บึ้งแบ๊ว รักแกจังเล๊ยย

ลำดับตอนที่ #3 : ปกหลัง

ตอนนี้ชั้นปอนกับพี่โฟมเป็นแฟนกันแล้วเรียบร้อย
Happy Endding

55+
ฝันของเมื่อคืนน่ะ
ตอนนี้เป็นตอนเช้าของวันธรรมดาวันหนึ่ง
เสียงโทรศัพท์มือถือของชั้นดังขึ้น ลืมบอกไปน่ะว่าฉันน่ะ
หลังๆเปิดโทรศัพท์24 ชม. เพราะ มีความหวังลมๆแล้งๆว่า
พี่โฟมจะโทรมา 

07-062-***2
เบอร์ใครวะเนี่ย รับดีไม๊วะ โทรมาทำไมเช้าๆ ชั้นคิด

เฮ้ยรับดีกว่า เผื่อเป็นพี่โฟมงัย??  ชั้นคิดอีกรอบ

ไม่รับดีกว่า รีบอาบน้ำๆ  ชั้นคิดอีกครั้ง
ความคิดของชั้นตีไปตีมา คิดไปคิดมา
เบอร์นั้นก็เป็นmiss callไปแล้วอ่ะ- -""
ชั้นเลยจัดการโทรกลับทันที เพราะลางสังหรชั้นคิดว่า
พี่โฟมแน่นอน555+(คิดอะไรวะนั่น)ว่าแล้วก็ต่อโทรศัพท์ทันที

เพลงรอสายดังขึ้นนานพอควร ก่อนจะมีเสียงปลายสายรับ

"ฮาโหย๋วว ใครน่ะ"ชั้นพูด
"แอนเอง นะปอน"เสียงชวนฝันของพี่โฟม สลายไปสะแล้วTT-TT
"เออ ไปอาบน้ำก่อนนะ"ชั้นรีบบอกตัดบท อย่างเซ็งๆ
"แกมาเร็วๆนะชั้นรอแกหน้า7-11"มันรีบพูดแล้วมันก็ตัดสายไป- -""

ที่7-11 ชั้นมองหาไอแอน แต่หาเท่าไรก็หามันไม่เจอ
ชั้นลนกดโทรศัพท์ ก็ตอนนี้มัน7.45แล้วอ่ะ

ปึ้ก!!ไหล่ชั้นโดนกระแทกอย่างแรง
ใครวะ ไร้มารยาท!!!ชั้นพูดเบาๆ
คนๆนั้นค่อยๆหันหน้ามาๆช้าๆ

พี่โฟมม เฮ้ยย พี่โฟมม
"ขอโทษนะน้อง" เสียงชวนฝันลอยมาอีกแง้วว
"น้องเป็นไรป่าวอ่ะ หน้าซีดเลย"พี่โฟมยังพูดต่อ
ป่าวค่ะๆ TT-TT จะไม่ให้ซีดได้ไงอ่ะ ไปว่าพี่โฟมอย่างงั้นอ่ะ

พี่โฟมพยักหน้าแล้วก็ไปคิดเงินที่เคาน์เตอร์ส่วนชั้นน่ะหรอ
ยังช็อคซีนีม่า อยู่จุดเดิม (-_-)"""
ชั้นรีบต่อโทรศัพท์หาแอน
"ไอแอนนๆแกอยู่ไหนเนี่ย ชั้นรอแกที่7-11นานแล้วนะ"
"เฮ้ย ลืมไปเลยอ่ะ ปอน ชั้นเข้ามาในรร.แล้วอ่ะ
เผอิญเจอไอตาลเลยเข้ามากะมัน"เสียงมันปกติธรรมดามากกก
สุดท้ายชั้นก็เดินเข้า รร. คนเดียว

อัธราวัลย์ มาสายอีกแล้ว เซ็นใบความประพฤติด้วยนะ

ยัยครูชลนี่ไม่ว่าชั้นซักวันมันจะเป็นไรไม๊เนี่ย??

"นักเรียนคะ เดี๋ยวทำ แมปปิ้งบทที่4ส่งครูด้วยนะคะ
บลาๆๆๆ"ท้ายชั่วโมงอังกฤษที่น่าเบื่อ จบแบบนี้เสมอ
ตอนนี้ชั้นกับแอนกำลังจะ
'หลับ'
ก๊อกๆๆ ขออนุญาต ค่ะ
พี่โม เข้ามาในห้อง ตรงมาหาแอน

"น้องแอนๆ ขอยืมหนังสือConverหน่อยดิ่
ไอโฟมมันไม่มีอ่ะ"
"ไม่มีอ่ะ ไม่ได้เอามา พี่โมลองถามไอปอนดูดิ่"
"น้องปอนๆ มีหนังสือConverป่ะ"
"อ่ะค่ะๆ"ชั้นรีบรื้อหนังสือส่งให้อย่างไม่ลังเล

ชั้นมองออกไปนอกห้อง เห็นพี่โฟมยืนหน้าบึ้งอยู่
 อีกแล้ว แต่ชั้นก็มองจนพี่เขาไปไกลจนชั้นมองไม่เห็น

ชิบหายแล้วไงล่ะ!!!
"เฮ้ยย ไอแอนน" ชั้นตะโกนขึ้นอย่างตกใจ
 ในหนังสือ ชั้นเขียนปกหลังไว้ว่า
Foam&Pondอ่ะแกพี่เค้าจะรู้ไม๊อ่ะๆๆๆ
เสียงตอนนี้ชั้นสั่น ชั้นจะร้องไห้แล้วอ่ะๆๆ

"ไม่รู้หรอกมั้ง นะ.."ไอแอนพูดด้วยน้ำเสียงปกติเว่อๆอีกแล้ว- -
"รอลุ้นเอาละกันปอน ถ้าพี่เค้าไม่เปิดปกหลังก็ไม่รู้นิ่"

อืมม สาธุ!!!อย่าเปิดเท๊อะ!!!

++ไม่มีใครอ่านเลยอ่ะ
แต่ยังไงก็จะเขียนให้จบตามที่ตั้งใจ
เพราะเรื่องนี้มันเป็นความจิงซะ 50%
อีก50%เปอเซนก็คือ???เรื่องที่จิ้นเอาเอง
++++++++++++++++++++++++
ใครหลงมาอ่านจนได้อ่านข้อความนี้
ขอบคุณมากๆนะคะ
ซึ้งง**