ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ไนท์คลับ
ณ ไนท์คลับRN
“พี่ริท คืนนี้รับอะไรดีคะ?” หญิงสาวในชุดเดรสสั้นสีดำเอ่ยถามร่างบางเสียงหวาน เพลย์บอยหนุ่มที่มีสาวๆมารุมล้อมมากมายและเป็นแขกประจำไนท์คลับแห่งนี้
“รับคนตรงหน้าได้ไหมล่ะคะ” ชายหนุ่มเชยคางหญิงสาวตรงหน้าขึ้นแล้วประกบริมฝีปากเบาๆ
.
.
.
.
.
.
.
WRITER part:
อีกทางด้านหนึ่ง ร่างสูงโปร่งกำลังทำงานอย่างขมักเขม้น สวมแว่นหนาเตอะบนโครงหน้าใหญ่ ใบหน้าดำคล้ำที่เกิดมาจากการทำงานมากจนเกินไป
“เฮ้อ..เมื่อไหร่จะเสร็จสักทีวะเนี่ย!” ภาคินบ่นกับตัวเองอย่างเหนื่อยล้า�
ก๊อกๆๆ แอด..
“อ่าว ไอเก่ง มึงมาทำไรวะ” ภาคินเอ่ยทักเพื่อนสนิทอย่างแปลกใจ�
“ทำไมวะ กูจะมาหาเพื่อนกูไม่ได้เลยไง?” วาโยเอ่ยเสียงน้อยใจ
“เปล่า ก็ปกติกูไม่ค่อยเห็นมึงมาหากูนี่หว่า กูก็แค่แปลกใจ”
“อย่าแปลกใจ ที่ผ่านมานานเท่าไร กาลเวลาไม่อาจลืมหัวใจ
เปลี่ยนไปจากจากเธอคงเป็นไปไม่ได้ เมื่อใจผูกพันธ์มีแต่เธอ..”
ป้าบ!!!
“ไอเหี้ย มึงจะตบหัวกูทำไมวะ!”
“ก็มึงกวนตีนกูไอสัส ไปไหนก็ไป กูจะทำงาน!”
“มึงจะบ้างานอะไรนักหนาวะ ไปเที่ยวกันเหอะมึง ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเดี๋ยวนี้เลย” วาโยลากภาคินออกจากโต๊ะทำงานแล้วพาไปหยุดอยู่ที่หน้าห้องน้ำ�
“สัส กูไม่ไปปล่อยกู!กูไม่ได้รวยเหมือนมึงหนิ!” ภาคินพยายามดึงแขนตนเองออกจากวาโยที่ดึงเขาไว้
“ถ้ามึงไม่ไป เราขาดกัน!” วาโยยื่นคำขาด
“เออๆ ไปก็ได้วะแม่ง” ภาคินเดิินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
.
.
.
.
.
15นาทีผ่านไป
แอด..
“เสร็จและมึง ไปกันเหอะ”�
“เห้ย!!! มึงแต่งตัวเหี้ยไรวะเนี้ย ไปผับนะไม่ใช่ไปวัด!มานี่เลยมึงมานี่เลย”วาโยเดินไปเลือกเสื้อผ้าที่คิดว่าเหมาะที่สุดให้กับภาคิน
“ไอเก่งไม่เอา กูไม่ใส่ตัวนี้!” ภาคินที่อยู่ในชุดเสื้อเชิร์ตสีดำกับกางเกงขาเดฟสีดำที่เข้ารูป
“ตัวนี้เหมาะกับมึงที่สุดแล้ว ไปกับได้และ อย่ามาลีลาท่ามาก”วาโยลากภาคินไปที่รถเพื่อเตรียมตัวไปไนท์คลับได้สำเร็จ
TONO part:
ณ ไนท์คลับRN
ผมเดินเข้าไปในไนท์คลับที่มีแต่กลิ่นบุหรี่ เหล้า และผู้คนเต็มไปหมด
“เห้ย ไอโน่ไปหาโต๊ะกันมึง” ไอเก่งเดินมาสกิดผมเพื่อที่จะไปหาโต๊ะนั่งกัน ผมกวาดตามองไปรอบๆร้านแล้วสะดุดตากับผู้ชายคนหนึ่งที่เอ่อ..นัวเนียกับผู้หญิงอยู่?
“ไอเก่ง มึงดูนั่นดิวะ แม่งไม่ให้เกียตรผู้หญิงเลย” ผมชี้ไปที่ผู้ชายคนนั้น�
“อ่าว นี่มันน้องริทนี่หว่า”�
GENG part:
“น้องริทๆ” มือของผมแตะไปที่ไหล่บางของน้องชายที่ดูจะไม่สนใจสิ่งรอบข้างแล้ว ริทยังคงยัวเนียอยู่กับผู้หญิงไม่หยุด ร่างเล็กของริทไซร้ไปทั่วซอกคอขาว ไม่มีทีท่าว่าจะสนใจผมสักนิด แต่ก็เอาเถอะ ผมชินแล้ว-_- แทบไม่มีครั้งไหนที่เจอมันแล้วไม่มีผู้หญิงอยู่ด้วยเลย
ป้าบบ!! ผมตบหัวไอริทอย่างแรงจนตัวเล็กๆของมันล้มลงไปกองกับพื้น
“โอ้ยย!! ไอพี่เก่ง เจ็บนะเว้ย!” มันลุกขึ้นมานั่งที่โซฟาอย่างไม่สบอารมณ์พลางหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ�
“แล้วบอกกี่ครั้งแล้วครับไอคุณน้องริท ว่าสูบบุหรี่มันไม่ดีต่อสุขภาพ!” ผมกระชากบุหรี่ออกจากมือมันโยนลงพื้นแล้วเหยียบซ้ำ แต่มันก็หันมามองอย่างไม่แยแส แล้วหยิบบุหรี่มวนใหม่ขึ้นมาสูบอีก
“ทำตัวแบบนี้แม่ไม่ว่าหรอวะ?” ...
TONO part:�
“ทำตัวแบบนี้แม่ไม่ว่าหรอวะ?” ผมเอ่ยขึ้นลอยๆทำให้ไอตัวเล็กที่นั่งอยู่ถึงกับหันมามองอย่างรวดเร็ว
“แล้วพี่มายุ่งอะไรกับแม่ผมไม่ทราบครับ?” ร่างบางกระตุกยิ้มเย็นแล้วยื่นหน้าหวานเข้ามาใกล้�
“ผมก็ไม่ได้อยากยุ่งหรอกนะ แต่ผมแค่สงสารครอบครัวคุณที่มีลูกแบบนี้” ผมซัดคำตอบกลับไปแบบไม่เกรงใจคนตรงหน้าเลยแม้แต่น้อยและพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปหาเขาเช่นเดียวกัน เขานั่งเงียบไปเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง�
RITZ part:�
คุณกำลังสงสัยว่าผมกำลังคิดอะไรอยู่
เอ่อ.. เปล่าครับ ผมกำลังอึ่งต่างหาก เกิดมา20กว่าปียังไม่เคยมีใครมาว่าผมแบบนี้เลยนะ!!
ถ้างั้น..�
ผมคงจะต้องใช้มาตรการพิเศษ...
:-)
“พี่ริท คืนนี้รับอะไรดีคะ?” หญิงสาวในชุดเดรสสั้นสีดำเอ่ยถามร่างบางเสียงหวาน เพลย์บอยหนุ่มที่มีสาวๆมารุมล้อมมากมายและเป็นแขกประจำไนท์คลับแห่งนี้
“รับคนตรงหน้าได้ไหมล่ะคะ” ชายหนุ่มเชยคางหญิงสาวตรงหน้าขึ้นแล้วประกบริมฝีปากเบาๆ
.
.
.
.
.
.
.
WRITER part:
อีกทางด้านหนึ่ง ร่างสูงโปร่งกำลังทำงานอย่างขมักเขม้น สวมแว่นหนาเตอะบนโครงหน้าใหญ่ ใบหน้าดำคล้ำที่เกิดมาจากการทำงานมากจนเกินไป
“เฮ้อ..เมื่อไหร่จะเสร็จสักทีวะเนี่ย!” ภาคินบ่นกับตัวเองอย่างเหนื่อยล้า�
ก๊อกๆๆ แอด..
“อ่าว ไอเก่ง มึงมาทำไรวะ” ภาคินเอ่ยทักเพื่อนสนิทอย่างแปลกใจ�
“ทำไมวะ กูจะมาหาเพื่อนกูไม่ได้เลยไง?” วาโยเอ่ยเสียงน้อยใจ
“เปล่า ก็ปกติกูไม่ค่อยเห็นมึงมาหากูนี่หว่า กูก็แค่แปลกใจ”
“อย่าแปลกใจ ที่ผ่านมานานเท่าไร กาลเวลาไม่อาจลืมหัวใจ
เปลี่ยนไปจากจากเธอคงเป็นไปไม่ได้ เมื่อใจผูกพันธ์มีแต่เธอ..”
ป้าบ!!!
“ไอเหี้ย มึงจะตบหัวกูทำไมวะ!”
“ก็มึงกวนตีนกูไอสัส ไปไหนก็ไป กูจะทำงาน!”
“มึงจะบ้างานอะไรนักหนาวะ ไปเที่ยวกันเหอะมึง ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเดี๋ยวนี้เลย” วาโยลากภาคินออกจากโต๊ะทำงานแล้วพาไปหยุดอยู่ที่หน้าห้องน้ำ�
“สัส กูไม่ไปปล่อยกู!กูไม่ได้รวยเหมือนมึงหนิ!” ภาคินพยายามดึงแขนตนเองออกจากวาโยที่ดึงเขาไว้
“ถ้ามึงไม่ไป เราขาดกัน!” วาโยยื่นคำขาด
“เออๆ ไปก็ได้วะแม่ง” ภาคินเดิินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
.
.
.
.
.
15นาทีผ่านไป
แอด..
“เสร็จและมึง ไปกันเหอะ”�
“เห้ย!!! มึงแต่งตัวเหี้ยไรวะเนี้ย ไปผับนะไม่ใช่ไปวัด!มานี่เลยมึงมานี่เลย”วาโยเดินไปเลือกเสื้อผ้าที่คิดว่าเหมาะที่สุดให้กับภาคิน
“ไอเก่งไม่เอา กูไม่ใส่ตัวนี้!” ภาคินที่อยู่ในชุดเสื้อเชิร์ตสีดำกับกางเกงขาเดฟสีดำที่เข้ารูป
“ตัวนี้เหมาะกับมึงที่สุดแล้ว ไปกับได้และ อย่ามาลีลาท่ามาก”วาโยลากภาคินไปที่รถเพื่อเตรียมตัวไปไนท์คลับได้สำเร็จ
TONO part:
ณ ไนท์คลับRN
ผมเดินเข้าไปในไนท์คลับที่มีแต่กลิ่นบุหรี่ เหล้า และผู้คนเต็มไปหมด
“เห้ย ไอโน่ไปหาโต๊ะกันมึง” ไอเก่งเดินมาสกิดผมเพื่อที่จะไปหาโต๊ะนั่งกัน ผมกวาดตามองไปรอบๆร้านแล้วสะดุดตากับผู้ชายคนหนึ่งที่เอ่อ..นัวเนียกับผู้หญิงอยู่?
“ไอเก่ง มึงดูนั่นดิวะ แม่งไม่ให้เกียตรผู้หญิงเลย” ผมชี้ไปที่ผู้ชายคนนั้น�
“อ่าว นี่มันน้องริทนี่หว่า”�
GENG part:
“น้องริทๆ” มือของผมแตะไปที่ไหล่บางของน้องชายที่ดูจะไม่สนใจสิ่งรอบข้างแล้ว ริทยังคงยัวเนียอยู่กับผู้หญิงไม่หยุด ร่างเล็กของริทไซร้ไปทั่วซอกคอขาว ไม่มีทีท่าว่าจะสนใจผมสักนิด แต่ก็เอาเถอะ ผมชินแล้ว-_- แทบไม่มีครั้งไหนที่เจอมันแล้วไม่มีผู้หญิงอยู่ด้วยเลย
ป้าบบ!! ผมตบหัวไอริทอย่างแรงจนตัวเล็กๆของมันล้มลงไปกองกับพื้น
“โอ้ยย!! ไอพี่เก่ง เจ็บนะเว้ย!” มันลุกขึ้นมานั่งที่โซฟาอย่างไม่สบอารมณ์พลางหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ�
“แล้วบอกกี่ครั้งแล้วครับไอคุณน้องริท ว่าสูบบุหรี่มันไม่ดีต่อสุขภาพ!” ผมกระชากบุหรี่ออกจากมือมันโยนลงพื้นแล้วเหยียบซ้ำ แต่มันก็หันมามองอย่างไม่แยแส แล้วหยิบบุหรี่มวนใหม่ขึ้นมาสูบอีก
“ทำตัวแบบนี้แม่ไม่ว่าหรอวะ?” ...
TONO part:�
“ทำตัวแบบนี้แม่ไม่ว่าหรอวะ?” ผมเอ่ยขึ้นลอยๆทำให้ไอตัวเล็กที่นั่งอยู่ถึงกับหันมามองอย่างรวดเร็ว
“แล้วพี่มายุ่งอะไรกับแม่ผมไม่ทราบครับ?” ร่างบางกระตุกยิ้มเย็นแล้วยื่นหน้าหวานเข้ามาใกล้�
“ผมก็ไม่ได้อยากยุ่งหรอกนะ แต่ผมแค่สงสารครอบครัวคุณที่มีลูกแบบนี้” ผมซัดคำตอบกลับไปแบบไม่เกรงใจคนตรงหน้าเลยแม้แต่น้อยและพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปหาเขาเช่นเดียวกัน เขานั่งเงียบไปเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง�
RITZ part:�
คุณกำลังสงสัยว่าผมกำลังคิดอะไรอยู่
เอ่อ.. เปล่าครับ ผมกำลังอึ่งต่างหาก เกิดมา20กว่าปียังไม่เคยมีใครมาว่าผมแบบนี้เลยนะ!!
ถ้างั้น..�
ผมคงจะต้องใช้มาตรการพิเศษ...
:-)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น