พักรบ..พบรัก

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 4

ต่อจากตอนที่แล้ว  >>>

บิ๊ก  :  แดนๆ นายรู้จักอ้อนมานานแล้วหรอ  (ที่นายบิ๊กถามอย่างนี้ไม่ใช่อะไรหรอคะก็แบบว่านึกสนใจอ้อนขึ้นมา)

แดน  :  ทำไมผมต้องบอกคุณด้วยล่ะ  

บิ๊ก  :  ปล่าว!! ผมก็แค่อยากรู้  แค่นั้นแหละ  ผมไม่สนใจยัยเตี้ยนั่นหรอ(ยังไม่รู้ใจตัวเอง)

    อ้อนกับเกี๊ยวเดินกลับมาที่โต๊ะแล้วได้ยินคำพูดของบิ๊กพอดี  อ้อนจึงเกิดอาการโมโหขึ้นมาเล็กน้อย

อ้อน  :  ชั้นเตี้ยแล้วมันทำไม(ทำเสียงดุๆ)  (บิ๊กได้ยินเสียงอ้อนจึงหันไป  เมื่อเห็นอ้อนก็ตกใจ)

บิ๊ก  :  เอ่อ…ก็ไม่หนักส่วนไหนของผมหรอก  ก็แค่…(บิ๊กทำสายตามองอ้อนตั้งแต่หัวจรดเท้า)  สงสารในความเตี้ยของคุณแหละ  เตี้ยอย่างนี้ท่าทางจะหาแฟนยากนะ

    เมื่ออ้อนได้ยินเช่นนั้นก็โมโหมาก

อ้อน  :  นี่นาย!!!  นึกว่าตัวเองดีมาจากไหน หล่อมากนักรึไง     ไปแดน..เกี๊ยวกลับ

แดน  :  เฮ้ย!!เดี๋ยวก่อนดิ่อ้อน  อาหารเพิ่งมาเอง  กินกันก่อน

อ้อน  :  งั้นก็ตามใจนะ  ชั้นไปก่อนล่ะ

    อ้อนรีบเดินไปจากที่นั่นทันที  โดยมีเกี๊ยวเดินตามด้วย

แดน  :  เฮ้ย!!รอด้วยๆ  (แดนวิ่งตามไปยังไม่วายถือไก่ย่างกะข้าวเหนียวติดมือไปด้วย)

    เมื่อทั้ง  3  ขับรถออกไปทิ้งให้บิ๊กอยู่ที่โต๊ะอาหารเพียงผู้เดียว  แล้วที่สนทนากันเมื่อกี้ก็เสียงดังไม่ใช่เล่นถึงกับทำให้โต๊ะรอบข้างหันมามองบิ๊กเลยทีเดียว  เมื่อถึงเวลาเก็บเงิน

บริกร  :  ทั้งหมด  2,560  บาทครับ

บิ๊ก  :  โห…ทำไมแพงจังล่ะพี่  กินแค่นี้เอง

บริกร  :  อ๋อ !! คุณผู้หญิงที่มาทานกะคุณเมื่อกี้บอกให้ผมเก็บเงินรวม  3  โต๊ะข้างๆด้วยครับ

บิ๊ก  :  (คิดในใจ…  แสบนักนะยัยเตี้ย)  นี่คับ 3,000  ไม่ต้องทอน  (หมดกันเงินสัปดาห์นี้ …บิ๊กคิดในใจ)

บริกร  :  ขอบพระคุณมากครับ  โอกาสหน้าเชิญใหม่นะครับ

    ขณะนั้นอ้อน แดน และเกี๊ยว  ก็มาถึงที่คณะมนุษย์ศาสตร์

อ้อน  :  (หัวเราะ)นี่! เกี๊ยว  แดน  ป่านนี้นายนั่นคงหงุดหงิดน่าดู  เชอะ!! สมน้ำหน้า  บังอาจมาว่าชั้นว่าเตี้ย

เกี๊ยว  :  ทำแรงไปเปล่าอ้อน  เรื่องแค่นี้เองนะ

แดน  :  โห!!!เกี๊ยวเราว่าแค่นี้ยังน้อยไป  บังอาจมาว่าอ้อน

อ้อน  :  ใช่  อย่าให้เจออีกก็แล้วกัน  ไม่งั้นน่าดู….

เกี๊ยว  :  (ดูนาฬิกา)  บ่าย  3 แล้ว  อ้อน…แดน  งั้นเรากลับก่อนนะ  เดี๋ยวรถจะติด

อ้อน  :  อื้อ!!  ให้เราไปส่งไม๊

เกี๊ยว  :  ไม่ต้องหรอก

อ้อน  :  (สะกิดแดน)  แดน ไปส่งเกี๊ยวหน่อยสิ

แดน  :  อืมๆก็ได้  ป่ะเกี๊ยว

เกี๊ยว  :  ขอบใจนะ

    ขณะนั้นทางด้านของนายบิ๊กซึ่งกำลังขับรถกลับบ้าน  เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นหน้าจอปรากฎคำว่า  “mom”

บิ๊ก  :  คับ..ว่าไงคับแม่

แม่ของบิ๊ก  :  อยู่ไหนคับลูก

บิ๊ก  :  ก็กำลังขับรถกลับ  ว่าแต่แม่มีอะไรรึเปล่าครับ

แม่ของบิ๊ก  :  อ๋อ!!  ป่าวจ๊ะ  งั้นกลับมาเร็วๆนะลูก

    หลังจบการสนทนาบิ๊กก็รีบขับรถกลับบ้านเพราะคิดว่าที่บ้านมีอะไรฉุกเฉิน





--++--เกิดเหตุการณ์อะไรที่บ้านของบิ๊ก  โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ--++--