คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : Chapter: 17 In bedroom (HaeEun)
บอกไว้เลยว่า...ตอนต่อไปก็เฮอึนค่ะ =_= (ช่วงนี้ทำไมเฮอึนเยอะจัง)
ก็...ตอนนี้แนนอารมณ์ไม่ค่อยจะดีเท่าไรนะคะ
แบบ...เซ็งอะไรหลายๆอย่าง
เฮ้อออออ แต่แนนก็พยายามจะอัพบ่อยๆนะคะ
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามอ่านกันค่ะ
อ้อ...ถ้าใครอยากจะทวงฟิค แนนแนะนำให้มาทวงในไฮแนนดีกว่าค่ะ ^^
http://hc-mb-haeeun.hi5.com
หรือถ้าใครอยากจะคุยกับแนนก็แอดเมลมาที่
nan_golf_mike@hotmail.com ก็ได้ค่ะ ^^
----------Chapter 17----------
“ฮยอกแจ...ตื่นเถอะ”ทงเฮปลุกร่างบางที่นอนบนอกเขาเบาๆ นิ้วยาวสะกิดแขนเล็ก
“อืม...ทงเฮ...”ฮยอกแจงัวเงีย ลืมตาขึ้นมาเรียกชื่อร่างสูง มือบางขยี้ตาเบาๆ
“ขึ้นหอเถอะ พี่ลีทึกขึ้นไปก่อนแล้ว”ทงเฮบอกพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น
“อุ้มขึ้นไปไม่ได้เหรอ ชั้นขี้เกียจอ่ะ”ฮยอกแจอ้อน ใบหน้าหวานซุกเข้ากับอกแกร่ง มือบางเลื่อนไปเกี่ยวรอบคอทงเฮอย่างออดอ้อน
“คร๊าบ...เจ้าหญิง ทงเฮน้อมรับคำสั่งคร๊าบ...”ทงเฮรับคำอย่างร่าเริง ก่อนจะยกตัวฮยอกแจขึ้น แล้วพาขึ้นไปยังหอของตน ที่ลีทึกได้ขึ้นไปล่วงหน้าแล้ว
“ทงเฮ...”ร่างบางเรียกขึ้นเมื่อร่างสูงพาตนเข้ามาในลิฟท์
“หืม...อะไรเหรอ”ทงเฮเอ่ยอย่างอ่อนโยน ใบหน้าคมแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้มจางๆ
“ชั้นหนักมั้ย”ฮยอกแจถาม ใบหน้าใสเอียงแนบกับอกแกร่ง ตากลมโตจ้องไปยังดวงตาคมของอีกฝ่าย
“หนัก หนักมากเลยล่ะ”ทงเฮเอ่ยอย่างจริงจังพร้อมทำหน้าราวกับว่าร่างบางนั้นหนักมาก
“อ๊า จริงอ่ะ ชั้นหนักขนาดนั้นเลยเหรอ”เมื่อเห็นสีหน้าของทงเฮ ร่างบางก็ตกใจไม่น้อย รีบร้อนถามร่างสูงอย่างจริงจัง
“ฮ่าๆๆๆ ไม่จริงหรอก นายน่ะผอมจะตาย ฮ่าๆๆๆ หลอกง่ายจริงนะ”ทงเฮหัวเราะลั่น ก่อนจะส่งยิ้มหวานให้ร่างบาง
“ทงเฮ!”ฮยอกแจเรียกชื่อร่างสูงเสียงดัง ใบหน้าหวานง้ำงอด้วยความน้อยใจ
“อ่า...ขอโทษน่า...เจ้าหญิงของทงเฮไม่หนักหรอกนะครับ เชื่อสิ ดูสิกินอาหารน้อยไปรึเปล่าเนี้ย เนื้อจะติดกระดูก เป็นโครงกระดูกเดินได้อยู่แล้ว”ทงเฮเอ่ยเสียงหวาน ใบหน้าคมยิ้มอย่างน่ารัก
“บ้า ชั้นออกจะกินอาหารเยอะ จะมากินน้อยไปได้ไง”ฮยอกแจเถียง
“อ่า...สงสัยระบบเผาผลาญดีไงครับ เลยไม่อ้วนเลย...”
“อ่า...จริงเหรอ อืม...ก็คงงั้นแหละ แต่ก็ดีนะ ชั้นผอมๆ นายจะได้อุ้มชั้นทุกวันเลยไง”ฮยอกแจเอ่ยตาเป็นประกาย ปากเล็กขยับขึ้นลงอย่างน่ารัก
“โห...แล้วไม่กลัวชั้นจะเมื่อยบ้างเหรอ”ทงเฮท้วง
“ไม่กลัว ก็ชั้นตัวเบานี่นา...”ฮยอกแจตอบ
“อื้ม...ก็ได้ หยวนๆเอา เห็นว่าน่ารักน้า...”
“งื้อ”ฮยอกแจพยักหน้าน่ารัก
“ปะ เข้าห้องกันดีกว่า...”เมื่อลิฟท์เปิดออก ทงเฮก็พาฮยอกแจเข้าไปในหอพักทันที
“โหยยย ไอ้ทงเฮ อุ้มกันมาเลยนะ หวานจริงจริ๊งงง”เยซองที่นั่งดูทีวีที่โซฟากับรยออุคหันมาแซวทงเฮกับฮยอกแจอย่างนึกสนุก
“หวานเหวินอะไรล่ะพี่ ก็แค่ฮยอกแจขี้เกียจเดินเท่านั้นเอง ผมเลยอุ้มมาเนี้ย”ทงเฮปฏิเสธแต่ใบหน้ากับเต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข
“เออๆ ชั้นไม่ยุ่งด้วยดีกว่า เลี่ยนเว้ยยยย”เยซองเอ่ยประชด ก่อนจะหันไปกอดรยออุค ที่นั่งเขินกับความน่ารักของทงเฮและฮยอกแจอยู่
“เรียวจังจ๋า... เค้าเลี่ยนสองคนนั้นอ่ะตัวเอง เรามาสวีทกันดีกว่าเนอะ”เยซองทำเสียงหวานอ้อมรยออุค แขนปลาหมึกโอบรอบเอวบางของรยออุคอย่างถือวิสาสะ
“เยเย่อ่ะ อย่าทำอะไรตรงนี้สิ อายเค้านะ”รยออุคเอ่ยเขินๆ มือบางผลักอกแกร่งออกอย่างน่ารัก
“ทงเฮอ่ะ อย่าทำอะไรตรงนี้สิ อายเค้าน้า...”ฮยอกแจแกล้งทำเสียงหวานใส่ทงเฮ ส่งผลให้รยออุคที่หน้าแดงอยู่แล้ว ยิ่งหน้าแดงเพิ่มยิ่งขึ้น
“ฮยอกแจอ่า...”รยออุคเรียกชื่อคนที่แกล้งเขาเขินๆ
“อ่า...ทงเฮ เราเข้าห้องกันดีกว่า เค้าไม่อยากดูคนสวีทกัน เลี่ยน...”ฮยอกแจหันไปอ้อนทงเฮ แต่ก็ไม่วายที่จะหันมาแอบแขวะคู่รักสุดน่ารักอย่างเยอุคเล็กน้อย
“ป่ะ ไปกันเถอะครับ ที่รัก”ทงเฮตอบกลับด้วยเสียงโทนต่ำ ก่อนจะพาร่างบางเข้าส่วนที่เป็นห้องนอนของฮยอกแจ แขนแกร่งค่อยๆวางร่างบางลงบนเตียงนุ่ม
“ทงเฮ...ชั้นไม่อยากอาบน้ำเลย ชั้นนอนเลยละกันนะ”ฮยอกแจเอ่ยเสียงหวาน เพราะทำหน้าอ้อนสุดฤทธิ์
“ไม่ได้หรอก ไปอาบน้ำเถอะฮยอกแจ วันนี้นายทำงานมาทั้งวันแล้วนะ ไหนจะมาร้องไห้เพราะชั้นอีก ยังไงก็ต้องไปอาบน้ำนะ”ทงเฮสั่งเสียงเข้ม
“ไม่เอาอ่า...ทงเฮ ชั้นไม่อยากอาบน้ำ”ฮยอกแจยังคงอ้อนต่อ
“นายจะอาบเอง หรือจะให้ชั้นอาบให้ ฮึ ฮยอกแจ...”ทงเฮถามด้วยเสียงเจ้าเล่ห์ รู้ดีว่าร่างบางไม่อยากให้เขาเห็นร่างกายของตน รู้ดีว่าร่างบางอายกับหุ่นของตัวเองมากแค่ไหน แต่ก็ไม่รู้ทำไม นานๆไป เขาก็ยิ่งอยากจะเห็นร่างกายของฮยอกแจมากขึ้น แม้จะเล็กๆน้อยๆ เพียงแค่ไหล่ขาวๆ ลามไปยังอกบางๆ หรือหน้าท้องแบนๆ แค่นั้นก็ทำให้เขารู้สึกดีไม่น้อย
“อ่า...ทงเฮอ่า...นายก็รู้นิ ว่าชั้นไม่ชอบหุ่นชั้น แล้วนายยังอยากจะอาบให้ชั้นอีกนะ อายเหมือนกันนะเว้ย”ฮยอกแจเด้งตัวลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะเอ่ยบอกร่างสูงหน้างอ
“ก็แหม...หุ่นนายออกจะเซ็กซี่นิ เห็นนิด เห็นหน่อยจะเป็นอะไรล่ะ”ทงเฮเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าหวานก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยเสียงพร่า
“เซ็กซี่บ้าอะไรเล่า ฮึ่ย! ชั้นไปอาบน้ำดีกว่า”รางบางบอกก่อนจะลุกขึ้นคว้าผ้าเช็ดตัว แล้วหนีร่างสูงเข้าห้องน้ำไปทันที
“น่ารักชะมัด...”ทงเฮพึมพำกับตัวเอง ก่อนที่ตัวเองจะล้มตัวลงไปนอนกลิ้งไปมาบนเตียงนุ่ม
“อืม...หอมชะมัดเลย”ทงเฮเอาหน้าซุกไซร้กับหมอนใบนุ่มที่มีกลิ่นหอมจางๆติดอยู่ทั่ว
“ทงเฮ...”เสียงหวานของฮยอกแจดังขึ้น ทำให้ร่างสูงที่นอนกลิ้งไปมาบนเตียงต้องหยุดการกระทำลง
“หือ...อะไรหรอ”ทงเฮเงยหน้าจ้องร่างบางอย่างสนอกสนใจร่างบางกับเสื้อนอนสีฟ้า กางเกงลายลูกเจี๊ยบสีเหลือง
“นายทำอะไรกับหมอนชั้นน่ะ”ฮยอกแจเอ่ยถามทงเฮด้วยสีหน้ายุ่งๆ
“อืม...ไม่ได้ทำอะไรหรอก แค่ดมกลิ่นนายจากมันเท่านั้นเอง”ทงเฮเอ่ยเสียงเรียบ ก่อนจะดันตัวลุกขึ้นนั่งชันเขา ดึงหมอนใบโตเข้ามากอดไว้แน่น
“เป็นหมารึไง ถึงมาดมกลิ่นของคนอื่นน่ะ”ฮยอกแจแซวขำๆ ก่อนจะนั่งลงข้างๆร่างสูง
“ถ้าหน้าหล่อๆอย่างชั้นเป็นหมา หน้าน่ารักๆอย่างนาย ก็คงเป็นแมวแล้วแหละ”ทงเฮเถียงกลับ
“แมวก็น่ารักกว่าหมาแหละ”ฮยอกแจเถียง
“หมาก็หล่อกว่าแมวอยู่แล้วแหละ”ทงเฮเถียงบ้าง
“ไม่จริงๆ แมวต่างหาก”
“หมาสิ”
“แมวๆๆๆๆๆ”
“หมาๆๆๆๆๆ”
“ชิ ชั้นไม่เถียงแล้วดีกว่า เพราะถ้าแมวไม่น่ารัก พี่ฮีชอลคงไม่เลี้ยงหรอก”ฮยอกแจเถียงกลับอย่างน่ารัก ใบหน้าหวานเชิดหนีคนตรงหน้า
“แล้วไงล่ะ พี่ฮันก็เลี้ยงหมาเหมือนกันแหละ นายก็เลี้ยงหมาเหมือนกันไม่ใช่รึไง”ทงเฮดักคอร่างบาง เล่นเอาร่างบางไม่กล้าเถียงกลับ เพราะมันก็จริงอย่างที่ทงเฮพูด เค้าก็ชอบหมาไม่ใช่น้อย โดยเฉพาะเจ้าชอคโก้หมาน้อยของเขานั่นเอง
“ชิ ไม่สนใจแล้ว นายน่ะไปอาบน้ำเลยไป”ฮยอกแจดันหลังร่างสูงออก อย่างคนไม่รู้จะทำยังไงต่อ
“อ๊า...ฮยอกแจอ่า... นายสู้ไม่ได้น่ะสิ ถึงไล่ฉันน่ะ ฮ่าๆๆ ชั้นไปอาบน้ำดีกว่า”ทงเฮล้อร่างบางอย่างร่าเริง ก่อนจะเดินหนีไป
“ฮึ่ย ไอ้ปลาบ้า”ฮยอกแจก่นด่าร่างที่เดินจากไป ก่อนจะคว้าหมอนที่ทงเฮกอดมากอดทับซ้ำ
จมูกโด่งซุกเข้าสูดกลิ่นหอมที่มาจากน้ำหอมสำหรับผู้ชายที่เพิ่งติดมาเมื่อสักครู่
“คนบ้าอะไร ใช้น้ำหอมกลิ่นแรงชะมัด ชิ”ฮยอกแจบ่นกับตัวเอง แต่ก็ยังคงก้มหน้าลงไปสูดกลิ่นหอมๆจากหมอนใบเดิม ร่างบางเกลือกกลิ้งไปทั่วเตียง แก้มใสถูไถไปกับหมอนใบนุ่ม
“ฮยอกแจ...ชั้นมาแล้ว...”ทงเฮที่อยู่ในเสื้อนอนสีฟ้า กับกางเกงลายปลาสีฟ้าเข้าชุดกับเสื้อเอ่ยทัก ส่งผลทำให้มือบางรีบผละจากหมอนใบนั้นทันที
“มาทำไม”ฮยอกแจเอ่ยถามเสียงเรียบ
“มานอนด้วย”ทงเฮตอบกลับก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างๆกับร่างบาง
“เฮ้ยยย อะไรอ่ะ อย่ามาแย่งที่ชั้นนะ”ฮยอกแจเอ่ยพร้อมกับพยายามดึงร่างสูงให้ลุกจากเตียงของตน
“ไม่ ชั้นจะนอนนี่”ทงเฮยื้อตัวไว้ ทำให้แรงที่พยายามฉุดรั้งตัวเองกลับกลายเป็นแรงกระตุกเบาๆเท่านั้น
“ฮยอกแจ นอนได้แล้วน่า ดึกแล้ว”ทงเฮเอ่ยบอกก่อนจะวาดแขนไปดึงตัวฮยอกแจลงมานอนบ้าง
“ไอ้บ้า ปล่อยชั้นเลยนะ ชั้นจะนอนเตียงนี้คนเดียว”ฮยอกแจโวยวายเสียงดัง
“นอนเถอะๆ ชั้นง่วงแล้ว ฮ้าววว”ร่างสูงแกล้งหาวออกมา ก่อนจะดึงตัวร่างบางเข้ามานอนข้างๆกันได้สำเร็จ สองแขนแกร่งโอบรอบเอวบางไว้อย่างหวงแหน
“ไอ้ปลาบ้า นายมันทุเรศที่สุดเลย มาแย่งชั้นนอนทำไมฮะ”ฮยอกแจว่าร่างสูง มือบางทุบเบาๆเข้าที่อกแกร่ง
“ฮยอกแจ...นายไม่อยากนอนกับฉันเหรอ”ทงเฮถามเศร้าๆ ใบหน้าคมสลดลงอย่างเห็นได้ชัดเจน
“อ่า...ไม่รู้สิ”ฮยอกแจตอบกลับ ใบหน้าหวานซุกลงกับหมอนใบใหญ่
“แล้วทำไมถึงไม่อยากให้ชั้นนอนด้วย”ทงเฮถามต่อ
“ก็มันอึดอัด”
“แค่อึดอัดงั้นเหรอ”
“อื้อ แค่อึดอัด แต่อย่างอื่นดีหมดเลย”ฮยอกแจพยักหน้าน้อยๆ พร้อมเอ่ยตอบอย่างน่ารัก
“อย่างอื่น? อย่างอื่นอะไรล่ะ”ทงเฮถาม ใบหน้าคมยกยิ้มเล็กน้อย
“ก็...ทุกอย่างอ่ะ”ฮยอกแจตอบอ้อมแอ้ม ใบหน้าหวานขึ้นสีระเรื่อ จะให้เค้าตอบได้ไงล่ะ ว่าเค้าน่ะ ชอบอ้อมกอดอุ่นๆของทงเฮ ชอบไออุ่นจากร่างสูง ชอบสัมผัสจากทงเฮ ชอบทุกๆอย่างที่ทงเฮมอบให้ จะให้เค้าตอบอย่างนั้นจริงๆน่ะเหรอ
“เหรอ...ไอ้ทุกอย่างที่ว่าก็บอกชั้นมาสิ ว่ามันคืออะไร”ทงเฮกระซิบถามที่ใบหูเล็ก แขนแกร่งรั้งตัวบางเข้ามาแนบกับตัวเอง
“มะ...ไม่รู้... ฮ้าววว ง่วงแล้วๆ ชั้นหลับดีกว่านะ”ฮยอกแจแกล้งหาว ก่อนจะหลับตาลงพริ้ม ใบหน้าหวานซุกลงกับอกแกร่งอย่างคุ้นเคย
“หนีอีกแล้วนะ”ทงเฮแกล้งกระซิบกับใบหูเล็ก
“...”ฮยอกแจไม่ตอบอะไรกลับมา แต่ปากบางกลับยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย
“ช่างเถอะ ยังไงก็...ฝันดีนะครับ ฮยอกแจของทงเฮ”ทงเฮเอ่ยบอกกับร่างเล็กเสียงนุ่ม ก่อนจะเอื้อมมือไปปิดไฟ ก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างๆกับฮยอกแจอีกครั้ง มือแกร่งข้างหนึ่งโอบกอดเอวบางเอาไว้ อีกมือก็โอบแผ่นหลังบางเอาไว้ ขายาววางพาดผ่านกับสะโพกเล็ก ก่อนจะหลับไปพร้อมๆกับร่างบาง
รักนะครับ...
รักนะ...รักเธออยู่ในใจ
ถ้าไม่จำเป็น ก็ไม่เคยพูดมัน...
รักนะ...รักเธอมากมาย
รักเธอมากมาย โดยไม่ต้องพูดกัน
ชั้นไม่พูดแล้วนายจะรับรู้มันบ้างมั้ย...
ฮยอกแจ...
หรือว่า...
ชั้นจะพูดไปเท่าไร...
นายก็ไม่ได้ยิน...
--------------------
ก่อนจะกดปิด...เม้นรึยังคะ?
ไม่เม้นแนนก็ไม่อัพจริงๆนะ
ความคิดเห็น