คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : - + - สมาชิกใหม่ - + -
ตอนนี้ฉันกำลังนั่งชดใช้กรรม โดยการซักเสื้อผ้าให้ไอหล่อนิสัยแย่ที่หลังบ้าน ทำไมบ้านฉันไม่รู้จักซื้อเครื่องซักผ้ามาใช้บ้างนะ เห้อ แล้วเมื่อไหร่ไอคราบแกงจืดจะออกจากเสื้อเนี่ยยย ToT ซักยากจิงวุ้ย ฉันคิดในใจอย่างกลัดกลุ้ม
ที่ฉันต้องมานั่งซักผ้าอย่างนี้ก็เพราะว่าหลังจากที่ฉันพ่นน้ำแกงจืดใส่ไอหล่อนั่น แม่ก็เลยลงโทษให้ฉันเอาเสื้อหมอนั่นมาซักหมด ทั้งเสื้อทั้งกางเกง ทั้งๆที่มันโดนแค่เสื้อเอง มานยุติธรรมกันดีอยู่หรือออออ......มานยุติธรรมกันดีหรือไร... (ฉันบ่นพึมพำระหว่างนั่งซักผ้า) เห้อ!! นี่พอซักผ้าเสร็จฉันยังต้องล้างจาน แล้วก็รีดผ้าอีก ทำไมถึงโดนลงโทษเยอะจังฟ่ะ!! กะอีกแค่พ่นแกงจืดใส่ โดนใช้เยี่ยงทาสเลยช้านนน.. ฉันหยุดคิดเรื่องไร้สาระแล้วรีบทำงานตามคำบัญชาของแม่ต่อ ไม่งั้นโดนเอาตายแน่....- -;
เมื่อซักผ้าเสร็จ ฉันก็มาล้างจานต่อทันที แต่ในห้องครัวมันไม่ได้มีแต่ฉันคนเดียวด้วยน่ะสิ ไอหมอนั่นมันอยู่ด้วย อ๊ายย..จะจองเวรช้านไปถึงหนายยยย ห๊า!!!! ไอหล่อนิสัยแย่ ฉันพยายามทำตัวเป็นปกติที่สุด
“ นี่นาย มาทำอะไรในนี้น่ะ” ฉันถามหมอนั่นด้วยความสงสัยที่อยู่ดีๆ มายืนด้อมๆมองๆ ในตู้เย็น
“ เปล่า!! ^o^ ” ไอหล่อนั้นหันหน้ามาตอบฉัน
ตอนนี้หมอนี่ดูเปลี่ยนไปเลย ชุดที่เค้าใส่อยู่มันเป็นเสื้อกล้าม กับผ้าขาวม้า ผิดกับตอนแรกที่เจอเลยเพราะหมอนี่แต่งตัวเซอร์สุดๆ แล้วนี่แม่เอาอะไรมาให้ใส่เนี่ย โหย...หาที่ดีกว่านี้ไม่ได้หรือไงน๊า...(ฉันคิดอยู่ในใจ)
เอาอีกแล้ว ฉันเผลอจ้องหมอนี่นานอีกแล้ว อ๊ายย....ทำไงดีทำไงดี เอ่อๆ อ๋ออออออ......
“ เออ..นี่นาย มาตั้งนานยังไม่รู้จักชื่อเลย นายชื่อไรอ่ะ” ฉันถามหมอนั่นแก้เก้อ...
ฉันไม่มีทางเขินไอหล่อนิสัยแย่หรอก ม่ายยยยมีทางงง......
แปลก!! หมอนั่นไม่ตอบ แต่กลับเดินออกจากห้องครัวไปเฉยเลย
นายนี่มันนิสัยแย่ที่สุด คนเค้าอุตส่าห์ชวนคุยแต่นายกลับเดินหนีเนี่ยนะ ทำไมฉันต้องเจอคนแย่ๆแบบนายด้วยเนี่ยยยยยยยยยยย...... เกลียดขี้หน้าจริงๆเลยยย อย่าให้เจออีกนะ ไม่งั้นนายได้โดนดีแน่ (ฉันแอบว่าไล่หลังตามหมอนั่นไป)
ในขณะที่ฉันกำลังล้างจานอยู่นั้น เจ้าตาม น้องชายของฉันก็เดินเข้ามาในห้องครัว
“ พี่ตาลๆรู้ยัง ” เจ้าตามพูดด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้น
“อะไรของแกวะ ตาม” ฉันถามน้องไปด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด ไรของมันนักหนาฟ่ะ...
“ พี่ชายคนที่ที่มาบ้านเราวันนี้อ่ะ ต่อไปนี้เค้าจะมาเป็นสมาชิกของบ้านเราแล้วนะพี่ตาล”
“ เออ... แม่จะแต่งงานกับหมอนั่นรึไง ถึงจะมาเป็นสมาชิกบ้านเราน่ะ” ฉันนึกขำคำพูดน้องชาย จึงตอบกวนๆกลับไป
“ โหยย..พี่ตาล นี่ตามพูดจริงๆนะ พี่เค้าจะมาอยู่บ้านเราตั้งแต่วันนี้”
“ หา!!!!! อะไรนะ” สติฉันแตกทันที ทำให้จานในมือที่ถืออยู่หล่นลงพื้น แตกกระจายเป็นเศษทันที
“ เฮ้ยยยย!! พี่ตาลทำไรน่ะ เดี๋ยวก็โดนแม่ว่าหรอก” เจ้าตามบ่น พลางหยิบเศษจานที่แตกใส่ถังขยะ
อ๊า..ฉันอยากจะบ้าตาย นี่คนที่ฉันเกลียด ทำไมมันต้องมาอยู่บ้านเดียวกับฉันด้วยเนี่ย... ไม่จริงใช่ไม๊ บอกสิว่านี่คือฝันไป ไม่ใช่เรื่องจริงช่ายม๊ายยย...
ยังไม่ทันที่ฉันจะจิตเตลิดไปมากกว่านี้ เสียงของผู้นำในบ้านก็ดังเข้ามาในห้องครัว ทำให้ฉันกลับมายังโลกปัจจุบันทันที
“ เสียงอะไรน่ะยัยตาล ” นั่นไง เสียงผู้นำของบ้าน จะใครซะอีกล่ะ ก็แม่ฉันไง
“ สงสัยเสียงคนทำจานแตกมั้งครับคุณน้า” นั่นมันเสียงใครน่ะ เฮ้ย!! อย่าบอกนะว่าเสียงไอหมอนั่น....
และแล้วสิ่งที่ฉันคิดก็เป็นจริง ไอหล่อนั่นเดินหน้าสลอนเข้ามาในห้องครัวพร้อมกับแม่ของฉัน
“ ยัยตาลทำจานแตกอีกแล้วหรอ ” แม่ของฉันทำหน้าอ่อนใจ
แม่จ๋า...อย่าทำหน้าแบบนั้นจิ่ โหยย หนูรู้สึกผิดเลยอ่ะ ชิ่! หมอนั้นดูทำหน้าเข้าสิ เห็นหน้าแล้วอยาก....ชะมัดเลยย (อย่าเข้าใจผิดดดด ฉันหมายถึงอยากเบิร์ดกะโหลกน่ะ)
“ทำแตกไปกี่ใบแล้วยัยตาล ห๊า!! ” แม่ตวาดฉันด้วยเสียงอันดัง
ปกติแม่ฉันใจดีสุดๆเลยนะ แต่ถ้าภาคโหดละก็ไม่ต้องพูดถึง..หึๆ
“ งั้นแม่จะหักค่าขนม เข้าใจไม๊”
“ คะ เข้าใจแล้วคะ” ฉันตอบด้วยท่าทีเจียมตัวสุดๆ
พอแม่กับเจ้าตามเดินออกไปจากห้องครัว หมอนั่นก็เดินเข้ามาหาฉัน ฉันถึงกับถอยห่างทันที
“นะ....นายจะทำไรน่ะ” ฉันถามไปด้วยน้ำเสียงที่ตกใจสุดๆ
เมื่อฉันถอยมาจนติดอ่างล้างจานแล้ว หมอนั่นก็เข้ามาใกล้ฉัน โอยย...อย่าทำอะไรลูกช้างเลย ลูกช้างกลัวแล้วเจ้าค่า ฉันคิดในใจพลางยกมือไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์
หมอนั่นอมยิ้ม แล้วเค้าก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉัน ฉันหลับตาปี๋ ไอบ้า อย่าทำอะไรฉันนะ ฉันคิดในใจ
หมอนั่นยื่นหน้ามากระซิบข้างหูฉันแล้วพูดว่า “คิดว่าฉันจะทำอะไรน่ะยัยเช่อ หึๆ สมน้ำหน้า ”
ว่าแล้วเขาก็เดินออกจากห้องครัวไป นายต้องการอะไรกันแน่ ฉันคิดไปพลางทำความสะอาดห้องครัว
------------------------------------------------------------------
โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ ^^
ความคิดเห็น