คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : งานใหม่ของฟ้าใส
ตอนที่ 11
วันต่อมา เป็นวันหยุดสัปดาห์เฉพาะวันเสาร์ - อาทิตย์ ภูวนาทได้มาหาปานวาดถึงที่บ้านของพจน์ ภูวนาทก็เดินทางมาพร้อมกับฟ้าใส น้องสาวคนเดียวของเขามาด้วย ภูวนาทได้เล่าเรื่องที่ฟ้าใสน้องสาวของเขา เพิ่งเรียนหนังสือจบแล้ว แต่ก็ยังหางานทำไม่ได้สักที ให้ปานวาดฟัง
ปานวาด : "ว่างไงนะคะ น้องฟ้าใสเค้าอยากจะหางานทำหรอคะ?"
ภูวนาท : "ใช่ครับ น้องสาวของผมเพิ่งเรียนจบมาไม่ทันไร ก็มาหางานทำ แต่ยังหาไม่ได้สักทีเลยนะครับ"
ฟ้าใส : (เสริมคำพูดอีกคน) "ใช่ค่ะพี่ปาน หนูอยากหางานทำที่เหมาะกับหนูจริงๆเลยอ่ะค่ะ ว่าแต่พี่ปานจะช่วยหนูไหมอ่ะคะ?"
ปานวาด : "จะให้พี่ช่วยอะไรล่ะจ๊ะ?"
ฟ้าใส : "ก็หนูอยากให้พี่ภูกับพี่ปานช่วยให้หนูได้งานทำ ที่หนูอยากทำมากเลยอ่ะค่ะ หนูอยากได้เงินอ่ะค่ะ" ฟ้าใสยื่นข้อเสนอให้ปานวาด ทำให้ปานวาดและภูวนาทมองหน้ากัน แต่ไม่รู้ว่าจะตัดสินใจยังไงต่อไป
ปานวาด : "น้องฟ้าใสจ๊ะ เอายังนี้ดีไหมจ๊ะ? พอดีที่ร้านอาหารเค้าต้องการเด็กเสริ์ฟสาวคนนึงอ่ะจ้า ซึ่งเป็นร้านอาหารแม่ของพี่และน้องสาวของพี่อีกด้วย ไม่จำกัดวุฒิการศึกษาเลยจ้า"
ฟ้าใส : "จะให้หนูเป็นเด็กเสริ์ฟเลยหรอคะพี่ปาน?"
ปานวาด : "ใช่จ้า น้องฟ้าใสจะได้มีเพื่อนเยอะๆไง แถมยังทำงานเก็บเงิน ไว้เป็นทุนการศึกษา ซื้อบ้านพร้อมที่ดินอีก" ปานวาดพูดเสร็จ จึงหันมาพูดกับฟ้าใสทันที
ภูวนาท : "จริงเหมือนที่แฟนของพี่ว่านั่นแหล่ะ เป็นเด็กเสริ์ฟนั่นแหล่ะดีแล้ว เราเรียนจบคณะวิทยาการจัดการ เกี่ยวกับการบริการไม่ใช่หรอ?" ภูวนาทพูดเสร็จ ทำให้ฟ้าใสเงียบจนพูดไม่ออก เพราะที่จริงเธอเรียนจบจากคณะนี้จริงๆ แต่ยังตัดสินใจไม่ได้สักที
ฟ้าใส : "ถ้างั้น หนูอยากให้พี่ปานพาหนูไปหาร้านอาหารที่กำลังจะให้หนูสมัครได้ไหมคะ?"
ปานวาด : (ตกใจกับคำพูดของฟ้าใสและหันหน้ามองภูวนาทก่อนที่จะพูดกับฟ้าใส) "จะดีหรอจ๊ะน้องฟ้าใส?"
ฟ้าใส : "ดีซะดีเหมือนกะถูกล๊อตเตอรี่รางวัลที่ 1 เลยค่ะ หนูเพิ่งจะนึกได้ว่า หนูเองเรียนจบคณะเกี่ยวกับการบริการอยู่แท้ๆ หนูตัดสินใจถูกแล้วล่ะค่ะ ว่าหนูจะทำงานเป็นเด็กเสริ์ฟ แล้วก็จะได้เงินอีกด้วย"
ภูวนาท : "เพิ่งจะรู้สึกอีกนะเราเนี่ย? (ยกมือเขกหัวของฟ้าใส ฟ้าใสยกมือลูบที่หัวและร้องอย่างเสียงดัง)"
ฟ้าใส : "โอ๊ย! พี่ หนูเจ็บแล้ว"
ปานวาด : "ถ้าอย่างนั้น คุณภูพาน้องฟ้าใสไปที่ร้านอาหารของฉันดีกว่าค่ะ"
ภูวนาท : "งั้นให้ผมไปส่งด้วยนะครับ" ภูวนาทพูดเสร็จจึงพาปานวาดและฟ้าใส ออกจากบ้านพร้อมกัน ปล่อยให้ป้าแจงมีหน้าที่เฝ้าบ้านเพียงคนเดียว ภูวนาทขับรถออกจากบ้านไปจนถึงร้านอาหารของบงกช พอมาถึงร้านอาหารของบงกช พิมลรัตน์และศุภกรณ์ ซึ่งตอนนี้ศุภกรณ์ก็ได้เป็นเด็กเสริ์ฟเป็นอาชีพเสริมของเขาแล้ว ทั้งคู่จึงมีหน้าที่เสิร์ฟอาหารให้กับลูกค้าในร้านอาหารแห่งนี้
ปานวาด ภูวนาทและฟ้าใส เดินเข้ามาในร้านอาหารของบงกช เจ้าของร้านอาหารจึงเดินเข้าไปต้อนรับเป็นอย่างดี
เจ้าของร้านอาหาร : "สวัสดีค่ะ ร้านบูมเบอแรง ยินดีต้อนรับค่ะ ไม่ทราบว่าจะมาทานอาหารหรือเปล่าคะ?"
ปานวาด : "เปล่าหรอกค่ะพี่ วันนี้ดิฉันพาน้องสาวของแฟนดิฉันไปสมัครงานอ่ะค่ะ"
เจ้าของร้านอาหาร : "ถ้างั้น เดี๋ยวเชิญเข้าไปข้างในดีกว่าค่ะ" เจ้าของร้านอาหารพูดเสร็จ จึงพาปานวาด ภูวนาทและฟ้าใสเดินเข้าไปที่ห้องผู้จัดการ ในระหว่างนั้น พิมลรัตน์และศุภกรณ์ที่กำลังเสิร์ฟอาหารให้อาหารอยู่นั้น พิมลรัตน์จึงมองไปที่ปานวาด ภูวนาทและฟ้าใส จึงถามศุภกรณ์ด้วยสีหน้าสงสัยเป็นอย่างมาก
พิมลรัตน์ : "เฮ้ย! นายกร นายดูโน้นสิ (พูดเสร็จยกมือชี้ไปที่ปานวาด)"
ศุภกรณ์ : "ใครมาหรอรัตน์?"
พิมลรัตน์ : "ก็พี่ปานกับพี่ภูน่ะสิ พาใครไม่รู้เข้ามาในร้านอาหารอ่ะสิ?"
ศุภกรณ์ : "สงสัยพี่ปานกับแฟนเค้ามาผู้หญิงคนนึงไปสมัครอะไรสักอย่างนึงอ่ะมั้ง" ในระหว่างที่พิมลรัตน์และศุภกรณ์กำลังสงสัยอยู่นั้น บงกชจึงเดินเข้ามา
บงกช : "คุยไรกันอยู่?"
พิมลรัตน์ : "แม่ฮะ เมื่อกี้ หนูเห็นพี่ปานกับพี่ภูมาผู้หญิงคนนึงมาทำอะไรในร้านอาหารน่ะสิฮะแม่"
บงกช : "แม่เองก็ไม่รู้เหมือนกันน่ะสิลูก ถ้าลูกอยากรู้ไปถามพี่เค้าดีกว่า" บงกชตัดบทไป และจึงเดินเข้าไปทำอาหารในห้องครัว หลังจากนั้น ปานวาด ภูวนาทและฟ้าใสเดินออกมาจากห้องผู้จัดการ พิมลรัตน์จึงเดินเข้าไปถามปานวาดทันที
พิมลรัตน์ : "พี่ปาน พี่ปานมาที่ร้านอาหารทำไมไม่ยอมบอกฉันเลยอ่ะ?"
ปานวาด : "ก็พี่กำลังจะบอกอยู่นี่ไงอ่ะรัตน์ พอดีคุณภูแฟนของพี่เค้าพาน้องสาวของแฟนพี่ไปสมัครงานเป็นเด็กเสิร์ฟอ่ะสิ" ปานวาดอธิบายให้พิมลรัตน์เข้าใจ ทำให้พิมลรัตน์พยักหน้าอย่างเข้าใจ และมองไปที่ภูวนาท
พิมลรัตน์ : (ยกมือไหว้ภูวนาท) "พี่ภูฮะ สวัสดีฮะ"
ภูวนาท : "สวัสดีรัตน์ รัตน์มาทำงานที่นี่ด้วยหรอ?"
พิมลรัตน์ : "ใช่แล้วฮะพี่ภู ฉันมาทำงานที่นี่มาตั้งนานแล้วนะ"
ปานวาด : (พูดกับพิมลรัตน์) "ถ้างั้น เดี๋ยวพี่แนะนำให้รัตน์รู้จักก็แล้วกันนะ (แนะนำให้พิมลรัตน์รู้จัก) นี่คือ น้องฟ้าใส น้องสาวแท้ๆของคุณภูจ้า"
พิมลรัตน์ : "สวัสดีจ้าน้องฟ้าใส"
ฟ้าใส : "สวัสดีค่ะ"
ปานวาด : (พูดกับฟ้าใส) "น้องฟ้าใสคะ นี่พิมลรัตน์ น้องสาวแท้ๆของพี่เองค่ะ เค้าเป็นเด็กเสิร์ฟในร้านอาหารนี้เองค่ะ" ปานวาดแนะนำเสร็จแล้ว ทำให้พิมลรัตน์ชอบฟ้าใสมาตั้งแต่แรกพบ ส่วนฟ้าใสเองก็เริ่มมีใจให้กับพิมลรัตน์เหมือนกัน เพราะการแต่งตัวของพิมลรัตน์นั้นจะเหมือนผู้ชายแบบเท่ๆ ส่วนฟ้าใสจะเป็นหญิงสาวแก่น น่ารักๆๆ ทำให้ทั้งสองสาวมองหน้ากัน จนทำให้ปานวาดมองสองสาวด้วยความสงสัยเป็นอย่างมาก
ฟ้าใส : "พี่รัตน์คะ ยังไงฟ้าขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ เพราะฟ้ากำลังจะเป็นเด็กเสริ์ฟแล้วนะคะ" ฟ้าใสพูดเสร็จ ทำให้พิมลรัตน์มองฟ้าใสด้วยสายตาที่แสนอ่อนหวาน ปานวาดจึงสะกิดพิมลรัตน์ทันที
ปานวาด : "รัตน์ เป็นอะไรหรือเปล่า?" ปานวาดพูดเสร็จ ทำให้พิมลรัตน์มองฟ้าใสด้วยสายตาอ่อนหวาน เพราะพิมลรัตน์ตกหลุมรักฟ้าใสซะแล้ว
ปานวาด : "พิมลรัตน์ ได้ยินที่พี่พูดไหม?" ปานวาดพูดเสียงดัง ทำให้พิมลรัตน์ตกใจ
พิมลรัตน์ : "อ๋อ ได้ยินสิพี่ คนกำลังมีความรักอยู่นี่ไงล่ะพี่ปาน"
ปานวาด : "แหม! พูดไปได้นะเราเนี่ย"
พิมลรัตน์ : "งั้น เดี๋ยวพี่สั่งอาหารไว้ก่อนเลย ดีหนูจัดการให้" พิมลรัตน์พูดเสร็จ ทั้งสามคนจึงแยกย้ายกันนั่งรอที่ร้านอาหารทันที
ฟ้าใส : "พี่ปานคะ พี่รัตน์น้องสาวของพี่น่ารักมากๆเลยนะคะ"
ปานวาด : "ยัยรัตน์น้องสาวของพี่ก็อย่างนี้แหล่ะค่ะ ดีบ้างร้ายบ้าง ตามประสาของเค้าเองอ่ะจ้า"
ภูวนาท : "จริงเหมือนอย่างที่แฟนพี่บอกนี่แหล่ะ แล้วน้องฟ้าดีใจไหมที่ได้งานทำแล้ว?"
ฟ้าใส : "ดีใจสิคะ ดีใจยิ่งกว่าถูกรางวัลที่ 1 อีกอ่ะค่ะ"
ปานวาด : "แล้วที่ยิ่งกว่าถูกรางวัลที่ 1 ล่ะจ๊ะ?"
ฟ้าใส : "ก็...หนูจะได้เจอกับพี่รัตน์ไงล่ะคะ"
ปานวาด/ภูวนาท : "ฮะ! ชอบยัยรัตน์จริงหรอ? (ร้องอย่างตกใจ)
ฟ้าใส : "ก็ใช่นี่คะ พี่ยังไม่รู้อีกล่ะคะว่า ฟ้าคิดยังไงกับพี่รัตน์ดี?"
ภูวนาท : "โธ่! เรารู้จักกับยัยรัตน์กันได้ไม่นาน ปิ๊งซะแล้วนะเนี่ย สงสัยคงได้รสนิยมเพศเดียวกันซะเลย"
ปานวาด : "ไม่แน่นะคะ น้องฟ้าใสอาจจะชอบผู้ชายก็ได้นะคะ" ปานวาดพูดเสร็จ ทั้งปานวาดและภูวนาทมองสีหน้าของฟ้าใส สีหน้าของฟ้าใสเต็มไปด้วยความสุข ที่จะได้เจอกับพิมลรัตน์ซะที ที่ทำงานของดนู ดนูกำลังนั่งอ่านนิตยสารแต่ละเล่มอยู่ ซึ่งเค้าเป็นผู้จัดการในนิตยสารแห่งนี้ แต่มีหญิงสาวคนนึง เดินเข้ามาหาดนู
เลขานุการ : "คุณดนูคะ มีคนมาขอพบคุณดนูค่ะ"
ดนู : "งั้น เชิญเค้าเข้ามาเลย" ดนูพูดเสร็จ เลขานุการจึงมีหน้าที่เปิดประตูทันที คนที่มาหาดนูนั่นก็คือ เพชราภรณ์ แม่ของดนูมาพร้อมกับ ธเนศและณัฐวุฒิ เพื่อนของดนู ตอนสมัยเรียนหนังสืออีกด้วย ทำให้ดนูตกใจที่มีเพื่อนมาหา
ดนู : "แม่ แม่พาเพื่อนของผมมาที่นี่ได้ไงล่ะครับ? ผมไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย" ดนูทำหน้างง
เพชราภรณ์ : "ก็เจ้าธเนศกับเจ้าณัฐวุฒิเพื่อนของลูก เค้าอยากมาหาลูก ถามไถ่ทุกข์สุขของลูกไม่ได้หรือไงจ๊ะ?" เพชราภรณ์พูดกับดนูด้วยสีหน้าอารมณ์ดี
ความคิดเห็น