พี่ชายสายยันโหด

“อ-เอ๋?? คุณแม่คะ?”

อยู่ดีๆวันหนึ่งแม่ฉันก็พาฉันนั่งรถมาที่ที่หนึ่งแล้วทำไม…แม่ต้องร้องไห้ด้วยละคะ?

“คุณแม่…?”

คุณแม่ไม่ตอบฉันเลย เอาแต่ร้องไห้พร้อมขับรถไปด้วย ทำไมฉันถึงต้องเจ็บไปด้วยเนี่ย

“ แม่ขอโทษนะ…”

“อ-เอ๋ แม่ขอโทษหนูทำไมหรอคะ?”

แม่ไม่ตอบฉันอีกแล้ว แต่ครั้งนี้เหมือนเราจะมาถึงแล้วนะ คุณแม่จูงมือฉันลงมาจากรถแล้วเข้าไปสถานที่หนึ่ง

“สวัสดีค่ะ คุณผู้หญิงไม่ทราบว่ามีอะไรให้ดิฉันช่วยรึป่าวคะ”

“#€€%$฿^”

ฉันไม่รู้ต่อแล้วว่าพวกเขาคุยอะไรกัน เพราะตอนนี้คุณแม่บอกให้ฉันมาเล่นแถวๆนี้ คุณแม่ทำอะไรกันอ่ะ…

“ฟาริน่า…เดี๋ยวแม่จะกลับมานะ”

“คุณแม่…จะไปไหนหรอคะ?”

คุณแม่ทำไมไม่ตอบหนู๊!!! คุณแม่หันหลังกลับไปแล้วเดินออกไป ฉันได้แต่มองแผ่นหลังของเธอที่กำลังจางหายไปเรื่อยๆ

หลายปีผ่านไป

หลายปีผ่านมาแล้วคุณแม่บอกว่าจะมารับเรานิ ไม่เห็นจะมาเลย คุณแม่ทิ้งเราแล้วหรอ?

อ้อ! ลืมแนะนำตัวเลย ฉัน ฟาริน่า บาริสต้า อายุ9ขวบ