คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : [Chapter 9] แย่งชิงนางฟ้า [100%]
Title : A malice love dangerous แค้นรัก อันตราย
Part : 9 [แย่งชิงนางฟ้า]
Author : Mr.kikii
..__________________________..
“สวัสดีครับ คุณฮันกยอง แก๊งในตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง”
ชายร่างสูงที่อายุย่างเข้าวัยกลางคนในชุดสูทอย่างดีเดินมาทักทาย ภายในงานประมูลที่ยิ่งใหญ่ในวันนี้ดูครึกครื้นคงเป็นเพราะต่างคนหมายเอานางฟ้ากันเป็นแน่ ฮันกยองยิ้มตอบกลับในเชิงธุรกิจ... หัวหน้าแก๊งนี้ร่ำรวย มีความสามารถ น่าเชื่อถือได้ เหมาะแก่การคบหาเพื่อผลกำไรยิ่งนัก..
“ครับ ตอนนี้ก็ไปได้เรื่อยๆ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง”ร่างสูงหัวหน้าแก๊งยออูในชุดสูทราคาแพงสีดำสนิทเป็นที่น่าจับตามองของผู้คนต่างๆ ผมสีทองขาวถูกจัดทรงมาอย่างดีเข้ากับใบหน้าหล่อเหลา รอยยิ้มที่ประดับอยู่บนใบหน้าดึงความสนใจของคนหลายคน คำพูดเกือบทุกคำถูกกลั่นกรองมาอย่างดี ประโยคนี้ก็เช่นกัน เขาไม่คิดจะบอกความก้าวหน้าภายในแก๊งในคนนอกรู้อยู่แล้ว.. มันไว้ใจกันไม่ได้
“บอสครับ ใกล้ถึงเวลาประมูลแล้วครับ”คยูฮยอนในชุดพ่อบ้านพูดด้วยใบหน้านิ่งเรียบ ฮันกยองพยักหน้าน้อยก่อนที่จะบอกลาคู่สนทนาแล้วเดินจากไป วันนี้ฮันกยองมากับคยูฮยอนแค่สองคนเท่านั้น แค่มีคยูฮยอนเขาก็ไม่ต้องคอยระแวงว่าใครจะทำร้าย เพราะเขามั่นใจในฝีมือของคยูฮยอน ยิ่งพกพวกลูกกระจ๊อบมาเยอะๆต้องเหนื่อยเขาดูแลอีก
“เป็นอะไรไป?”ฮันกยองถามในขณะที่อยู่บนลิฟท์กันแค่ 2 คน คยูฮยอนยังคงตีหน้าเรียบเหมือนเดิมต่างจากปกติ ที่จะประดับรอยยิ้มตลอดแล้วกับคนอารมณ์ดี พ่อบ้านไม่ตอบอะไรแค่เงยหน้ามองเลขของลิฟท์ที่เลื่อนไปเรื่อยๆ
“คยูฮยอน.. อย่าลืมเรื่องที่ตกลงกันไว้ล่ะ”
“ทราบแล้วครับ”
ฮันกยองมาที่นี่ไม่ได้เพื่ออยากมาประมูลสร้อยคอนางฟ้า แต่เขาแค่มาเพื่อดูหน้าของคนที่ได้สร้อยฟ้านางฟ้าไปต่างหาก.. จะต้องเสียดายเงินเพื่อได้มันมาในราคาสูงขนาดนี้ โง่รึเปล่า.. ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันเป็นสิ่งที่เราต้องการจริงๆ ฮันกยองคลี่ยิ้มอย่างมีเลศนัย เป็นมาเฟียก็ต้องได้มาแบบมาเฟีย แต่เชื่อว่าหลายคนคงคิดเช่นเดียวกับเขา เพราะฉะนั้นการลงมือก่อนก็เป็นการกระทำที่โง่เง่าที่สุดเช่นกัน..
ตึ้ง!
เมื่อประตูลิฟท์อ้าเปิดออก พบบริกรหนุ่ม 2 คนยืนรออยู่ตรงหน้าประตูที่เคลือบกำมะหยี่สีแดงหนาซึ่งเป็นทางเข้างาน ฮันกยองเดินเข้าไปยื่นบัตรก่อนที่จะเดินเข้าผ่านเสาตรวจจับอาวุธไปโดยไร้ปฏิกิริยาใดๆเช่นเดียวกับคยูฮยอน เครื่องมือเทคโนโลยีของมาเฟียไปได้กว้างไกลกว่ามนุษย์ธรรมดา เพราะทดลองได้อย่างผิดกฎหมาย และอะไรได้ตามใจชอบทำให้ง่ายต่อการพัฒนา
ฮันกยองนั่งลงบนเก้าอี้กำมะหยี่สีแดงที่ดูหรูหราอย่างสงบโดยมีคยูฮยอนตามมาติดๆ ฮันกยอง หัวหน้าแก๊งยออูมีแต่คนอาฆาตแค้น เกลียดชังอยู่เยอะเต็มไปหมด เพราะบารมี ความสามารถ และเจ้าเล่ห์ ฉลาดแกมโกงแล้วยังโหดเหี้ยม ทำให้แก๊งหลายแก๊งล่มสลายไป เพราะฉะนั้นเห็นทีเขาต้องหาบอดี้การ์ดไว้สักคนแล้วล่ะมั้ง..? แต่สำหรับเขาเอง คยูฮยอนคือคนที่น่าไว้วางใจที่สุดอยู่ดี
งานประมูลถูกเริ่มต้นขึ้นอย่างน่าเบื่อหน่ายที่สุดในความรู้สึกของฮันกยอง แม้มองคนที่ทำตัวสงบเสงี่ยมดูไร้ความโลภยังมีความต้องการประกายลุกในดวงตา เมื่อสินค้าที่ตัวเองต้องการถูกวางโชว์แล้วก็สามารถเบ่งรัศมีอำนาจข่มอีกฝ่าย ดูแล้วช่างน่าขันในมนุษย์เราเสียเหลือเกิน
“ค่ะ ชิ้นนี้ต่อไปคือสร้อยคอนางฟ้า จี้เพชรถูกเจียระไนมาเป็นอย่างดีโดยใช้หินหายากของโลกทำเลยนะค่ะ แล้วส่วนรูปลักษณ์ลวดลายของมันทำโดยจิตรกรระดับโลก แม้จะเป็นชิ้นเล็กๆแต่ก็มีคุณค่ามากๆค่ะ ว่ากันว่ายังเป็นเครื่องรางทำให้โชคดีได้ด้วยค่ะ...”
พิธีกรสาวกล่าวแนะนำสินค้าต่อไป บรรยากาศในงามดูน่าอึดอัดสิ้นดี มีเพียงเสียงพิธีกรที่กล่าวดำเนินงานเท่านั้น แต่คนๆอื่นกลับจดจ้องที่สร้อยคอนั้น.. สร้อยคอที่ว่ากันถ้าได้จะได้อำนาจของ 7 ผู้คุมกฎมาครอง
“เอาล่ะค่ะ.. สินค้าชิ้นนี้เปิดประมูลด้วยราคา..... 20,000,000 วอนค่ะ!!”
ฮันกยองเดินออกมาทันทีที่รู้ตัวผู้ประมูลได้ ตามมาด้วยคยูฮยอน เขาจำชื่อคนประมูลได้ ชินแทวอน หัวหน้าแก๊งค้าระเบิดที่มั่งคั่ง ก็ไม่ต่างจากที่เขาคาดไว้เท่าไร แถมแทวอนยังมีบอดี้การ์ดติดตัวตามเป็นขบวน หึ.. ไอ้หมาขี้ขลาด
คยูฮยอนเดินไปเปิดประตูรถให้ฮันกยองก่อนที่ตนจะไปยังที่นั่งคนขับ แล้วจัดการใส่เสื้อคลุมผ้าลื่นยาวและสวมถุงมือสีดำไว้เพื่อเตรียมจัดการเหยื่อแล้วก็เดินรถไปจอดบริเวณด้านนอกตรงทางออกงานอย่างใจเย็นราวกับนักล่า.. เขาเช็คมาแล้วว่าทางออกของแขกสำหรับที่นี่มีแค่ทางเดียวเท่านั้น อีกทางไว้ส่งของประมูลเพื่อกันขโมย แม้ว่าแทวอนจะมีอำนาจมากแค่ไหนก็ใช้เส้นทางนั้นออกมาไม่ได้อยู่ดี
คันรถหนึ่งขับออกมาซึ่งเป็นของแก๊งแทวอน ถูกไล่ด้วยรถหลายคันที่ขับตามมาด้วยความเร็ว คยูฮยอนมองอย่างชั่งใจ..
...กับดักชัดๆ...
เอี๊ยดดดดดดด!!
รถคันหรูอีกคันของคิมแทวอนขับออกมาอย่างรวดเร็ว ตามด้วยรถอีกประมาณ 4-5 คันขับไล่ คยูฮยอนนั่งมองมันผ่านไปสักพักก่อนจะขับออกไปบ้างด้วยความเร็วปานกลาง ทิ้งห่างไว้ประมาณ 2 ช่วงคันรถแต่ก็ขับตามโดยไม่ให้หลุด รถคันนั้นมุ่งหน้าออกจากตัวเมืองไปเรื่อยๆ
บรึ้ม!!!!!!!!!!!!!
เสียงระเบิดดังขึ้นจากอีกฝั่งหนึ่ง เป็นสัญญาณให้รู้ว่ากับดักที่วางไว้ที่ทำงานแล้ว รถจำนวนมากมายนั่นไม่มีทางรอดแน่นอน.. ผู้คนรอบข้างตื่นตระหนก แม้มันจะเป็นยามค่ำคืนแล้วก็ตาม แต่พวกมาเฟียกลับมาวนเวียนเล่นในสังคมของคนธรรมดา ตำรวจที่อยู่ในป้อมกลับส่ายหน้าอย่างถอนใจ เพราะตนเองก็ไม่อยากเข้ายุ่งกับมาเฟียด้วย เพราะมาเฟียถูกคุ้มครองด้วย 7 ผู้คุมกฎอยู่ ตราบใดที่ไม่ได้ฆ่าคนบริสุทธิ์ เขาก็ไม่มีทางเอาเรื่องได้เด็ดขาด
รถของแทวอนเมื่อขับออกมานอกชานเมืองสำเร็จแล้วจึงหักเลี้ยวเข้าที่ลานกว้างที่หนึ่ง รถ 5 คันเข้าจอดล้อมเอาไว้ เว้นแต่รถของฮันกยองที่จอดซุ่มอยู่ปากลานรอดูสถานการณ์ ร่างของชายหนุ่มคิมแทวอนเปิดประตูรถออกมาก่อนยกผ้าเช็ดหน้าเอาซับเหงื่อในอ้อมกอดมีกล่องปริศนาที่ถูกผนึกไว้อย่างดีอยู่ หลายๆคนค่อยๆลงจากรถลงมาในมือถืออาวุธเตรียมสังหาร..
“ดะ.. เดี๋ยว.. ทะ.. ทุกคนใจเย็นๆก่อนนะ เราคุยกันได้..”
แทวอนกล่าวปากสั่น ในขณะที่เช็ดหยาดเหงื่อที่ผุดพรายขึ้นมาเต็มใบหน้า ไม่ได้ผล ทั้งหลายได้แต่แสยะยิ้มอย่างสมเพชเท่านั้น
“นี่.. มะ.. ไม่คิดกันมั่งเหรอ? ของมีอยู่ชิ้นเดียว ตะ..แต่พวกคุณมีกันตั้ง 5 คน มะ..มันไม่เหมือนคะ..เค้กที่จะแบ่งกันได้หรอก ยังไงคนที่ได้สร้อยคอนางฟ้าก็มีแค่คนเดียว..”คิมแทวอนช่างเจรจา.. เจ้าเล่ห์เสียจริง ฮันกยองคิดในใจ อย่างนี้มีหวังไอ้พวกนี้คงสู้กันให้ตายไปข้างหนึ่งเพื่อแย่งนางฟ้าเป็นแน่แท้ และไม่ผิดไปอย่างที่ฮันกยองคิด มาเฟียทั้งห้าหันมามองหน้ากันอย่างน่ากลัว...
“เฮ้ย! นางฟ้ายังไงก็ต้องเป็นของกู ถ้าพวกมึงไม่อยากเจ็บตัวก็ถอยไป”ชายร่างใหญ่กล่าวข่ม ในมือถือลูกตุ้มเหล็กขนาดเท่าหัวคนหากโดนเข้าไปกระดูกคงร้าวเป็นแน่ แต่คำขู่กับไม่ได้ผล เมื่อชายร่างผอมอีกคนพูด
“คิดผิดรึเปล่าครับ? คุณมีลูกตุ้มกันยักษ์น่ากลัว.. แต่ผมมีปืนอยู่.. ความเร็วของลูกกระสุนไม่ถึงวินาทีก็เจาะเข้าสมองคุณแล้ว”พูดอวดสรรพคุณอาวุธตัวเองพลางยกมันขู่คนอื่นๆ หวังว่าตัวเองจะได้ครอบครองนางฟ้าตามปราถนา
“มึงโง่รึเปล่า? คิดว่ามีมึงคนเดียวที่มีปืนรึไงว่ะ”อีกคนเริ่มพูด ก่อนที่จะโชว์ปืนพลังทำลายล้างสูงขึ้นจนคนร่างผอมรู้สึกเสียหน้า กำหมักแน่นด้วยความโกรธแค้น
เปรี้ยง!!
ไม่ทันไรเสียงปืนก็ดังขึ้น ลูกกระสุนยิงเข้าหัวใจของชายเจ้าของปืนยักษ์ ปืนอันใหญ่โตตกลงพื้นพร้อมกับร่างใหญ่นั้น คนที่ยืนอยู่ริมสุดจ่อปืนไล่ไปทีละคน ก่อนที่จะยกยิ้ม
“ระหว่างที่พวกมึงเอาแต่พูดยกยอตัวเอง กูก็ขอตามเก็บพวกมึงไปทีละคนเลยแล้วกัน”
“มึงเอาอย่างนี้ใช่มั๊ย!? ได้! มึงตาย!!!”
เสียงอาวุธดังลั่นลาน ต่างคนต่างฆ่ากันอย่างเอาเป็นเอาตายเพื่อหวังแย่งอำนาจที่มีค่า โดยไม่รู้ว่าไอ้คนที่ครอบครองอยู่ตอนนี้แสยะยิ้มอย่างพอใจ.. ไอ้พวกโง่ ฆ่ากันให้ตายไปซะให้หมด..
ลานสีเขียวขจีถูกย้อมไปพวกเลือดสีแดงฉานอาบเต็มพื้น เลือดของคนโลภ.. โลภจนตามืดตามัวจนกลายเป็นคนโง่ น่าแปลกยิ่งนักที่ผู้เหลือรอดคือชายร่างใหญ่ที่ไร้อาวุธระยะไกล เพราะใต้เสื้อสูทยังมีเกราะกล้าที่แข็งแกร่งอยู่ เจ้าของร่างหันมาหาแทวอนก่อนที่จะเหวี่ยงลูกตุ้มยักษ์ในมืออย่างไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย
“เอ้า! ตามึงแล้วนะเว้ย! กูใจดีพอจะไว้ชีวิตมึงถ้าส่งไอ้นั่นมาให้กู”แทวอนหน้าซีดลงก่อนที่จะเลิกลั่กอย่างน่ารำคาญในความคิดของชายร่างใหญ่
“ครับๆๆ ผมจะวางมัน... ไว้ตรงนี้”แทวอนลุกลี้ลุกลนเดินไปวางกล่องนั้นบนโต๊ะเก่าๆที่อยู่ริมรั้วก่อนที่จะวิ่งไปยังรถตัวเอง
“ผะ.. ผมให้แล้ว ขอตัวนะครับ..”
“เออ มึงไปไกลๆตีนกูเลย”คนพูดก่นด่าก่อนที่จะเดินไปหายังโต๊ะเก่าๆ กล่องมันอยู่แค่ปลายเอื้อมมือเขาเท่านั้น..
บรึ้ม!!!!
กับดักระเบิดบนผืนหญ้าที่ไม่ได้น่าเอะใจอะไรเลยทำงานขึ้นเมื่อถูกแรงของคนตัวใหญ่กระแทกลงมา แรงระเบิดประสิทธิภาพสูงจนโต๊ะที่อยู่ข้างๆกระเด็นออกไป ลมรอบนอกกระจายเป็นวงกว้าง เศษชิ้นเนื้อกระเด็นออกมาแผละลงพื้น ขนาดก้อนตุ้มยักษ์ยังแตกละเอียด
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไอ้พวกโง่!!!! สร้อยคอนางฟ้ามันเป็นของกูแล้ว! กูจะเอาไปต่อรองกับ 7 ผู้คุมกฎ! ขอบคุณความโง่ของมึงด้วยแล้วกัน ฮ่าๆๆๆๆๆ”คิมแทวอนที่เหมือนอ่อนแอหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งก่อนที่จะกลับขึ้นรถเสียแต่....
“คิมแทวอน”
เสียงหนึ่งเรียกเขาให้หันไป ฮันกยองยืนยกยิ้มราวกับเป็นผู้ชนะทั้งๆที่ยังไม่ทำอะไรเลย แทวอนหน้าซีดลงทันที.. มันมาตั้งแต่เมื่อไร! ไอ้ฮันกยอง!!!
“คะ.. คุณฮันกยอง”คำพูดเสแสร้งถูกปล่อยออกมาอย่างน่าหมั่นไส้ ตรงข้ามกับจิตใจที่แท้จริงทำเอาฮันกยองหงุดหงิดจนอยากจะฆ่ามันซะเดี๋ยวนี้
“เอานางฟ้ามา”ฮันกยองพูดเสียงนิ่งราวกับไม่ได้ยินเสียงอะไรทั้งนั้น คิมแทวอนเกลียดชังไอ้คนๆนี้เหลือเกินคิดในใจก่อนจะยกยิ้มขึ้น
“กูไม่ให้มึงหรอกเว้ย! ถ้าให้มึงกูยอมไปเลียขี้หมาดีกว่า”แทวอนกล่าวอย่างอวดดี ก่อนที่จะกวักมือเรียกบอดี้การ์ดที่อยู่ในรถออกมา ชายร่างใหญ่ที่อยู่ในรถ 4 คนโผล่ตัวออกมาพร้อมเล็งปืนไปที่ฮันกยอง แทวอนกล่าวราวกับว่าเป็นผู้ชนะ
“ไปตายซะ ไอ้ฮันกยอง”
เปรี้ยง!!!
เปรี้ยง!!!
เปรี้ยง!!!
เปรี้ยง!!!
สิ้นเสียงปืนสี่นัดติด บอดี้การ์ดร่างยักษ์ล้มลงตายคาที่ โจวคยูฮยอนยืนอยู่ในความมืดด้านหลังผู้เป็นนาย ชิงฆ่าก่อนที่เจ้านายจะถูกฆ่า คิมแทวอนทรุดตัวลงอย่างอ่อนแรง.. เขากำลังจนมุม..
“เฮ้ย!!! พวกแก!! หายหัวไปไหนกันหมดว่ะ!!”แทวอนตะโกนลั่น คนที่เขาสั่งให้ซุ่มดูอยู่ที่ลานหายไปไหนหมด ตามคำสั่งของเขาต้องโผล่หัวกันออกมาหมดแล้วสิ
“ตายหมดแล้ว”
คยูฮยอนกล่าวเสียงนิ่ง ถุงมือหนังสีดำสนิทข้างซ้ายเคลือบไปด้วยหยาดเลือด พร้อมมีดคมกริบในมือ คยูฮยอนสลัดเลือดที่เกาะมือตนทิ้ง
“เชือดนิ่มๆ ไม่ให้มีเวลาแม้แต่จะกรีดร้อง ไล่ฆ่าไปทีละคน.. 16 คน เยอะเหมือนกันนะครับ”คยูฮยอนพูดอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว หากมองไปหลังพุ่มไม้ที่ล้อมรอบลานจะเห็นศพก่ายกองระเนระนาดอยู่ แทวอนรู้สึกจนปัญญายิ่งหนัก เขาเสียเงินมาเพื่อได้มัน แล้วคิดจะเอาไปง่ายๆอย่างนี้เหรอ!?
“ไอ้สารเลว ฮันกยอง”
“หากทำไปแล้วมันได้ผลประโยชน์กลับมาก็โอเค”ฮันกยองคลี่ยิ้มอย่างเป็นผู้ชนะ ในเมื่อต้องการอะไรก็ต้องได้เสมอ แต่สิ่งที่แลกเปลี่ยนมันราคาแพงนัก เขาก็จะเลือกที่จะชิงมันมาเป็นทางลัด แม้จะต้องเสียศักดิ์ศรีหรือเวลาเขาก็ยอม
“ภายใน 3 วิ ถ้าไม่ส่งมาก็แค่ตายเท่านั้นแหละ”หยาดเหงื่อไหลอาบใบหน้าของแทวอน ตอนนี้ราวกับอยู่ในมุมตรอกแคบๆที่ไร้ทางหนี ถูกต้อนเข้ามาเรื่อยๆ.. แต่ใช่ว่าจะหมดทางเสมอไป..
“กะ.. ก็ได้.. ยังไงฉันก็ห่วงชีวิตตัวเองมากกว่าไอ้นั่นอยู่แล้ว อยู่ในกล่องนั่นไง ตรงโต๊ะน่ะ”แทวอนพูดพลางเชิดหน้าไปทางกล่องนั่น ฮันกยองมองตามก่อนที่จะเลื่อนสายตากลับมาที่เดิม
“ฉันไม่ต้องการไอ้กล่องนั่น ฉันต้องการนางฟ้า”
“ก็นั่นไง นางฟ้าอยู่ในนั้น”
“ไอ้โกหก..”
ฮันกยองพูดเสียงเย็น.. เย็นจนจับขั้วหัวใจ ดวงตาคมประกายโรจน์อย่างน่ากลัว จนทำให้คนตรงหน้าตัวชา แทวอนรู้สึกหวาดกลัวฮันกยองมากเป็นขนาดนี้ครั้งแรก กะอีแค่คำพูดไม่กี่คำก็สร้างความหวาดกลัวได้แล้วรึนี่..
“ฉันบอกแล้วไงว่าให้เวลา 3 วิ”
“ดะ.. เดี๋ยว!!”
“
“อย่าพึ่งสิเว้ย!! ฉันจะไปเอามาให้เดี๋ยวนี้แหละ!”
“
“กะ.. แก....!!”
“
เปรี้ยง!!!
ชั่วครู่ที่ฮันกยองย่างกรายเข้ามา คิมแทยอนก้มลงหยิบปืนของคนที่นอนตายอยู่แล้วยิงเข้าที่หัวไหล่ของฮันกยองอย่างเร็วรวด ร่างสูงเอนตัวน้อยๆก่อนที่จะจับบาดแผลที่พึ่งถูกยิงมา..
“บอส!!”คยูฮยอนกล่าวอย่างตกใจก่อนที่จะรีบเข้ามาดูอาการแต่ฮันกยองยกมือกั้นไว้ ก่อนที่จะล้วงมือเข้าไปในบาดแผลโดยใช้คมเล็บควานหาตัวการที่ถูกบีบอัดอยู่ภายในเนื้อตน ไม่นานก็นิ้วเรียวก็ดึงกระสุนร้อนๆออกมาจากบาดแผลตนก่อนที่จะปล่อยมันร่วงลงไป แทวอนรีบตั้งปืนขู่ทันที
“อย่าเข้ามานะเว้ย! ไม่งั้นกูจะยิงอีกนัดเข้าหัวใจมึงแน่!!”
ราวกับลมพัดผ่านไปเท่านั้น ฮันกยองเดินตรงเข้ามาในขณะที่อีกมือกุมบาดแผลไว้อยู่ ร่างสูงเดินโอนเอนเพราะบาดแผลตรงหัวไหล่ดูราวกับผีดิบก็ไม่ปาน.. แต่มันคงจะเป็นผีดิบที่น่ากลัวที่สุดในโลกในความคิดของแทวอน
“ไอ้เวร.. กูเจรจากับมึงดีๆแต่มันกลับยิงกูตอบแทนรึ?”
เสียงทุ้มกล่าวอย่างน่ากลัว ตรงเข้าไปใกล้เรื่อยๆ แทวอนรัวกระสุนยิงแต่มันกลับไม่ออก... กระสุนหมด!!
มือใหญ่คว้าเข้าตรงลำคอของคนตรงหน้าด้วยมือเดียวก่อนที่จะออกแรงบีบแน่น นิ้วโป้งกดเค้นเข้าลูกกระเดือกอย่างแรงจนคนถูกทำร้ายหายใจฮึกฮักอย่างทรมาน ฮันกยองเหวี่ยงร่างนั้นทิ้งลงพื้นก่อนที่จะกระทืบลงบนข้อพับเข่าของแทวอน
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!! แค่ก!! ฉะ ฉันจะให้นางฟ้าแล้ว!!! ปล่อย!! ขอร้อง..!!”แทวอนกรีดร้องอย่างทรมานแต่ฮันกยองกลับกระทืมมันซ้ำอีกครั้งก่อนที่จะใช้มือข้างเดียวกับไหล่ที่บาดเจ็บจับข้อเท้าของแทวอนขึ้น และอีกมือสับเข้าข้อต่อกระดูกอย่างแรง จนสร้างความเจ็บปวดให้แทวอนเป็นอย่างมาก
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก!!! ขอร้อง!! ขอร้อง!!!”ฮันกยองไม่สนใจรับฟังเสียงอ้อนวอน ใบหน้าหล่อกระตุกยิ้มเหี้ยมก่อนที่จะสับมันเข้าไปอีกครั้งที่จนกระดูกขาหัก
“แกชอบกระดูกตรงไหนมั่งล่ะ? ซี่โครง? แขน? ขา? หรือกะโหลก?”พูดจบก็กระชากคอเสื้อของแทวอนขึ้นก่อนที่จะจับท้ายทอยนั่นแล้วกระแทกกับกระจกรถอย่างแรงซ้ำไปซ้ำมาจนเลือดที่แดงฉานกระจายเลอะเต็มกระจก คยูฮยอนมองการกระทำของฮันกยองต่อไปโดยไม่คิดห้าม.. เพราะเป็นแบบนี้ เขาถึงไม่ต้องการทำให้บอสต้องเสียเลือดเสียเนื้อ พี่น้องแม้จะต่างแม่แต่ก็เหมือนกันอยู่ดี..
คยูฮยอนเดินไปยังรถของแทวอนก่อนที่จะถอดเสื้อคลุมของตนออกแล้ววางไว้ในรถต่อด้วยถุงมือที่เปื้อนคราบเลือด แล้วหยิบกล่องไม้แข็งแรงที่ประทับตราว่าเป็นของประมูลขึ้น เป้าหมายบรรลุแล้ว แต่เจ้านายของเขาจะหยุดเมื่อไรเขาไม่มีวันรู้..
“แทวอน.. มึงเคยพูดอะไรไว้กับกู..”ฮันกยองพูดพลางเดินลากคอเสื้อคนที่แทบจะนอนแน่นิ่งไปแล้ว ใบหน้าที่เคยดูดีแหลกเละเสียไม่มีชิ้นดีตาปรือบวมช้ำ ดั้งจมูกหัก ฟันที่แตกละเอียด ขาของแทวอนตอนนี้ไม่สามารถใช้การได้อีกแล้ว ฮันกยองปล่อยร่างของแทวอนลงหน้าอุจจาระสุนัขที่วางกองอยู่
“’ถ้าให้มึงกูยอมไปเลียขี้หมาดีกว่า’ไม่ใช่รึ? เอ้า เลียสิ ลูกผู้ชายต้องรักษาคำพูด”ฮันกยองพูดพลางเขี่ยใบหน้านั้นไปมาจนใบหน้านั้นเลอะสิ่งของที่น่ารังเกียจ ถึงเวลาเลิกเล่นสนุกได้แล้ว.. ฮันกยองลากร่างของแทวอนกลับก่อนที่จะโยนเข้าไปในรถ คยูฮยอนเดินมาแล้วยื่นกล่องสีขาวที่แทวอนเคยอ้างว่าเป็นนางฟ้าให้ฮันกยอง
เมื่อเปิดกล่องออกมาพบระเบิดเวลาอยู่ภายในนั้น อีกเพียง 2 นาทีมันก็จะระเบิด... หึ คิมแทวอน ร้ายจริงนะ ฮันกยองคิดก่อนที่จะโยนมันเข้าไปในรถบนร่างของแทวอนแล้วปิดประตู ก่อนที่จะเดินออกมาพร้อมคยูฮยอน
“ทำแผลมั๊ยครับ?”
“เดี๋ยวฉันจัดการเอง”
ฮันกยองรู้สึกเจ็บใจตัวเองที่ต้องเปลืองตัวกับลูกกระสุนเล็กๆ เพราะเขาดูเหตุการณ์มาตลอดทำให้รู้ว่าปืนนี้อันนั้นเหลือเพียงแค่นัดเดียว และบังเอิญว่าเป็นปืนรุ่นที่เขารู้จักซะด้วย ทำให้รู้ว่ามันจุกระสุนได้เท่าไร และจับตามองเจ้าของปืนว่าใช้ไปเท่าไร เมื่อมันอยู่ใกล้ตัวแทวอนที่สุด ก็มีโอกาสสูงที่มันก็หยิบมายิงเขา งานครั้งนี้นับว่าเสี่ยงทีเดียว.. เพราะเสี่ยงเขาจึงไม่อยากให้ลูกน้องมาทำงานนี้
แต่ก็ต้องขอบคุณยูริเช่นกัน ที่บอกเขาถึงลักษณะของกล่องประมูลว่ามันจะเป็นอย่างไร ไม่งั้นเขาอาจจะเป็นคนที่ต้องแพ้ก็ได้..
“ของอยู่นี่ครับบอส”คยูฮยอนพูดพลางยกกล่องนางฟ้าให้ฮันกยองที่พึ่งพันผ้าพันแผลเสร็จ เมื่อฮันกยองรับมาไว้แล้วคยูฮยอนก็เดินไปเปิดประตูรอฮันกยองที่กำลังหยิบ’นางฟ้า’ออกมาจากกล่องแล้วมองมันอย่างชั่งใจ.. นี่รึ สิ่งที่ผู้คนต้องการแย่งชิง สิ่งที่รวมอำนาจ..
“นางฟ้าบ้าอะไร.. ปีศาจเสียมากกว่า”
บรึ้ม!!!!!!!
TBC.
To Be Continue
บรึ๊ม! รถของแทวอนระเบิด อาเมน- - ไปดีนะลูก 5555 บทนี้ค่าตัวยิ่งแพงๆ
ตอนนี้ไร้รักเน้นเลือดสาดและเนื้อหาอย่างเดียว กร๊ากกกก ก
มีแต่คนทำร้ายไรท์เตอร์ว่าจะแต่งป๋าตาย โหะๆๆๆๆ
สรุปป๋าโดนยิงแต่ไม่ตาย ยุติธรรมดี 5555
ตอนต่อไปสิมันส์แน่!!!
ฮันฮยอก!
แว่วว่าไม่มีแค่ฮันฮยอกอย่างเดียวแน่นอน- -+++++
หึหึหึ อยากรุ้ต้องติดตามฮร้า
ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะมาอัพรึเปล่านะ (ช่วงนี้อัพถี่มาก 5555)
เพราะคอมเม้นแท้ๆเลย=3= จะ400อยู่แล้วอะ ดีใจ 5555+
แฟนพันธ์แท้ก็กระดึ้บๆใกล้ 100 แระ เย้ววว ว
วิวคนอ่านก็ 3,000 กว่า! แหล่มม><!!
แต่ยังไม่มีรีวิว =[]=!!!! กร๊ากกกกกกก ก ใจหนึ่งอยากให้มีใจหนี่งก็ไม่อยาก(อ้าว- -*)
คอมเม้นชักเยอะขึ้นทุกวันๆ ดีใจมากมายฮร้า-w-
แต่จะบอกข่าวร้ายคือ ถ้ากิเปิดเทอมเมื่อไรคงตอบเม้นให้ทุกคนไม่ได้แล้วT^T เพราะงานเยอะ+ติดเรียนพิเศษ+เตรียมสอบเอนท์ บลาๆๆๆ แต่ใช่ว่าจะมาอัพไม่ได้นะ กิจะมาอัพแน่นอน^^ ไม่ต้องห่วง
คติประจำใจฟิคนี้ : เราชอบให้คุณค้าง!!
ขอบคุณครับ^^ หากปาอะไรเข้ามากรุณาเก็บกลับไปด้วย5555+
ตอบเม้นดีกว่า=w= ๓๖๐-๓๘๗ (เม้นเยอะดีจัง 555)
| ||||
Name : Zaiki mizu < My.iD > [ IP : 58.9.88.30 ] |
| ||||
| ||||
Name : HOTTEST LOVER [ IP : 125.27.185.74 ] |
| ||||
| ||||
Name : This Me< My.iD > [ IP : 125.26.122.160 ] |
| ||||
| ||||
Name : ภรรยาคังอิน [ IP : 125.26.5.151 ] |
| ||||
| ||||
Name : ภรรยาคังอิน [ IP : 125.26.5.151 ] |
| ||||
| ||||
Name : สามีคังอิน 1 เดียวในโลกหล้า [ IP : 118.173.103.83 ] |
| ||||
| ||||
Name : ภรรยาคังอิน< My.iD > [ IP : 117.47.117.27 ] |
| ||||
| ||||
Name : ภรรยาคังอิน< My.iD > [ IP : 117.47.117.27 ] |
| ||||
| ||||
Name : StriDerj< My.iD > [ IP : 58.8.42.16 ] |
| ||||
| ||||
Name : อุ๋มอิ๋มน้องเฮียบอม< My.iD > [ IP : 125.27.187.204 ] |
| ||||
| ||||
Name : แค่ใครสักคน< My.iD > [ IP : 125.24.133.245 ] |
| ||||
| ||||
Name : แค่ใครสักคน< My.iD > [ IP : 125.24.121.26 ] |
| ||||
| ||||
Name : !..Alone_Wolf..!< My.iD > [ IP : 124.121.150.37 ] |
| ||||
| ||||
Name : ลิงเซ่อ< My.iD > [ IP : 58.9.21.175 ] |
| ||||
| ||||
Name : ฝ้าย [ IP : 125.25.82.140 ] |
| ||||
| ||||
Name : pure mermaid< My.iD > [ IP : 58.9.251.27 ] |
| ||||
| ||||
Name : MiLk ELF ♥ SuJu < My.iD > [ IP : 58.9.32.220 ] |
| ||||
| ||||
Name : This Me< My.iD > [ IP : 125.26.137.120 ] |
| ||||
| ||||
Name : MiLk ELF ♥ SuJu < My.iD > [ IP : 58.9.32.220 ] |
| ||||
| ||||
Name : jr.cinderella< My.iD > [ IP : 119.42.81.138 ] |
| ||||
| ||||
Name : PLoYWanG_Zaa< My.iD > [ IP : 58.9.156.42 ] |
| ||||
| ||||
Name : muk_mkjt< My.iD > [ IP : 118.172.83.121 ] |
| ||||
| ||||
Name : jr.cinderella< My.iD > [ IP : 119.42.81.138 ] |
| ||||
| ||||
Name : OneLove... [ IP : 124.121.74.230 ] |
| ||||
| ||||
Name : พิงค์ฟิช [ IP : 124.121.67.61 ] |
| ||||
| ||||
Name : นุ้งปอ_ซองมิน< My.iD > [ IP : 114.128.24.160 ] |
| ||||
| ||||
Name : ภรรยาคังอิน [ IP : 125.26.0.205 ] |
| ||||
| ||||
Name : เกิงย๊อก. 'มินฮี,diva a.< My.iD > [ IP : 202.28.78.40 ] |
ความคิดเห็น