ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    พี่น้อง 5 ธาตุ ภาค 1

    ลำดับตอนที่ #4 : เวลาของคนสองคน

    • อัปเดตล่าสุด 28 ก.ย. 53


    ตอนที่ 4

         ปานวาด  :  "ก็ใครอ่ะ?"

        สุดารัตน์  :  "ก็ใครสักที่ไหนล่ะ  ก็คุณภูวนาท  แฟนของเธอ  ที่กำลังทำงานเป็นสจ๊วตในสายการบินไงล่ะ  55555+"  สุดารัตน์พูดเสร็จ  ทำให้ปานวาดยิ้มจนแก้มแดง  เมื่อถูกสุดารัตน์พูดถึงภูวนาท  แฟนของเธอที่กำลังคบหาดูใจมานานพอสมควร  ตั้งแต่ตอนที่ปานวาดอายุ  26  ปี  ส่วนภูวนาทก็อายุมากกว่าเธอแค่  2  ปีเอง 

        ปานวาด  :  "เอาละ  พอแล้ว  ทำงานกันดีกว่า"  ปานวาดพูดตัดบท  จึงตัดสินใจทำงานทันที  ตอนเย็น  หลังจากที่ภูวนาททำงานเสร็จแล้ว  ภูวนาทเดินไปซื้อดอกไม้ที่ร้านดอกไม้ร้านนึง  เป็นดอกกุหลาบสีแดง  1  ช่อให้กับปานวาด  จึงเดินเข้ามาหาปานวาดที่ธนาคารไทยพาณิชย์  จึงเห็นปานวาดกำลังทำงานอยู่  ภูวนาทเลยถือโอกาสเดินเข้ามาหาปานวาดทันที

        ปานวาด  :  "สวัสดีค่ะ  ธนาคารไทยพาณิชย์  ยินดีต้อนรับค่ะ  มาทำอะไรกันคะ?"

        ภูวนาท  :  "ก็ผมมาคุณไงครับคุณปาน"  ภูวนาทพูดเสร็จ  ปานวาดมองหน้าภูวนาทและไม่คิดเลยว่า  เขาจะกลับมาหาเธอถึงที่ขนาดนี้

     

        ปานวาด  :  "คุณภูวนาท  คุณมาได้ไงคะเนี่ย?"

        ภูวนาท  :  "ก็ผมอยากมาคุณนี่ครับ  ผมก็เลยซื้อของขวัญมาให้คุณอ่ะครับ"

        ปานวาด  :  "ของขวัญอะไรคะ?  ปานไม่รู้เลยอ่ะค่ะ"  ปานวาดทำหน้างง

        ภูวนาท  :  (หยิบช่อดอกไม้  1  ช่อให้ปานวาด)  "ก็ผมซื้อดอกไม้มาให้คุณปานไงล่ะครับ"  ภูวนาทยิ้ม

        ปานวาด  :  (รับช่อดอกไม้จากมือภูวนาท)  "ขอบคุณมากค่ะคุณภู  ว่าแต่คุณจะกลับบ้านหรอคะ?"

        ภูวนาท  :  "ใครบอกหรอครับ?ว่าผมจะกลับบ้าน  ผมก็ต้องชวนคุณไปทานข้าวกับผม  อยู่แถวๆนี้อ่ะครับ  (ยกมือจับมือปานวาด)  หวังว่าคุณปานจะไม่รังเกียจผมนะครับ"

        ปานวาด  :  "ด้วยความยินดีค่ะคุณภู" 

     

        หลังจากที่ปานวาดตอบตกลงกับภูวนาทเป็นที่เรียบร้อยแล้ว  ทั้งสองคนได้รับประทานอาหารที่ร้านนึง  เป็นร้านที่ทุกๆคนรู้จักกันดี  ทำให้ความรักของเขาและเธอสวยไปอย่างราบรื่น

        ภูวนาท  :  "คุณปานครับ"

        ปานวาด  :  "คะ  คุณภู"

        ภูวนาท  :  "ทำไมวันนี้คุณปานถึงทำหน้าไม่ค่อยเจอผมอ่ะครับ  ดูหน้าเศร้าจัง"

        ปานวาด  :  "คือ...เปล่าค่ะ  ปานไม่เป็นอะไรค่ะ"

        ภูวนาท  :  "ถ้ามีอะไรบอกผมไปเถอะครับ  ผมจะได้ช่วยแก้ปัญหาให้คุณปานเอง"

        ปานวาด  :  "จะดีหรอคะคุณภู?"

        ภูวนาท  :  "ดีสิครับ  ผมว่า  คุณปานเปิดใจเล่าให้ผมฟังได้ดีกว่าจะมานั่งเก็บเรื่องราวของตัวเองไว้เพียงคนเดียวแบบนี้  มันไม่สนุกนะครับ"

        ปานวาด  :  "ถ้าคุณอยากให้ฉันเล่าล่ะก็  ปานจะเล่าให้คุณฟังค่ะ"

        ปานวาดตั้งตัวไม่ถูก  ไม่รู้ว่าจะเล่าให้ภูวนาทฟังยังไง  ปานวาดจึงตั้งสติและเล่าเรื่องราวให้กับภูวนาทฟัง

        ปานวาด  :  "ก็คือว่า  เมื่อเช้านี้  ทั้งพิมลรัตน์และสิริภรณ์น้องสาวของปาน  ทะเลาะกันเรื่องส่วนตัว  คุยกันเรื่องโน้นเรื่องนี้  ใจจริงปานเองไม่อยากให้ทั้งรัตน์และภรณ์ต้องมานั่งทะเลาะกันหรอกค่ะ  ปานอยากให้ทั้งรัตน์และภรณ์รักกันมากกว่าค่ะ"  ปานวาดเล่าเรื่องของตัวเองที่พิมลรัตน์และสิริภรณ์น้องสาวของเธอทั้งสองทะเลาะกันเรื่องส่วนตัว  จนทำให้ปานวาดต้องมาห้ามให้ภูวนาทฟัง

        ภูวนาท  :  "พิมลรัตน์ที่เป็นผู้หญิงเท่  กับสิริภรณ์  ที่เป็นผู้หญิงสวยเซ็กซี่  เป็นน้องสาวของคุณปานหรอครับ?"

        ปานวาด  :  "ใช่ค่ะ  รัตน์น้องสาวของปาน  เค้าเรียนจบทำงานเป็นเด็กเสริ์ฟในร้านอาหารกับแม่ของปาน  แม่ของปานเป็นแค่แม่ครัวทำอาหาร  เค้าเก่งในเรื่องการเตะต่อยค่ะ"

        ภูวนาท  :  "แล้วสิริภรณ์ล่ะครับ?"

        ปานวาด  :  "ส่วนสิริภรณ์  เค้ายังเรียนหนังสืออยู่น่ะค่ะ  เรียนปีสุดท้ายแล้วด้วย  ตอนนี้เค้าเป็นนางแบบในนิตยสารหลายเล่ม  สิริภรณ์  เค้าเป็นคนรักสวย  รักงาม  แต่งตัวเก่ง  แต่เสียก็คือ  สิริภรณ์  เค้าเป็นคนพูดตรงไปตรงมา  ให้เรื่องเล็กให้กลายมาเป็นเรื่องใหญ่อ่ะค่ะ"

     

        ภูวนาท  :  "งั้น  แสดงว่า  น้องสาวของคุณปานทั้งสี่คน  รวมไปถึงคุณปาน  มีนิสัยที่แตกต่างกันน่ะสิครับ?"

        ปานวาด  :  "ค่ะ  อย่างพิมลวรรณ  เค้าเรียนจบก็มาทำงานเป็นพนักงานในโรงแรม  แต่เดียวนี้  เค้าทำงานมาเป็นผู้จัดการของโรงแรมไปแล้วล่ะค่ะ  พิมลวรรณเค้าเป็นคนอารมณ์ดี  สร้างรอยยิ้มให้กับใครหลายๆคน  ถึงขนาดมีหนุ่มๆมารุมจีบนะคะ"

        ภูวนาท  :  "ดีสิครับ  คนอย่างพิมลวรรณน้องสาวของคุณ  ทั้งสวย  ทั้งนิสัยดีแบบนี้  มีหรือครับที่หนุ่มๆอย่างพวกผม  จะชอบไงล่ะครับ"

        ปานวาด  :  "ก็ธรรมดาของเค้าแหล่ะค่ะ  ส่วนอีกคนก็คือ  ชญาดา  เค้าเรียนจบมาเป็นครูในมหาวิทยาลัย  สอนวิชาพระพุทธศาสนาค่ะ  ดาเค้าชอบทำบุญ  ชอบสวดมนต์  และอีกอย่าง  เป็นคนใจพระด้วยค่ะ"  ปานวาดพูดเสร็จ  ทำให้ภูวนาทเกิดอาการสงสัยจึงถามปานวาดขึ้นมา

        ภูวนาท  :  "แล้ว  คำว่า  ใจพระเนี่ย  มันคือไรอ่ะครับ?  ผมไม่เคยได้ยินคำนี้เลย"

     

        ปานวาด  :  "ใจพระก็คือ  เป็นแม่พระอ่ะค่ะ  ก็คือว่า  ดาเค้าเป็นแม่พระของพี่ๆน้องๆรวมไปถึงเพื่อนด้วยค่ะ"

        ภูวนาท  :  "อ๋อ  ผมเข้าใจแล้วล่ะครับ  แล้วคุณปานมีรูปภาพที่คุณปานเล่าให้ผมไหมครับ?"

        ปานวาด  :  "มีค่ะ  รอสักครู่นะคะ"  ปานวาดพูดเสร็จ  หยิบกระเป๋าสตางค์ออกจากระเป๋าใส่ของของเธอ  และหยิบรูปภาพที่ปานวาดถ่ายรูปรวมกับพิมลวรรณ  พิมลรัตน์  ชญาดาและสิริภรณ์  ตอนที่ไปรับปริญญากัน  ซึ่งตอนนั้น  เป็นวันรับปริญญาของเธอนี่เอง  ให้กับภูวนาท 

        ปานวาด  :  (ชี้ไปตรงกลาง)  "นี่คือ  รูปของปานเองค่ะ  (ชี้ไปที่คนด้านขวามือ)  ส่วนคนที่อยู่ด้านขวามือก็คือ  พิมลวรรณ  ค่ะ  (ชี้ไปที่คนด้านซ้ายมือ)  ส่วนคนที่อยู่ด้านซ้ายมือก็คือ  พิมลรัตน์ค่ะ  (ชี้ไปที่คนที่อยู่ขวาสุด  ที่อยู่ใกล้พิมลวรรณ)  คนที่อยู่ขวาสุดก็คือ  ชญาดา  ค่ะ  (ชี้ไปที่คนที่อยู่ซ้ายสุด  ที่อยู่ใกล้พิมลรัตน์)  ส่วนคนที่อยู่ซ้ายสุดก็คือ  สิริภรณ์  ค่ะ"

        ภูวนาท  :  "ทั้งหมดนี้  ก็คือ  น้องสาวของคุณปานหรอครับ?"

        ปานวาด  :  "ใช่ค่ะ  ปานเองเป็นพี่ใหญ่สุดของครอบครัวนี้  ยังไงก็ต้องดูแลน้องสาวของปานเองอ่ะค่ะ  ขอบคุณมากนะคะ  ที่คุณภูทำให้ปานสบายใจ"

        ภูวนาท  :  "ไม่เป็นไรหรอกครับ  ด้วยความยินดีครับ"  หลังจากที่ทั้งสองคุยกันแล้ว  ทั้งสองคนรับประทานอาหารอย่างมีความสุข  จนกระทั่งภูวนาทมาส่งปานวาดถึงที่บ้าน  เพราะภูวนาทได้รู้จักกับพจน์และบงกชพ่อแม่ของเธอมาแล้ว

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×