"งามเมือง" มิใช่หญิงงามเมืองแต่มีความนัยมาจากสตรีอัปลักษณ์ผู้หนึ่งที่ใฝ่สูงไปชมชอบบุรุษรูปงาม แม้ใบหน้าจะอัปลักษณ์แต่การเกี้ยวพาบุรุษเป็นเลิศ ตลอดสองปีที่ผ่านมานางมักใช้ผ้าปิดบังใบหน้าอยู่เสมอ ดวงตากลมโตสีเทาหม่นเหมือนหิมะยามฤดูเหมันต์เป็นสิ่งที่สวยงามที่สุดภายในกายที่นางมี นางไม่เคยเผยโฉมส่วนไหนแต่พร่ำบอกเขาเสมอว่าภายใต้ผ้ากับดวงตาเหมันต์นี้นางนั้นอัปลักษณ์ อัปลักษณ์จนแม้แต่นางก็ทนมองไม่ได้ เขาตอบกลับนาง "ไม่ว่าจะอัปลักษณ์เช่นใดข้าก็ยอมรับได้" นางเชื่อใจและรักเขาถึงที่สุดจนตกลงปลงใจแต่งงานกัน ยามนางปลดผ้าดวงตาของนางทอแสงความรักและเทิดทูนเขาสุดหัวใจแต่สิ่งที่ได้กลับมามิใช่แววตาคู่เดิมที่เคยส่งให้นางสายตาเต็มไปด้วยความรังเกียจ สะอิดสะเอียน มองนางเสมือนสิ่งชั่วร้ายน่าขยะแขยงที่สุดเท่าที่เคยพานพบ นางพาหัวใจที่เต็มไปด้วยความบอบช้ำกับร่างกายโซซัดโซเซกลับบ้าน นางยังจำได้ดี ยามไม้โบยลงมาถูกหลังของนาง ยามมือของนางถูกตรึงเอาไว้ ยามฝ่ามือของชายที่นางรักฟาดลงมาที่ใบหน้าของนาง ชาวบ้านติฉินนินทา ไม่ว่าจะทางไหนไม่มีใครไม่รู้จักสตรีอัปลักษณ์ใฝ่สูงแห่งแคว้นฟู่ชาง แต่...เพียงเท่านั้นยังไม่พอกับคำว่างามเมือง ความอดทนอดกลั้นของแต่ละคนมีจำกัด ยิ่งข้า ต้ารี่ นางอัปลักษณ์ใฝ่สูงแห่งแคว้นฟู่ชาง ชื่อเสียงทุนเดิมก็ไม่ได้ดีมากมาตอนนี้เข้าขั้นย่ำแย่นางทั้งโกรธทั้งแค้น ความรักที่นางให้ไปนั้นไม่มีค่าแต่ท่านต้องเหยียบย่ำมันถึงเพียงนี้หรือ แต่งข้าเข้าจวนแล้วโบยข้าหน้าเมืองหลวงในวันเดียวกันมันยังไม่พอ? ท่านกับภรรยารักยังดาหน้ามาหาเรื่องข้ากลางตลาดด่าสาบส่งกลั่นแกล้งจนข้าต้องขายหน้าไม่มีปัญญาอยู่แคว้นนี้ต่อได้ ชื่อเสียงที่เข้าขั้นแย่ตอนนี้มันเปลี่ยนเป็นบัดซบ ฟางเส้นสุดท้ายขาดลงนางตวาดชี้หน้าเขา "ข้าขอสาบานต่อฟ้าดิน สตรีอัปลักษณ์เช่นข้าจะหาสามีงามเลิศกว่าเจ้าทุกประการ!" นางพูดไปโดยมิได้ไตร่ตรองคำพูดนั้นไม่เพียงแค่งามไส้ ไม่เพียงงามหน้า แต่มันงามเมือง! สตรีอัปลักษณ์เช่นข้าจะไปหาสามีสูงส่งเช่นนั้นได้อย่างไรกัน!
+++++++++++++++++++++++
บุรุษเหนียมอาย :ปากสักแต่สาบาน แก่จนหน้ายานข้ายังไม่เห็นเจ้าลงจากคานเสียที
บุรุษหยาบคาย :เกิดมาอัปลักษณ์เช่นนี้หากเป็นข้า ข้าคงกัดลิ้นตายตั้งแต่ยามเป็นทารกแล้ว
บุรุษอัปลักษณ์ :ถึงข้าจะเป็นชายอัปลักษณ์ แต่ก็ไม่ถึงกับอาภัพอย่างสตรีอัปลักษณ์เช่นเจ้า
บุรุษมากรัก :หากข้าเกิดกามารมณ์กับเจ้า เกรงว่ามังกรสวรรค์เช่นข้าจะถึงคราสูญสิ้นพันธุ์วิปลาสกลับกลายเป็นงูดิน
บุรุษพ่ายนาง :ข้ามิชมชอบสตรี ยิ่งสตรีอัปลักษณ์เช่นเจ้าเกรงว่าแม้ข้าควักลูกตาผูกคอตายก็ยังมิอาจลบความอัปยศออกจากความทรงจำได้
เครดิตรูปปกนิยายค่า
https://pin.it/jflfsln3jen5bk
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น