คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ยัยผู้จัดการโรมแรม กับ หนุ่มผู้จัดการนิตยสาร
ตอนที่ 6
วันต่อมา พิมลวรรณเดินเข้าไปที่โรงแรมแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นที่ทำงานของเธอนี่เอง พิมลวรรณจึงมีหน้าที่ดูแลลูกน้องภายในโรงแรม ไม่ว่าจะเป็นแม่บ้าน พ่อบ้าน พ่อครัว แม่ครัว แม้กระทั่งเด็กเสริ์ฟอีกด้วย ปัจจุบันพิมลวรรณเป็นผู้จัดการในโรงแรมแห่งนี้อีกด้วย พิมลวรรณเดินเข้าไปในห้องของตัวเธอเอง ซึ่งเป็นห้องผู้จัดการ พิมลวรรณจึงเดินเข้ามาดูความระเบียบเรียบร้อยภายในห้องของเธอ แต่แล้วมีหญิงสาวคนนึงเดินเข้ามาเห็นพิมลวรรณกำลังดูความสะอาดความเรียบร้อย ภายในห้องของเธอ
อัจฉราภรณ์ : "พอรู้ว่าห้องของเธอสะอาดก็ไม่ยอมเข้ามาเรียกฉันเลยนะเพื่อน" เสียงพูดของหญิงสาวคนนึงที่อยู่ข้างหลังของพิมลวรรณ ทำให้พิมลวรรณได้ยินคำพูดเหล่านั้น จึงหันไปมอง ผลปรากฏว่า คนที่อยู่ข้างหลังเธอก็คือ อัจฉราภรณ์ เพื่อนสนิทของพิมลวรรณ สมัยตอนเรียนมหาวิทยาลัยเมื่อหลายปีก่อน
พิมลวรรณ : "ยัยอั๊ส แกเข้ามาในห้องฉันได้ไงล่ะ?" พิมลวรรณร้องด้วยความดีใจ
อัจฉราภรณ์ : (เดินเข้ามาหาพิมลวรรณ) "ก็จะไม่ให้ฉันเข้ามาในห้องเธอได้ไงย่ะ ผู้จัดการระดับ 5 ดาวอย่างเธอ เก่งอยู่แล้วเนี่ย ห้องของเธอสะอาดดีออก วันนั้นจำได้ไหม ตอนที่เธอสั่งให้พวกแม่บ้าน ทำความสะอาดในห้องของเธอ ห้องของเธอก็เลยสะอาดไง" อัจฉราภรณ์พูดเสร็จ ทำให้พิมลวรรณจำได้ว่า พิมลวรรณเคยสั่งแม่บ้านทำความสะอาดภายในห้องทำงานของเธอ จนทำให้พิมลวรรณจำได้ดี
พิมลวรรณ : "อ๋อ จำได้แล้ว" พิมลวรรณพูดเสร็จ มีแม่บ้านเข้ามาหาพิมลวรรณในห้อง
แม่บ้าน : "คุณพิมลวรรณคะ ป้ามีเรื่องอยากจะคุยกับคุณพิมลวรรณค่ะ"
พิมลวรรณ : "มีอะไรก็ว่ามาจ้าป้า?"
แม่บ้าน : "คุณดนู ผู้จัดการในนิตยสารเขาจะมาที่โรงแรมค่ะ"
พิมลวรรณ : "ถ้างั้น ป้าบอกคุณดนูด้วยแล้วกันนะว่า ให้เค้ารออยู่ตรงนี้ ส่วนฉันจะตามไปทีหลัง"
แม่บ้าน : "ได้ค่ะ" แม่บ้านเดินออกจากห้องทำงานของพิมลวรรณ พิมลวรรณกำลังจะไป แต่อัจฉราภรณ์ขวางเอาไว้
อัจฉราภรณ์ : "เดี๋ยวก่อนสิเพื่อน จะไปไหนกันล่ะ?"
พิมลวรรณ : "ก็ฉันจะไปหาแขกคนสำคัญของฉันไงล่ะ"
อัจฉราภรณ์ : "ใครล่ะ?"
พิมลวรรณ : "ไม่บอก" พิมลวรรณพูดเสร็จเดินออกจากห้องทำงานของเธอทันที ปล่อยให้อัจฉราภรณ์ยืนงงอยู่คนเดียว
อัจฉราภรณ์ : "เฮ้อ! ยัยวรรณนะยัยวรรณ เสน่ห์แรงจริงๆเลย ถึงว่ามีหนุ่มๆมาจีบเพื่อนฉันตลอดเลย สวยเลือกได้เลยนะเพื่อนเรา" ในห้องอาหาร ในโรงแรมของพิมลวรรณ ดนู ซึ่งเป็นหนุ่มวัยอายุ 31 ปี เป็นลูกชายคนของเพชราภรณ์ เป็นผู้จัดการในนิตยสารเล่มนึง เป็นหนุ่มไฟแรง หน้าตาดี แถมเป็นที่ใครหลายๆคนอิจฉา ดนูเดินอ่านเมนูอาหาร ส่วนแม่บ้านจึงเดินเข้ามาหาดนู
แม่บ้าน : "คุณดนูคะ"
ดนู : (หันมาพูดกับแม่บ้าน) "มีอะไรหรอครับป้า?"
แม่บ้าน : "รอสักครู่นะคะ ตอนนี้ผู้จัดการของโรงแรมแห่งนี้กำลังจะมาค่ะ"
ดนู : "ครับ ขอบคุณมากครับป้า" ดนูพูดเสร็จจึงหันมาดูในเมนูอาหาร แม่บ้านก็เดินออกไปทันที
ส่วน พิมลวรรณจึงเดินไปที่หน้าลิฟต์เพื่อไปเจอที่ดนูอยู่ชั้น 2 พิมลวรรณจึงกดชั้นล่าง พอประตูลิฟต์เปิด พิมลวรรณเดินเข้าไปที่ลิฟต์ทันที ประตูลิฟต์ก็ปิดทันที จนกระทั่งมาถึงชั้น 2 ประตูลิฟต์เปิดประตู พิมลวรรณเดินออกจากลิฟต์ เพื่อเดินเข้าไปหาดนู ในขณะที่ดนูกำลังดูในเมนูอาหาร พิมลวรรณจึงเดินเข้าไปในห้องอาหาร และยืนตรงกับดนูกันพอดี
ดนู : "น้องครับ ผมขอสั่งอาหารครับ" ดนูพูดเสร็จ พิมลวรรณซึ่งได้ยินคำพูดของดนูนั้น จึงพูดออกมา
พิมลวรรณ : "จะรับอะไรดีคะ?"
ดนู : "คือ ผมสั่ง..." ดนูพูดไม่ทันขาดคำ จึงหันมองไปที่พิมลวรรณทันที ทำให้ดนูชอบพิมลวรรณมาตั้งแต่แรกเจอ เพราะความสวยเปรี้ยวจิ๊ดของพิมลวรรณนี่เอง ที่ทำให้ดนูตกหลุมรักเธอเข้าอย่างจัง
ดนู : "ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่าคุณคือผู้จัดการในโรงแรมแห่งนี้ใช่ไหมครับ?"
พิมลวรรณ : "ใช่ค่ะ ฉันเป็นผู้จัดการที่นี่มาหลายปีแล้วล่ะค่ะ ไม่ทราบว่า คุณคือผู้จัดการนิตยสารเล่มนึง ที่ชื่อว่า ดนูใช่ไหมคะ?"
ดนู : "ใช่ครับ คุณรู้ได้ไงล่ะครับ?"
พิมลวรรณ : "ก็แม่บ้านเค้าเล่าให้ฉันฟังอ่ะค่ะ"
ดนู : "ผมเองไม่อยากจะเชื่อเลยนะครับว่า ผู้จัดการในโรงแรมแห่งนี้ ทั้งสวยทั้งเก่งแบบนี้ ผมนึกว่า ผู้จัดการในโรงแรมแห่งนี้เป็นผู้ชายซะอีก" ดนูพูดติดตลก
พิมลวรรณ : "55555+ คุณนี่น่ารักจริงๆนะคะ ดูสิฉันหัวเราะเลย 555" พิมลวรรณหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
ดนู : "คุณนี่น่ารักจริงๆนะครับ ผมยังไม่รู้จักชื่อคุณเลย หวังว่าผมจะได้รู้จักคุณมากขึ้นไงล่ะครับ"
พิมลวรรณ : "อ๋อ จริงด้วยสิคะ ฉันเองลืมแนะนำให้คุณดนูรู้จักเลย ฉันชื่อ พิมลวรรณ ค่ะ"
ดนู : "ยินดีที่ได้รู้จักครับ"
พิมลวรรณ : "เช่นกันค่ะ" หลังจากที่ดนูและพิมลวรรณได้รู้จักกัน ทำให้ดนูและพิมลวรรณได้คุยกันถูกคอกัน และหัวเราะกันอย่างมีความสุข
ตอนเย็น พิมลวรรณกำลังเดินเก็บของในห้องทำงานของเธอ เพื่อจะกลับบ้าน อัจฉราภรณ์จึงเดินเข้ามาในห้องทำงานของเธอ
อัจฉราภรณ์ : "ยัยวรรณ (ลุกขึ้นพูดกับพิมลวรรณ) ได้ข่าวว่าได้คุยกับผู้จัดการในนิตยสารเล่มนึงที่ชื่อว่า อะไรนะ....ฉันนึกไม่ออกเลย"
พิมลวรรณ : "เค้าชื่อ ดนู ย่ะ เค้าเป็นผู้จัดการในนิตยสารเล่มนึงอ่ะสิ" พิมลวรรณขยายความให้กับอัจฉราภรณ์
อัจฉราภรณ์ : "อ๋อ คุณดนู ที่เป็นผู้จัดการในนิตยสาร ที่หน้าตาหล่อๆ รวยๆ"
พิมลวรรณ : "ใช่แล้ว"
อัจฉราภรณ์ : "พูดถึงคุณดนูนะแก คุณดนู เค้าเป็นลูกชายคนเดียวของคุณหญิงเพชราภรณ์น่ะ"
พิมลวรรณ : "คุณดนูเนี่ยนะ เป็นลูกของคุณหญิง?"
อัจฉราภรณ์ : "ก็ใช่สิวรรณ คุณหญิงเพชราภรณ์น่ะ เค้าเป็นคนเจ้าระเบียบ เนี้ยบ ใครทำอะไรไม่ถูกใจ ก็จะว่าๆๆๆว่าเอานั่นแหล่ะ และก็ทีเวลามีผู้หญิงมาจีบคุณดนูน่ะสิ คุณหญิงเพชราภรณ์ถึงกับไม่ปลื้มซะงั้น" อัจฉราภรณ์เล่าเรื่องนิสัยใจคอของเพชราภรณ์กับดนูให้พิมลวรรณ
พิมลวรรณ : "แล้วไงต่อหรอ?"
อัจฉรา ภรณ์ : "คุณดนูนะ นอกจากจะหน้าตาหล่อแล้ว ยังหล่อเลือกได้ มีสาวๆมารุมล้อม ใครต่างก็ต้องอิจฉาความหล่อของดนูน่ะสิ และที่สำคัญ คุณดนูยังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนน่ะสิ" อัจฉราภรณ์รู้จักกับดนูและรู้นิสัยของดนูเป็นอย่างดี ทำให้พิมลวรรณเริ่มชอบดนูซะแล้ว
พิมลวรรณ : "แล้วจะทำยังไงต่ออ่ะ ที่จะทำให้คุณหญิงเพชราภรณ์อะไรของเธอน่ะ มาชอบเราให้ได้อ่ะ?"
อัจฉราภรณ์ : "เธออยากรู้ใช่ไหม?ว่าทำยังไง"
พิมลวรรณ : "ใช่" พิมลวรรณตอบสั้นๆ
อัจฉราภรณ์ : "งั้น ฉันจะบอกเธอให้แล้วกัน ก็คือ ข้อที่ 1 จะต้องเรียนจบปริญญาตรีเท่านั้น ข้อที่ 2 ฐานะทางบ้านจะต้องรวยเดียวกับคุณดนู ข้อ 3 จะต้องทำงานบ้านเก่ง ทำให้เป็นระเบียบ ข้อ 4 จะต้องไม่เคยผ่านผู้ชายมาก่อนด้วย และข้อสุดท้ายก็คือ ต้องรักคุณดนูจริงๆ รักด้วยความจริงใจนะ ไม่ใช่รักแบบเล่นๆ" อัจฉราภรณ์ได้บอกคุณสมบัติให้กับพิมลวรรณฟัง ทำให้พิมลวรรณเข้าใจ หลังจากที่พิมลวรรณและอัจฉราภรณ์คุยกันแล้ว ต่างคนก็แยกย้ายกันกลับบ้านได้
ที่บ้านของพจน์ พจน์กำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ ส่วนบงกชซึ่งเพิ่งจะกลับมาบ้านพร้อมกับพิมลรัตน์
พจน์ : (หันมาพูดกับพิมลรัตน์) "เอ้า รัตน์กลับมาแล้วหรอลูก?"
พิมลรัตน์ : "กลับมาแล้วฮะพ่อ"
พจน์ : "วันนี้เป็นไงบ้างลูก?"
พิมลรัตน์ : "วันนี้แทบเหนื่อยน่ะฮะพ่อ ไม่ใช่นู๋คนเดียวที่เหนื่อยนะ แม่ก็เหนื่อยด้วย (หันมาถามบงกช) ใช่ไหมฮะแม่?"
บงกช : "ใช่แล้วลูก (หันมาพูดกับพจน์) ก็เลยกลับมาช้าหน่อยอ่ะค่ะพี่พจน์"
พจน์ : "ว่าแต่ ปานวาด พิมลวรรณ ชญาดาและสิริภรณ์ยังไม่มาหรอลูก?"
พิมลรัตน์ : "ยังฮะพ่อ" พิมลรัตน์พูดเสร็จ แต่แล้วปานวาด พิมลวรรณ ชญาดาและสิริภรณ์ก็เดินเข้าบ้านพร้อมกัน
ทั้ง 4 คน : (ยกมือไหว้พจน์ บงกชและป้าแจง) "สวัสดีค่ะพ่อ สวัสดีค่ะแม่ สวัสดีค่ะป้าแจง"
พจน์ : "สวัสดีลูก เป็นไงบ้างเหนื่อยไหมลูก?"
ปานวาด : "ก็เรื่อยๆค่ะพ่อ"
พจน์ : "อืม นู๋ปาน แล้วทำไมไม่พาแฟนของนู๋ปานมาด้วยล่ะ?"
ปานวาด : "ใครล่ะคะพ่อ?"
บงกช : "ก็คุณภูวนาทแฟนของลูกไง พ่อถามว่า ไม่พาเค้าเข้ามาบ้านหรอ?"
ปานวาด : "อ๋อ คุณภูเค้างานยุ่งอ่ะค่ะ ก็เลยมาไม่ได้ค่ะ"
พจน์ : "พ่อนึกว่าลูกจะจำแฟนลูกไม่ได้ซะแล้ว (ถามพิมลวรรณ) แล้วพิมลวรรณล่ะ เหนื่อยบ้างหรือเปล่า?"
พิมลวรรณ : "นิดหน่อยเองจ้าพ่อ"
ความคิดเห็น