คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Chapter: 8 If you go away from me... (HaeEun + BumHyuk)
ก่อนเข้าเรื่อง แนนขอระบายก่อนเน้อ...
เฮ้อ...แนนไม่เข้าใจนะคะ
แนนตั้งทู้ในสยามโซนบอกเพื่อนๆว่าแนนอัพแล้ว
แล้วคนก็เข้ามาเยอะด้วย
แล้วทำไมคะ???
เม้นไม่กระเตื้องเลย
เพิ่มมาแค่เก้าเม้นเอง
แนนรู้สึกแย่อ่ะ
บอกตรงๆเลยนะ ถ้ามีเม้นไม่ถึงสิบสามเม้น
แนนจะไม่อัพจริงๆ
----------Chapter 8----------
“ฮยอกแจ เมื่อคืนเป็นไงบ้าง นอนสบายมั้ย ใครทำอะไรรึเปล่า ฮะ”ทงเฮที่เห็นฮยอกแจเดินเข้าห้องซ้อมมาพร้อมกับคิบอม ก็รีบเดินเข้าไปหา แล้วถามไถ่ร่างบางอย่างเป็นห่วง ราวกับว่าไม่ได้เจอกันเป็นเดือน
“สบายสิ คิบอมตัวอุ่นมากเลย ชั้นแทบไม่ต้องใช้ผ้าห่มแน่ะ”ฮยอกแจกล่าว พร้อมกับหันไปหาคิบอม ซึ่งคิบอมก็ได้แต่ยิ้มอย่างมีชัยให้ทงเฮ
“เอ๊าะ เหรอ เมื่อคืนคิบอมนอนกอดนายสินะ”ทงเฮพึมพำเบาๆ คล้ายกับจะพูดกับตัวเอง
“ทงเฮอ่า...นายอย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ ไม่หล่อเลยนะ ยิ้มๆๆๆๆ”ฮยอกแจกล่าวพร้อมกับดึงแก้มของทงเฮไปมา
“โอ้ย...ฮยอกแจ...ปล่อยชั้นๆ เจ็บบบบ ปล่อยยยยย”ทงเฮร้องครวญคราง พร้อมกับดึงมือของร่างบางออก
“อ่า...นายอ่ะ ไม่มีอารมณ์แฮปปี้เลยนะ วันนี้ออกจะอากาศดี ทำไมทำหน้าบึ้งล่ะ”ฮยอกแจเอ่ยเสียงใสพร้อมกับรอยยิ้มกว้าง
“อืม...เปล่าหรอก พอดีเมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับน่ะ เลยเพลียๆ”ทงเฮเอ่ยพร้อมกับเกาหัวตัวเอง
“จริงอ่ะ ทำไมถึงนอนไม่หลับล่ะ เมื่อวานก็ไม่ได้กินกาแฟนะ หรือนายกินก่อนนอน เอ๊ะ หรือนายฝันร้าย ทำไมไม่บอกชั้นล่ะ โทรมาหาชั้นก็ได้ นายก็รู้นิ ยังไงชั้นก็ต้องรับสายนาย”ฮยอกแจถามทงเฮด้วยความเป็นห่วงแล้วปิดท้ายด้วยการตำหนิเล็กน้อย ด้วยความน้อยใจ ที่ทำไมเพื่อนรักของเขามีปัญหาอะไรทำไมไม่โทรหาเขานะ
“ชั้นโทรหานายแล้ว แต่นายไม่รับ”ทงเฮพูดด้วยความน้อยใจ
“ไม่จริงอ่ะ เมื่อคืนชั้นวางโทรศัพท์ไว้ใกล้ตัวขนาดนั้น จะไม่ได้ยินเสียงได้ไงนะ”ฮยอกแจเถียงกลับ พร้อมกับล้วงเอามือถือที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงออกมาดู
“นี่ เห็นมั้ย ไม่เห็นมีเบอร์นายโทรเข้ามาเลย”ฮยอกแจเปิดเบอร์โทรที่ไม่ได้รับสายแล้วโชว์ให้ทงเฮดู
“แต่ว่า...”ทงเฮอ้าปากจะเถียงแต่กลับมีเสียงดังขึ้นมาขัดซะก่อน
“ฮยอกแจ...กินนี่สิ ผมซื้อมาฝากครับ”คิบอมเข้ามาขัดจังหวะการพูดของทงเฮ พร้อมกับยื่นขนมขวดขนาดกลางๆที่รวมเยลลี่สตอร์เบอร์รี่กับชอคโกแลตเข้าด้วยกัน เหมือนกับเป็นสัญลักษณ์ตัวแทนของฮยอกแจและคิบอม
“อ๊ะ มีเยลลี่สตอร์เบอร์รี่ด้วย ขอบคุณนะ”ฮยอกแจรับมาพร้อมทำหน้าตื่นเต้น เมื่อเจอสิ่งที่โปรดปราน
“อื้ม...ไม่เป็นไรครับ ผมว่าแล้วว่าฮยอกแจต้องชอบ แต่ชอคโกแลตน่ะ ถ้าไม่ชอบ ก็ให้ผมกินได้นะ ผมไปนะ”คิบอมส่งยิ้มให้ฮยอกแจก่อนจะเดินจากไป
“ขอชั้นกินบ้างได้มั้ย ฮยอกแจ”ทงเฮตัดสินใจถามออกไป เพื่อดูปฏิกิริยาของร่างบาง
“อ่ะนี่ กินสิ แต่ห้ามกินเยลลี่นะ กินได้แต่ชอคโกแลต”ฮยอกแจยื่นขวดขนมไปให้ทงเอ พร้อมกับสั่งกำชับ แต่แค่นั้นก็ทำให้ทงเฮยิ้มมุมปากอย่างดีใจ อย่างน้อยๆเขาก็พอจะรู้ล่ะนะ ว่าฮยอกแจไม่ได้คิดอะไรลึกซึ้งกับคิบอมมากเท่าไรนัก ไม่งั้นมีเหรอที่จะมอบของที่เป็นของโปรดของคิบอมให้เขาได้โดยไม่ต้องคิดนานอย่างนี้
“อื้ม...ขอบคุณนะ”ทงเฮเอ่ยยิ้มๆก่อนจะเทชอคโกแลตออกมาสองสามชิ้น พร้อมกับเยลลี่ที่ไหลออกมาด้วย แต่ร่างบางก็ฉกชิงไปก่อนด้วยความหวงของกิน
“เยลลี่ของชั้นนะ”ฮยอกแจรีบพูดแล้วฉกชิงเยลลี่สีหวานไปจากมือทงเฮ
“อื้อๆ รู้แล้วน่า ไม่ต้องหวงขนาดนั้น ชั้นไม่กินของนายหรอก เชื่อสิ”ทงเฮส่งยิ้มให้อึนฮยอก ก่อนจะส่งชอคโกแลตเข้าปากตัวเอง
“ทงเฮๆ นายรู้เปล่า เมื่อคืนชั้นแข่งกะคิบอมอ่ะ ชั้นชนะเขาบ่อยมากๆเลยแหละ รู้รึเปล่า”ฮยอกแจเอ่ยขึ้นเมื่อนึกขึ้นได้
“จริงเหรอ...นายเก่งจังนะ”เมื่อได้ยินชื่อคิบอม ทงเฮก็หน้าเจื่อนลงทันที
“ใช่แล้ว...ชั้นน่ะเก่งที่สุดเล้ยยยย วันหลังนายต้องไปเล่นเกมส์แข่งกับชั้นนะ ชั้นจะให้นายเห็นเลย ว่าชั้นน่ะเก่งกว่านายด้วย”ฮยอกแจเอ่ยพร้อมกับยักคิ้วอวดความเก่ง
“ไม่จริงล่ะม้างงง ชั้นต่างหากต้องชนะนาย”ทงเฮเถียงพร้อมทำหน้ากวนกลับบ้าง
“ไม่ๆๆๆๆ ไม่จริงๆๆๆๆๆ ชั้นต่างหากต้องชนะนาย”ฮยอกแจเถียงพร้อมจิ้มๆไปที่อกแกร่งของร่างสูง
“ชั้นต่างหาก”ทงเฮเถียงบ้าง
“ชั้น!!!”
“ซั้นสิ!!!”
“ไอ้ปลาเน่า คนชนะต้องเป็นชั้น!”
“อะไร ไอ้ไก่บ๊อง ชั้นต่างหาก”
“อ๊ากกก ไม่จริงๆๆๆๆๆ ต้องเป็นชั้นๆๆๆ”
“ติงต๊องน่า ชั้นต่างหากที่ต้องชนะน่ะ”
“ชั้น!!!”
“ชะ...”ไม่ทันที่ทงเฮจะได้เถียงอะไรกลับไป ฮยอกแจก็เอ่ยขึ้นมาก่อน
“ไอ้ทงเฮบ้า!!! ชั้นเกลียดนายที่สุดเลย ฮึ!!!”เมื่อเถียงกันไปมาจนเสียงที่ขึ้นสูงจนเกินจำเป็นของฮยอกแจเริ่มใกล้หมด ฮยอกแจจึงตัดสินใจเดินจากสงครามครั้งนี้ไปอย่างไม่พอใจ
“อ่า...ฮยอกแจอ่า...อย่าโกรธชั้นนะ ชั้นขอโทษ”เมื่อทงเฮเห็นว่าร่างบางเดินหนีจึงรีบเดินตาม พร้อมกับคำขอโทษที่มีให้ทุกครั้งทีทำผิด
“ไม่!!! นายน่ะ มันบ้า ชอบทำให้ชั้นเจ็บคออยู่เรื่อยเลย ไม่รู้บ้างรึไงฮะ ไม่แคร์ความรู้สึกชั้นบ้างเลยนะ นายน่ะ บ้าๆๆๆๆ บ้าที่สุดเลย ชิ!”ฮยอกแจเอ่ยอย่างน้อยใจพร้อมกับจิ้มแรงๆไปที่อกแกร่ง แล้วสะบัดหน้าไปอีกทางอย่างน้อยใจ
“อ่า...ฮยอกแจอ่า...คนน่ารักครับ...ทงเฮขอโทษ...อย่าโกรธทงเฮนะครับ”ทงเฮที่ไม่รู้จะใช้วิธีไหนง้อ ก็ใช้วิธีเข้าไปกอดฮยอกแจจากด้านหลังพร้อมกับเกยคางไว้ที่ไหล่ลาดแล้วหยอดคำหวานลงไปอีกหนึ่งดอก ถ้าเห็นแบบนี้ สาวๆ ที่ไหนเห็นก็เป็นอันต้องละลายไปกับท่าทางการง้อนี้ทุกราย แต่สำหรับร่างบางคนนี้แล้วกลับ...
“ไม่!!! ไอ้บ้าทงเฮ ชั้นไม่ใช่ผู้หญิงนะ มาทำอย่างนี้เหมือนกับชั้นเป็นผู้หญิงงั้นแหละ ชั้นไม่ใช่เมียนายนะ!”ฮยอกแจเอ่ยเสียงดังพร้อมกับผลักหัวทงเฮออกจากไหล่ตัวเอง
“อ่า...ฮยอกแจอ่า...ไม่ใช่เมีย แต่ก็เป็นเพื่อนรักน้า...น่านะ...อย่าให้งอนสิ”ทงเฮพูดแล้วเอาคางมาเกยไหล่ฮยอกอีกครั้ง
“ไม่!”ฮยอกแจปฏิเสธอีกครั้ง
“อ่า...แล้วจะให้ทงเฮคนนี้ทำยังไงล่ะ”ทงเฮทำเสียงอ่อน
“ไม่รู้! จะทำอะไรของนาย ที่ไหน เมื่อไร ยังไง ก็เชิญเลย ชั้นไปล่ะ”ฮยอกแจเอ่ยแล้วผละออกจากอ้อมกอดร่างสูง แล้วเดินหนีไป
“เดี๋ยวฮยอกแจ เดี๋ยว!”ทงเฮเรียกร่างบางไว้ แต่ร่างบางกลับเดินหนีออกมาซะก่อนจึงไม่ได้ยินเสียงของทงเฮที่เรียกตนเอง
“อ้าว...ฮยอกแจ”คิบอมที่ยืนพิงกำแพงอยู่นอกห้องซ้อมเอ่ยทักฮยอกแจที่เดินออกมาจากห้องซ้อมด้วยสีหน้าไม่ค่อยจะดี
“หืม...อ้าว...คิบอม มายืนทำอะไรตรงนี้น่ะ วันนี้ไม่มีถ่ายละครเหรอ”ฮยอกแจเอียงคอทำหน้างงๆ
“อ้อ...ไม่มีครับ”คิบอมตอบพร้อมกับรอยยิ้มจางๆ
“อื้ม...ไหนๆก็ซ้อมเสร็จแล้ว ไปกินไอติมกันดีกว่า ตกลงมั้ย?”ฮยอกแจถามพร้อมทำหน้าดี๊ด๊า
“ไปสิครับ ไปกินด้วยกันนะ ไปร้านข้างๆตึกก็ได้ ไม่ต้องไปไกลหรอก”คิบอมบอกพร้อมรอยยิ้มกว้าง
“ไปๆๆๆ ไปกันเถอะ”ฮยอกแจยิ้มอย่างร่าเริงก่อนจะลากร่างสูงออกไปด้วยกัน
โดยที่ไม่รู้เลยว่า มีสายตาหนึ่งจับจ้องทั้งคู่มาโดยตลอด ตั้งแต่ต้นจนจบ...
นายลืมอีกอย่างแล้วนะ ฮยอกแจ...
ไปไหน...ด้วยกันทุกที
คนที่เป็นแค่เพื่อนไม่ทำอย่างนี้...
ที่ๆของคิบอม...มันเคยเป็นของชั้นไม่ใช่เหรอ
ชั้นต้องเดินเคียงข้างนายไม่ใช่เหรอ ฮยอกแจ...
--------------------
แนนพูดจริงนะคะ เม้นเพิ่มไม่ถึง 13 เม้น
แนนไม่อัพค่ะ!!!
หัดเข้าใจไรท์เตอร์คนแต่งบ้างนะคะ
ไม่ใช่ว่าตอนหนึ่งๆจะแต่งได้ง่ายๆ
คุณสบายกัน เข้ามาอ่านกันมีความสุข
แล้วก็กดปิดไป หัดเห็นใจคนที่นั่งแต่งให้คุณอ่านบ้างสิคะ
เขาก็อยากรู้เสียงตอบรับฟิคเขาเหมือนกัน
กล่องเม้นก็มีอยู่ท้ายตอนทุกตอนนะคะ
เม้นกันคนละเม้นก็คงไม่เสียเวลามากเท่าไรหรอกค่ะ!!!
ความคิดเห็น