คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [SF HaeEun] - 111011 UNICEF w/ girls and SS4 Poster!? #เกรียน
สวัสดีค่ะทุกคน (ไหว้แบบสาวงามอย่างไทย)
วันนี้ไหนๆก็เปิดบทความใหม่ ก็มาอัพ SF เอาใจวันเกิดพี่ต๋งไห่กันหน่อย วู้ววว
จะแก่แล้วนะคะพี่ “ตุง”ไห่ คึคึ SF เรื่องนี้เป็นอะไรที่ไร้แก่นสาร น้องเนสบอกว่าอยากอ่านฟิคเกรียนเฮอึน
และวันนั้นก็มีแรงดลบันดาลใจจัดมาให้ จึงกลายเป็นฟิคเรื่องนี้เบลอๆค่ะ
HBD ลีทงเฮ โอป้าหน้าปลาขาสั้นที่หล่อเหลาที่สุดในสามโลก หุหุหุ
คำเตือน-ฟิคเรื่องนี้มีคำหยาบคายในแบบฉบับที่ผู้ชายคุยกัน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
111011 UNICEF w/ girls and SS4 Poster!?
ภายในความมืดยามราตรีในห้องนั่งเล่นรวมของหอพัก ไฟทุกดวงถูกปิดลงตามกฎที่พี่ใหญ่ได้ขีดเคอร์ฟิวไว้ (สาเหตุเพราะมันเปลือง - -*) เมมเบอร์ต่างพาแยกย้ายไปพักผ่อนในห้องของตน แม้ว่าบางคนก็ยังนั่งเคาะแป้นคีย์บอร์ดอย่างเมามันส์สิงสถิตจิตใจจดจ่อกับการอัพเวลที่หมายมั่น หรือบางคนที่ซ้อมร้องเพลงบรรเลงเพลง “ตับ” เสียงดัง
แต่ก็ยังมีเมมเบอร์หน้าปลาคนหนึ่งที่ยังดื้อดึงนั่งเล่นโน้ตบุคอยู่ที่โซฟาตรงข้ามกับโทรทัศน์จอกว้างกลางห้องนั่งเล่น ร่างสูงนั่งจ้องจอโน้ตบุคสรุ่นใหม่ที่ได้รับจากแฟนคลับเมื่อไม่นาน ปลายนิ้วแกร่งขยับเลื่อนเม้าท์กดซูมเข้าซูมออกดูรูปออฟฟิเชียลขนาดใหญ่ที่มีภาพเมมเบอร์ 9 คนยืนเรียงกัน ขมวดคิ้วเข้าหากันยุ่ง ริมฝีปากเรียวถูกขบเบาๆด้วยฟันเรียงสวยของเจ้าตัว สายตาคมจ้องเขม็งไปที่ภาพเมมเบอร์คนที่อยู่ในตำแหน่งกลางของภาพอย่างไม่พอใจ
“อีกแล้วนะเชี่ยวอน”สบถพึมพำออกมาอย่างหงุดหงิด ยิ่งเห็นภาพในจอยิ่งอยากจะกระโจนเข้าไปบีบคอไอ้เพื่อนตัวบึกที่ตอนนี้คงกำลังจะถ่ายฉากเตะต่อยเมามันส์สร้างภาพสุดแมนแสนจะภูมิใจในกล้ามล่ำๆที่ฟิตมาโดยเฉพาะ
“โว้ยยย ทำไมมึงต้องอยู่กลางวะ แม่งงงง”พูดไปก็เอามือไปถูๆหน้าจอ อยากจะลบมันได้จริงเชียว ถ้าใช้เป็ดโปรสาดได้เขาคงสาดไปแล้ว
“เชี่ยเอ้ยยย ใหญ่แล้วไงวะ หน้าก็เสี่ยวๆทำตัวก็เหมือนอาเสี่ย หล่อกว่ากุตรงหนายยยย ไอ้เชี่ยยย”ยิ่งดูก็ยิ่งบ่น มือหนาทึ้งหัวตัวเองอย่างบ้าคลั่ง ถ้าไก่น้อยตัวจ้อยร้อยที่เขากำลังรอยังไม่กลับถึงหอภายในสิบวิ เขาจะทึ้งจนผมหลุดเลยคอยดู!!!
10
9
8
.
7
6
“มานั่งเล่นเชี่ยไรครับเตี้ย ทำไมไม่ไปนอน มานั่งทำตัวเรืองแสงหน้าคอมทำบ๋อยอะไร หรือว่าขาดน้ำจนต้องพงาบเหงือกมาเกยโต๊ะ = =”นับถอยหลังยังไม่ถึงห้าวิ เสียงหวานคุ้นหูดังขึ้นพร้อมกับร่างเล็กที่ยืนเท้าสะเอวมองมาที่ตนหน้าดุ
"ก็รอมึงไงหอกแจ - -" หนอนชาเขียวที่ไหนมันเสร่อข้อความมาว่าไม่ต้องมาเกี่ยวดองกันสามวันล่ะครับ"
"เออ แล้วมึงเข้าปู่เกิ้งทรานไม่เป็นหรือซากุระมันอุดตันเส้นประสาทสมองปลาทองล่ะ กูบอกอยู่ไม่ต้องมายุ่งแล้วมารอกูทำไม กูพูดเข้าใจยากมากหรอวะ _ _"
"โหยยย เดี๋ยวนี้จิกกัดกันแรงนะมึง ได้ข่าวว่ากูเป็นแฟนมึงนะครับ"โวยวายเรียกร้องสิทธิ์ที่ตนพึงจะได้เสียงดังลั่น พี่ใหญ่ที่เดินตามเข้ามาทีหลังหันมองทั้งคู่ดุๆ
“ขอโทษครับทึกกี้ฮยอง คืนนี้ราตรีสวัสดิ์ชัลชาโย”ฮยอกแจเอ่ยบอกพร้อมโบกมือบ้ายบาย บอกความหมายนัยๆว่ารีบๆกลับห้องไปเถอะลุง = =*
"แฟนแล้วไง ต้องให้กูเรียกมึงที่รักจ้ะที่รักจ๋า คลอดลูกคั้นนมให้ลูกกินงั้นดิ?"หลังจากพี่ชายเดินเข้าห้องนอนไป ร่างเล็กประชดเสียงตวัด ใบหน้าหวานง้ำงอด้วยความหงุดหงิด วันทั้งวันตั้งแต่บ่ายที่ได้เห็นรูปอ่านข่าวของไอ้หน้าปลาตรงหน้าชีวิตเขาก็เกิดความไม่สงบทันที - -*
"= = กูทำมึงท้องได้กูก็โคตรซุปเปอร์สเปิร์มและครับ"ร่างสูงตอบกลับไม่สะทกสะท้าน ไม่ได้สงสัยหรือสังเกตสีหน้าท่าทางของอดีตเพื่อนสนิท(ปัจจุบันเมียรัก)เลยแม้แต่น้อย
"อ่ออ..เพราะงี้มึงเลยตื่นเต้นเป็นกระดี่ได้น้ำตอนอยู่ใกล้น้องซอช้ะ? กะจะน้องเค้าเป็นแม่ของลูกมึงใช่มะ? ใช่ป่ะ? ไอ้เตี้ย?!"ฮยอกแจขึ้นเสียงสูง ยิ่งพูดยิ่งโมโห ไอ้ปลาหื่นระห่ำโว้ยยย!
"ที่พูดมาทั้งหมดทั้งสิ้นคือมึงหึง????"เลิกคิ้วถามพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์ สรุปว่าที่มาทำเสียงแหลมๆร้องกะต๊ากๆกระพือปีกบ่นหาเรื่องนู่นี่เพราะอย่างนี้เอง
" - -" ใครหึงครับ!? กูมีตัวเลือกเยอะจะต้องสนมึงทำไม? - 3-"ร่างเล็กปากแข็ง โกหกคำโตพร้อมเชิดหน้ายักคิ้วตอบ
"อ่อออ มึงจะบอกว่ามึงไม่แคร์กู จะเลิกกันก็ได้ว่างั้น?"
"ก็เออสิ! ทำไมกูต้องง้อมึงล่ะ"ตอบกลับเสียงแข็ง แม้ความจริงจะไม่ใช่ แต่ต้องแอ๊บขรึมเอาไว้ เล่นตัวสักหน่อยให้พอได้ใจ จะได้ใช้โอกาสให้ร่างสูงเลี้ยงข้าวง้อ นานๆทีจะได้แดกของฟรีสักที ㅎㅎ
"โอเค งั้นกูมึงเลิกกัน"เสียงแข็งตอกกลับบ้างจากสายตาเค็มๆ เอ้ย! คมๆของเขาสแกนปร๊าดเดียวก็เห็นแจ่มแจ้งชัดเจนว่าคนตรงหน้ามีแผนเล็กแผนน้อยซ่อนในใจ ถ้าเขายอม แบงค์หมื่นวอนจะแปลสภาพเป็นนกน้อยกลอยใจกบินหนีกระเป๋าตังเขาไป ฟิ้วววววว
"=[]="ผิดแผนอย่างร้ายแรง แล้วไง..กูต้องทำไง? ง้อมึงใช่ไหมอีทงเฮ? T^T กูไม่ย๊อมมม ไม่ยอม ถ้ากูง้อมึง เงินค่ากินค่าอยู่เดือนนี้คงมลายหายสิ้น = =’ กูไม่เอานะทงเฮฮฮฮฮฮฮฮฮ T____T
"ว่าไงมึง ตกลงเลิกมั้ยมึง”ถามย้ำพร้อมยกยิ้มกวนๆ
"ส้นตีนสิมึง T^T”ตอบเสียงอ่อย เบะปากอยากร้องไห้ ขืนขมในใจ ปวดร้าวจนอยากจะวิ่งเอาหัวชนโหนกระยองกูให้ตายจริงๆ = =’’
“ส้นตีนไรล่ะ ตกลงมึงจะเลิกกับกูมั้ย อีหอกแจ ^^”
“อีเวรรรรร มึงเอากูแล้วจะทิ้งใช้มั้ย ฮึกกก T^T เวอร์จิ้นน้อยๆด้านหลังของกู!!! อีเลววววววววว ไอ้หน้าส้นตีนนนนน”ฮยอกแจโวยวายลั่น คว้าหมอนบนโซฟาโยนใส่หน้าปลาๆของร่างสูงเต็มแรง
“โอ้ยย ฮยอกแจ!!! มึงโยนหมอนใส่หน้ากูทำไม!”ทงเฮตวาดเสียงดัง คนตัวเล็กที่น้ำตาปริ่มขอบถึงกับสะอึก อีเชี่ยปลาประจำเดือนไม่มา TT^TT มึงทิ้งกูแล้วมึงยังเหวี่ยงกูอีก กูเกลียดมึงงง ฮึกกกก
“อีเลววว มึงจะเลิกมึงก็ไปเลยนะ แล้วมึงเลิกมึงย้ายไปอยู่ห้องพี่ทึกไป อย่าเสือกมาอยู่กะกู!! ของๆมึงในห้องกูก็ไม่ต้องมาเอา!!! ไอพอดไอแพดไอโฟนห่าเหวไรของมึง กูจะเอาไปขาย!!!!!!!!”ฮยอกแจเถียงกลับ น้ำตาใสๆไหลอาบแก้มใส ฮึกกก ไอ้เลวทงเฮ ไม่เคยคิดจะง้อกูบ้างเลย ไอ้ขาสั้น สับปลับ ไอ้หื่นกาม T^T
“หนวกหูโว้ยยยย ฟ้ายังไม่สว่างจะขันทำไมครับไอ้หัวทอง”คยูฮยอนเปิดประตูออกมาโวยวายด้วยความหงุดหงิด เมื่อเสียงไก่ๆดังลั่นเข้าไปรบกวนสมาธิการอัพเวลอันมีค่ายิ่งใหญ่ของเขา = =’’
“เชี่ยยย ไอ้คยูฮยอน! ไอ้น้องเวร ไอ้ตูดใหญ่ ไข่ย้อย หัวหยอย ตาหอยกาบ - -!!!!”คำด่าเป็นชุดคำคล้องจองจากปากบางทำเอาคยูฮยอนแทบหงายหลัง มึงจะด่าเอาเจ็บหรือสร้างคณะตลกครับ =0=
“หอยกาบแล้วมันไปคาบไข่พี่เหรอออออออ = = ถ้ามันอึดอัดนัก ห้องน้ำยังว่าง ไปนั่งขี้ก่อนนอนไป”
“ - [] -“ถ้าทำได้ฮยอกแจคงจะร้องดังๆว่า โอ้ มาย ก๊อด มักเน่สาหร่ายมันปากจัดเสมอต้นเสมอปลายไม่มีเวลาหยุดพักหายใจเหมือนกับเซเว่นปิดขายยี่สิบสี่ชั่วโมง ; A;
“ว่าผมหอยกาบ ตัวก็อ้าปากพะงาบเหมือนแมลงสาบเมายาเหมือนกันนั่นล่ะ = = อาการไหวมั้ย? ถ้าไม่ เดี๋ยวจะหาถุงดำมาใส่”ตอกกลับหน้าตาย พิงหลังกับขอบประตูเซ็งๆ
“กูจะตายเพราะมึงนั่นแหละ ; A; เชี่ยคยู!”
“เอาเมียมึงไปเก็บเถอะต๋งไห่ อาการมันน่าจะไม่ไหวแล้ว เอาไบกอนฉีดปากคงจะดีขึ้นนะ เล่นเกมต่อล่ะ”แนะนำทางสว่าง(?) ให้ร่างสูงเสร็จ คยูฮยอนก็ปิดประตูปังหายเข้าไปสิงในห้องอีกครั้ง
“มึงงอนกูหรอหอกแจ”ร่างสูงเอ่ยถามขึ้นเมื่อบรรยากาศเงียบเริ่มเข้าปกคลุม
“กูเปล่างอน กูไม่อยากจะทำตัวเคะโมเอ้น่าซั่มเหมือนน้องซอ”ตอบกลับเรียบๆ ใบหน้าหวานก้มลงต่ำมองพื้น กูไม่อยากมองหน้าไอ้คนใจร้ายอย่างมึงเลยจริงๆ T^T
“เอะอะมึงก็ซอ เอะอะมึงก็ซอ มึงหึงกู มึงบอกมาแม่งก็จบ”
“จบเหี้ยไร. กูไม่อยากคบกับมึงแล้ว”ฮยอกแจตอบเสียงอ่อย ขนาดจะง้อกูมึงยังทำเสียงแข็งขนาดนี้ T^T ใช่สิ ได้กูไปกี่รอบแล้วล่ะ กูไม่น่ายอมให้มึงเอาเลยจริงๆ เชี่ยยย เจ็บก็เจ็บ TT^TT
“มึงโกหก กูรู้”ทงเฮตอบเสียงเข้มจริงจัง ยิ่งเห็นคราบน้ำตาบนแก้มใสก็ยิ่งหงุดหงิด เขาแค่อยากแกล้งเล่นสนุกๆ ทำไมต้องร้องไห้งอแง ทำหน้าแย้พิการด้วยนะ = =
“มึงเตี้ยเกิน มึงไม่รู้จริงๆหรอก _ _”
“- 0 -“ไม่ทราบว่าช่วงเวลาที่มึงงอน มึงต้องด่ากูเล่นด้วยเหรอครับอีหอกแจ
“มึงไม่ต้องด่ากูในใจนะกูรู้ว่ามึงด่ากูอยู่” =[]= แม่เจ้า นอกจากจะเป็นไก่หน้าลิงสมองกลัวกลิ่นแมลงสาบ อีฮยอกแจยังจะเสร่อเป็นพ่อมดหมอผีอ่านจิตใจคนได้อีก
“ไอ้ขาสั้น มึงอ่ะผิด เพราะมึงคนเดียว T__T เชี่ย ไอ้โหดร้าย จิตใจโหดเหี้ยม ชอบทำร้ายทารุณ ไอ้พวกซาดิสถ์ ป่าเถื่อน ไอ้ไม่มีน้ำยา ไอ้สมองปลา ตาห่าง จมูกบาน ฟันไม่เรียบ TTTT^TTTT”ร่างเล็กด่าต่อกันเป็นชุดไม่หยุดจังหวะให้เถียง นี่คือสันดานแรพเปอร์ใช่มั้ย ; A; ทงเฮอยากจะร้องไห้ให้น้ำตาไหลเป็นเพชรเจรงๆ TAT
“ถ้ามึงจะด่ากูขนาดนี้กูควรไปตายแล้วเกิดใหม่สัก 69 ชาติเลยมั้ยครับหอกแจ”
“หอกแม่มึงดิ ชื่อเมียมึงยังเรียกไม่ถูกเลยสัสส กูเกลียดมึง เชี่ยสมองปลา”
“ถ้ากูลืมคงครางชื่อมึงเวลาเอาไม่ได้หรอก = =’ เป็นติ่งอะไร รู้จักกันมาสิบกว่าปี เสือกมาสะดิ้งทำตัวเคะจ๋าอะไรตอนเริ่มเหี่ยววะ = = เค้าสู่วัยสืบพันธ์ ฤดูติดสัดหรอมึง”มือแกร่งเลื่อนไปเช็ดน้ำตาที่แก้มสวยเบาๆ เขาไม่ชอบเลยเวลาเห็นฮยอกแจร้องไห้ทำตาจมูกแดงๆ -..- เพราะแม่งโคตรจะน่าแกล้งจริงๆเลย ; 0;
“สมองมึงมีแต่จะเอากูใช่ป่ะไอ้หน้าส้นตีน =3=”
“ถ้ากูคิดแค่นั้น มึงคงพรุนน่ะครับอีหอก”
“มึงเป็นห่าอะไรกับหอกมากมั้ยครับ ; A; เชี่ย กูงอนมึงเมื่อกี้ยังเสือกไม่ง้อเลย สัส กูไม่อยากงอนดับเบิลนะเว้ย เชี่ยเตี้ยหน้าหมา - -”
“หน้าหมาก็มีคนกรี๊ดกว่ามึงละกันไอ้หน้าหนอน”
“หน้าหนอนแล้วไง กูก็ไม่ได้ขาสั้นล่ำเตี้ยเหมือนมึงนะ!!”
“สั้นล่ำเตี้ยกผัวมึงนะครับ - -“
“เออ กูรู้ ไม่ต้องย้ำบ่อย อิตีนหมา”เบะปากน้อยๆเมื่อรู้สึกว่าเขาเริ่มจะเป็นรองในสงครามน้ำลายครั้งนี้ ยิ่งเถียงยิ่งรู้สึกว่าไร้สาระ ออกนอกโลกไปไกลมากขึ้น = =’
“เป็นอะไรกับตีนมากมั้ยครับ วันนี้ด่าหลายตีนแล้วนะแม่หอยแครง - -“
“ทำไม ก็กูอยากด่านิหว่า _ _ กูเห็นมึงผิวแห้งๆไม่มีน้ำมีนวล สมควรจะเอาครีมทาส้นเท้าแตกมาทาเล่นเผื่อมันจะดีขึ้นนะ”
“เล่นแรงทุกคำเลยนะมึง ตั้งแต่พี่ฮีไป มึงเลยจะไต่เต้ามาแรงเทียบเคียงงั้นดิ?”
“บ้านป้ามึงสิ! กูไม่ได้อยากจะแรง กูแค่แสดงธาตุแท้ความจริงของกู -.,-”
“อย่ามาตอแหลครับ = = ถ้ามึงเพิ่งจะมาแสดงธาตุแท้เอาตอนนี้ มึงคงจะกลบความจริงจนได้รางวัลออสก้าไปแล้ว บอกมาว่ามึงอยากจะไต่เต้าเอาเต้าไต่เป็นราชินีเคะ แรด แรง ยั่วใช่มั้ย”
“ควายยยยย ถ้าจะให้กูมายั่วใส่มึงกูคงจะขี้แตกตายล่ะครับ = =”
“ขี้แตกตายหรือเขินหน้าแดงบิดเร่าครางกระเส่าใต้ร่างกูครับมึง?”เอ่ยพร้อมยกมือขึ้นลากไล้ไปตามแก้มสวยช้าๆ ตาคมจ้องลึกเข้าไปในตากลมโตนิ่งสื่อความหมาย
“โว๊ะ!!! วันๆนึกจะเอาๆกูอย่างเดียว กูไปอาบน้ำนอนดีกว่า คุยกะมึงแล้วเดี๋ยวกูโดนจับกระแทกไม่ได้หลับได้นอน”พูดจบก็เดินหันหลังเข้าห้องนอนทันที
“เห้ยยย รอกูด้วยสิครับ กูก็นอนกะมึงนะ”ทงเฮรีบคว้าโน้ตบุคบนโต๊ะแล้ววิ่งตามคนตัวเล็กไปในห้อง ขืนชักช้าถ้าโดนขังให้อยู่ข้างนอกเขาจะทำยังง๊ายยย T^T ไม่ได้กอดลวนลามแม่ยอดหวานใจเขาได้ลงแดงตาย
“ทำไมมึงต้องเอะอะเสียงดังด้วยวะ - - มึงก็รู้ทึกกี้ฮยองเขาไม่มีคู่ชูชื่น นอนไม่หลับ ตีนกาขึ้นหน้าเหี่ยวย่นหมดแล้วน่ะ - -”ฮยอกแจดุคนรักพร้อมทำหน้าเครียด
“มึงทำหน้าเครียดจริงจังขนาดนี้ มึงเองก็ควรจะสำเหนียกด้วยนะว่ามึงก็มีตีนกาไม่ต่างกัน ยิ้มทีนี่ตีนละกี่นิ้วยังนับไม่ได้เลยมึง”
“ไป-ตาย-ซะ-อี-เตี้ย”ด่ากันนู่นนี่นั่นอะไรไม่เคยจะว่า แต่มึงมาด่ากูเรื่องตีนกากูนี่เจ็บจี๊ดบาดลึกยันทรวงในเลย TTTT^TTTT กูเกลียดมึงจริงๆครับลีทงเฮ
“ถ้ากูตาย ใครจะอยู่กับมึงครับ”
“กูมีละกัน -3-!!!!“
“อ่อออ มึงยังจะพูดเหมือนกูไม่สำคัญอยู่ใช่มั้ย? อยากเลิกกับกูมากใช่มั้ย?”คราวนี้เป็นตาทงเฮหาเรื่องบ้าง มือหนาเลื่อนไปจับไหล่บางสองข้างยึดไว้ไม่ให้คนตัวเล็กหนี
“เมื่อกี้กูร้องไห้ไป มึงไม่รับไม่รู้เลย หรือว่ามึงโง่เกินจะเข้าใจวะทงเฮ - -* ไอ้เหี้ยยย มึงต่อมเข้าใจความรู้สึกคนอื่นเสื่อมแล้วใช่มั้ย”
“สรุปบอกกูมาว่าไม่อยากเลิกใช่ป่ะ? รักกูใช่ป่ะครับ?”
“เออ กูรักมึง รักมากด้วย กูไม่รู้หรอกว่ากูรักมึงเพราะเหี้ยอะไร ปากมึงก็หมา หน้ามึงก็ด้าน แต่ละวันๆคิดแต่จะเอากูๆ แรงมึงแม่งก็เยอะ จัดหนักทีหนึ่งกูนี้ซึ้งในรสกระแทกมึงเลย แถมอีกอย่างคนอื่นแม่งก็มองว่ามึงหวาน บอกว่ามึงเป็นเคะ = =”เอ่ยบอกสีหน้าจริงจังปานจะลงแข่งแจวเรือฝ่าน้ำท่วม ; A;
คำบรรยายสรรพคุณยาวเป็นห่างว่าวจากปากคนตัวเล็กทำเอาทงเฮซึ้งใจจนอยากจะร้องไห้น้ำตาเล็ดอาบหน้า แข่งกับน้ำตกในแคนาดาเลยจริงๆ TT^TT ฟื้ดดด
“มึงซึ้งมั้ย?”ร่างเล็กถามพร้อมอมยิ้ม
“โคตรซึ้งเลยครับเมีย -….-“จะตอบอย่างอื่นแทนได้ยังไงล่ะครับ ; A; เดี๋ยวแม่นางเธอก็เหวี่ยงงอนใส่ผมอีก ชีวิตคนกลัวเมียอย่างลีทงเฮมันช่างโหดร้ายเสียจริงๆ TAT
“เออ..ว่าแต่มึงนั่งเล่นคอมไรดึกๆดื่นๆไม่ยอมหลับยอมนอน ห๊ะ? นั่งดูรูปโป๊อยู่ หรือทำเชี่ยไร?”เมื่อนึกถึงประเด็นที่สงสัย คนตัวเล็กก็เปลี่ยนสีหน้าจากเคะตัวน้อยยิ้มหวานทำตัวน่ารักใส่สามี เปลี่ยนเป็นบทโหดเมียอ้วนจับผิดไอ้แก่หนีออกไปเที่ยวอย่างกะทันหัน
“เอ้อ!!!! ใช่! พึ่งนึกได้ว่าโปสเตอร์คอน 4 มันออกแล้ว มึงเห็นยัง?”
“ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลยครับสัดเฮ ตอบกูมาว่ามึงดูรูปโป๊เหรอครับ -____-“
“กูเปล่าเปลี่ยนเรื่องครับ มึงอย่าทำหน้าเหมือนเมียแก่ๆเค้นหาความจริงจากสามีได้มั้ย ฟังกูก่อนครับ”
“อะไร มึงจะแก้ตัวไร พูดให้ดีๆนะครับ”
“กูควรงอนมึงมากกว่านะจริงๆแล้วน่ะ ก็โปสเตอร์คอน 4 อีบึกวอนมันหันหน้าไปทางมึง ทำหน้าพริ้มเหมือนอยากจะเขมือบมึงเข้าไปทั้งตัวเลย - 333333-”พูดพร้อมทำหน้าปากจู๋งอนคนรัก =[]=
“สัดเตี้ย มึงอย่าทำหน้าแต๋วแบบนี้ได้มั้ย? สภาพหน้ามึงตอนนี้ถ้ามีเซเมะมามองแล้วอยากจีบกูจะถีบหน้ามึงให้หายหวานจริงๆด้วย”ฮยอกแจขู่ทำหน้าดุ = =
“หน้าหวานแล้วไงวะครับ? อย่างน้อยกูก็ไม่จำเป็นต้องมาแอ๊บอัพกล้าม ตัดผมเกรียนสั้น ก็สามารถซั่มมึงได้ และใหญ่พอจะทำให้มึงครางลั่นด้วย”ตอบกลับหน้าตาย ไม่มีความอายหรือกระดากปากเลยสักนิด - -
“เชี่ยยย กูครางแล้วมีใครมานอนฟังมะ? คนอื่นเค้ามองว่ามึงเคะทั้งนั้น กูบอกตรงๆกูไม่ชอบว่ะ”
“นี่กูก็ตัดผมสั้นขึ้นแล้วนะ ไม่มีใครมองว่ากูเคะแล้วหน่า... มึงดูกล้ามกูดิ๊ แมนซะขนาดนี้ มึงเองก็ย้อมผมสีนี้ ใสเสื้อแต่งตัวสไตล์นี้ ไม่มีใครเค้ามองว่ามึงเมะเหมือนกันนั่นล่ะ”
“แต่ว่า...กูไม่ชอบนิ”
“กูบอกได้เลยกูมีมึงคนเดียว ใครจะมาจีบกู กูก็ไม่เอา มึงจำไว้หอกแจที่รัก” - -* ฮยอกแจฟังก็อยากจะเขินหน้าแดงตามแบบฉบับอุเคะแสนโมเอ้ แต่มันก็กล้ำกลืนฝืนใจทำไม่ได้จากสรรพนามน่ารักๆของตน = =’’
“เออ..ดีมากอีตาห่าง -___- อ่อ...เรื่องคดีน้องซอมึงยังไม่เคลียร์นิหว่า ทำไมมึงต้องไปออกงานกับน้องเขาแล้วบอกว่าอยากมีลูกเร็วๆด้วยวะ?”เอ่ยถามพร้อมพองลมแก้มป่อง
“กูไปออกงานกับน้องเขาเฉยๆ ไม่คิดซัมติงซั่มติ่งอะไรทั้งนั้น ลูกที่กูบอกว่าอยากมี ก็อยากมีกับมึงนั่นแหละ ถึงรู้ว่าจะมีไม่ได้ก็เหอะ แต่กูก็อยากมี - -“
“มึงก็ไปอัพเวอร์ตัวมึงให้ชาร์จค่าเป็นซุปเปอร์สเปิร์มสิวะ กูจะได้ท้องได้อย่างที่มึงบอก = =’’
“บ้าน่า..ไม่จำเป็นหรอก ต่อให้มึงมีลูกให้กูไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ากูจะไม่รักมึงนี่ กูรักมึงมากนะรู้เปล่า? รักมาก..รักมาตลอด ตั้งแต่มึงไม่รู้ว่ากูชอบมึงแบบนั้นซะด้วยซ้ำ”ร่างสูงเอ่ยก่อนจะประทับจุมพิตที่หน้าผากมนเบาๆ
“เชี่ยย สยิวว่ะหวานๆแบบนี้ กูรักมึงนะ แต่ไม่ชอบให้ทำอะไรแบบนี้ว่ะมันเหมือนไม่ใช่มึงเลย ; A;”
“เออๆๆ มึงอ่ะไปอาบน้ำได้และ มัวแต่ชักช้าโอ้เอ้เดี๋ยวกูก็ซั่มมึงซะเลย”
“ใจเย็นดิวะ เดี๋ยวกูอาบน้ำเสร็จ แล้วจะมาประเคนให้มึงแดกกูถึงที่ -////-“เอ่ยบอกเสียงอ่อน แก้มใสขึ้นสีระเรื่อดูน่ารัก
“พูดจริงนะ?”ถามย้ำเพื่อความมั่นใจ
“เออ.. ให้ออนท๊อปมึงกี่รอบก็ได้ รางวัลที่มึงทำตัวน่ารัก ><”
“น่ารักจริงนะมึง เวลาทำตัวแบบนี้ ไปอาบไปๆ แล้วกูจะนอนรอ”หอมแก้มคนรักหนักๆฟอดใหญ่ก่อนจะดุนแผ่นหลังบางให้รีบเข้าไปอาบน้ำเร็วๆ เพราะเขาเองก็ทนรอรับรางวัลพิเศษของคืนนี้ไม่ไหวแล้วเช่นกัน
“จุ้บๆ”ฮยอกแจหันมาส่งจุ้บให้ร่างสูงพร้อมยิ้มหวานน่ารักก่อนจะรีบเดินเข้าห้องน้ำทันที >//<
.
.
.
แล้วคืนนี้ทงเฮกับฮยอกแจจะได้นอนกันกี่โมงล่ะเนี้ย???? -..-
THE END
จบไปสำหรับ SF เรื่องแรก ชอบไม่ชอบอย่างไรก็แนะนำติชมกันได้นะคะ
สำหรับเจ้าแม่ทวิตเตอร์ก็ฟอลกันมาคุยกันได้ที่ @kikukikulove
คิขัวรออยู่เน้ออออ *0*
HAPPY BIRTHDAY DONGHAE OPPA
ความคิดเห็น