คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : SF GOT7 : Twiter [MarkBam]
Fly
SF GOT7 : Twiter [MarkBam]
“แบม.......” เสียทุ้มัึ้น ามเยหน้ามอเ้าอัที่ัวเอหนุน
“..........” ไม่มีเสียอบรับ ทำเอานเรียอารม์เสียไม่น้อย
“แบม.....”
“...........”
“แบมแบม!” หันเ้าหน้าท้ออีน่อนะุหัวไปมา ทำเอานบ้าี้ิ้นไม่หยุ
“ฮ่ะฮ่ะ มาร์ฮยอหยุนะ! แบม ฮ่ะฮ่ะ แบมั๊ี้หยุเลย!” มือบาันหัวอีนออ แ่ไม่วายโนรวบไปอ่อนะโนั๊ี้อีรอบ
“นี่แหน่ะๆๆๆๆ ั๊ี้ไหม ไม่สนใฮยอีนั!” แนแร่รัร่าบาแน่น มือที่ว่า่อนี้เอวอีนไม่หยุ
“อ้า! ฮ่ะฮ่ะฮ ย่ะ..หยุนะ! ฮ่ะฮ่ะ แบมหายใไม่ออ แฮ่ๆ” นัวเล็เริ่มหอบึ้นมาริๆทำเอานี้แล้หยุะั ่อนะอุ้มนรหน้ามานั่บนั แนยาววาโอบอีนเหมือนที่ทำเป็นประำ
“เือบทำแบมายแล้ว!” หลัาหายใเ็มปอ ปาบา็แหวึ้นว่าร่าสูทันที
“ใรใ้ให้แบมไม่สนใฮยอล่ะ! เรียไม่อบ!”
“แบมส่อทวิอยู่นี่นา!” พูไม่ทันาำ มือบายโทรศัพท์อว้าึ้นมาเล่นอีรั้
“มันสนุรไหน ทวิเนี่ย”
“็ุยับแฟนๆไ้ไ” นิ้วเรียวยับบนหน้าอทัสรีนอย่าล่อแล่ว ปล่อยให้นที่อัวเออยู่มอ่อไป
“ไอี็ทำไ้”
“ไม่เหมือนันนะฮยอ เรารู้้วยว่าแฟนๆทำอะไรอยู่ ุยเรื่ออะไรเี่ยวับเรา้วย”
“อืม.......ัวน้อยสนใแ่แฟนลับอ่ะ ไม่สนใแฟนบ้าเลย..”
“็โหวันเอว่าผมแฟนเอร์วิสีที่สุ แบร่” แลบลิ้นใส่่อนะรีบวิ่เ้าห้อทิ้ให้อีนนั่หน้าเหวอ
.
.
.
.
.
Mark say
“แ็สัน.......” ผมเรียรูมเมทที่อยู่บนเียอัวเอฝั่ร้ามับเียผม
“ว่าไฮยอ” ปาพู แ่าไม่หันมามอผมแม้แ่นิ เล่นอะไรันอีล่ะ! ิันัโทรศัพท์น่ะ!
“เล่นทวิเป็นป่ะ....”
“ไม่เป็นอ่ะ แ่รู้ั ถามทำไมอ่ะฮยอ...โอ้ะ แฟนอาร์อันนี้น่ารัีแฮะ....”
“่วนี้แบมแบมิมาอ่ะ ไม่่อยสนใฮยอเลย...เล่นไปหัวราะไป ยิ้มไป ไม่รู้ทวิมันสนุรไหน” ผมบู้ปาอย่าลืมัว สสัยะิัวน้อยมาแล้วแน่ๆ
“อ้อ..สสัยอ่านแท็ที่แฟนลับเาุยันมั้”
“แท็?”
“อืม ผมไม่รู้อะไรมาหรอ...เห็น่วนี้แบมพูถึบ่อยๆ”
“............. แล้วถ้าแบมแอบุยับใรในทวิรึเปล่า....ถ้าเพื่อนๆเ่าๆที่ไทยอแบมเห็นว่าแบมน่ารัึ้นแล้วมาีบอ่ะ! ! ัวน้อยยิ่เฟรน์ลี่ับนอื่นมาๆอี่าหา! !”
“ั้สิหน่อยรับฮยอ...ห่วนั็ามไปูสิ”
“.......”
.
.
.
“แ็สัน ู! ฮยอมีทวิแล้ว!” หลัานั้นไม่ี่วันผม็แอบสมัรทวิามำแนะนำอแ็สัน วันนี้ผมใส่รูปิสแล้วเลยเอาไปอวแ็สันะหน่อย
“.............แล้ว......” ไอเ็นี่หนิ....ไม่ไ้เ้าใฮยอเลย! แล้วมันเล่นยัไเนี่ย! !
เพราะว่าผมไม่อยาให้แบมรู้ว่าผมสมัร เลยแอบมาลอเล่นนเียวเียบๆ
.
.
ถ้าผมฟอลแ่นในรอบรัว่อน..แบมไม่น่าะรู้นะว่าผมแอบมาเล่น
“มาร์ฮยอ” เฮ้ย! มาไ้ไเนี่ย!
“เป็นอะไร ใอะไรแบมเนี่ย แอบมานั่ทำอะไรอ่ะ เล่นทวิเหรอ”
“ัวน้อยรู้ไ้ไ” ผมอึ้ไปนิ่อนะทำหน้าเหมือนปิ แบมแบมนั่ล้าๆผม
“แ็สันฮยอบอ..” ผมว่า...อีไม่นานไ้่านรับ....
“อ้อ อืม...”
“ฟอลปี๊ับมี๊อฮยอแล้วใ่ไหม ฟอลแบม้วยนะ” ัวน้อยยิ้มหวาน ่อนะัารหยิบโทรศัพท์ผมไปามือแล้วฟอลัวเอเสร็สับ
“เอ่อ....” ผมยัมึน่อไป
“แบมสอนเล่นไหม..”
“มะ...ไม่้อเลยัวน้อย..ฮยอเล่นเป็น...”
“ริอ่ะ”
“...ริสิ.....”
“โอเ แบมไปอาบน้ำ่อนนะ...”
“ัวน้อย วันนี้มานอนห้อฮยอไหม” ผมถาม เราไม่ไ้นอนห้อเียวเลย้อหาโอาสบ้าเล็ๆน้อยๆ ็ธรรมารับนอนเียเียวันแ่ไม่มีอะไรเินเลยหรอ แ่นอนอผม็มีวามสุแล้ว อีอย่า....แบมเ็ไปที่ะ..รึเปล่า
“...รับ..เี๋ยวแบมมา......” พูบัวเล็็วิุ่๊ิ๊ไปห้ออัวเอผม็ไปอาบน้ำ่อนะมานอนเล่นทวิบนเียัวเออีรั้... มีแฟนลับมาฟอลผมเป็บำนวนมาพอสมวร..ผมวระทัทายะหน่อยไหม
.
.
ประเ็นือทำไล่ะ...
.
.
หลัาอำแนะนำรูมเมทอผมเรียบร้อย ผม็ไ้ทวิรูปไป
.
.
“มาร์ฮยอ! ! !”
“ัวน้อยวิ่มาทำไมเี๋ยวล้ม” พูไม่ทันนบแบมแบม็โึ้นเียมานอน้าๆผม่อนะะโูโทรศัพท์ผม
.
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าๆๆๆ มาร์ฮยอี้อ่ะ ฮ่าฮ่าๆๆ” แบมหัวเราะผมนท้อแ็ หัวเราะฮยอทำไมเนี่ย
“ำอะไรฮยออ่ะัวน้อย”
“ฮ่าฮ่าๆๆ ฮยอเมนั่นหาัวเอทำไมล่ะ ฮ่าฮ่าๆ” แบมำนน้ำาไหลเรียบร้อยแล้ว แ่ผม็ยัไม่เ้าใอยู่ีแหละ
“ัวน้อยฮยอไปหมแล้วเนี่ย”
“มาๆ ฮ่าฮ่า เี๋ยวแบมลบให้่อน” พูบแบม็หยิบโทรศัพทืผมไปามือแล้วลบที่ผมทวิไป่อนะนอนำนหมแร......่อนะอธิบายว่าผมปล่อยไ่ัวให่ายไหน.....อายเลย
“ใรบอแบมว่าเล่นเป็นน้า ฮ่าๆ”
“เลิล้อฮยอไ้แล้ว” อนนี้เราปิไฟนอนันแล้วรับ แ็สันยัไม่เ้าห้อพวเราเลยอนอน่อน
“ฮ่าๆ รับๆ แบมไม่ล้อแล้ว” ัวน้อยพู่อนะพลิัวมาุที่อผม
“อหน่อย.......”
ผมวาแนอแบมให้แนบอว่าเิม แ่็รู้สึแปลนิๆ เพราะปิแบมไม่่อยบอผมอย่านี้บ่อยนั
“เป็นอะไรรึเปล่าัวน้อย....” ผมถาม
“.....อโทษนะรับ...”
“หือ...อโทษเรื่ออะไรรับนี”
“.....แบมอโทษน้า...่วนี้ไม่่อยไ้อยู่ับฮยอเลย..แบมเล่นทวิับไอีลอ...”
“ฮยอ็ไม่ไ้ว่าอะไรแบมัหน่อย” ผมอบ เ็นนี้็อย่านี้แหะ ถ้ารู้ว่าัวเอทำผิ็อโทษแล้วรีบมอ้อ แถมี้เอาใ แล้วะไม่ให้ผมรัไ้ไ
“รับ...แบมะเล่นน้อยลนะ...”
“รับ....”
“ รับแ่เนี้ย” แบมเยหน้าาอึ้นมามอหน้าผม
“.....แล้วอะไรอีอ่ะ” ผมถาม
“ไม่บอให้แบมสัาอะไระหน่อยเหรอ” แบมแบมบู้ปาใส่ผม ริๆเลย ิมาลอ
“ฮ่ะฮ่ะ ไม่้อสัาหรอ รู้ว่าแบมแบมอฮยออ่ะทำไ้อยู่แล้ว” ผมอบยิ้มๆ
“รินะ.....”
“ริสิ มาร์ฮยอนนี้เยโหแบมเหรอ”
“.....อืม......็ไ้รับ..” แบมยืัวเล็น้อยมาหอมแ้มผมเบาๆ
“....นอนไ้แล้ว...ฝันีรับ ัวน้อย” ผมพู่อนะมูลที่หน้าผาอีน
“ฝันีรับ”
.
.
.
.
Writer say
ไรท์ป่วย้า อโทษที่อัพ้าและอนนี้อาะูเนือยๆ(้วยสภาพร่าายไรท์ส่วนหนึ่)แล้ว็สั้น้วย อนหน้าะแ่ให้สนุึ้นนะ อย่าทิ้ันเน้อ รัรี ุ๊บๆ
เม้น์+โหว เป็นำลัใให้ไรท์้วยน้า
ความคิดเห็น