คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : แม่ผัวตัวร้ายกับผู้จัดการโรงแรมตัวดี
ตอนที่ 18
พิมลวรรณ : (ยิ้ม) "ว่าแต่คุณดนูคะ เมื่อวานเค้าให้วรรณพบใครล่ะคะ?"
ดนู : "อ๋อ จริงด้วยสิครับ พอดีคนที่คุณวรรณอยากจะพบด้วยก็คือ คุณแม่ผมเองอ่ะครับ"
พิมลวรรณ : "ไหนล่ะคะคุณแม่ของคุณ?" พิมลวรรณพูดเสร็จ ดนูรีบแนะนำแม่ของเขามาให้พิมลวรรณรู้จัก
ดนู : (พูดกับเพชราภรณ์) "แม่ครับ นี่คุณพิมลวรรณ เป็นผู้จัดการในโรงแรมแห่งนี้ด้วยครับ"
พิมลวรรณ : (ยกมือไหว้เพชราภรณ์) "สวัสดีค่ะคุณแม่"
เพชราภรณ์ : (ยกมือไหว้พิมลวรรณด้วยความไม่เต็มใจ) "หวัดดี ทีหลังเธอไม่ต้องเรียกฉันว่าแม่นะ"
พิมลวรรณ : "ทำไมล่ะคะ? ดิฉันเรียกคุณว่าคุณแม่มันผิดตรงไหนล่ะคะ?" พิมลวรรณแย้ง
เพชราภรณ์ : "ก็มันผิดสิ เพราะว่าฉันไม่ใช่แม่ของแกนี่ไงล่ะ" เพชราภรณ์พูดต่อว่าใส่พิมลวรรณ
พิมลวรรณ : "ขอโทษด้วยนะคะ ไม่ทราบว่าคุณจะให้ดิฉันเรียกคุณว่าอะไรคะ?" พิมลวรรณเถียงกับเพชราภรณ์อย่างไม่ยอมแพ้ใคร
เพชราภรณ์ : "เรียกคุณหญิงไง"
ดนู : "คุณแม่ ทำไมคุณแม่พูดจากับคุณพิมลวรรณอย่างนั้นด้วย เค้าเป็นระดับผู้จัดการโรงแรม 5 ดาวอยู่น่ะครับ"
เพชราภรณ์ : (ถามพิมลวรรณ) "ว่าแต่เธอล่ะ เธอเรียนจบอะไรมา?"
พิมลวรรณ : "ดิฉันเรียนจบจากคณะวิทยาการจัดการ ด้านบริการโรงแรมค่ะคุณหญิง" สิ้นเสียงของพิมลวรรณ เพชราภรณ์มองพิมลวรรณตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนที่จะพูดกับพิมลวรรณ
เพชราภรณ์ : "ว่าแต่หล่อนอายุเท่าไหร่แล้ว?"
พิมลวรรณ : "อายุ 28 ปีค่ะ"
เพชราภรณ์ : "โธ่! ยังสวยไม่สร่างเลยเชียวล่ะหล่อน" เพชราภรณ์พูดเสร็จ ทำให้ดนูรู้ว่า เพชราภรณ์เริ่มไม่ชอบหน้าพิมลวรรณตั้งแต่แรกพบ
ดนู : "คุณพิมลวรรณครับ ผมเองต้องขอโทษแทนคุณแม่ของผมด้วยนะครับ ที่คุณแม่ของผมเนี่ย เจอผู้หญิงทีไร เป็นต้องไม่ปลื้มทุกทีเลยล่ะครับเนี่ย เดี๋ยวหลังๆคุณแม่ก็คงจะชินเอง"
พิมลวรรณ : (พูดกับดนู) "ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณดนู ดิฉันไม่ถือสาหรอกค่ะ (มองไปที่เพชราภรณ์) ไม่เหมือนใครบางคนหรอกค่ะ ปากร้าย แถมยังใจไม้ไส้ระกำอีก" พิมลวรรณดูถูกเสียดสีใส่เพชราภรณ์ ทำให้เพชราภรณ์ได้ยินคำพูดของพิมลวรรณนั้น จึงลุกขึ้นร้องกริ๊ดอย่างเสียงดัง
เพชราภรณ์ : "กริ๊ดดดดดดด แก แกมาต่อว่าฉันได้ยังไง วันนี้แหล่ะ ฉันจะขอตบหน้าแกให้สาสมไปเลย" เพชราภรณ์พูดเสร็จ จะเดินเข้าไปตบ แต่ดนูเข้ามาห้ามเพชราภรณ์ไว้ทันซะก่อน ส่วนพิมลวรรณยิ้มด้วยความสะใจ
พิมลวรรณ : "ตบดิฉันเลยนะคะ ดิฉันไม่กลัวด้วย"
เพชราภรณ์ยกมือทำท่าจะตบหน้าพิมลวรรณ แต่ดนูห้ามแม่ของเขาซะก่อน
ดนู : "คุณแม่ครับ ผมว่าพอก่อนดีกว่าครับ (หันมาพูดกับพิมลวรรณ) คุณพิมลวรรณครับ ผมว่าเดี๋ยวผมกับคุณแม่กลับก่อนนะครับ"
พิมลวรรณ : "เชิญเลยค่ะคุณดนู แต่คุณต้องอย่าลืมสั่งสอนแม่ของคุณด้วยนะคะ เพราะคุณแม่ของคุณเริ่มบ้ามากขึ้นทีเดียวเลยล่ะ" สิ้นเสียงของพิมลวรรณ เพชราภรณ์ที่กำลังโกรธโมโหเลือดขี้นหน้าที่พิมลวรรณไปต่อว่า ทำให้ดนูอดทนรนไม่ไหวจึงรับตัวเพชราภรณ์กลับบ้านเพื่อไปสงบสติอารมณ์ ที่ห้องผู้จัดการ พิมลวรรณคุยกับอัจฉราภรณ์เรื่องที่พิมลวรรณได้เจอกับเพชราภรณ์ เกือบจะวางมวยกันให้อัจฉราภรณ์ฟัง
อัจฉราภรณ์ : "ฮะ! ว่างไงนะ เธอไปเจอกับแม่ของคุณดนูถึงขนาดวางมวยกันหรอ?"
พิมลวรรณ : "ก็ใช่อ่ะสิ คุณแม่ประสาอะไรไม่รู้ ปากร้าย แถมใจไม้ไส้ลองกองซะอีก"
อัจฉราภรณ์ : "เฮ้ย เดี๋ยวๆๆๆ วรรณ เค้ามีแต่ใจไม้ไส้ระกำต่างหาก มีที่ไหน ใจไม้ไส้ลองกองน่ะ" อัจฉราภรณ์แก้คำพูดจากพิมลวรรณ
พิมลวรรณ : "ก็นี่แหล่ะ"
อัจฉราภรณ์ : "ว่าแต่ แกจะจัดการคุณหญิงปากร้ายยังไงดีล่ะ?" สิ้นเสียงของอัจฉราภรณ์ ทำให้พิมลวรรณคิดหนักก่อนที่จะตอบออกมา
พิมลวรรณ : "ฉันมีวิธีของฉันแล้วล่ะ"
อัจฉราภรณ์ : "วิธีของแกที่ว่าเนี่ย มันคือไรอ่ะ?"
พิมลวรรณ : "วิธีของฉันที่ว่าเนี่ยก็คือ.... ฉันจะประกาศเป็นสะใภ้คนใหม่ของคุณดนูน่ะสิ"
อัจฉราภรณ์ : "ฮะ! (ร้องอย่างตกใจ) ว่างไงนะ แกเนี่ยนะ จะเป็นสะใภ้คนใหม่ของคุณดนูให้คุณหญิงปากร้ายคนนั้นทราบหรอ? มันจะดีหรือวะแก?"
พิมลวรรณ : "ก็ดีสิ ฉันชอบคุณดนูตั้งแต่แรกพบ และอีกอย่างคุณดนูเค้าตกหลุมรักฉันมาตั้งนานแล้วล่ะ"
อัจฉราภรณ์ : "เดี๋ยวๆๆๆก่อนนะ แกพบกับคุณดนูเกือบทุกวันแล้ว อยู่ๆจะเรียกตัวเองว่าเป็นลูกสะใภ้นะหรอ?"
พิมลวรรณ : "ทำไมล่ะจ๊ะ? คนอย่างฉันถ้าจะคบกับใครมันก็ต้องดูกันนานๆ"
อัจฉราภรณ์ : "ฉันรู้ ว่าแกคิดยังไงกับคุณดนู และคนที่ชื่อ ธเนศกับณัฐวุฒิล่ะ?" อัจฉราภรณ์พูดเปลี่ยนเรื่อง ทำให้พิมลวรรณทำหน้างง
พิมลวรรณ : "ทำไมล่ะแก?"
อัจฉราภรณ์ : "ก็คุณธเนศกับคุณณัฐวุฒิ คนที่มาขายขนมจีบให้แกอยู่น่ะตอนนี้ ถ้าไม่เรียกว่าจีบ และจะเรียกว่าอะไรล่ะ?"
พิมลวรรณ : "สองคนนั้นน่ะหรอ? ก็เป็นแค่ของเล่นอย่างนึงน่ะสิ และอีกอย่าง ฉันไม่ได้คิดอะไรกับผู้ชายสองคนนั้นอีก เพราะถือว่าผู้ชายสองคนนี้ เป็นเพื่อนสนิทของคุณดนูทั้งนั้น"
ความคิดเห็น