ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เล่นน้ำที่ภูจองยายองกับใจที่ไม่เหมือนเดิม
พอเราเตรียมของกินเสร็จเราขึ้นรถไปที่ภูจองนายองโดยมีน้องชายฉันมาเป้นบอดี้การ์ดให้พวกเรา(มันอยากมาเล่นน้ำด้วย)
ฉันอยากแกล้งนายอะตอมจึงห้ามให้ทุกคนโทรบอกพวกเค้าว่าเราไปกันแล้ว เราต้องขับรถขึ้นภู ระหว่างทางมีรถคันหนึ่งสวนมา ฉันรีบหักหลบเพื่อไม่ให้ชนกันทำให้รถของเราเสียหลักแฉลบลงข้างทาง เอี้ยด.........
"เฮ้ย มีใครเป็นไรไหมวะ"
"ไม่มี เรารีบไปจากที่นี้กันเถอะ"
"เราไม่ผิดจะรีบไปทำไมวะ"
"ก็แม่งมันหนีไปแล้ววะ"
"ช่างแม่งมันเถอะไปกันดีกว่าพวกเรา"
ฉันก้ขับรถต่อไปจนถึงที่จอดรถบริเวณภูจองนายอง แล้วพวกเราก็ถอนหายใจพร้อมกัน บางคนมันก็ร้องไห้
"จะร้องทำไมวะเราไม่เป็นไรแล้ว"
"ก็มันยังเสียวไม่หายนี้วะ"
"นั้นสิ"
แล้วพวกนั้นก็รีบวิ่งมาหาพวกเรา
"เกิดอะไรขึ้นครับ"
"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ"
"นี่น้องจอยอย่าโกหกนะ"
"นายอะตอมอย่ามายุ่ง"
"คงไม่ยุ่งไม่ได้หรอก พี่รู้นะว่ามันเกิดไรขึ้น"
"รุ้แล้วถามทำไม"
"น้องจอย"
"นายจะทำไมเหรอนายอะตอม"
"เธอรุ้ไหมว่าตัวเองทำอะไรลงไป เธอแค่อยากจะแกล้งฉัน แต่เธอสิ่งที่เธอทำเกือบทำให้ทุกคนแย่ เธอคิดว่ามันถุกแล้วเหรอ ทำอะไรไม่รุ้จักคิด โตแล้วนะ เรียนก็เรียนพยาบาล แต่ไม่คิดหน้าคิดหลัง เด็กไม่รุ้จักโต"
ฉันรู้ว่าฉันผิดแต่นายไม่ต้องมาย้ำได้ไหม อื้อ อื้อ อื้อ
"ฉันรู้ว่าฉันผิด ก็ไม่ได้ตั้งใจ ขอโทดนะทุกคน"
"แค่นี้เธอคิดว่าพอเหรอ มันแลกกันได้ไหม ถ้าหากมันเกิดอะไรขึ้น ไม่ได้ตั้งใจใครๆก็พุดได้"
"ฉันผิดฉันรุ้ จะให้ฉันทำยังไงถึงจะพอใจนาย นายมันคนใจร้าย อื้อ อื้อ"
พอพุดจบ ยัยจอยก็วิ่งหนีไป
ด้านอะตอม
"จอย..........."
"พี่อะตอมใจร้าย"
"ใจร้ายที่สุด"
"พวกเราโกรธพี่อะตอม"
"คนใจร้าย"
"แกทำอะไรลงไปวะ"
"แม่ง ทำ ทำไมวะ"
"ไอ้ ฉันจะเลิกคบแก"
"ลูกผู้ชายไหมวะ"
"พอ พอแล้วหยุดว่าซักทีสิวะ ฉันรุ้ว่าผิด พี่ผิดพี่รู้ครับสาวๆ พี่ขอไปหาน้องจอยก่อนนะครับ"
"ไม่ พวกเราไม่ให้ไป"
มายืนขวางกันทำไมครับ...........
"สาวๆครับ"
"ไม่ค่ะ"
"สาวๆครับพี่ว่าปล่อยมันไปขอโทดน้องจอยเถอะครับ"
"ไม่"
"นะครับ........น่า"
"ก็ได้ค่ะ แต่พี่อะตอมห้ามว่าให้ยัยจอยและต้องไม่ทำให้มันร้องไห้อีกนะค่ะ
"ครับพี่สัญญา"
ฉันอยากแกล้งนายอะตอมจึงห้ามให้ทุกคนโทรบอกพวกเค้าว่าเราไปกันแล้ว เราต้องขับรถขึ้นภู ระหว่างทางมีรถคันหนึ่งสวนมา ฉันรีบหักหลบเพื่อไม่ให้ชนกันทำให้รถของเราเสียหลักแฉลบลงข้างทาง เอี้ยด.........
"เฮ้ย มีใครเป็นไรไหมวะ"
"ไม่มี เรารีบไปจากที่นี้กันเถอะ"
"เราไม่ผิดจะรีบไปทำไมวะ"
"ก็แม่งมันหนีไปแล้ววะ"
"ช่างแม่งมันเถอะไปกันดีกว่าพวกเรา"
ฉันก้ขับรถต่อไปจนถึงที่จอดรถบริเวณภูจองนายอง แล้วพวกเราก็ถอนหายใจพร้อมกัน บางคนมันก็ร้องไห้
"จะร้องทำไมวะเราไม่เป็นไรแล้ว"
"ก็มันยังเสียวไม่หายนี้วะ"
"นั้นสิ"
แล้วพวกนั้นก็รีบวิ่งมาหาพวกเรา
"เกิดอะไรขึ้นครับ"
"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ"
"นี่น้องจอยอย่าโกหกนะ"
"นายอะตอมอย่ามายุ่ง"
"คงไม่ยุ่งไม่ได้หรอก พี่รู้นะว่ามันเกิดไรขึ้น"
"รุ้แล้วถามทำไม"
"น้องจอย"
"นายจะทำไมเหรอนายอะตอม"
"เธอรุ้ไหมว่าตัวเองทำอะไรลงไป เธอแค่อยากจะแกล้งฉัน แต่เธอสิ่งที่เธอทำเกือบทำให้ทุกคนแย่ เธอคิดว่ามันถุกแล้วเหรอ ทำอะไรไม่รุ้จักคิด โตแล้วนะ เรียนก็เรียนพยาบาล แต่ไม่คิดหน้าคิดหลัง เด็กไม่รุ้จักโต"
ฉันรู้ว่าฉันผิดแต่นายไม่ต้องมาย้ำได้ไหม อื้อ อื้อ อื้อ
"ฉันรู้ว่าฉันผิด ก็ไม่ได้ตั้งใจ ขอโทดนะทุกคน"
"แค่นี้เธอคิดว่าพอเหรอ มันแลกกันได้ไหม ถ้าหากมันเกิดอะไรขึ้น ไม่ได้ตั้งใจใครๆก็พุดได้"
"ฉันผิดฉันรุ้ จะให้ฉันทำยังไงถึงจะพอใจนาย นายมันคนใจร้าย อื้อ อื้อ"
พอพุดจบ ยัยจอยก็วิ่งหนีไป
ด้านอะตอม
"จอย..........."
"พี่อะตอมใจร้าย"
"ใจร้ายที่สุด"
"พวกเราโกรธพี่อะตอม"
"คนใจร้าย"
"แกทำอะไรลงไปวะ"
"แม่ง ทำ ทำไมวะ"
"ไอ้ ฉันจะเลิกคบแก"
"ลูกผู้ชายไหมวะ"
"พอ พอแล้วหยุดว่าซักทีสิวะ ฉันรุ้ว่าผิด พี่ผิดพี่รู้ครับสาวๆ พี่ขอไปหาน้องจอยก่อนนะครับ"
"ไม่ พวกเราไม่ให้ไป"
มายืนขวางกันทำไมครับ...........
"สาวๆครับ"
"ไม่ค่ะ"
"สาวๆครับพี่ว่าปล่อยมันไปขอโทดน้องจอยเถอะครับ"
"ไม่"
"นะครับ........น่า"
"ก็ได้ค่ะ แต่พี่อะตอมห้ามว่าให้ยัยจอยและต้องไม่ทำให้มันร้องไห้อีกนะค่ะ
"ครับพี่สัญญา"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น