คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ♚ ( Chapter 3 ) MY LUST . (NC) [แก้ลิงค์อ่าน NC 111012]
ดองฟิคมาหนึ่งอาทิตย์มีแฟนฟิครีดเดอร์หลากหลายจิกทึ้งกันมากมาย 555
และตอนนี้เป็นตอนนึงที่มันไร้แก่นสารมาก ไม่มีอะไรเลย นอกจาก NC - -''
เพราะว่ามีหลายคนขอมา คึคึ เมื่อขอมาแนนก็ขอจัดให้ค่ะ ^^
แต่ว่าฉากเอ็นซีแนนได้ลงไว้ในไดอารี่ของแนนในเย็นตาโฟร์ แนนให้เพื่อนแนนลองกดอ่าน
ลิงค์มันใช้ได้ แต่ถ้าใครที่เข้าไม่ได้ก็เม้นบอกได้เลยนะคะ
และก็ขอความกรุณาอ่าน NC ในนู้น แต่เข้ามาเม้นในนี้นะคะ ^^ ขอบคุณมากค่ะ
----------BEHIND----------
“ชั้นอิ่มแล้ว”ฮยอกแจเอ่ยพลางรวบช้อนวางลงข้างจาน มือบางเลื่อนไปหยิบก้าวน้ำยกขึ้นดื่ม ก่อนจะใช้กระดาษทิชชู่เช็ดคราบอาหารที่เลอะขอบปากออก
“ทำไมวันนี้ทานน้อยจังละคะ รสชาติไม่ถูกปากหรือคะ”แม่บ้านคิมเอ่ยถามด้วยความกังวล เมื่อเห็นว่าข้าวในจานของคุณหนูของเธอพร่องลงไปไม่ถึงครึ่ง
“เหนื่อยนิดหน่อยน่ะ ชั้นจะไปนั่งเล่นที่สวนนะ ขอชอคโกแลตร้อน คุกกี้ และมาชเมโลด้วย”พูดจบคนตัวเล็กก็ลุกจากโต๊ะอาหาร แล้วเดินออกไปด้านนอกตามที่กล่าวไว้
ร่างเล็กเดินทอดน่องไปตามทางเท้าเชื่อมไปยังสวนหย่อมกว้าง พืชไม้นานาพันธุ์ถูกตัดแต่งจัดเรียงอย่างปราณีตตามการออกแบบของมัณฑนากรชื่อดัง ศาลาพักผ่อนเรือนใหญ่ตั้งอยู่ท่ามกลางบรรยากาศร่มรื่นของธรรมชาติ
ไม่ไกลกันนักเก้าอี้ไม้สีขาวตัวยาวถูกตั้งอยู่ท่ามกลางดอกกุหลาบสีแดงสดที่ถูกปลูกเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ แสงนวลจากโคมไฟและพระจันทร์สาดส่อง สีขาวบริสุทธิ์ของเก้าอี้ตัวยาวตัดกันกับสีสดสวยของดอกไม้รอบๆ ทำให้เก้าอี้ตัวนี้ดูโดดเด่นแม้ยามค่ำคืน
ร่างเล็กค่อยๆทิ้งตัวนั่งลงที่เก้าอี้ช้าๆ แผ่นหลังบางเอนพิงพนักด้วยความเหนื่อยอ่อน ใบหน้าหวานแหงนขึ้นมองท้องฟ้ามืดมิดยามราตรี ปล่อยความคิดและตัวตนให้จมดิ่งไปกับธรรมชาติ ดวงตาคู่สวยกวาดมองดวงดาวที่ต่างพร่างพราวอยู่บนท้องฟ้ากว้าง
“คุณหนูฮยอกแจ”เสียงทุ้มนุ่มพร้อมกับร่างที่ปรากฏสร้างความแปลกใจให้กับผู้ถูกเรียก พลันเหลือบไปเห็นถาดในมือของร่างสูงก็พบกับคำตอบที่อยากรู้ แก้วเซรามิกสีหวานที่มีชอคโกแลตร้อนเครื่องดื่มโปรดของตนวางตั้งอยู่ข้างจานเล็กๆที่มีของหวานตามที่สั่ง
"ทำไมไม่ให้แม่บ้านเอามาล่ะ"
"ถ้าให้คนอื่นเอามาให้ จะได้อยู่กับนายมั้ยล่ะ"ทงเฮเอ่ยพลางทิ้งตัวลงนั่งข้างร่างเล็ก วางถาดในมือลงข้างกายก่อนจะส่งแก้วชอคโกแลตร้อนให้คนรัก
"ทำเป็นพูดดี ทีออกไปทำงานข้างนอก ปล่อยให้ชั้นรอนายอยู่บริษัทตั้งนานไม่เคยเห็นจะรีบมา"ฮยอกแจเหน็บแนม พลางยกเครื่องดื่มอุ่นๆขึ้นจิบ
"ก็นั่นมันงาน ก็นี่มันส่วนตัว"ตอบเสียงเรียบพลางยักคิ้วกวน
"ไม่รู้ ชั้นไม่สน เอาคุ้กกี้มานี่!"ร่างบางว่าพลางเอื้อมมือไปหยิบคุ้กกี้ที่วางอยู่ข้างร่างสูง ทงเฮยกยิ้มเจ้าเล่ห์เมื่อคนรักขยับเข้ามาใกล้จนได้กลิ่นน้ำหอมจางๆจากซอกคอขาว มือซนเลื่อนไปโอบเอวบาง พลางรั้งร่างบางเข้ามาชิด
“เอ๊ะ!”ขึ้นเสียงสูงพลางตวัดสายตามองหน้าอีกฝ่ายอย่างไม่พอใจ คนตัวเล็กทำท่าจะดิ้นหนี แต่แขนแกร่งกลับกระชับกอดแน่น สายตาคมจ้องลึกเข้าไปในดวงตาสีนิลคู่สวยนิ่ง ไร้ซึ่งคำพูดใดๆที่ต้องเอื้อนเอ่ย
ฮยอกแจเม้มปากแน่น รู้สึกราวกับคำพูดร้ายๆที่คิดไว้ถูกดูดกลืนหายไปด้วยสายตานิ่งๆของคนรัก ร่างเล็กทิ้งความคิดที่จะขัดขืนคนตรงหน้า ใบหน้าหวานเบือนหนีอย่างไม่ชอบใจ มือบางส่งคุ้กกี้ชิ้นเล็กเข้าปากพลางดื่มชอคโกแลตตร้อน
“งอนรึไง”เอ่ยถามพลางเกลี่ยปอยผมที่ปรกใบหน้าหวานด้านข้างขึ้นทัดหู นิ้วแกร่งลูบไล้แก้มใสแผ่วเบาอย่างทะนุถนอม
“อะไร ใครงอน”ตอบเสียงแข็งอย่างคนไม่ยอมแพ้
“ก็พูดกับใครอยู่ล่ะ”
“ชั้นเปล่างอน”
“เหรอ แล้วหันหน้าหนีทำไมล่ะ”
“อย่ามั่ว ใครหนี ทำไมต้องหนี”ร่างเล็กเถียงอย่างดื้อดึง หันหน้าสบสายตาร่างสูงไม่ยอมแพ้ ฟันซี่เล็กกัดริมฝีปากแดงอิ่มอย่างไม่พึงพอใจ
“ก็...”ร่างสูงยกยิ้มเจ้าเล่ห์ เลื่อนหน้าเข้าใกล้ใบหน้าหวาน ยิ่งเห็นท่าทางดื้อรั้นของคนรักก็ยิ่งอยากแกล้ง ยิ่งอยากทำให้เถียงไม่ออก เขาน่ะชอบใบหน้าสวยๆของคนรักยามครุ่นคิดหาวิธีทางเอาชนะที่สุด
“ฮยอกแจของผมไงครับ”เอ่ยกระซิบบอกเสียงนุ่ม ริมฝีปากเรียวขบเม้มใบหูเล็กเบาๆ หยอกเย้าคนตัวเล็กอย่างหมั่นเขี้ยว มือซนที่โอบเอวบางค่อยๆเลื่อนเข้าไปใต้เสื้อเชิตขาวเข้ารูป ลูบไล้ผิวเนียนไปมาอย่างสนุกมือ
“อะ..ไรเล่า”ร่างเล็กเอ่ยเสียงขาดห้วง มือบางเลื่อนขึ้นดันอกแกร่ง พยายามขยับตัวหนีจากสัมผัสจาบจ้วงของร่างสูง
“ก็ไม่อะไรนี่ครับ”เอ่ยตอบพลางทำหน้านิ่งไม่รู้เรื่อง ใบหน้าคมซุกลงกับซอกคอขาว ซุกไซร้ไล้ปลายจมูกสูดดมกลิ่นกายหอมหวานจากร่างกายคนตรงหน้า มือหนาชิงแก้วจากมือบางก่อนจะจัดการโยนมันออกไปให้พ้นทาง
“ออกไปเลยนะ คนบ้า”ร่างเล็กว่าพร้อมกับดันใบหน้าร่างสูงให้ออกห่าง ร่างสูงอาศัยความแข็งแกร่งที่มีมากกว่ารวบมือบางทั้งสองข้างของคนรักเอาไว้ด้วยมือเดียว กดจุมพิตไปตามซอกคอหอมกรุ่น ก่อนจะเลื่อนขึ้นประกบริมฝีปากเข้ากับริมฝีปากอวบอิ่ม
“อื้ออออ”ฮยอกแจครางประท้วง ใบหน้าหวานพยายามหันหนี แต่ไม่ว่าจะหนีเท่าไรทงเฮก็ตามมาประกบจูบเขาไว้ได้
จากนี้เป็น NC Part ค่ะ ^^
อยากอ่านส่งเมล์มาขอ nan_golf_mike@hotmail.com นะคะ
ถูกแบนค่ะ T^T
----------TO BE CONTINUE----------
ขอคอมเม้นงามๆจากทุกคนนะคะ ^^
ความคิดเห็น