ห้องทดลอง รึปล่าว?

ลำดับตอนที่ #12 : รุ่งอรุณทิวา - ทัมเบลิน่า ฟิต้าคลอส

รูปถ่ายตอนปัจจุบันของท่าน:: จิ้ม อุ๊ย!ลงรูปผิด >อันนี้  ต่างหากค่ะ< >อันนี้ด้วย<

บทของท่าน:: รุ่งอรุณทิวา

คู่ของท่าน:: เบียคุรัน

ชื่อ-สกุลของท่าน::ทัมเบลิน่า ฟิต้าคลอส

ชื่อเล่นส่วนบุคคลหรือไม่ส่วนบุคคลของท่าน:: ลิน่า , เบลิน่า , ลิน(คนสำคัญสุดยอดค่ะ!)

ลักษณะหน้าตาของท่านขณะนี้:: 'ลิน่า' เธอคือหญิงสาวร่างกายบอกบางน่าทนุถนอมเสียยิ่งนัก ผิวพรรณละเอียดนวลผ่อง และนุ่มนิ่ม มีสีขาวอมชมพูบริ๊งๆ  ปากนิด จมูกหน่อย ออกแนวน่ารักๆ แก้มสีแดงระเรื่อบ่งบอกถึงความใสซื่อและความน่าไว้วางใจ  ใบหน้าทรงไข่ไก่ที่มีดวงตาอันกลมโต นัยต์ตามีสีนำเงินฟ้าคราม พิศวง น่าค้นหาเสียยิ่งนัก เรือนผมสีไพริน สีเดียวกันกับดวงตาของเธอนั้น ยาวระบ่าลงไปไม่ถึงกลางหลัง ตัดเท่ากันให้เป็ะ!  ไว้ผมหน้าม้าเล็กน้อยเพื่อความน่ารักสดใสสมวัย  เอวขอดกิ่วบ่งบอกได้ว่าเธอเป็นคนรักษาสุขภาพความงามมากๆ  ไม่เคยละเลยเรื่องอาหารการกิน  แขนขายาวพอดิบพอดีเหมือนนางแบบ ไม่ยาวมากเกินไปเหมือนไว้ตะเกียบจนน่าเกลียดน่ากลัวไปเลยก็ว่าได้ ปากสีแดงระเรื่อน่าประทับจุมพิตแห่งรักเสียมากมาย รูปร่างหน่มน๊ม(?)กำลังพอดีไม่เล็กหรือใหญ่จนน่าเกลียดมากเกินไป เพราะเธอแค่ C 75 เท่านั้นนะคะ ร่างบอบบางนั้นมีส่วนสูง 161 ซม. และมีน้ำหนัก 49 กิโลกรัม

ลักษณะท่าทางเเละการแต่งตัวของท่าน::ท่าทางของนาง 'ลิน่า' คือ ถ้ายืนเฉยๆจะกอดอกอยู่เสมอ และหย่อนเข่าข้างใดข่างนึงลงมา วิธีการเดินจะเชิดหน้าชูตา อกผายไหล่พึ่ง โชว์สรีระอันสลวยสวยงาม และก้าวขายาวๆล้ายๆนางแบบ แต่ไม่เดินตูดบิดนะคะ ไม่เลยค่ะ แต่ท่าปรกติก็เชิดๆเริ่ดๆอ่ะ แต่มันจะดูดีและน่ารักมากนะคับ (แค่หน้าตาและท่าทางนะ -w-)เวลานอนอ่านหนังสือนะนอนคว่ำและเอาขาไขว่กัน จากนั้นก็กระดิกเท้า ถ้าเมื่อยก็จำพลิกตัวนอนหงายหน้าและ(โดนเบียคุรันกด-w-)นอนท่าไม่เรียบร้อยค่ะ แบบเอาขาซ้านตั้งขึ้นเป็นรูปสามเปลี่ยนพีรามิด แล้วเอาขาขาวไปพาดไปอ่ะค่ะ กระดิกเท้าช่วงที่ถึงตอนตลกหรือสนุกด้วยนะเออ เวลาหัวเราะต่อหน้าคนที่ชอบหรือเพิ่งรู้จักจะหัวเราะแบบผู้หญิ๊งผู้หญิง พอรู้จักกันไปนานๆแค่นั้นแหละ "วะฮ่าๆๆๆๆ" หัวเราะอ้าปากกว้างมากๆเลยค่ะ
                                                                       การแต่งตัวของนาง 'ลิน่า' คือ ถ้าใสเสื้อปรกติก็คือชุดโกธิคลิต้าแขนสั้นที่เอามาตัดรวมกันกับชุดมิโกะค่ะ! ชุดมิโกะที่ใส่คือ...ไปขโมยชาวบ้านมาเพราะเห็นว่าสวยดีค่า!  เหตุผลอื่นคงฟังไม่ขึ้นหรอกเนอะ แต่เพราะไม่อยากทิ้งชุดโกธิคฯไปเลยเอามาตัดรวมกันซะเลย! ทั้งเก่งทั้งน่ารัก ค่ะ! ส่วนชุดนอนก็ เสื้อกล้ามสีขาวกับกางเกงสีชมพูขาสั้นค่ะ ใส่ๆง่ายๆเพราะ She เป็นคนนอนดิ้นมาก ถ้าใส่กระโปรงเดี๋ยวไฟไหม้(หวอออก)  ชุดในวันสำคัญคือ เสื้อเกาะอกสีชมพูกุหลาบค่ะ! เป็นสีอ่อนๆที่ดูเรียบๆง่ายๆแต่สวยงามมากเอาการเลย เธอจะใส่กับลูกปัดสีฟ้าปนเขียวอ่อนๆที่ดูดี และจะมีจี้รูปหัวใจสีทองอยู่ในสร้อยด้วยค่ะ จี้เขียนไว้ว่า 'I Love You......form Rina' เจ้าค่ะ เป็นสร้อยที่แฟนเธอให้มา ชุดออกงานเธฮจะทำยกหยักค่ะได้ไม่ได้หยิกนะคะ แค่หยักอย่างเดียว และติดกิฟรูปผีเสื้อตรงผมหน้าม้า

ลักษณะนิสัยของท่าน:: ใครๆก็ไม่หน้าตาน่ารักเท่า 'ลิน่า' หญิงสาวผู้มีหน้าตาน่ารัก แต่นิสัยนั้น....เรามาดูกันดีกว่า 'ลิน่า' เธอคือเด็กผู้หญิงที่กวนTEEN เอาเสียมากๆ เชิดๆเริ่ดๆนิดหน่อยแต่ไม่มาก ไม่ใช่คนหยิ่งนะ  เป็นคนที่รักทุกคนเท่ากันเว่อร์ๆ แต่คนพิเศษนั้นจะเอาใจเล็กน้อย  ปรกติจะเป็นคนปากเสียมากถึงมากที่สุด ปากร้ายพูดอะไรมา  เถียงตอบได้หมดทุกอย่าง  เถียงแบบไม่มีเหตุผลยังได้ เถียงแบบกวนๆแล้วชนะก็มี  เป็นคนพูดเก่ง และพูดมาก  แถ  แหล  เนียน ได้ทุกเรื่อง แอบไร้ความเป็นกุลสตรีตอนหัวเราะเวลาอยู่กับคนที่สนิทด้วยนี่แหละ  อ้าปากกว้างจนแมลงวันและยุงไปจัดงานเลี้ยงกันได้อยู่แล้ว (=_=) เป็นคนรักจริงไรจริง  รักมากหวงมาก รักน้อยปล่อยไป เอาแต่ใจตัวเองเล็กน้อย อยากได้อะไรก็ต้องได้  แต่เป็นคนซึนเดเระนะยิ่งกับคนที่แอบชอบเนี่ย โค่ดๆเลย  เพราะมีนิสัยขี้อายสมเป็นผู้หญิงอยู่บ้าง เลยไม่รู้ต้องทำยังไง จึงซึนและชวนทะเลาะไปเรื่อยตลอดเวลา  เวลาเขินอายจะน่ารักมากและจะแก้ตัวน้ำขุ่นๆนิสหน่อย จะบอกว่า "ไม่ได้อายเฟ้ย!" เสมอ  ดูออกยาก  โกหกเก่งสุดๆ  เจ้าเล่ห์เอาการ  ด่าเจ็บ  จู้จี้จุกจิกและขี้บ่น เกลียดพวกเจ้าชู้มากที่สุด เพราะว่า...เกลียด (=_=) เห็นผู้หญิงร้องไห้แล้วรำคาญ เรื่องผู้ชายเจ้าชู้และหักอกเพื่อนเธอไป เพราะฉะนั้น'ลิน่า'จึงเกลียดคนจำพวกนี้มากๆๆๆๆๆๆๆ  ไม่เคยร้องไห้ให้ใครเห็นได้ง่ายๆ  เข้มแข็งอยู่ตลอดเวลา  ยิ้มและแย้มทุกวันดุจพระอาทิตย์ที่คอยแบกรับความทุกข์ของทุกคน เพื่อนๆมีอะไรจะคอยวิ่งมาหาลิน่าตลอด เพราะเธอมักจะบ่นด้วยความเป็นห่วงแต่ไม่บอกเสมอ และให้คติเตือนใจเหมือนป้า คอยปลอบโยนทุกคนที่ร้องไห้เสมอมา  ปรกติจะไม่ค่อยอ้อนใครแต่จะขู่ฆ่าเสียมากกว่า(=_=)  เพราะความเก่งในเรื่องต่อสู้อย่างบ้าระห่ำเลยแข็งแกร่ง  คอยพิทักษ์ผู้หญิงทุกคนที่ตนพอจะช่วยเหลือได้ จิดวิสัยเต็ม 100  ถึงเกลียดใครแค่ไหนลิน่าคนนี้ก็จะคอยช่วยทุกคนยามลำบาก ไม่รู้เพราะอะไรถึงต้องช่วยคนอื่นๆอยู่เสมอมา ไม่เว้นแม่แต่สัตว์ชั้นต่ำเตี้ยตกดินทำให้นิสัยแย่ๆของเธอแอบมีมุมดีๆขึ้นมาบ้าง ไม่มากก็น้อย  แต่ยังไม่ก็ถือว่านิสัยแย่อยู่ ไ.อ้ตรงที่กวนคนอื่นและทำให้เขาทะเลาะกันในบางครั้งนี่สิ  แถมจะบอกด้วยนะว่า "เค้าป่าวทำนะ" (=_=)  แต่จะว่าไปSheก็เก่งแค่เรื่องที่พล่ามๆไร้สาระไปแหละ  แต่เรื่องเรียน เรื่องใช้สมองนี่ไม่เคยได้เรื่องเลยสักนิด  สึนะยังเก่งกว่าเลย(เกี่ยวอะไรกับสึนะ?)

สิ่งที่ท่านชอบ:: ที่ร่มรื่นและสงบ(มันทำให้ใจอุ่นขึ้น) , ชัยชนะ (ใครไม่ชอบบ้างหล่ะ?)

สิ่งที่ท่านไม่ชอบ:: คนที่เกลียดไง-*- , พวกกระล่อน หน้าม่อ เจ้าชู้ , ขนมปังขึ้นรา(?) , โดนจับผิด

สื่งที่ท่านกลัว:: ทุกคนเกลียด (มันรู้สึกเหงาๆ และอยากร้องไห้อ่ะ T^T)

สิ่งที่ท่านปราถนา:: การเป็นอมตะ และมีคนที่สามารถรักเราได้ตลอดไปไม่ทิ้งกัน

เรียกคู่ว่า:: เผือก-.,- , เบีย , ป๋า , แก , เบียคุรัน

คู่เรียกว่า:: ยัยปิศาจ=_= , ฟิต้าคลอส(ลิน่าจะตอบกับทันทีเลยว่า "เรียกหาพ่อง!" ชื่อนี้ใครก็เรียกไม่ได้) , ลิน่า , ทัมเบลิน่า(เบียโกรธจัด)

ลักษณะการพูดกับคู่:: ก็พูดแบบติดอ่างเล็กน้อยเวลาเขิน จะกอดและหลับตาทำท่าซึนเหมือนพวกหลุยต์0สนิท,ไทกะ ฯลฯ พวกเจ้าแม่การซึนหน่ะ  ถ้าเวลาดีๆด้วย ก็จะทำเหมือนปรกติเวลาคุยกับคนอื่นอ่ะนะ

ความสามารถพิเศษ:: ควบคุมกาลเวลา
 

เพิ่มเติม:: อาวุธของเจ๊หล่อนคือ  ดาบสั้นที่พกไว้ตลอดเวลา  อาวุธเวลาสู้กันจริงจังๆคือเคียวยมทูตค่ะ

เรื่องราวของ..ทัมเบลิน่า ฟิต้า....

          ในเช้าวันหนึ่งอากาษสดใสอันแสนสดใสทัมเบลิน่า ฟิต้าคลอส ในป่าอันแสนร่มรื่นซึ่งเป็นสิ่งที่หาได้ยากในยุคนี้

          "สวัสดีกำลังทำอะไรอยู่น่ะ" หญิงสาวร่างอรชร และใบหน้าที่เเสนงดงาม เรือนผมสีครีมสลวยเงางาม ดวงตาสีแดงสด มาพร้อมกับเสียงหวานไพเราะปานน้ำผึ้งเดือนห้า ถามหญิงสาวที่นั่งแคะขี้มูกอยู่ (เฮ้ย!)

          "หายใจ ลืมตา แคะขี้มูก-.,-" หญิงสาวผมสีครีมยิ้มขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะถามคำถามที่ดูเหมือนจะค้างคาใจมาแล้วหลายปี อย่างน่าเอ็นดู

           "นี่ๆ พี่ลิน่าดอกไม้นั้นมีความสำคัญกับพี่ยังไงเหรอ เหมือนฉันหรือป่าวล่ะ??" หญิงสาวถามคนที่อายุมากกว่าตนไม่มากเท่าไหร่ ซึ่งมันก็ทำให้คนที่ถูกถามเปลี่ยนสายตาเศร้านิดหน่อย และทำหน้าตานน่าถีบเหมือนเดิม

           "เหรออย่างนี้นี่เอง แล้วถ้ามีคนจะเอาดอกไม้จากพี่ไป พี่จะทำอย่างไรรึ?" เธอยังถามไม่เลิก ซึ่งมันก็ทำให้ผู้โดนถามรำคาญมิใช่น้อย แต่ด้วยความสนิทสนมที่อยู่ด้วยกันมานานจนขาดกันไม่ได้ ทำให้ความขุ่นเคืองนั้นหายไปอย่างรวดเร็ว

          "ฆ่าให้เละ มันต้องตาย!!!!" หญิงสาวทำหน้าดุขึ้นมาหน่อยๆแต่ก็ยังคงความน่ารักน่าเอ็นดู ผิดอยู่ที่ว่า จู่ๆเคียวยมฑูตเเสนรัก(?)ของลิน่าก็โผล่ขึ้นมาในมือข้างขวา แล้วมีดสั้นอีกสามอันเลียงรายอยู่ที่มือข้างซ้าย

         "อืม งั้นเหรอ นั้นสินะงั้นข้าบายล่ะ พี่ลิน่า" แล้วหญิงสาวก็เดินจากไป โดยทิ้งให้ลิน่า นั่งเหม่อกับคำถามที่สองอยู่คนเดียว ไม่นานน้ำตาก็ค่อยๆรื้นขึ้นมา

          "มันสำคัญมากเลยหล่ะ....ดอกไม้นั้น ฮึกๆ"หญิงสาวนั่งร้องไห้คนเดียวไม่นานก็หลับไหลไปสู่ห้วงนิทรา

คำถามผู้ปกครองนะเออค่าาา

ทำไมมาสมัครเรื่องนี้หยอ:: น่าหนุก

ไรท์เรื่องมากไหม?:: ไม่อ่ะ

ถ้าดองเป็นไรไหม:: เป็น

ถ้าไม่ติดอย่างปลดแอดเฟบนะ เสียน้ำใจToT:: โอเค ไม่ปลดหรอก

ไม่ติดบทที่ต้องการจะรับกลับหรือรอบทอื่นฮับ:: บทอื่น

เอาล่ะมีคำถามแค่นี้ล่ะ ขอให้โชคดีน๊าาา:: ขอบคุณค่ะ