คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
ารหลุมรัใรสันไม่ใ่เรื่อยา
แ่ารทำให้อีนหลุมรัลับยาว่า และารที่ ปาร์ินยอ เ็เรียน
สวมแว่นหนาเอะหลุมรั อิมแบอม นัเลประำโรเรียน็ไม่ใ่เรื่อ่ายเ่นัน
“ินยอ
นายิีแล้วเหรอที่ะสารภาพรัับอิมแบอม”
เสียอเพื่อนสมัยเ็อย่า
เวยอแ เอ่ยถาม้วยวามเป็นห่ว
เารู้ีว่าินยอหลุมรัใรไ้่ายๆเพราะไม่เยมีประสบาร์้านวามรั
แ่ารัสินใบอรันพรร์นั้นมันูะเป็นารัสินใที่รวเร็วเินไปหน่อย
“ันรู้ว่ามันไม่โอเนะยอแ
แ่ว่า...ไม่รู้สิ ันรัเา”
“ินยอ
ลออบนอื่นูีไหม? นที่นายเยอบ่อนหน้านี้นายยัไม่ิะสารภาพรัเลยนะ”
“ไม่เอา..ันัสินใแล้ว
นายอย่าทำให้ันสับสนสิยอแ”
แม้ะพูเือนลอทาที่เินมาโรเรียนแ่ไม่มีำพูไหนเลยที่ะทำให้ินยอเปลี่ยนใ
ยอแทำไ้เพียส่ายหัวับวามื้อรั้นอเพื่อนสนิท เาลัวว่าหาแบอมปิเสธ
ินยอะเสียใ
และเาลัวว่าถ้าแบอมัสินใบ้วยแล้ววันหนึ่เิเลิราันึ้นมา...เพื่อนอเาะรับมือยัไ
“อ๊ะ! อิมแบอมนี่นา”
ินยอเินไปยัเส้นทาที่นเห็นใรอีนที่ั้ใะสารภาพรั
เาหยุอยู่ที่หน้าอลุ่มนัเลประำโรเรียน ท่าทีอเาทำเอาทุนะั
แบอมมอนแปลหน้าท่าทาลนลานอย่าแปลใ
เายมือพาระเป๋าไป้านหลัและ้อมออีน้วยแววาที่เริ่มไม่พอใ
“มีอะไร”
เสียทุ้มัึ้นอย่าแผ่วเบาหาแ่หนัแน่น
ินยอใ้นิ้วันแว่นให้เ้าที่่อนะเยหน้ามออีน
ใบหน้าหล่อเหลาับท่าทาเเรนั้นทำเอาหัวใอเาเ้นรัว ระุมเสื้อสอเม็บนที่ถูปลออทำให้ินยอแทบหมสิรหน้าอีน
“เอ่อ..ันื่อปาร์ินยอ
อยู่ห้อบี”
“แล้วเ็ห้อบีมีธุระอะไรับันไม่ทราบ”
“..ือว่า..ัน..เอ่อ...”
“มีอะไร็รีบพูมาสิ!”
“ันอบนาย!”
เสียอินยอัไปทั่วบริเว
นที่เินผ่านมาไ้ยิน่าหันมามออย่าไม่เื่อหู
รวมถึแบอมและเพื่อนอีสามนเ่นัน แบอมมอนที่ยืนหลบาเา่อนะระาแนอีนให้เ้ามาใล้
บีบแ้มทั้สอ้า้วยมือเียวและพิาราใบหน้าออีนอย่าละเอียถี่ถ้วน
“โทษนะ..นายไม่ใ่แบบที่ันอบว่ะ”
ำพูปิเสธที่รไปรมาทำเอาหัวใอินยอระุ
แบอมเินเลี่ยไปและทิ้อีนไว้้านหลั นัวสูในลุ่มอย่า ิมยูยอม
้มหน้ามอเา่อนะยยิ้มและำออมา
“หน้าาแบบนายไม่น่ามาอบนอย่าไอ้พี่แบอมมันเลย
ไปหานใหม่ที่น่าบว่ามันเหอะ”
“ิมยูยอม
ไปันไ้แล้ว”
เสียอ
มาร์้วน ทำเอาเา้อพยัหน้าและเินามไป ินยอำหมัแน่น่อนะวิ่ามไปและระาแนที่เ็มไป้วยมัล้ามอแบอมอย่าลืมัว
ยอแามไปึเพื่อนอัวเอลับมาแ่ินยอลับสะบัแนเพื่อนและพูเสียัลั่น
“ันะทำให้นายอบันให้ไ้!”
เสียประาศร้าวอินยอัไปทั่วบริเว
แบอมมอนหน้าาเยๆ สวมแว่นเิ่มๆ่อนะหัวเราะออมาเสียัลั่น
ินยอำหมัแน่นและระาอเสื้ออีนลมา หวัแ็สัน
หนึ่ในลุ่มเพื่อนอแบอมผลันัวเล็ออาายอแบอมอย่าไร้เยื่อใย แบอมระุยิ้มและัเสื้อผ้าัวเอ่อนะปัมันเบาๆ
“ะทำยัไเหรอ
ปาร์ินยอ”
“ันะทำให้นายยอมอโทษที่ปิเสธันและอันบให้ไ้”
“เหอะ...ฝันลาวันอยู่หรือยัไ
ห้ะ..ไอ้แว่น”
“..นายะเสียใที่ไม่รับำบอรัาัน”
“ัน้อร้อไห้้วยไหม”
ท่าทาวนประสาทอแบอมทำเอาินยอ้อำหมัแน่นเสียนัวสั่นเทาไป้วยวาม้อารอยาเอานะ
ยอแที่เห็นท่าทาไม่ีระุแนเพื่อนเบาๆเพื่อะึอีนให้ออไป
เพราะอนนี้พวเาลายเป็นเป้าสายาอนในโรเรียนเสียแล้ว
“หึ..เอาแบบนี้สิ”
“...”
“ันให้เวลานาย
1 เือน
ทำให้ันหลุมรันายให้ไ้สิ ปาร์ินยอ”
“ไ้!!
ันะทำให้นายหลุมรัันให้ไ้เลย อิมแบอม!”
--------------------------------------------
สวัสี่ะ เปิเรื่อใหม่บ่อยมาเลย่วนี้ ฮ่าๆๆๆ
เป็นฟิ บีเนียร์ แบบู่หลัเรื่อแรอเราเอ
ไม่รู้ว่าะออมาีถูใแม่ยู่ป๊าม๊ารึเปล่า
แ่ะพยายามทำออมาให้ีที่สุนะะ
ฝาิามและิมฟิเรื่อนี้้วยนะะ
ไ้ทั้อมเม้น์และแท็ #บีเนียร์พนันรั เลย่ะ
ฝาผลาน้วยนะะ ^^
ความคิดเห็น