คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Sp3c!al! [SF] Ha33un เพราะเมียยั่ว ผัวจึงหื่น!!! Part: 1
เหอๆ แต่เกิดจากความหื่นส่วนตัว
จึงแต่งมา...
และ...เพราะใครก็ไม่รู้ ในคลับ EH FDLT ทวงเหลือเกิน
มาอัพแล้วค่ะ
แต่ NC ตอนหน้าค่ะ!!!
--------------------
เพราะเมียยั่ว...ผัวจึงหื่น!!!
“อะไรก็งานๆ ชิ คนน่ารักเบื่อนะ”คนตัวเล็กบ่นออกมาเบาๆ พร้อมกับเดินวนไปวนมาหน้าห้องประธานนักเรียน อันเป็นห้องที่คนรักของตนกำลังทำงานอยู่อย่างขะมักเขม้น ใบหน้าหวานงอง้ำเพราะความน้อยใจ ปากเล็กๆเชิดงอนราวกับเด็กที่ไม่ได้สิ่งของที่อยากได้ แขนเรียวเล็กกอดอกไว้อย่างเย่อหยิ่ง
“ชิ...ชั้นงอนแล้วทงเฮ”ฮยอกแจหันไปพูดกับหน้าประตูห้องประธานนักเรียน ก่อนที่จะตัดสินใจก้าวเท้าเดินจากไปอย่างรวดเร็ว สมองเล็กๆประมวลผลออกมาว่าเขาต้องไปหาคนที่จะทำให้เค้าสามาระประชดทงเฮได้อย่างสบายใจ...ซีวอน...
“ซีวอน...ซีวอนจ๋า...”ฮยอกแจวิ่งเข้าไปเกาะแขนเพื่อนรักของทงเฮอย่างซีวอนที่กำลังนั่งอ่านหนังสือเรียนอย่างสบายอารมณ์อยู่ที่โต๊ะหิ่นปูนใต้ต้นไม้ร่ม
“อะไรเหรอ”ซีวอนหันไปเหลือบมองร่างเล็กที่เกาะแขนตนเองแวบหนึ่ง ก่อนที่จะละสายตามาสนใจหนังสือในมือต่อ
“ชั้นมีเรื่องจะให้นายช่วยอ่า...ช่วยได้มั้ยๆ เรื่องทงเฮอ้ะ”ฮยอกแจถามเสียงอ้อน ใบหน้าหวานถูไถไปกับแขนหนา
“เรื่องไอ้ปลานั่นอีกแล้วเหรอ เออๆ ช่วยก็ได้ แต่นายอ่ะ เอาหัวออกจากไหล่ชั้นได้ป่ะ เดี๋ยวพี่ฮันมาเห็น ชั้นจะแย่”ซีวอนเอ่ยพร้อมกับดันหัวเล็กออกจากลำแขนแกร่งของตน
“ชิ เห็นแฟนดีกว่าแฟนเพื่อน”ฮยอกแจเอ่ยอย่างงอนๆ ใบหน้าหวานง้ำงอลงอีกครั้งอย่างคนเอาแต่ใจ แต่มันก็ห้ามอะไรไม่ได้นักหรอก ก็ฮยอกแจน่ะสิ นอกจากจะเกิดมาในครอบครัวที่ร่ำรวย เป็นคุณหนูไม่มีใครกล้าขัดใจอะไรได้ แล้วยังควบตำแหน่งควีนโรงเรียนอีกน่ะสิ ยิ่งทำให้ร่างเล็กคนนี้เป็นคนที่ขัดใจอะไรไม่ได้เลย อยากได้อะไรแค่ชี้นิ้วปั๊ปๆก็ต้องได้ ถ้าใครขัดใจนิดขัดใจหน่อยก็มีแต่โวยวายๆร้องจะเอาๆอย่างเดียว
“เฮ้ย...แฟนก็ต้องสำคัญกว่าดิ พูดอะไรแปลกๆนะ”ซีวอนเถียงอย่างไม่เข้าใจร่างเล็ก
“ชิ ซีวอนใจร้าย”ฮยอกแจเบะปากน้อยๆพร้อมต่อว่าร่างสูงอย่างไม่พอใจ
“ขอโทษครับๆๆ ขอโทษครับเจ้าหญิง แล้วเจ้าหญิงมีอะไรจะให้กระผมรับใช้ล่ะครับ”ซีวอนประชดอย่างนอบน้อม ใบหน้าหล่ออมยิ้มน้อยๆ
“ก็แค่นั้นอ่ะ ทำเป็นลีลาซะ ชิ เข้าแผนดีกว่า นายก็แค่...บลาๆๆๆๆๆๆๆ โอเคป่ะ?”ฮยอกแจเหน็บแนมซีวอนก่อนที่จะบอกแผนการทั้งหมดให้ซีวอนรู้
“โห...ฮยอกแจ...จะทำงั้นจริงเหรอ”ซีวอนเอ่ยถามฮยอกแจอย่างอึ้งๆ ไม่นึกว่าคนอย่างฮยอกแจจะคิดแผนอันร้ายการขนาดนี้ได้
“อื้อ เอาสิ แล้วทงเฮจะได้รู้ ว่าคนอย่างฮยอกแจน่ะ หึงได้ กดได้ แต่เมินไม่ได้ ฮึ”ฮยอกแจกล่าวอย่างเชิดๆ ใบหน้าหวานยกยิ้มอย่างพึงพอใจ
“งั้น เดี๋ยวชั้นจะไปเตรียมตัว แต่งตัวก่อนนะ แล้วนายไปชวนทงเฮด้วยล่ะ อย่าลืมนะทุ่มครึ่งเจอกัน”ฮยอกแจกล่าวสั่งก่อนที่จะเดินจากไป
~เวลาสองทุ่ม ณ คลับหรูส่วนตัว~
“เฮ้ย ซีวอน แกพาชั้นมาที่นี่ทำไมวะ นายก็รู้ว่าชั้นมีงานของต้องทำเยอะ”ทงเฮถามเพื่อนอย่างสงสัย จะร้อยวันพันปี ถ้าเขาบอกว่ามีงาน ก็ไม่มีทางซะหรอกที่คุณชายคนนี้จะพยายามลากเขามาเที่ยว
“เออน่า ชั้นมีเหตุผลจำเป็นเว้ย เข้าใจป่ะ? กูกลัวตาย โว้ย...สายแล้วเนี้ย”ซีวอนบอกทงเฮเสียงแข็ง ก่อนที่จะลากเพื่อนรักเข้าคลับไปอย่างรีบร้อน
“อะไรวะ แกนัดใครไว้ ทำไมต้องรีบขนาดนี้”ทงเฮยังคงถามเพื่อนด้วยความไม่เข้าใจ
“เออน่า อีกสักพักแกก็รู้”ซีวอนกล่าวบอก ก่อนที่จะพาทงเฮไปนั่งเก้าอี้ที่จัดไว้เป็นพิเศษสำหรับแขกคนพิเศษอย่างเขา และมันก็ถือว่าเป็นที่ประจำของเขา ทงเฮ และฮยอกแจอีกด้วย เพราะไม่ว่ากี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่ทั้งสามมา ก็มักจะได้ที่นั่งดีๆอย่างนี้ เพราะที่ตรงนี้ตั้งอยู่บนชั้นสองของคลับ สามารถมองเห็นได้ทั่วทั้งคลับ ไม่ว่าจะฟลอร์แดนซ์ที่มีสาวๆเต้นกันอย่างสนุกสนาน โซนดีเจที่มีดีเจหนุ่มกำลังสแครชแผ่นอย่างเมามันส์ หรือจะเห็นได้แม้กระทั่งโต๊ะดริงค์ที่มีคู่รักหลายคู่กำลังนั่งพลอดรักอยู่อย่างเร่าร้อน
‘ติด ติ้ด ติด ติ้ดๆๆ’เสียงโทรศัพท์เครื่องเล็กดังขึ้น ทำให้เจ้าของเลื่อนมือไปหยิบมันขึ้นมา และเมื่อเห็นชื่อของคนที่โทรเข้ามาจึงรีบกดรับอย่างรวดเร็ว พร้อมๆกับที่ขายาวก็เดินหนีอีกคนออกมาคุยลับๆ
“นี่ ซีวอน! มันกี่โมงแล้วฮะ ชั้นชักจะโมโหแล้วนะ ชั้นมานั่งรอนายนายเท่าไรแล้วนายรู้มั้ย”ปลายสายโวยวายเสียงดัง จนเจ้าของโทรศัพท์ต้องรีบดึงมือถือเครื่องเล็กออกจากหู เพราะกลัวว่าถ้าฟังมากไป หูเขาคงจะเสื่อมเป็นแน่
“ฮะ...ฮยอกแจ ชั้นมาถึงแล้ว ตอนนี้ทงเฮนั่งอยู่ที่ประจำของเรา”ซีวอนเอ่ยตอบกลับ พยายามจะคุมเสียงให้ดูไม่ผิดปกติที่สุด เพราะตอนนี้ทงเฮที่กำลังสงสัยการกระทำของเขาอยู่ได้นั่งจ้องมาที่เขาเขม็ง
“อ๊ะ จริงเหรอ โอเค เดี๋ยวเริ่มแผ่นได้ละกัน ชั้นอยู่ข้างล่างนะ เดี๋ยวจะไปกลางฟลอร์และ อ้อ ชั้นใส่เสื้อสีชมพูนะ แค่นี้ล่ะ”พูดจบปลายสายก็กดวางสายไป ก่อนที่ร่างสูงโปร่งจะเดินกลับไปนั่งที่ แล้วปั้นหน้าทำให้ดูเป็นเรื่องปกติ
“ใครโทรมาน่ะ ทำไมทำท่าทางลับๆล่อๆ”ทงเฮขมวดคิ้วถาม
“อ้อ...แม่น่ะ ไม่มีอะไรหรอก”ซีวอนโกหกคำโต พร้อมรอยยิ้มเก้อ
“อ้อ อืมๆ ชั้นสั่งเครื่องดื่มให้นายเหมือนเดิมนะ เฮ้อ...เซ็งอ่ะซีวอน ทำไมฮยอกแจถึงไม่มาด้วยก็ไม่รู้”ทงเฮบ่นเสียงเครียด ดวงตาคมจ้องมองไปยังกลางฟลอร์ของคลับ ที่ตอนนี้กำลังมีสาวสวยมากมายกำลังเต้นไปกับจังหวะเพลงสนุกสนาน บางคนก็เต้นท่าธรรมดากับเพื่อนๆ แต่บางคนก็เต้นส่ายสะบัดจนเกินคำว่าสนุกสนาน เป็นคำว่า...ยั่ว...
“เฮ้ย...ทงเฮ...คนนั้นสวยว่ะ โคตรเซ็กซี่เลย เสื้อฟ้าๆอ่ะเห็นป่ะ”เมื่อซีวอนเห็นฮยอกแจที่เดินเข้ามากลางฟลอร์แล้ว ซีวอนก็แกล้งทำเป็นชี้ไปที่สาวสวยคนหนึ่งที่กำลังยืนเต้นอยู่ไม่ห่างจากฮยอกแจสักเท่าไร
“ไหนวะ เฮ้ย ไม่เห็นสวยเลย สู้คนนั้นก็ไม่ได้ น่ารักกว่าเยอะ”ทงเฮชี้ไปที่หญิงสาวอีกคนที่เต้นส่ายสะบัดอย่างยั่วเย้า
“เฮ้ย ไม่จริงอ่ะ แกนี่ตาถั่วจริงๆนะ”ซีวอนว่า
“ขอโทษนะคะ เครื่องดื่มที่สั่งไว้ได้แล้วค่ะ”พนักงานสาวคนหนึ่งเข้ามาเสิร์ฟเครื่องดื่มที่ทงเฮสั่งไปอย่างนอบน้อม
“ครับ”ซีวอนหันไปพยักหน้าให้กับพนักสาวคนนั้นอีกครั้ง ก่อนที่จะหันไปสนใจที่กลางฟลอร์
“เอ๊ะ คนนั้นทำไมเหมือนผู้ชายเลยอ่ะ อ๊ะ หุ่นคล้ายๆฮยอกแจเลยด้วย”ทงเฮชี้ไปที่ร่างเล็กอย่างสนใจ แต่ด้วยความที่ฮยอกแจนั้นหันหลังให้ บวกกับชุดที่ใส่นั้นไม่เคยได้ผ่านตาทงเฮมาก่อน จึงทำให้ทงเฮไม่รู้ว่าคนที่ตนชี้นั่นแหละ...ฮยอกแจ...
“เออ จริงว่ะ ท่าทางจะน่ารักนะนั่น”ซีวอนแกล้งทำเป็นกล่าวเห็นด้วย ทั้งๆที่รู้ว่าคนนั้นแหละฮยอกแจ จะมีใครซะอีกล่ะ ที่เต้น สะบัดสะโพกได้ยั่วขนาดนั้น ทั้งๆที่จังหวะเพลงที่เปิดอยู่ขณะนี้ก็ไม่ได้เร็วอะไรขนาดนั้นสักนิด ยิ่งกับเสื้อผ้าที่ดูหรู มีชั้นมีสกุลนั้นอีก ทำไมจะไม่รู้ล่ะว่าคนๆนี้ไม่ใช่ฮยอกแจ
“เออ ชั้นอยากได้เบอร์เค้าว่ะ ดีป่ะ”ทงเฮถามความเห็นเพื่อนสนิท
“ไม่รู้ดิแก แต่ถ้าฮยอกแจรู้เรื่องก็ซวยนะเว้ย”ซีวอนเตือน
“เฮ้ย...งั้นแกไปขอให้ชั้นหน่อยดิวะ ชั้นอยากรู้จักเขาจริงๆนะเว้ย”ทงเฮทำหน้าขอร้อง
“ไม่ว่ะ เหอๆ เดี๋ยวมีคนเข้าใจผิดคิดว่าชั้นอยากได้ แล้วไปบอกพี่ฮัน ชั้นซวยเลย แถวนี้เด็กโรงเรียนเรายิ่งเยอะๆอยู่”ซีวอนส่ายหน้าปฏิเสธ
“อะไรวะ เห็นแฟนดีกว่าเพื่อน”ทงเฮเหน็บแนม
“ปกติเพื่อนก็ดีกว่าแฟนแหละว่ะ แต่คราวนี้ เพื่อนบ้าๆอย่างแกสำคัญน้อยกว่า เหอๆ”ซีวอนกล่าวพร้อมยิ้มขำๆ
“โหย...อะไรว้า...ช่างเหอะ เดี๋ยวชั้นค่อยไปขอเอง เออ แต่ว่าไม่เห็นหน้าน้องเค้าเลยว่ะ อยากเห็นหน้าจัง จะน่ารักมั้ยน้า...”ทงเฮบ่นกับตัวเอง พร้อมกับพยามจ้องทุกลักษณะและอริยาบทของร่างเล็ก ทั้งไหล่ที่ไม่กว้างมากถ้าเทียบกับสัดส่วนของผู้ชาย แต่ก็ไม่ได้เล็กจนเกินไปราวกับผู้หญิง แขนเรียวที่ถูกปกปิดไว้ด้วยแขนเสื้อยาวสีชมพูอ่อน ลำคอขาวเนียนกับช่วงไหล่ขาวข้างขวาที่โผล่ออกมาจากเสื้อตัวโคร่งที่ไหลมาจนอยู่ในสภาพหมิ่นเหม่ เอวคอดน้อยๆที่ดูหน้ามองและสัมผัส สะโพกกลมกลึงที่กำลังส่ายสะพัดอย่างยั่วยวน เรียวขาเล็กๆที่ยาวได้สัดส่วน ถ้าดูรวมๆแล้ว ก็ถือได้ว่าร่างเล็กคนนี้มีหุ่นที่เพอร์เฟคเลยทีเดียว ส่วนร่างเล็ก่ที่รู้ว่าตัวเองถูกจับจ้อง จึงแกล้งสะบัดส่ายสะโพกแรงขึ้นยิ่งกว่าเดิม
“เฮ้ย...ทำไมยั่วจังว้า...ท่าทางจะร้อนแรงน่าดูเลย”ทงเฮเอ่ยพร้อมกับหันไปมองเพื่อนรักที่กำลังยกแก้วเครื่องดื่มสีอำพันขึ้นมาจ่อที่ปาก
“อืม ชั้นว่าน่าจะร้อนแรงกว่าฮยอกแจเมียแกอีก”ซีวอนประชด หมั่นไส้จริงๆเลย ไหนบอกว่างานสำคัญ รักฮยอกแจคนเดียว แต่พอมาเจอฮยอกแจในคราบเร่าร้อนก็ลืมฮยอกแจคนเก่าไปเสียสนิท
“เฮ้ย...บ้าน่า...ฮยอกแจเค้าไม่ยั่วเว้ย แต่ก็เร่าร้อนบนเตียง”ทงเฮกล่าวเถียง
“อ๊ะเหรอ...เฮ้ย ทำไมน้องเค้าไปหาผู้ชายคนนั้นวะ แฟนเค้าเหรอ”ซีวอนเอ่ยขึ้นอย่างตกใจ ไม่นึกว่าที่ฮยอกแจบอกว่าจะยั่วทงเฮ มันคือทั้งยั่วให้เกิดอารมณ์อย่างนั้น แล้วยังยั่วโมโหให้ทงเฮหึงอีกด้วย ตอนนี้ร่างเล็กกำลังเดินเข้าไปกอดผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังนั่งดริ้งอยู่เงียบๆคนเดียว ใบหน้าคมดูเหรอหราอย่างบอกไม่ถูก อาจจะเป็นเพราะถูกดึงเข้ามาอยู่ในแผนโดยไม่รู้ตัวก็เป็นได้
“ไหนวะ เฮ้ย...ไอ้นั่นมันคิบอมนะเว้ย”ทงเฮกล่าวเสียงดังอย่างไม่ชอบใจ ก็เจ้าคิบอมนี่สิ เป็นคู่ปรับเขามาแต่ไหนแต่ไร ทั้งเรื่องเรียน เรื่องสาว และเรื่องอื่นๆอีกมากมายนับไม่ถ้วน แล้วนี่ยังจะมาเป็นแฟนของคนที่เขาเล็งไว้อีกด้วยนะ ฮึ่ย...คนหล่อไม่ยอมเว้ย
“อืม...จริงด้วย เอ๊ะ น้องเค้าเป็นเด็กโรงเรียนเราด้วยเหรอวะ ทำไมถึงรู้จักคิบอม”ซีวอนแกล้งถาม ทั้งๆที่รู้คำตอบอยู่แล้ว
“ไม่รู้เว่ย...เห็นอย่างนี้ชั้นท่าจะรู้แล้วว่ะ ว่าน้องเค้าจะน่ารักแค่ไหน ไม่งั้นไอ้คิบอมคงไม่ยอมให้ทั้งกอด ทั้งจูบ ทั้งลูบขนาดนั้นหรอก หึ ชั้นชักอยากจะได้มาเป็นเจ้าของซะแล้วสิ”ทงเฮเอ่ยออกมาอย่างคนเจ้าเล่ห์ พร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปากน้อยๆจนคนที่กำลังยืนมองอยู่ ถึงกับคนลุกเกรียว ไม่ใช่ว่าทงเฮเป็นประธานนักเรียนแล้วจะไม่มีเรื่อง ไม่ใช่ว่ามีตำแหน่งสูงๆแล้วจะสงมเสงี่ยม เพราะทงเฮนั้นเป็นถึงกับลูกของมาเฟียอันดับหนึ่งของเกาหลี ซึ่งก็เป็นคู่แข่งกับตระกูลของคิบอมอีกนั่นแหละ จึงส่งผลให้ทงเฮเป็นคนเถื่อน และไม่ยอมใคร แล้วยิ่งกับคิบอมก็ยอมไม่ได้ไปอีกเท่าตัว
“เออ แล้วแกจะทำไงล่ะ”ซีวอนถาม
“ลุยเว้ย!”ทงเฮกล่าวก่อนที่จะเดินกำมือปึงปังลงไปข้างล่าง มุ่งหน้าไปยังโต๊ะของคิบอมทันที
เม้นค่ะเม้น
มันค้างเนอะ
ไม่อยากค้างก็เม้นเน้อออออ
ความคิดเห็น