาก กำลังรีบไปที่ไหนสักแห่ง
"สายแน่ๆ คงโดนแพสเทียด่าแน่เรา!"
ชายหนุ่มพูดพร้อม วิ่งไปที่กลุ่มคนที่ดูเป็นที่จุดน่าสนใจของคนในละแวกนั้น
"ไนท์!! ทางนี้ๆ"
เสียงอ่อนนุ่มน่ารักจากที่ไหนสักแห่งตะโกนเรียกคนที่ชื่อไนท์
"ไนท์?..."
เด็กหญิงผมสีนิลทวนชื่อเหมือนเคยได้ยินที่ไหนสักแห่ง
"นายมาสายอีกแล้วนะ!" แพสเทียตะหวาดใส่ด้วยความฉุน
"โทดที พอดีนาฬิกาปลุกฉันเสียหน่ะ แฮะๆ" ไนท์พูดพร้อมหัววเราะเจื่อนๆ
"นายไม่เคยมาสายนี่นา แปลกจริง" อเล็กซ์ พูดด้วยความงุนงง
"ใช่ๆ" เสียงประสานร่วมของ ลาเวน และ ดาวินชี พูดพร้อมกัน
"ก็ใช่สิ เพราะเมื่อวานเราทำงานซะดึกดื่น แถมยังมาช่วยพวกเธอสามคนจากการลักพาตัวอีกด้วยนี่หว่า" ไนท์คิดในใจ
"เมื่อวาน เราเจอคนๆนึงด้วยหล่ะ เท่โครตๆเลย" เสียงอเล็กซ์โม้ให้ไนท์ฟัง
"เหมือนเขาจะเป็น ชายฮู้ดดำที่กล่าวขานกันนะ" แพสเทียเสริม
"เรื่องนั้นจะจริงรึป่าวน้าาา...." ไนท์พูดกลบเกลื่อนเพื่อไม่ให้สงสัยในตัวของตนที่เป็น ชายฮู้ดดำ
ทันใดนั้น!
"อ้ะ!" ไนท์ตกใจเมื่อมีคนใช้เวทย์เคลื่อย้ายที่มีแต่เทวดาและปีศาจเท่านั้นที่จะใช้ได้ ยิงเข้าใส่พวกเขาทั้ง 4 คน
ทุกคนในละแวกนั้นวิ่งหนีแตกตื่นกันหมดในช่วงเวลาสั้นๆ
"ที่นี่ที่ไหน?" เสียงถามของ อเล็กซ์ดังขึ้นในความมืดมิด
"ฉันก็ไม่รู้" เสียงของไนท์โต้กลับ
"น่ากลัวจัง.." เสียงของ ดาวินชีพูดด้วยเสียงสั่นๆ
"ไม่ต้องกลัว ดาวินชี เดียวพวกเราก็หาทางออกเจอ" แพสเทียให้ปลอบดาวินชีด้วยเสียงที่ห้าวหาญ
"แล้วลาเวนหล่ะ?" ไนท์ถาม
"ถามหา ฉันอยู่หรอ"
เสียงอันอ่อนหวาน พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่หดหู่ในขณะที่ไฟกำลังเปิด!
ภาพที่ปรากฎคือ...
นางฟ้าที่มีแววตาสีดำ และมีปีกที่ดำสนิท ที่แสดงให้เห็นถึงการเป็น นางฟ้าตกสวรรค์!
"ทำไม.." อเล็กซ์พูดเสียงสั่น พร้อมชักดาบตั้งท่าต่อสู้
"ทำไม เธอถึงเป็นนางฟ้าตกสวรรค์ได้ละ ในขณะที่ฉันอุตส่าห์รักเธอแล้วแท้ๆ!!!!!"
เสียงความโกรธแค้นอเล็กซ์ดังลั่น
"โอ้ะโอ๋ เหมือนว่าจะมีมนุษย์น่าโง่มาตกหลุมรักฉันสินะ ฮ่าๆๆๆ" ลาเวนพูดด้วยความดูถูกต่อมนุษย์ชาติ
"แก.... พวกนางฟ้าตกสวรรค์! พวกแกฆ่าพ่อแม่ของช้านนน!!!!!" อเล็กซ์พูดพร้อมพุ่งเข้าไปที่ลาเวนหวังที่จะแทงท้องของลาเวน
"ฉัวะ"
"อ้อก!" เสียงอเล็กซ์กระอักเลือดเมื่อดาบสีทองอร่ามแทงมาที่ท้องของตน
"อย่าคิดมาเทียบฉันได้เจ้ามนุษย์ชั้นต่ำ!" ลาเวนพูดพร้อมเอาดาบออกจากท้องของอเล็กซ์
"อเล็กซ์!!!!" ทั้งสามคนประสานเสียงและพุ่งเข้าหาอเล็กซ์เพื่อช่วยเหลือ
"แก..!" ไนท์พูดพร้อมจ้องเขม็งไปที่ลาเวน
"อย่าพึ่งโกรธเลยนะ นักฆ่าฮู้ดดำ!" ลาเวนพูดเยาะเย้ย
ทันใดนั้น! ดาบสีดำทมิฬ ได้ออกมาจากวงเวทที่ไนท์ได้อัญเชิญมา!
"พวกเธอ พาอเล็กซ์ ไปหาที่หลบก่อน เดียวฉันจะล้มมันเอง." น้ำเสียงเย็นยะเยือกของไนท์พูดด้วยแววตาของนักฆ่า!
"อะ อื้ม" แพสเทียพูดพร้อมพาทั้ง 2 คนไปหาที่กำบัง
"เคร้ง!" เสียงดาบปะทะกันเกิดขึ้นนับไม่ถ้วน ดาบขงทั้งสองคนเข้าปะทะกันด้วยความเร็วที่มองแทบไม่ทัน
"ชิ" ลาเวนอุทานด้วยเสียงรำคาญ
"ระเบิด มนตรา!" ลาเวนเสก ระเบิดสลักขึ้นมาทำให้ไนท์เกิดอาการชะงัก
"อะ!"
"ตู้มมมมมม!!!!!!!"
เสียงระเบิดดังขึ้นพร้อมแรงลมที่แรงกระหน่ำ
"ไนท์!!" แพสเทียและดาวินชี ตะโกนเรียก
"ทั้งสองคนไม่ต้องรีบร้อน... เดียวได้ตามหนุ่มน้อยหน้าใสคนนั้นแน่!"ลาเวนพูดด้วยความไม่แยแส
"ไม่นะ" ดาวินชีอุทานขึ้น
"ถ้าจะทำร้ายดาวินชี ต้องข้ามศพชั้นไปก่อน!" แพสเทียพูดพร้อมวิ่งมาดักหน้าลาเวน
"แพสเทีย..."
"ผัวะ!" เสียงกระทบทำให้แพสเทียกระเด็นไปหลายสิบเมตร
"โอ้ย!" แพสเทียร้องด้วยความเจ็บปวดและสลบไป
"หึๆ เจ้าคนกระจอก!" ลาเวนพูดพร้อมเกินไปที่ ดาวินชี
"ถึงตาแกแล้วหล่ะ แม่หนู..... โผละ!" เสียงกระดูกเอวของลาเวนดังขึ้นเมื่อเห็น....
ชายหนุ่มพูดพร้อม วิ่งไปที่กลุ่มคนที่ดูเป็นที่จุดน่าสนใจของคนในละแวกนั้น
"ไนท์!! ทางนี้ๆ"
เสียงอ่อนนุ่มน่ารักจากที่ไหนสักแห่งตะโกนเรียกคนที่ชื่อไนท์
"ไนท์?..."
เด็กหญิงผมสีนิลทวนชื่อเหมือนเคยได้ยินที่ไหนสักแห่ง
"นายมาสายอีกแล้วนะ!" แพสเทียตะหวาดใส่ด้วยความฉุน
"โทดที พอดีนาฬิกาปลุกฉันเสียหน่ะ แฮะๆ" ไนท์พูดพร้อมหัววเราะเจื่อนๆ
"นายไม่เคยมาสายนี่นา แปลกจริง" อเล็กซ์ พูดด้วยความงุนงง
"ใช่ๆ" เสียงประสานร่วมของ ลาเวน และ ดาวินชี พูดพร้อมกัน
"ก็ใช่สิ เพราะเมื่อวานเราทำงานซะดึกดื่น แถมยังมาช่วยพวกเธอสามคนจากการลักพาตัวอีกด้วยนี่หว่า" ไนท์คิดในใจ
"เมื่อวาน เราเจอคนๆนึงด้วยหล่ะ เท่โครตๆเลย" เสียงอเล็กซ์โม้ให้ไนท์ฟัง
"เหมือนเขาจะเป็น ชายฮู้ดดำที่กล่าวขานกันนะ" แพสเทียเสริม
"เรื่องนั้นจะจริงรึป่าวน้าาา...." ไนท์พูดกลบเกลื่อนเพื่อไม่ให้สงสัยในตัวของตนที่เป็น ชายฮู้ดดำ
ทันใดนั้น!
"อ้ะ!" ไนท์ตกใจเมื่อมีคนใช้เวทย์เคลื่อย้ายที่มีแต่เทวดาและปีศาจเท่านั้นที่จะใช้ได้ ยิงเข้าใส่พวกเขาทั้ง 4 คน
ทุกคนในละแวกนั้นวิ่งหนีแตกตื่นกันหมดในช่วงเวลาสั้นๆ
"ที่นี่ที่ไหน?" เสียงถามของ อเล็กซ์ดังขึ้นในความมืดมิด
"ฉันก็ไม่รู้" เสียงของไนท์โต้กลับ
"น่ากลัวจัง.." เสียงของ ดาวินชีพูดด้วยเสียงสั่นๆ
"ไม่ต้องกลัว ดาวินชี เดียวพวกเราก็หาทางออกเจอ" แพสเทียให้ปลอบดาวินชีด้วยเสียงที่ห้าวหาญ
"แล้วลาเวนหล่ะ?" ไนท์ถาม
"ถามหา ฉันอยู่หรอ"
เสียงอันอ่อนหวาน พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่หดหู่ในขณะที่ไฟกำลังเปิด!
ภาพที่ปรากฎคือ...
นางฟ้าที่มีแววตาสีดำ และมีปีกที่ดำสนิท ที่แสดงให้เห็นถึงการเป็น นางฟ้าตกสวรรค์!
"ทำไม.." อเล็กซ์พูดเสียงสั่น พร้อมชักดาบตั้งท่าต่อสู้
"ทำไม เธอถึงเป็นนางฟ้าตกสวรรค์ได้ละ ในขณะที่ฉันอุตส่าห์รักเธอแล้วแท้ๆ!!!!!"
เสียงความโกรธแค้นอเล็กซ์ดังลั่น
"โอ้ะโอ๋ เหมือนว่าจะมีมนุษย์น่าโง่มาตกหลุมรักฉันสินะ ฮ่าๆๆๆ" ลาเวนพูดด้วยความดูถูกต่อมนุษย์ชาติ
"แก.... พวกนางฟ้าตกสวรรค์! พวกแกฆ่าพ่อแม่ของช้านนน!!!!!" อเล็กซ์พูดพร้อมพุ่งเข้าไปที่ลาเวนหวังที่จะแทงท้องของลาเวน
"ฉัวะ"
"อ้อก!" เสียงอเล็กซ์กระอักเลือดเมื่อดาบสีทองอร่ามแทงมาที่ท้องของตน
"อย่าคิดมาเทียบฉันได้เจ้ามนุษย์ชั้นต่ำ!" ลาเวนพูดพร้อมเอาดาบออกจากท้องของอเล็กซ์
"อเล็กซ์!!!!" ทั้งสามคนประสานเสียงและพุ่งเข้าหาอเล็กซ์เพื่อช่วยเหลือ
"แก..!" ไนท์พูดพร้อมจ้องเขม็งไปที่ลาเวน
"อย่าพึ่งโกรธเลยนะ นักฆ่าฮู้ดดำ!" ลาเวนพูดเยาะเย้ย
ทันใดนั้น! ดาบสีดำทมิฬ ได้ออกมาจากวงเวทที่ไนท์ได้อัญเชิญมา!
"พวกเธอ พาอเล็กซ์ ไปหาที่หลบก่อน เดียวฉันจะล้มมันเอง." น้ำเสียงเย็นยะเยือกของไนท์พูดด้วยแววตาของนักฆ่า!
"อะ อื้ม" แพสเทียพูดพร้อมพาทั้ง 2 คนไปหาที่กำบัง
"เคร้ง!" เสียงดาบปะทะกันเกิดขึ้นนับไม่ถ้วน ดาบขงทั้งสองคนเข้าปะทะกันด้วยความเร็วที่มองแทบไม่ทัน
"ชิ" ลาเวนอุทานด้วยเสียงรำคาญ
"ระเบิด มนตรา!" ลาเวนเสก ระเบิดสลักขึ้นมาทำให้ไนท์เกิดอาการชะงัก
"อะ!"
"ตู้มมมมมม!!!!!!!"
เสียงระเบิดดังขึ้นพร้อมแรงลมที่แรงกระหน่ำ
"ไนท์!!" แพสเทียและดาวินชี ตะโกนเรียก
"ทั้งสองคนไม่ต้องรีบร้อน... เดียวได้ตามหนุ่มน้อยหน้าใสคนนั้นแน่!"ลาเวนพูดด้วยความไม่แยแส
"ไม่นะ" ดาวินชีอุทานขึ้น
"ถ้าจะทำร้ายดาวินชี ต้องข้ามศพชั้นไปก่อน!" แพสเทียพูดพร้อมวิ่งมาดักหน้าลาเวน
"แพสเทีย..."
"ผัวะ!" เสียงกระทบทำให้แพสเทียกระเด็นไปหลายสิบเมตร
"โอ้ย!" แพสเทียร้องด้วยความเจ็บปวดและสลบไป
"หึๆ เจ้าคนกระจอก!" ลาเวนพูดพร้อมเกินไปที่ ดาวินชี
"ถึงตาแกแล้วหล่ะ แม่หนู..... โผละ!" เสียงกระดูกเอวของลาเวนดังขึ้นเมื่อเห็น....
"ร่างของครึ่งเทวดาและปีศาจเตะเอวของตน"
"นี่แก!" ลาเวนพูดในขณะที่เอามือขมับท้องเอาไว้และกระเด็นไปหลายสิบวา
"แกไม่ควรอยู่ในโลกใบนี้หรอกหว่ะ ไอ้สวะ!" ไนท์พูดขึ้นมาด้วยความเย็นชา
"แกไม่ต้องมาพู-" ลาเวนพูดไม่ทันจบ ก้โดนดาบสีดำแทงเข้าที่เบ้าตา!
"แกนั่นแหละไม่ต้องมาพูด!" ไนท์พูดพร้อมเอาดบออกจากเบ้าตาของลาเวน
"ลาขาด" ไนท์อำลาลาเวนพร้อมเอามือจับหัวของลาเวนและกระชากออกทำให้บริเวณนั้นเต็มไปด้วยแอ่งเลือด!
"ไนท์..." ดาวินชีพูดพร้อมสลบไปคาบ่าของอเล็กซ์
ไนท์เห็นดังนั้น ก็เดินออกไปด้วยความเย็นชาและโดดเดี่ยว
"แกไม่ควรอยู่ในโลกใบนี้หรอกหว่ะ ไอ้สวะ!" ไนท์พูดขึ้นมาด้วยความเย็นชา
"แกไม่ต้องมาพู-" ลาเวนพูดไม่ทันจบ ก้โดนดาบสีดำแทงเข้าที่เบ้าตา!
"แกนั่นแหละไม่ต้องมาพูด!" ไนท์พูดพร้อมเอาดบออกจากเบ้าตาของลาเวน
"ลาขาด" ไนท์อำลาลาเวนพร้อมเอามือจับหัวของลาเวนและกระชากออกทำให้บริเวณนั้นเต็มไปด้วยแอ่งเลือด!
"ไนท์..." ดาวินชีพูดพร้อมสลบไปคาบ่าของอเล็กซ์
ไนท์เห็นดังนั้น ก็เดินออกไปด้วยความเย็นชาและโดดเดี่ยว
"ฉันคงไม่มีหน้ามาพบพวกนายแล้วหล่ะ เพื่อนสนิททั้งหลายของฉัน"
"ไว้เจอกันในตอนที่ ฉันสามารถหยุดสงครามบ้าบอนี่ได้นะ!"
จบไปแล้วนะครับกับอีกผลงานของกระผม Dark Assasin : The Beginning ภาคใหม่มาแน่! รอวันที่ 7 กุมภาพันธ์ได้เลยครับ ^^
"ไว้เจอกันในตอนที่ ฉันสามารถหยุดสงครามบ้าบอนี่ได้นะ!"
จบไปแล้วนะครับกับอีกผลงานของกระผม Dark Assasin : The Beginning ภาคใหม่มาแน่! รอวันที่ 7 กุมภาพันธ์ได้เลยครับ ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น