ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Destiny in Darkness ชะตากรรมแห่งห้วงรัติกาล

    ลำดับตอนที่ #1 : นำเข้า

    • อัปเดตล่าสุด 30 ต.ค. 53


    เอาละ  ข้าจะไม่พูดเรื่องนี้อีกแล้ว  อีกสามวันเจ้าจะมีอายุครบสิบสี่ปี วันเกิดครบสิบสี่ปีของเจ้า ข้าจะมารับเจ้าไปยังเพนดราโกเนียร์ ไม่มีข้อโต้แย้งและข้าจะไม่รับฟังคำปฏิเสธด้วย

    น้ำเสียงที่ดังมาจากชายร่างใหญ่ราบเรียบและไม่แยแสเหมือนกับข้อความที่เขาพูดไม่มีผิด

    นี่! คุณจะบอกว่าผมต้องเดินทางไปในประเทศรึว่าที่ไหนก็แล้วแต่ที่ผมไม่เคยรู้จักมาก่อนโดยไม่สนใจความคิดเห็นของผมได้ยังไงกัน เด็กหนุ่มระเบิดคำพูดออกมาอย่างหงุดหงิดในความไม่เข้าใจที่ก่อตัวเพิ่มมากขึ้นตั้งแต่เขาได้พบกับชายตรงหน้าเมื่อครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมา

    ชายร่างใหญ่ตรงหน้ามองเขาอย่างไม่แยแสแล้วพูดต่อว่า ขอให้เจ้าเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการเดินทางเวลาสามทุ่มตรง ในอีกสามวันนับจากนี้ ตอนนี้ได้เวลาที่เราต้องจากกันแล้ว

    เขาหยิบนาฬิกาพกจากกระเป๋าเสื้อโค๊ดสีน้ำเงินตัวยาวของตัวเองออกมาดูพลางบอกลาเด็กหนุ่ม

    แล้วเจอกัน เขายิ้มหากว่านั่นจะเป็นรอยยิ้มหรอกนะ เพราะในความรู้สึกของดราโกแล้วดูยังไงก็เป็นการแยกเขี้ยวยิงฟันอยู่ดี แล้วทันใดนั้นร่างสูงตรงหน้าก็หายวับไปทันทีต่อหน้าต่อตาของเด็กหนุ่ม ก่อนที่เขาจะลับหายไปเด็กหนุ่มยังได้ยินเสียงบ่นแว่วๆ ว่า ทำไมช่วงนี้มันถึงยุ่งนักนะ

    ดราโก   เทอร์เทรสมองไปเบื้องหน้าที่ว่างเปล่าของตนเองอย่างตกตะลึง หลังจากตั้งสติได้แล้วกับเหตุการณ์ตรงหน้าเขาก็รู้สึกว่าตัวเองกำลังอ้าปากค้างอยู่จึงรีบหุบปากลงทันที  ชายตรงหน้าเขาจากไปอย่างรวดเร็วพอ ๆ กับตอนที่มาปรากฏกายเลยทีเดียว!

    หลังจากการสนทนากับชายแปลกหน้าที่เขามั่นใจว่าการพบกันครั้งนี้เป็นการพบกันครั้งแรกระหว่างพวกเขาทั้งสองก็ได้ทำให้เกิดคำถามมากมายขึ้นมาในสมองของเขา เก้าสิบเปอร์เซ็นต์ของเรื่องทั้งหมดที่ชายแปลกหน้าพูดนั้นหากเป็นในสถานการณ์อื่นแล้วละก็            คนที่ไม่เชื่อเรื่องใดก็ตามที่ไม่ได้มีการพิสูจน์ในทางวิทยาศาสตร์มาก่อนอย่างเขาคงจะต้องหัวเราะและรีบบอกว่ามันเป็นเรื่องที่เหลวไหลที่สุดที่เขาเคยได้ยินมา

    ก็นี่มันยุคศตวรรษที่ยี่สิบนะ ชิ! ให้ตายสิ เขาไม่เคยเชื่อเรื่องที่เหลือจะเชื่อ อย่างไรก็ตามในเวลานี้เขาไม่อาจปฏิเสธมันได้ เพราะหากชายแปลกหน้าที่เพิ่งจากไปมาช้ากว่าเวลาที่เขาได้มาปรากฏกายเพียงแค่ไม่กี่วินาทีตามความคิดของดราโก เด็กหนุ่มเชื่ออย่างยิ่งว่า ในตอนนี้เขาก็คงไม่ได้มาคิดสงสัยในสิ่งที่ชายแปลกหน้าพูดแล้วเป็นแน่!        

    นั่นก็เพราะตอนนี้เขาคงต้องกำลังสารภาพบาปที่เขาได้กระทำในสิบสามปี สิบเอ็ดเดือน สามสัปดาห์และกับอีกสี่วันในชีวิตทั้งชีวิตของเขาเท่าที่ผ่านมาอยู่ที่ไหนสักแห่งอย่างแน่นอน.....?

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×