Dark Assasin : The Begining

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2 งานใหม่

 "เฮ้อ" เสียงถอนหายใจที่พ่นออกมาด้วยความเบื่อหน่าย ในขณะที่ชายหนุ่มสวมฮู้ดสีดำนั่งอยู่บนเก้าอี้ในชั้นเรียน และเขากำลังนอนฟุบลงบนโต็ะด้วยความเหนื่อยใจ "จะอยู่ในสภาพนี้อีกตั้ง 3 ปีแหนะ เฮ้อ!" ชายหนุ่มบ่น "ไง ไนท์ บ่นอะไรอยู่อะ?" ไนท์ตกใจสะดุ้งหันมามองหน้าคนที่กำลังสนทนากับเขา "เอ่อ ไม่มีไรหรอกอเล็กซ์ แฮะๆ" ชายหนุ่มพูดพลางเอามือลูบหัวตัวเอง อเล็กซ์สงสัยอย่างมีพิรุธ "เอ้ะ! ทำไมนายถึงมาอยู่ห้องฉันได้หล่ะ!?" ไนท์รีบเปลี่ยนเรื่องเมื่อเริ่มมีทีท่าไม่ดี "ทำไมจะไม่ได้ ก็ตอนนี้มันเวลาพักเที่ยงนี่นา" ไนท์ยิ้มแหยๆ เมื่อตนพึ่งนึกได้ว่าตอนนี้มันเวลา  12:00น ซึ่งนักเรียนในห้องออกไปทานอาหารหมดแล้วเหลือแต่ไนท์กับอเล็กซ์ "ไปกินข้าวกันมะ?" อเล็กซ์ชักชวนพลางเดินไปที่ประตู "ไปสิ" ไนท์รีบวิ่งตามไป ..... เมื่อถึงโรงอาหารไนท์และอเล็กซ์รีบเดินไปเข้าแถวที่ไม่ค่อยจะยาวสักเท่าไหร่นักเพื่อรับอาหารเที่ยง "หืม! หนูนี่หน้าคุ้นๆนะ" พ่อค้าถามเมื่อเห็นหน้าของไนท์ "เราเคยเจอกันที่ไหรหรือเปล่า?" พ่อครัวมองหน้าไนท์อย่างสงสัย "เอ่อ..เอิ่ม.." ไนท์เกิดอาการพูดไม่ถูกและตกุกตกัก "ช่างมันเถอะ นี่! ซุปไก่งวง อาหารของนายรีบเอาและไปนั่งทานได้แล้ว!" พ่อครัวพูดอย่างผิดหวัง "ครับๆ แฮะๆ" ไนท์พูดและหยิบซุปไปนั่งกับอเล็กซ์ "ซุปนี่อร่อยแฮะ อย่างกับว่ามีเทวดามาเล่นลิ้นเลยละ!!" อเล็กบรรยายความอน่อยออกมาเพื่อชวนให้ไนท์ที่กำลังนั่งดูซุปอย่างลังเล "เราจะกินอาหารของมนุษย์ได้หรือเปล่านะ?" ไนท์คิดในใจ "แมวใครเนี่ยน่ารักจัง" ไนท์สะดุ้งแลเวหันไปที่ต้นเสียง สิ่งที่เขาเห็นคือ กลุ่มผู้หญิงประมาณ 2-3 คน กำลังก้มลงเล่นกับแมวสีดำอยู่และแน่นอน! แมวตัวนั้นเป็นสัตว์เลี้ยงของไนท์ "อ๋อ แมวผมเองหน่ะ" ไนท์รีบเดินไปแทรกและอุ้มมันมาไว้ข้างบ่าเพราะว่ากลัวความรักจะแตกเรื่องที่แมวพูดได้ "แมวเธอน่ารักดีนะ" "น่าเอาไปเลี้ยงจัง" ผู้หญิงเหล่านั้นพูดด้วยความเอ็นดู "เอิ่ม.. คุณคือ?" อเล็กพูดและเดินมาอยู่ข้างไนท์ "อ๋อ ชั้นชื่อ แพสเทีย ออโรร่า แพสเทีย ทายาทอัศวินคนที่ 5 จ้ะ" สาวน้อยผมยาวเป็นบลอนซ์สีทองอร่ามพูดด้วยความร่าเริง "ชั้น อาอาเรส ลาเวน องครักษ์หญิงของท่านแพสเทียค่ะ" นักเรียนหญิงผมสั้นตรงสีฟ้าพูดด้วยความเย็นชา "ส..ส่วน...ฉัน.. อาเรีย ดาวินชี ทายาทอัศิวินคนที่ 2 ค่ะ" น้ำเสียงของผู้หญิงตัวเล็กทวินเทลสีน้ำตาลพูดด้วยความเขินอายเมื่อผู้ชายอยู่ตรงหน้า "ผม ชื่อ ไนท์ นามินสันครับ" "ส่วนผมอเล็กซานเดอร์ ดรอส์ ครับหรือเรียกว่า อเล็กซ์ก็ได้ครับ" อเล็กซ์พูดอย่างเขินอาย "โอ้ย!" เสียงของไนท์ที่อุทานออกมาเพราะโดนแมวน้อยงับหู "เดียวผมขอเข้าห้องน้ำก่อนนะ! อเล็กซ์รอฉันด้วยนะ" "อะ..อื้ม" อเล็กตกลงด้วยความงุนงง เมื่อไนท์มาถึงห้องน้ำเขากก็เอาแมวตัวยุ่งมาวางที่บริเวณที่ล้างมือ "กัดทำไมเนี่ย!?" "ข้ามีงานใหม่ส่งถึงเจ้าหน่ะ" แมวน้อยพูดพลางเอาอุ้งเท้าอันแสมจิ้ลิ้มลงบนหน้าผากของไนท์เพื่อถืายทอดข้อมูลผ่านสมอง "ตกลง งานนี้จะเสร็จภายในวันนี้" ไนท์พูดพลางยิ้มมุมปากดูนากลัวและเจ้าเล่ห์ เพราะมันคือรอยยิ้มของนักล่าที่กำลังหาเหยื่อ!

"เฮ้อ ฝนตกอีกแล้ว โลกนี่ช่างน่าเบื่อเสียจริง" เสียงพูดของชายวัยกลางคนพูดอย่างเบื่อหน่ายในขณะที่นั่งอยู่บนถังเบียร์หน้าร้านคาเฟ่แห่งหนึ่ง ซึ่งคนผ่านไปมาค่อนข้างน้อย "ถ้าเบื่อโลกนี้ แล้วอยากไปโลกหน้าไหมหล่ะ?" เสียงของชายหนุ่มสวมชุดฮู้ดสีแดงที่นั่งข้างๆ ทำเอาคนที่บ่นตะกี้ตกใจ "นายเป็นใคร?" ชายวัยกลางคนถามและจ้องมองเขาด้วยความงุนงง "คนที่จะมาเอาชีวิตแกไง! อัศวินคนที่ 7 เอเลออส!!!" เขาพูดพลางชักดาบสองมือสีดำทมิฬที่มีออร่าสีดำออกมาจากฝักเปล่าสีดำที่อยู่ข้างเอวของเขา "แกสินะนักฆ่าที่ลือกันว่าชอบใส่ฮู้ดล่าเหยื่อที่เก่งๆหน่ะ!?" "หึ นักฆ่าใส่ฮู้ดคนนั้นหน่ะเขาใส่ฮู้ดสตดำไม่ใช่หรอ ตาแก่!!!!!" เขาพูดพลางเอาดาบสีดำหันทิศไปทางหน้าอกของเอเลออสทันที "เคร้ง!" เสียงปะทะกันของดาบดังขึ้นทำเอาคนข้างๆ พากันแตกตื่นและวิ่งหนีกันไปคนละคนละทาง "โอ้ะโอ๋ อย่าทำร้ายคนแก่สิ" เสียงของคนที่เอาดาบมาปะทะกับดาบทมิฬของชายฮู้ดแดง แต่ดาบมีสีดำทมิฬยิ่งกว่าและมีปีกตรงด้าบดาบด้วย! "ชิ ตัวยุ่งมาอีกแล้วสินะ นักฆ่าสีดำ!!" ชายฮู้ดแดงเหงื่อตกเพราะดาบของเขานั่นกำลังถูกความมืดของดาบอีกเล่มกลืนกิน! "อยา่เรียกว่าชุดดำสิต้องฮู้ดดำไม่ใช่หรอ" คำพูดนี้ทำเอา "เจ้า..." เอเลออสสะท้านไปด้วยความกลัวและสลบไป "หึฝากไว้ก่อนเถอะ ฮู้ดดำ!" ชายฮู้ดแดงผลักชายฮู้ดดำด้วยเปลวเพลิงสีดำและใช้เปลวเพลงถล่มใส่พื้นเพื่อให้โดนน้ำ ทำให้เกิดควันและเขาก็หายจากไป... "..." ชายฮู้ดดำถอดหมวกฮู้ดที่คลุมหัวอยู่ ทำให้เห็นผมเรียบตรงสีดำของเขา ใช่! เขาคือไนท์นั่นเอง "ดูเหมือนว่าเราทำงานสำเร็จนะ เขาปลอดภัยแล้ว" ชายผมดำพูดด้วยความเบื่อหน่ายในหน้าที่และเดินจากไปจากเอเลออส....