ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    พักรบ..พบรัก

    ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 5

    • อัปเดตล่าสุด 13 มี.ค. 47


    ต่อจากตอนที่แล้ว  >>>

        เมื่อบิ๊กมาถึงบ้านก็เห็นรถจิ๊บสีดำจอดอยู่บริเวณหน้าบ้าน  จึงเกิดอาการสงสัย  เมื่อบิ๊กเดินเข้าไปในบ้านก็พบหญิง  2  คน  คนหนึ่งเป็นวัยกลางคนประมาณรุ่นเดียวกับแม่ของเขา  ส่วนอีกคนหนึ่งเป็นหญิงสาวอายุอานามคาดว่าน่าจะเท่าๆกับบิ๊ก  บิ๊กรู้โดยทันทีว่า  แม่เรียกบิ๊กมาเพื่ออะไร

    แม่  :  อ้าว!!บิ๊กมาแล้วหรือลูก  (แม่ของเขาทักเมื่อเห็นลูกชายเดินเข้าบ้าน)

    บิ๊ก  :  หวัดดีคับแม่

    แม่ :  มานี่เลยจ๊ะ  แม่มีคนจะมาแนะนำให้รู้จัก

        บิ๊กเดินไปนั่งที่โซฟา  เมื่อเห็นแขกของแม่ก็ตกใจ

    บิ๊ก  :  กิ๊บซี่!!!!!คุณมาที่นี่ได้ไง

    แม่  :  (กระซิบ) บิ๊ก  ดังไปรึเปล่าลูก

    บิ๊ก  :  โทษครับ  (บิ๊กหันไปยกมือไหว้ขอโทษแม่ของกิ๊บซี่)  ว่าแต่ว่ามีเรื่องอะไรกันหรือคับ

    แม่  :  เอ่อ…ก็  แม่อยากให้ครอบครัวเรารู้จักกับครอบครัวเค้าไว้น่ะลูก

    บิ๊ก  :  หมายความว่าไงครับแม่  (บิ๊กพูดเสียงดัง)

    แม่  :  ก็แบบว่า.. แม่จะให้หนูกิ๊บมาเป็นคู่หมั้นลูกไงจ๊ะ  พอเรียนจบก็แต่งงานเลยไงลูก

        กิ๊บซี่ทำท่าเขินอาย (แต่ออกไปทางดัดจริตหน่อย)  บิ๊กเมื่อได้ยินก็เกิดอาการปฏิเสธทันที

    บิ๊ก  :  แม่ครับไว้พูดวันหลังก็แล้วกันนะครับ  วันนี้ผมเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว (เมื่อบิ๊กพูดจบก็รีบเดินขึ้นไปห้องนอนทันที)

    แม่  :  บิ๊กๆ  (แม่ของเขาตะโกนเรียกบิ๊ก  แต่เมื่อเห็นว่าบิ๊กไม่ลงมาจึงหันไปขอโทษกับครอบครัวกิ๊บซี่)  เอ่อ..ดิฉันตั้งขอโทษด้วยนะคะ  วันนี้ท่าทางแกคงจะเหนื่อยจริงๆ  

    แม่ของกิ๊บซี่  :  อ๋อ!!  ไม่เป็นไรหรอกคะ  เอาไว้วันหลังก็ได้

        เมื่อจบการสนทนาแม่ลูกก็ขึ้นรถจากไป  หลังจากนั้นแม่ของบิ๊กก็ขึ้นมาหาบิ๊กถึงประตูห้องนอน

    แม่  :  ก๊อกๆ (เสียงเคาะประตู)  บิ๊กๆ  ออกมาหาแม่หน่อยซิลูก

        บิ๊กได้ยินเสียงของแม่แต่ไม่ยอมออกไป

    บิ๊ก  :  ทำไมแม่ถึงต้องจับคู่ให้ผมด้วยล่ะครับ

    แม่  :  ก็แม่เห็นว่าเรายังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนซักที  แม่ก็เลยจะหาให้น่ะ

    บิ๊ก  :  โห!! คุณแม่ครับ  ผมโตแล้วนะครับ  ผมหาเองได้

    แม่  :  ก็..แม่กลัวจะไม่มีหลานนี่จ๊ะ

    บิ๊ก  :  ไม่รู้แหละผมไม่เห็นด้วยที่คุณแม่จะมาจับคู่ให้ผมอย่างนี้

    แม่  :  โธ่  บิ๊กนะลูกนะ (ไม่มีเสียงตอบรับ  แม่บิ๊กจึงคิดว่าบิ๊กคงอาบน้ำ  จึงเลิกคุย)

        เมื่อถึงตอนกลางคืน  หลังจากที่บิ๊กเข้านอนไปแล้ว  เสียงโทรศัพท์ในห้องนอนบิ๊กก็ดังขึ้น

    บิ๊ก  :  ใครนะโทรมาป่านนี้  คนกำลังหลับสบายเชียว  (บิ๊กนึกในใจ)  ฮัลโหล…….(เสียงแบบคนเพิ่งตื่น)

        คนที่โทรมาไม่ใช่ใคร  นายต๊ะ  น้องชายของอ้อนนี่เอง

    ต๊ะ  :  โหล..พี่บิ๊กหรอครับ  ผมต๊ะหลานรหัสพี่ไงครับ

    บิ๊ก  :  เออ..ต๊ะหรอ  ว่าไง

    ต๊ะ  :  คือผมมีเรื่องจะปรึกษาพี่อ่ะครับ

    อ้อน  : (อ้อนซึ่งเดินมาปิดไฟที่ห้องรับแขกเห็นต๊ะคุยอยู่จึงเตือนน้องชาย) ต๊ะคุยกะใครน่ะ  นอนได้แล้ว

        บิ๊กได้ยินเสียงผู้หญิงแว่วๆ จึงถามต๊ะ

    บิ๊ก  :  ต๊ะ!!นั่นเสียงป้าที่ไหนหรอ

    ต๊ะ  :  อ๋อ..เหอะๆ(แอบหัวเราะ)ไม่ใช่ป้าครับ  พี่สาวผมเอง  คือพรุ่งนี้พี่ช่วยไปเช้าๆได้ไหมครับ  ผมมีอะไรให้พี่ช่วยทำอ่ะครับ

    บิ๊ก  :  อืม..ได้ๆ  เจอกันที่คณะเลยแล้วกันนะ  เอากี่โมงล่ะ

    ต๊ะ  :  เอา  7  โมงได้ไม๊พี่  พรุ่งนี้ผมมีเรียน  9  โมงอ่ะ

    บิ๊ก  :  อือๆ แค่นี้ก่อนนะ  

    ต๊ะ  :  (ต๊ะงงๆ เพราะประโยคนั้นต๊ะต้องเป็นคนพูดไม่ใช่หรอ) คับๆ



    --++--เรื่องราวจะเป็นเช่นไรต่อไป  โปรดติดตามตอนต่อไป--++--







    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×