{Fic Baramos} ++ตำนานเจ้าหญิงหิมะ++

ลำดับตอนที่ #2 : การทดสอบและการซื้อของ

        เช้าของวันที่สี่เธอตื่นขึ้นมาจากการหลับใหลแล้วเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกไปพร้อมกับชายหนุ่มเพื่อไปสมัรคเรียน ระหว่างทางการเดินทางเข้าโรงเรียนบนถนนนั้นเต็มไปด้วยเกวียนมากมายหลายร้อยคันที่หลังจะมุ่งหน้าไปสู่โรงเรียน

          การรับสมัครดำเนินไปอย่างต่อเนื่องไม่ขาดสายเธอใช้ชื่อในการสมัครว่า เซลูเน่ อาเธอร์เรียเจ้าหญิงแห่งโนว์อาร์ ส่วนฟาเวลก็ใช่ชื่อว่า ฟาเวล อาโซลู-

พ่อมดแห่งโนว์อาร์ การรอคอยยังคงดำเนินต่อไปอย่างเรื่อยๆจาก 1 ชม. 2 ชม. และ 3 ชม.

          "ต่อไปนี้ จะประกาศรายชื่อเพื่อสอบสัมภาษณ์เพื่อทดสอบว่าสมควรที่จะเรียนโรงเรียนแห่งนี้ไหม"เสียงของหญิงชราดังขึ้น

          หญิงชราผู้มีใบหน้าเหี่ยวย่นแต่ไม่มากนัก ผมยาวสีขาวและดวงตาสีดำดูเข้ากันกับชุดนักปราชญ์สีดำ

          "เซลูเวีย คาโซเลเซียเจ้าหญิงแห่งโซเบรียน"ผู้ที่ถูกเรียกนั้นออกไปยืนอยู่อยู่ด้านหน้าด้วยท่วงท่าที่สง่างาม

          ผมสีส้มสดใสเด่นสง่ากับดวงตาสีเขียวสง่าที่ดูอ่อนโยนและนุ่มนวลและหน้าหลงใหลผิวก็ขาวนวลเนียนหน้าสัมผัส

          "เซลูเน่ อาเธอร์เรียเจ้าหญิงแห่งโนวอาร์"เสียงประกาศดังขึ้นต่อเนื่อง

          เธอลุกขึ้นยืนข้างๆเจ้าหญิงผู้ที่อยู่ในเขตร้อนซึ่งต่างกำลังเธอที่เป็นเจ้าหญิงในดินแดนเขตหนาว

          "ฟาเวล อาโซลูพ่อมดแห่งโนว์อาร์"เสียงขานชื่อดังออกมารอบที่สาม

          ปรากฏให้เห็นชายหนุ่มผู้มีผมสีฟ้าเงางามกับดวงตาสีน้ำทะเลที่สดใส เรียวปากที่มักจะโปรยรอยยิ้มเสมอผิวก็ขาวไม่แพ้บุคคลที่ยืนเรียงรายแม้แต่น้อย

          ไม่นานนักก็มีอาจารย์คนหนึ่งบอกให้พวกเราทั้งสามคนไปยังห้องทดสอบ เสียงเรียกชื่อดังขึ้นต่อเนื่องขึ้นอย่างไม่ขาดสายจากหญิงชราผู้ที่ไม่มีท่าว่าจะหยุดหย่อนเลยแม้แต่น้อย

          พอเข้ามาในห้องก็พบกับของสี่อย่างนั้นก็คือ แหวน คทา ดาบและมงกุฎซึ่งวางเรียงรายอยู่เมื่อทั้งสามคนเดินเข้ามาในห้องมันก็เปล่งแสงออกมาซึ่งได้แก่สีแดงสีน้ำเงินสีทองและสีดำ ภาพในตอนนั้นสร้างความประหลาดใจกับอาจารย์ในห้องได้มาก

          การทดสอบนั้นดำเนินไปด้วยดีสรุปก็คือทั้งสามคนสอบผ่านหมด และจะต้องมาเรียนภายในหนึ่งเดือนต่อมาและต้องทำการซื้อของเพื่อที่จะใช้ในการเรียนด้วย

          เธอกับฟาเวลเดินอยู่ในเมืองเพื่อจัดการซื้อของ ผู้คนในเมืองนั้นแออัดไม่น้อย ทำให้ร้อนอบอ้าวเหนียวไปทั้งตัวเธอเดินไปเรื่อยจึงไปหยุดที่ร้านหนังสือแล้วเดินไปซื้อหนังสือและต่อด้วยการเดินเข้าไปในร้านดาบ

          ภายในร้านนั้นมีดายที่มากมายแตกต่างกันไปหลายรูปแบบ เธอเดินดูดาบไปเรื่อยจบไม่สะดุดตากับมีดเล่มหนึ่ง ซึ่งมีใบดาบเงางามซึ่งที่ใบมีดนั้นมีเหมือนเถาวัลย์พันรอบสีเงินละที่ด้ามจับสีดำนั้นก็มีอักขระสีเงินสวยงามที่ถูกลงอาคมไว้ เธอตัดสินใจซื้อมีดเล่มนั้นมาส่วนฟาเวลมีดาบอยู่แล้วจึงไม่จำเป็นต้องซื้อ

          ร้านต่อมานั้นคือร้านขายคทาเธอมองดูคทาหลายอันที่วางเรียงรายมีทั้งสีเงินสีดำสีฟ้าสีทองและอีกหลายสีที่ทำให้เธอสนใจไม่น้อย จนในที่สุดเธอก็ถูกชะตากับคทาเล่มหนึ่งที่วางโดดเดี่ยวไว้อยู่อันเดียว คทานั้นมีลูกแก้วใสแจ๋วสีขาวที่เหมือนใส่น้ำใส่ไฟใส่ลมและดินไว้อยู่เหมือนที่กักเก็บพลัง ส่วนด้ามก็เป็นสีดำสนิทที่ทำจากไม้อย่างดี เธอซื้อแล้วรีบออกจากร้านพร้อมกับฟาเวลที่เดินตามโดยไม่ปริปากพูดสักคำ

          ร้านต่อมาคือร้านขายพาหะนะซึ่งมีทั้งมักกรเสือสิงโตและสัตว์อีกหลากชนิดที่บางชนิดก็มีรูปร่างประหลาดๆด้วย เธอมองดูสัตว์ต่างด้วยความสนใจแต่ก็เดินออกจากร้านมาโดยไม่ได้ซื้ออะไรเนื่องจากเธอมีม้าตัวโปรดอยู่แล้ว

          เธอเดินออกจากร้ายขายพาหะนะแล้วเข้าไปร้านขายชุดนักเรียน เธอเลือกซื้อมาสองสามชุดแล้วออกจากร้านมา ชุดโรงเรียนนั้นเป็นชุดยาวมีตราโรงเรียนอยู่ที่ถุงมือทั้งชุดเป็นสีน้ำเงินเข้มและแสมด้วยสีทองเล็กน้อย

          หลังจากที่ซื้อของทุกอย่างเสร็จแล้วเธอจึงเดินกลับที่พักแล้วหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า ภายในห้องเล็กที่มีหญิงสาวหลับใหลอยู่นั้นถูกกางเขตอาคมด้วยมนต์ขององค์รักษ์ของหญิงสาว