ซีเครต รูม

ลำดับตอนที่ #3 : เวลากับความรัก

เวลากับความรัก

กาลครั้งหนึ่งมีเกาะแห่งหนึ่งซึ่งเหล่าความรู้สึกต่างๆอาศัยอยู่ร่วมกันทั้งความสุขความเศร้าความรู้และความรู้สึกอื่นๆทั้งหมดรวมทั้งความรักวันหนึ่งมีข่าวประกาศมาถึงพวกเหล่าความรู้สึกทั้งหลายว่าเกาะนั้นจะจมลงพวกเขาทั้งหมดจึงพากันต่อเรือและจากไปยกเว้นความรัก

เจ้าความรักเป็นเพียงผู้เดียวที่อยู่ต่อความรักต้องการที่จะอยู่จนถึงช่วงเวลาสุดท้ายของเกาะ
จนเมื่อเกาะใกล้จะจมอยู่รอมร่อแล้วนั่นแหละความรักจึงตัดสินใจร้องขอความช่วยเหลือ

เจ้าความร่ำรวยที่อยู่บนเรือลำใหญ่ผ่านมาทางความรักความรักจึงกล่าวขึ้นว่า
“ความร่ำรวยช่วยพาข้าไปกับเจ้าด้วยได้ไหม”
ความร่ำรวยตอบว่า “ไม่ได้หรอกมีทองคำและเงินมากมายในเรือของข้า
ที่นี่ไม่มีที่พอสำหรับเจ้า”

ความรักตัดสินใจขอความช่วยเหลือจากความหยิ่งยโสที่ผ่านมาในเรือลำงามพอดี
“ความหยิ่งยโสโปรดช่วยข้าด้วย!”
“ข้าช่วยเจ้าไม่ได้หรอกความรักก็เจ้าน่ะเปียกไปหมดทั้งตัวและอาจจะทำความเสียหายให้กับเรือของข้าได้”
ความหยิ่งยโสตอบ

ความเศร้าผ่านเข้ามาใกล้ความรักพอดีความรักจึงขอร้องเขาว่า “ความเศร้าให้ข้าไปกับเจ้านะ”
“โธ่! ความรักเอ๋ยข้าเศร้าจะตายอยู่แล้วข้าอยากอยู่คนเดียวมากกว่า”

ความสุขผ่านเข้ามาพบความรักด้วยเหมือนกันแต่เธอเบิกบานเสียจนไม่ได้ยินเสียงความรักเรียกหา

ทันใดนั้นก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้น “มานี่สิความรักข้าจะพาเจ้าไปเอง” เสียงนั้นเป็นเสียงของผู้สูงวัยผู้หนึ่ง

ด้วยความที่เจ้าความรักมัวแต่มีความสุข

และปลาบปลื้มกับความโชคดีของตนอยู่
เขาจึงลืมแม้กระทั่งจะถามนางว่าพวกเขากำลังจะไปที่แห่งใดพอมาถึงแผ่นดินผู้สูงวัยที่ช่วยชีวิตความรักไว้

ก็ออกเดินทางไปตามทางของเธอเมื่อเขาตระหนักได้ว่าเป็นหนี้บุญคุณผู้สูงวัยมากเพียงใด

ความรักจึงถามความรู้ซึ่งเป็นผู้สูงวัยอีกคนหนึ่งว่า

“ใครเป็นผู้ที่ช่วยชีวิตข้าไว้หรือ”

“เวลาเป็นผู้ช่วยเจ้าไว้” ความรู้ตอบ “เวลาหรือ”

ความรักถาม “ทำไมเวลาถึงช่วยข้าล่ะ”

ความรู้ยิ้มอย่างทรงสติปัญญาแล้วตอบว่า “ก็เพราะมีเพียงแต่เวลาเท่านั้นแหละที่เข้าใจว่าความรักมีค่าเพียงใด”