ความรักของผมและเธอคนนั้น

ลำดับตอนที่ #2 : เริ่มต้น 2

วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผมไปหานัทที่ห้อง  ก็ผมติดเพื่อนนิคับจะให้ทำไง  

แล้ววันนี้ผมก็เจอโมเหมือนเคย  แต่วันนี้ผมไม่เห็นโมวิ่งไล่หอมแก้มเพื่อนเหมือนเคย  ผมก็เลยลองเรียกโมเข้ามาถาม  



  //โม  วันนี้ไม่วิ่งหอมแก้มใครต่อใครแล้วหรอ   >.<



//  ไม่อ่ะ  เค้ารอหอมแก้มนิ่มอยู่    *-*



แล้วโมก็เข้ามาหอมแก้มผมทันที  ผมก็ยืน งง  !!!  



//นิ่ม  เค้าชอบนิ่มจริงๆนะ  ^_^



//อือ!!!  หรอ



ผมก็ได้แต่หวังว่าคำพูดที่เธอบอกว่ารักผมมันจะเป็นความจริงจากใจของเธอจริงๆ

ผมก็อยากจะบอกโมว่าผมน่ะ  ก็ชอบเธอ

แต่ผมกลัวว่าคำพูดของโมที่พูดกับผมโมอาจจะคิดเพียงแค่เล่นๆ



แล้วผมก็กำลังจะกลับห้องของผม  แล้วโมก็เดินออกมาจากห้อง  ผมจึงโบกมือให้โม



//โม!!  บ๊ายบาย  เค้าไปก่อนนะ



โมก็โบกมือกลับมาให้ผม  และรอยยิ้มที่ร่าเริงของเธอ    +_+



//นิ่ม!!  เดี๋ยว!!อย่าเพิ่งไปมาให้เค้าหอมแก้มก่อนไป  เดี๋ยวเค้านั่งเรียนอยู่แล้วเค้าคิดถึงนิ่ม  มาให้เค้าหอมก่อนเร็ว!!



ผมรีบวิ่งหนีเธอด้วยความเร็ว  แต่ในใจผมกลับอยากให้เพื่อนหอมแก้มผมใจจะขาด



พอถึงตอนเย็น



ผมกลับไม่ได้เจอหน้าโม    T_T

ผมก็เศร้า  และผมก็รู้สึกแปลกใจว่าโมหายไปไหนทำมั้ยผมถึงไม่เจอเธอ



//นัท!!  โมล่ะ



//โม!!  หรออืม!!!มันกลับบ้านไปแล้ว



//ทำไมกลับเร็วจัง??



//จะรู้มั้ย??  เค้าไม่ใช่โม  

//ชอบโมหรอ??  ชอบโมแน่เลย



//--_--!!   เฮย!!  

ผมหน้าแดงแต่ก็ไม่กล้าตอบอะไรไป



//ไม่บอกไม่เป็นไร  เดี๋ยวเค้าบอกโมให้



*-_-*  //  มะ..ไม่ได้ชอบซะหน่อย  จะชอบได้ไง  ก็โมไม่ได้ชอบเค้าซะหน่อย



//  ใครบอกแก??  ว่าโมไม่ได้ชอบแก  ก็ในห้องอ่ะ  โมพูดถึงแต่แก  บอกว่าแกนะน่ารัก  บอกว่าชอบแก  ทั้งวันเลยวันนี้  



//--_--!!  จริงหรอ??  อย่ามาอำกัน  แกก็รู้ว่าเค้าไม่ชอบ



// เฮย!!  จริงๆ  แล้วตกลงแกได้ชอบโมรึป่าว??  เดี๋ยวเค้าจะได้ไปบอกโมให้



// เออ!!  ไม่เป็นไรอ่ะ    ^_^



// งั้น!! แบบนี้แกก็ชอบโมสิ



//ไม่รู้!!  แล้วแต่จะคิด



//ได้เพื่อนชอบก็บอกจะได้ไปบอกให้        งั้น!!  เค้ากลับบ้านก่อนนะ  แล้วพรุ่งนี้เจอกัน  แล้วเดี๋ยวเค้าจะบอกโมให้  



//  จะไปบอกโมว่าอะไร??



//  ก็  โมๆ  นิ่มชอบโม  ไปแล้ว!!  กลับบ้านแล้ว



แล้วนัทก็วิ่งกลับบ้านโดยที่ผมยังไม่ได้พูดอะไรเลย