คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : ขอเป็นคนหนึ่ง
ตอนที่ 21
ชญาดา : "ถ้าอย่างนั้น ดาขอตัวกลับก่อนนะคะ" ชญาดาพูดจบก็เดินออกไป แต่ทว่า อนิรุทธิ์เรียกเธอซะก่อน
อนิรุทธิ์ : "เดี๋ยวก่อนครับคุณดา"
ชญาดา : (หันหน้ามองไปที่อนิรุทธิ์) "มีอะไรอีกหรอคะ?"
อนิรุทธิ์ : "ผมว่า... คุณดาคงไปคนเดียวคงไม่ได้หรอกอ่ะครับ ให้ผมไปส่งคุณดาถึงที่บ้านจะดีไหมอ่ะครับ? พอดีว่า ผมเอารถยนต์ของผมมาพอดีเลย" อนิรุทธิ์พูดจบ ทำให้ชญาดาคิดอยู่ จนตอบออกมา
ชญาดา : "ก็ได้ค่ะ แต่ดาขอบอกทางให้คุณด้วยนะคะ"
อนิรุทธิ์ : "ด้วยความยินดีครับ" สิ้นเสียงของอนิรุทธิ์ อนิรุทธิ์ยื่นมือของเขามาให้ชญาดา ชญาดาจึงยกมือของเธอมาจับมือของอนิรุทธิ์และเดินออกจากห้องสมุด
ในระหว่างที่อนิรุทธิ์กับชญาดาเดินออกจากมหาวิทยาลัยเพื่อจะไปที่รถยนต์ใน ลานจอดรถ เพื่อไปส่งชญาดากลับบ้าน ทันใดนั้นเอง มัลลิกา ที่กำลังเดินไปที่มหาวิทยาลัยอยู่ เพื่อเอาเรื่องที่พยัคฆ์นอกใจชญาดา มาเล่าให้ชญาดาฟัง แต่โชคร้าย รถของอนิรุทธิ์ขับรถออกจากมหาวิทยาลัยแล้ว ทำให้มัลลิกาเรียกชญาดาไม่ทัน ที่บ้านของพจน์ สิริภรณ์เล่าเรื่องที่ณัฐพงษ์ผลักเธอตกน้ำในที่วัด ให้กับพิมลวรรณและพิมลรัตน์ฟัง ทำให้พิมลรัตน์หัวเราะด้วยความสะใจ
พิมลรัตน์ : "5555+ ฉันเองก็ไม่อยากจะเชื่อเลยนะ หน้าตาดีๆอย่างเธอนะ จะไปวัด แต่ที่ไหนไปตกปลา แถมเด็กวัดคนนั้นผลักเธอตกน้ำ จนเป็นลูกหมาตกน้ำอีกต่างหากล่ะ 555+"
สิริภรณ์ : "พี่รัตน์ นี่ฟังที่ฉันเล่าไหม ไม่ใช่มาหัวเราะซ้ำเติมฉันซะหน่อย"
พิมลวรรณ : "เรื่องราวมันเป็นแบบนี้ใช่ไหมภรณ์?"
สิริภรณ์ : "ก็ใช่อ่ะสิ เป็นเด็กวัด ไม่รู้จักสัมมาคารวะเลยเนี่ย"
พิมลรัตน์ : "นี่ยัยภรณ์ ฉันว่า น่าจะเอาคำพูดนี้ มาพูดกับตัวเองดีกว่าไหม?"
สิริภรณ์ : "ทำไมอีกล่ะพี่รัตน์?"
พิมลรัตน์ : "ทางที่ดีนะ เอาตัวเธอให้รอดก่อนดีไหม ก่อนที่เธออยากจะมีผัวคนรวยๆ จนสั่นน่ะสิ" พิมลรัตน์พูดเสร็จ ทำให้สิริภรณ์มองพิมลรัตน์ด้วยความโกรธ ในระหว่างที่สามสาวคุยกันนั้น รถของอนิรุทธิ์ก็ขับมาถึงบ้านของเธอ
พิมลรัตน์ : (บอกกับพิมลวรรณกับสิริภรณ์) "เฮ้ย! พี่กับยัยภรณ์ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวฉันไปดูเอง" พิมลรัตน์พูดจบ ก็เดินเข้าไปเปิดประตูบ้าน ในขณะที่ชญาดาและอนิรุทธิ์ลงจากรถพร้อมกัน ทำให้พิมลรัตน์ทำหน้าสงสัยที่ชญาดาไปกับอนิรุทธิ์
พิมลรัตน์ : (ถามชญาดา) "น้องดา ทำไมน้องดากลับมาช้าอย่างนี้?"
ชญาดา : "พอดีดาตรวจการบ้านให้กับนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยอ่ะค่ะพี่รัตน์" ชญาดาพูดจบ พิมลรัตน์พยักหน้ารับก่อนที่จะมองอนิรุทธิ์และหันมาถามชญาดา
พิมลรัตน์ : "น้องดา แล้วผู้ชายคนนั้นเป็นใครหรอ? (มองอนิรุทธิ์ตั้งแต่หัวจรดเท้า) ดูท่าทางสูงใหญ่เลยนะ"
ชญาดา : (เดินเข้าไปหาอนิรุทธิ์และแนะนำให้กับพิมลรัตน์รู้จัก) "พี่รัตน์คะ นี่คุณอนิรุทธิ์ หรือว่าคุณรุจ เป็นกองบรรณารักษ์ในห้องสมุดที่มหาวิทยาลัยของดาเองค่ะ"
พิมลรัตน์ : (ยกมือไหว้อนิรุทธิ์) "สวัสดีค่ะคุณรุจ ฉันคิดว่า คุณคือ คุณ รุจ เดอะ สตาร์ซะอีก" พิมลรัตน์พูดติดตลก
ชญาดา : "พี่รัตน์ก็... คุณรุจเค้าก็เขินเหมือนกันนะคะ"
พิมลรัตน์ : "น้องดา คุณรุจเค้าเขินอะไรกัน เค้าหัวเราะชอบใจอีกต่างหาก 5555+" พิมลรัตน์หัวเราะอย่างชอบใจ ที่แซวอนิรุทธิ์
ชญาดา : (หันมาพูดกับอนิรุทธิ์) "คุณรุจคะ นี่พี่รัตน์ พี่สาวของดาเองค่ะ"
อนิรุทธิ์ : (ยกมือไหว้พิมลรัตน์) "สวัสดีครับคุณรัตน์"
พิมลรัตน์ : "สวัสดี ที่จริงคุณรุจไม่ต้องเรียกฉันว่าคุณก็ได้ เรียกฉันว่ารัตน์เฉยๆก็พอ"
ชญาดา : (หันมาพูดกับอนิรุทธิ์) "ถ้าคุณรุจไม่มีอะไรแล้ว เดี๋ยวดาขอตัวก่อนนะคะ"
อนิรุทธิ์ : "ครับ ผมขอตัวก่อนนะครับคุณดา" อนิรุทธิ์ยิ้มให้กับชญาดา ก่อนที่จะยกมือไหว้พิมลรัตน์ และเดินขึ้นรถไป ก่อนที่รถของอนิรุทธิ์ขับออกจากบ้านของเธอไป แต่สีหน้าของชญาดา ก็เริ่มชอบอนิรุทธิ์ เพราะดูท่าทางอนิรุทธิ์เค้าเป็นคนอบอุ่น เป็นกันเองอีกด้วย พิมลรัตน์จึงมองสีหน้าของชญาดาอยู่ จึงอดสงสัยไม่ได้
พิมลรัตน์ : "น้องดา น้องดาเป็นไรหรือเปล่า? ดูท่าทางเขินมากเลยเนี่ย?"
ชญาดา : "เปล่านี่คะ"
พิมลรัตน์ : "เปล่า เปวอะไรกัน พี่เห็นคุณรุจเค้าคงส่งสายตาให้เธออยู่นะ (หยุดพูดไปสักพัก ก่อนที่พิมลรัตน์จะพูดต่อ) จริงด้วยสิ ว่าแต่แฟนของน้องดาไม่มาด้วยหรอ?" พิมลรัตน์ถามถึงพยัคฆ์แฟนของชญาดา ทำให้ชญาดามองไปที่พิมลรัตน์ก่อนที่จะตอบออกมา
ชญาดา : "พี่หมายถึงพี่พยัคฆ์แฟนของดาหรอคะ?"
พิมลรัตน์ : "ก็ใช่สิ พี่ก็รู้ไงว่าเค้าเป็นแฟนของน้องดา พี่อยากจะถามน้องดาว่า แฟนของน้องดาไม่มาบ้านเราหรอ?"
ชญาดา : ".... พี่พยัคฆ์ เค้าติดงานอ่ะค่ะ ก็เลยมาไม่ได้ ดาก็เลยให้คุณรุจไปส่งดาถึงที่บ้านเองอ่ะค่ะ"
พิมลรัตน์ : "อืม ก็ดีเหมือนกันเนอะ เดี๋ยววันหลัง น้องดาพาคุณรุจไปกินข้าวที่บ้านเราดีกว่าไหม?"
ชญาดา : "จะดีหรอคะพี่รัตน์?" (ทำหน้างงเล็กน้อย)
พิมลรัตน์ : (ยกมือโอบไหล่ของชญาดา) "ก็ดีสิน้องดา เค้าจะได้ดูแลเธอไง"
ชญาดา : (ยกมือแกะมือของพิมลรัตน์ออก) "แต่คุณรุจเค้าไม่ได้เป็นแฟนของดาสักหน่อย พี่รัตน์เนี่ย คิดเองเออเองเลย" ชญาดาพูดน้ำเสียงงอนเล็กน้อย จึงเดินออกไป แต่มือของพิมลรัตน์คว้ามือของชญาดาไว้ทัน
พิมลรัตน์ : "เฮ้ย! น้องดา พี่แค่ล้อเล่นเฉยๆ พี่แค่พูดเล่นกับดาเฉยๆ น้องดา อย่างอนเลยนะๆๆๆๆ" พิมลรัตน์ร้องอ้อนวอนให้ชญาดา ทำให้ชญาดายอมใจอ่อน
ชญาดา : "ก็ได้ค่ะ" ชญาดาพูดจบ ทำให้พิมลรัตน์ยิ้มด้วยความดีใจ ที่ชญาดาให้อภัยกับพิมลรัตน์แล้ว ที่บ้านของภูวนาท อนิรุทธิ์เพิ่งขับรถมาถึงบ้านของเขา และลงจากรถยนต์ของเขาด้วยความเหน็ดเหนื่อย
ภูวนาท : "เอ้า รุจ เป็นไงบ้าง?"
อนิรุทธิ์ : "ก็ดีครับพี่ภู ว่าแต่น้องฟ้าล่ะครับ หายไปไหน?" อนิรุทธิ์ถามภูวนาทไม่ทันขาดคำ ฟ้าใสก็เดินลงมาจากห้องนอนของเธอทันที
ฟ้าใส : "ก็พี่รุจกำลังขับรถไปส่งสาวๆอยู่นี่ไงล่ะคะพี่ภู" ฟ้าใสตอบ ทำให้ภูวนาทกับอนิรุทธิ์มองหน้าฟ้าใส
ภูวนาท : "นี่! น้องฟ้า ใครให้ตอบเนี่ย?"
ฟ้าใส : "อ้าว ก็พี่รุจน่ะสิ ทำหน้าแบบนี้ คงมีสาวๆมารุมชอบอ่ะสิ"
ภูวนาท : (มองไปที่อนิรุทธิ์) "จริงหรือเปล่าวะรุจ?"
อนิรุทธิ์ : "....." อนิรุทธิ์ไม่พูดอะไร เพียงแค่ยิ้มให้กับภูวนาทและฟ้าใสเท่านั้น
ฟ้าใส : "พี่รุจพูดไปเถอะ คนแถวบ้านเค้าไม่รู้หรอก พี่รุจเป็นผู้ชาย ก็ต้องกล้าพูดกล้าแสดงออกสิ"
อนิรุทธิ์ : "ใช่ พี่ไปส่งผู้หญิงคนนึง"
ภูวนาท : "ใครวะ?"
อนิรุทธิ์ : "เค้าชื่อ ชญาดา เค้าเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัยของผมเอง และเป็นอาจารย์สอนวิชาพระพุทธศาสนาด้วย"
ภูวนาท : "ชญาดา (หยุดไปสักพักก่อนที่จะตอบด้วยความมั่นใจ) น้องดาที่เป็นน้องสาวของแฟนพี่อ่ะสิ"
อนิรุทธิ์ : "แฟนของพี่ที่ว่าก็คือ คุณรัตน์ใช่ไหมครับ?"
ภูวนาท : "จะบ้าหรอวะ? คุณรัตน์ เค้าเป็นน้องสาวของแฟนพี่ และอีกอย่าง คุณรัตน์เค้าแต่งตัวออกแนวเป็นผู้ชายหน่อย หรือจะเรียกว่าทอมอีกต่างหาก"
ฟ้าใส : "และแฟนของพี่ภูก็คือ พี่ปานวาด ค่ะ พี่ปานวาด เค้าพนักงานในธนาคารแห่งหนึ่ง ที่สนามบินสุวรรณภูมิเดียวกับพี่ภูอ่ะค่ะพี่รุจ" ฟ้าใสขยายความให้อนิรุทธิ์เข้าใจ
อนิรุทธิ์ได้รู้ความจริงจากปากของภูวนาทและฟ้าใส เพียงแค่เขาเข้าใจผิดว่า ภูวนาทเป็นแฟนของพิมลรัตน์
อนิรุทธิ์ : (ถามฟ้าใส) "ว่าแต่น้องฟ้าใส พี่ขอถามอะไรอย่างนึงได้ไหม?"
ฟ้าใส : "ได้สิ... ว่าแต่เรื่องไรอ่ะ?"
อนิรุทธิ์ : (ก้มลงกระซิบที่หูของฟ้าใส เพื่อไม่ให้ภูวนาทได้ยินว่า เค้าทั้งสองคนพูดอะไรกัน) "ก็เรื่องคุณชญาดาน่ะสิ"
ฟ้าใส : (หันหน้ามองไปที่อนิรุทธิ์) "ทำไมหรอพี่? พี่จะถามถึงเค้าทำไมล่ะ?"
อนิรุทธิ์ : "พี่แค่อยากรู้เฉยๆว่า คุณชญาดาเค้ามีคนรู้ใจหรือยัง?"
ฟ้าใส : "หนูเองก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะพี่"
ภูวนาท : (เข้ามาขัดคอ ทำให้ทั้งสองพี่น้องมองไปที่ภูวนาท) "รุจ นายจะไปถามน้องฟ้าใสได้ไง เค้าไม่รู้อะไรเลย"
อนิรุทธิ์ : "ทำไมล่ะพี่?"
ภูวนาท : (เดินเข้ามาหาอนิรุทธิ์แล้วยกมือโอบไหล่ของอนิรุทธิ์) "ถ้านายอยากรู้ล่ะก็ ว่าคุณดาหรือคุณชญาดาอะไรของนายล่ะก็ นายก็ต้องไปดูเอาเองดีกว่าว่า คุณดาเค้ามีแฟนหรือยัง นายไม่ต้องถามพวกฉันหรอก ว่าเค้ามีแฟนยัง มีหรือไม่มีมันเป็นอีกเรื่องนึง"
อนิรุทธิ์ : "ถ้าเค้าไม่มีแฟนล่ะ?"
ภูวนาท : "ถ้าเค้ายังไม่มี นายก็ไปบอกความในใจที่นายมีต่อให้กับคุณดาดีกว่า ส่วนจะเอาหรือไม่เอา มันเป็นอีกเรื่องนึง"
อนิรุทธิ์ : "แล้วถ้าเค้ามีแฟนแล้วล่ะ?" อนิรุทธิ์ถามอีก
ภูวนาท : "ถ้าคุณดามีแฟนแล้ว แต่นายกับคุณดาก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไม่ใช่หรอ? (หยุดคำพูดไว้ ทำให้อนิรุทธิ์เงียบ ก่อนที่ภูวนาทจะพูดต่อ) นายก็ยังมีความรู้สึกที่ดีๆให้กับคุณดาบ้าง ส่วนคุณดาคิดยังไงกับนายมันเป็นอีกเรื่องนึงสิ" ภูวนาทอธิบายให้กับอนิรุทธิ์เข้าใจ แต่ในใจของอนิรุทธิ์ที่มีให้กับชญาดานั้น ก็เริ่มชอบในตัวชญาดามากขึ้นด้วย
ภูวนาท : "เอาเป็นว่า พี่กับน้องฟ้าใสจะเอาใจช่วยนายเอง"
อนิรุทธิ์ : "ขอบใจมากนะพี่ภู (หันมองไปที่ฟ้าใส) ขอบใจมากนะน้องฟ้าใส" ทั้งสองพี่น้องยิ้มให้กับอนิรุทธิ์ เพื่อจะให้อนิรุทธิ์ได้ใกล้ชิดกับชญาดาอีกด้วย ในวัดแห่งหนึ่ง ณัฐพงษ์กำลังอ่านหนังสือเพื่อเตรียมตัวสอบ เพราะณัฐพงษ์ เค้าเรียนเกี่ยวกับบริหารธุรกิจ ส่วนศุภกรณ์ที่กำลังเดินออกจากร้านอาหารของบงกช เพื่อกลับไปที่วัด ก็ได้ไปเจอกับณัฐพงษ์ เพราะที่จริงแล้ว ศุภกรณ์กับณัฐพงษ์ ก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งนานแล้ว 5 - 6 ปี แต่ความสัมพันธ์ของสองหนุ่มนั้น ก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเหมือนเดิม
ศุภกรณ์ : (เดินเข้าไปหาณัฐพงษ์ มือของเขาวางกระเป๋าสะพายออกจากไหล่วางไว้ตรงที่นอน) "พงษ์ ทำไมไม่นอนอีกล่ะ?"
ณัฐพงษ์ : (หันมาพูดกับศุภกรณ์) "ยังหรอก ฉันกำลังอ่านหนังสือสอบอยู่สิ ถ้าฉันไม่ได้อ่านหนังสือสอบ มีหวังฉันสอบตกแน่"
ศุภกรณ์ : "เออ จริงด้วยสิ นายกำลังอ่านหนังสือสอบอยู่เลย เฮ้อ ฉันไม่น่าคุยกับนายเล๊ย"
ความคิดเห็น