ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ความรักของผมและเธอคนนั้น

    ลำดับตอนที่ #3 : ความรักเริ่มไปได้สวย

    • อัปเดตล่าสุด 13 ก.ย. 48


    เช้าวันต่อมา  ผมจะเข้าไปหาเดินโมแล้วเข้าไปสาระภาพกับเธอว่า  ผมรักเธอ    ผมเดินตามหาเธอทั่วโรงเรียน  แล้วผมก็ไปเจอเธอที่โรงอาหาร  แต่เธออยู่กับเพื่อนของเธออีกคน  ผมจึงไม่กล้าเข้าไปทักเธอ  T-T*



    แล้วผมก็เลยเดินไปหาอะไรกินไกลๆ  แล้วลุ้นอยู่ในใจว่าโมจะทักผม  



    แต่กลับมีเพื่อนผมไม่รู้ว่าโผล่จากไหนมาลากผมไป  แต่สายตาของผมจะยังจ้องมองโมอยู่  

    แล้วในที่สุดโมก็หันมาทางผม  แล้วโมก็ยิ้มให้ผมคับ  ^_^’  ผมดีใจมา  ผมยิ้มไม่ยอมหยุด  >-<  ผมอยากเดินเข้าไปคุยกับโมใกล้จังเลย  แต่ไอ้เพื่อนบ้ามันไม่ยอมปล่อยผม



    เวลาที่ผมรอค่อยก็มาถึง  เพื่อนผมมันกินข้าวเสร็จแล้วคราบบบ  โมก็ยังอยู่แถวๆโรงอาหาร  ผมเดิน (ด้วยความเร็ว)  ตรงเข้าไปหาเธอทันที



    //  อ้าว!!  นิ่ม  --_--?  นัทยังไม่มาโรงเรียนเลย!  



    //  เออ!!  เค้าไม่ได้มาหานัท



    //  --_--??  



    //  เค้าตั้งใจมาหาโม  >.<  



    //  แล้วนิ่มมีอะไรกับเค้ารึป่าว???



    //  อืมม~  ตอนนี้ว่างป่ะ  ??



    //  อือ!!  ก็ว่างนะ  ทำไมหรอ??



    //  งั้นมานิ



    //  ???    ไปไหน???



    ผมลากโมไปที่ที่มีคนน้อยที่สุด  //  มาเหอะ!!  ไม่พาไปขมขืนหรอก  +๐+  



    ผมก็พูดกับโม      



    //  เออ!!!   ..............  



    //  มีอะไร???



    //  เออ!!   คือว่า...............



    //  คือว่าอะไร???

    //  โม  เค้า........



    //  --_--**????



    //  เค้าชอบโมนะ     (และผมก็วิ่งไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะวิ่งได้  แล้วผมก็หันกลับมาแล้วยิ้มให้เธอ  **--**!!!)  ผมเห็นเธอทำหน้า  งง  เหมือนว่าเธอ  กำลัง  งง  กับคำพูดของผม  ผมจึงตะโกนนบอกเธอ



    //  โม  โม  ที่พูดน่ะ  จริงๆนะ  +__+

    ------------------------------------

    แล้วพอถึงตอนเที่ยง  ก็ไม่กล้ามองหน้าโม  

    แต่โมกลับวิ่งเข้ามาหาผม  แล้วเธอก็พูดกับผมว่า  

    //  นิ!!!  นิ่ม  



    //  ฮา !!!



    //  ที่พูดเมื่อเช้าอ่ะ  จริงๆหรอ



    //  +=_=+!!!    จ...จริงสิ  ทำไมหรอ??    



    //  ก็เค้านึกว่าเค้าหูฝาดไปน่ะ  ก็เลยมาถาม  แต่ต่   เค้าไม่ได้ชอบนิ่มแล้ว



    //  ~_~*  !!!



    //  แต่  เค้ารักนิ่มนะ  ^_^;



    //  จริงหรอ??  



    //  จริงสิ  (>.<)  



    โอ้!!  พระเจ้าจ๊อด!!  เธอก็คิดเหมือนกับเรา  อะไร??  กัน  ทำไม!!  ถึงโชคดีอย่างนี้

    แล้วโมก็วิ่งกลับไปหาเพื่อนของเธอ



    แล้วพอถึงตอนเย็น

    ผมขอเบอร์เธอ

    //  โม  มีโทรศัพท์ป่ะ  โทรศัพท์บ้านก็ได้!!



    //  อืม  ได้ๆ  (ขอไม่บอกตอนนี้นะคับว่าเราแจกเบอร์กันยังไง  อิอิ  )

    แล้วเราก็แยกย้ายกันกลับบ้าน

    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

        ขอโทษนะคับที่ผมอาจจะแต่งเรื่องไม่ค่อยดีเท่าไหร่  ก็ผมพึ่งหัดแต่งนะคับ

         ขอบคุณนะคับที่เข้ามาอ่านกัน  ก็ถ้ามีอะไรแน่นนำก็บอกได้นะคับ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×