คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter: 5 You and me only friend (HaeEun)
ฮ่าๆๆๆ จะมีใครฆ่าแนนมั้ย???
กำลังคิดอยู่ว่า...
ถ้าคืนนี้สามทุ่ม มีเม้นเพิ่มมาห้าเม้น
จะอัพเรทซีเกิงให้นะคะ
เพราะตอนหน้าเรทซีเกิง ฮ่าๆๆๆ
ใครอยากอ่านก็เม้นค๊าฟฟฟฟ
-----------Chapter 5---------
“กลับมาแล้วคร๊าบ”คนตัวเล็กเปิดประตูเข้าหอพร้อมกับตะโกนเสียงดัง
“ไปเที่ยวไหนมาเหรอ?”เสียงของซองมินตอบกลับมาพร้อมกับทำท่าทางตื่นเต้น
“ไปเที่ยวกับทงเฮมาน่ะ สนุกมากๆเลย”ฮยอกแจตอบแล้วยิ้มกว้าง
“แหม...สวีทกันได้อีกแล้วนะ อิจฉานายจริงๆเลยอ่ะ เฮ้อ... อย่างมีแฟนแบบนายจริงๆเลย ฮยอกแจ”ซองมินแซวแล้วยิ้มหวาน
“สวีท เสวิทอะไร ชั้นกะด๊องก็แค่เพื่อนกัน เหมือนนายเป็นกะชั้นอ่ะ เข้าใจซะด้วยนะเว้ย”ฮยอกแจพูดเสียงดังทำให้ทุกคนที่ไม่ได้ตั้งใจจะฟังได้ยินชัดเจน และคนที่ตั้งใจฟังอยู่แล้วยิ่งได้ยินชัดเจนและบาดลึกเข้าไปในใจยิ่งกว่าเดิม
“โหยยยย ปิดไปได้ พี่รู้น่า...ว่าเรากะไอ้ปลาน่ะรักกันใช่ป่ะ? บอกมาเหอะ พี่รับได้น่า... จะได้ลงเอยกันง่ายซะที เหมือนพี่กะคยูไง”คังอินที่เดินเข้ามากอดคอฮยอกแจแซวอย่างขำๆ
“ไม่จริงอ่ะพี่ ผมกับด๊องเพื่อนกันจริงๆ เชื่อผมดิ”ฮยอกแจพูดพร้อมทำหน้าจริงจัง
“เฮ้ย ด๊อง ได้ข่าวว่าแกอกหักตั้งแต่ไม่เริ่มบอกรักเลยว่ะ น่าสงสารว่ะ ฮ่าๆๆ”คังอินแซวทงเฮอย่างร่าเริงตามนิสัย โดยไม่แคร์ความรู้สึกคนที่ถูกแซวเลยแม้แต่น้อย
“เอ่อ...ไม่จริงนะพี่ ผมไม่ได้คิดอะไรกับฮยอกเลย”ทงเฮได้แต่เถียงออกไปอย่างไม่เต็มปากเต็มคำ จะให้พูดอย่างเฉิดฉายได้ไงล่ะ ว่าเขาไม่ได้รัก ทั้งๆที่ใจน่ะอยากจะบอกคนตรงหน้าแทบจะขาดใจ
“เห็นมั้ย? ทงเฮไม่ได้คิดอะไรกับผมซะหน่อย ไม่เชื่อกันเลยนะ ชิ”ฮยอกแจพูดพร้อมสะบัดหน้าหนีคังอินไปอีกทาง
“อ่ะๆๆๆ พี่ขอโทษๆ แต่นายจะงอนพี่ก็ช่างนะ พี่ไม่สนอยู่แล้ว ฮ่าๆๆๆ”คังอินพูดก่อนจะเดินตัวปลิวไปนั่งโซฟาที่มีคนตัวเล็กอยางคยูฮยอนนั่งอยู่
“ไรอ่า...ชิ งอนๆๆๆๆ”ฮยอกแจเอ่ยน้ำเสียงเง้างอนก่อนจะเดินไปทางห้องครัวเพื่อไปหาพี่ชายสุดที่รักอย่างฮันกยอง
“โอ๊ะ โอ...ผมมาขัดจังหวะสองคนรึเปล่าเนี้ย”ฮยอกแจเอ่ยขึ้นมาเมื่อเห็นว่าพี่ชายที่ตนเองตั้งใจจะมาหากำลังจูบอย่างดูดดื่มอยู่กับร่างสูงแสนเจ้าชู้อย่างซีวอน
“เห็นมั้ยซีวอน พี่บอกแล้วว่าเดี๋ยวมีคนมาเห็น”ฮันกยองเอ่ยว่าคนรักพร้อมกับตีไปที่แขนหนาเบาๆแล้วนั่งบิดไปมาอย่างเขินอาย
“พี่ฮันก็อย่ายั่วผมสิครับ เล่นทำหน้าตาน่ารักขนาดนี้ จะให้ผมทนไหวได้ไงล่ะ ฮึ”ซีวอนเอ่ยกระเซ้าแล้วดึงคนขี้อายเข้ามากอดแน่นอย่างหวงแหน
“โอ้ย...เบื่อจริง เลี่ยนกันอยู่ได้ ชิ...ทีหลังถ้าจะทำอะไรพี่ฮันของชั้นหัดไปทำในห้องด้วยนะ ชั้นไม่อยากจะเห็นหนังสด แบร่...”ฮยอกแจเอ่ยรัวก่อนจะแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ซีวอนแล้ววิ่งกลับเข้าห้องอย่างรวดเร็ว
“ไอ้ไก่ติงต๊อง...”เสียงของซีวอนดังตามหลังฮยอกแจมาติดๆแต่ก็ไร้ซึ่งเงาของเจ้าของเสียง
“ว่าไงเจ้าฮยอก วิ่งหนีใครมาล่ะ”ชินดงที่นั่งจัดของอยู่เอ่ยถามฮยอกแจที่วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาในห้อง
“ก็ไอ้สิงโตบ้าอ่ะสิ พี่ชินดง แฮ่กๆ”ฮยอกแจเอ่ยบอกรุ่นพี่ในวงเหนื่อยๆพร้อมกับเดินเข้าไปหา
“ไปทำอะไรมันอีกล่ะฮึ ขัดจังหวะมันอีกล่ะสิ ฮ่าๆ”ชินดงเอ่ยอย่างรู้ทันก่อนจะหัวเราะลั่น
“แหม...พี่นี่ทายเก่งจัง”ฮยอกแจเอ่ยแล้วยิ้มกว้าง
“ก็แหงแหละ เห็นไอ้สิงโตโกรธาทีไร เห็นมีแต่เรื่องนี้”ชินดงเอ่ย
“ฮ่าๆๆๆๆ”แล้วทั้งคู่ก็หัวเราะพร้อมกันอย่างร่าเริงตามนิสัยของทั้งคู่
ในมุมหนึ่งที่ไม่มีใครเห็น
คนบางคนได้แต่นั่งทบทวนคำพูดของคนที่ตนรักซ้ำไปซ้ำมา...
เรายังเป็นเพื่อนกัน...
เธอบอกชั้น บอกกัน ทุกๆที...
ให้รู้ว่าเราต่างมี...
เส้นบางๆแห่งความสัมพันธ์..
ตอกย้ำชั้นไปอย่างนี้เรื่อยๆนะฮยอกแจ... ชั้นจะได้ไม่ลืมฐานะตัวเอง...
----------------------
เม้นค่ะเม้นๆๆๆ
แค่ห้าเม้นได้อ่านเรทซีเกิงค่ะ!!!
ความคิดเห็น