ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เจอดีเข้าแล้ว
อ๋าเช้าแล้วหรอเนี่ย นี่ก็เปิดเรียนวันใหม่แล้วสิ เตียงข้างๆฉันล่ะ พี่ฟิวส์ไปไหนอ่า สงสัยไปเรียนแล้วมั้ง
ฮ้าวๆๆ เฮ้ยๆๆแล้วฉันจะไปโรงเรียนกับใครอ่ะ
"แม่คะพี่ฟิวส์ไปเรียนแล้วหรอคะ"ฉันถามขณะที่เดินออกจากห้อง
สงสัยล่ะสิว่าทำไมฉันอายุ17แล้วยังนอนห้องเดียวกับพี่ชายวัย18ก็คนกลัวผีนี่ฉันเลยมาขอนอนด้วยเกือบทุกคืน อิอิ ไอ้พี่ตัวดีก็หวงจังเลยห้องนอนเนี่ย บอกว่าเดี๋ยวสาวๆมาเห็นจะไม่ดี
"โฟร์เร็วหน่อยสิลูก พี่เค้ารอเธออยู่น่ะเร็วๆเลยพี่เค้ากินข้าวจะเสร็จแล้วนะ " โรงเรียนที่ฉันจะไปเนี่ยมันก็โรงเรียนเก่าของฉันอ่ะนะแต่มันก็อายๆอยู่ดีนี่
"เสร็จแล้วค่ะ....ป่ะพี่ฟิวส์"
แม่ขับรถไปส่งพวกเราวันแรกนิ่ บ้านเราก็ค่อนข้างมีฐานะดีปานกลางอ่านะ แม่ชอบพาพวกเราไปเที่ยงต่างประเทศ แล้วฉันนี่ก็ชอบซื้อของฝากแต่ใช้เงินตัวเองนะแล้วเมื่อปิดเทอมนี้ เนี่ยแม่พาเราไปเที่ยวออสเตรเลีย หนุกมาก ถ้าให้หนุกกว่านี้ต้องไม่มีไอ้พี่ตัวดีของฉันก็พี่ฟิวส์กวนตลอกอยู่บนเครื่องบิน แม่นั่งกับใครไม่รู้แต่ฉันนั่งกับพี่ฟิวส์ ก็ฉันกำพร้าพ่อนี่ คิดแล้วเศร้า เอ่อเดี๋ยวจะไปเมาส์แตกที่โรงเรียนเลย อิอิ
ณ โรงเรียนเยนโยเซฟคอนแวน
ไม่ต้องคิดรัยนะคะถึงโรงเรียนฉันจะหญิงล้วนแต่ไอ้พี่ฟิวส์ไม่ได้เรียนหรอก เพราะพี่ฟิวส์เรียนโรงเรียนกรุงเทพคริสเตียน
พี่ฟิวส์บอกว่าอยากให้ฉันเรียนโรงเรียนนี้เพราะว่าอยากมาเจอๆนักเรียนโรงเรียนหญิงโรงเรียนฉัน ดูความคิดดีเนอะ เฮ้อ...
"หวัดดีค่ะแม่..พี่อย่าลืมมารับโฟร์ล่ะ"ฉันไม่กล้ากับเองนิ่
"โฟร์ๆๆทางนี้ๆ"นั่นไงเพื่อนฉันนามว่า แจนเรียกฉันอยู่ตรงนั้น
"หวัดดีแจน เอ่นี่ฉันมีของฝากจากออสเตรเลียด้วย"ฉันก็มียัยแจนนี่แหละที่สนิทที่สุดอ่า นอกนั้นก็ไม่มีแล้วคบไม่ได้เลย
"ไปเร็วเพลงเข้าแถวเรียกแล้ว"ยัยแจนดึงมือฉันไป
พอเข้าแถวเสร็จก็ขึ้นห้องเรียน ไหนน้าเปลี่ยนห้องเรียนใหม่งง?มาก อ่อนั่นไง มัธยมศึกษาปีที่5/1
"นี่ๆกระเป๋าเธอล่ะ"อยู่ดีดีแจนก็ถามถึงกระเป๋า พอพูดถึงกระเป๋า เฮ้ยกระเป๋าอยู่ในรถแม่ อ้าวเวรกรรมแล้วไหมล่ะ ซวยชิบเลย
"แจนทำไงดีอ่าเราลืมเอากระเป๋าลงจากรถแม่อ่ะ"
"อ้าว เอ่อๆให้พี่ฟิวส์เอามาให้สิ นะนะ"อะไรของยัยคนนี้เนี่ยก็พี่ฟิวส์มันไปเรียน
"พี่ฟิวส์เค้า...."
ติ๊งต่อง "ขออภัยคุณครูผูสอนทุกท่านขอเชิญ นางสาวรพีพันธ์ นิวัฒนะนุกูล มาพบผู้ปรกครองที่หน้าอาคาร ม.ปลาย1ค่ะ"
"ไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิแจนนะนะ"
"อืมอืมไปสิป่ะ"
ณ อาคาร ม.ปลาย1
"ไหนน้าแม่นะ"
"นู่นไงพี่ฟิวส์น่ะ"แหมตาดีเชียวนะคุณแจน
"อ้าวพี่กระเป๋าหนูอ่ะเอามาให้ใช่มะเงินค่าหนมด้วยอย่าลืมๆ"
"อ้าวเอาไปวันนี้ฉันงดค่ะขนมเธอ100บาทล่ะ โทษฐานชอบลืมของต้องให้ชาวบ้านเอามาให้เสียเวลา"
"อ้าวฉันก็เหลือ100เดียวดิ ตัวเองได้มากกว่าฉันตั้ง50บาทนะเอามาเลยเดี๋ยวฟ้งแม่แน่"
"เออล้อเล่นแค่เนี้ย...มารอที่หน้าห้างเดอะมอล์นะเดี๋ยวจะไปกับเพื่อนที่นั่นเธอก็ชวนเพื่อนเธอด้วยแล้วกันจะได้ไม่เหงา"
"อืม...ไปนะบาย"
พอวิ่งมาถึงห้องเรียน
"ขออณุญาติเข้าห้องค่ะ"
"เชิญ"อ.รัยเนี่ยน่ากลัวชมัดเลย
"วันนี้เราจะมาเรียนวิชาเคมีกันนะคะพวกเราอยู่ห้องวิทย์-คณิตพวกเราจะไม่ได้เรียนพวกศิลป์นะคะ"พออ.พูดจบก็บันยายเรื่องเคมีซะระเอียดเลยฉันก็จดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆและก็จดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เฮ้อหมดคาบซะทีเรียนตั้ง 4 ช.ม. แน่ะ
ตอนนี้ก็เวลา12.00แล้วสินะ เรียนคณิตอีก 1 ช.ม.ก็กลับบ้านได้และ อิอิ
"วันนี้ไม่ต้องไปกินข้าวนะเดี๋ยวเราไปห้างกัน"ฉันเอ่ยชวนแจนที่นั่นลองเคมีฉันอยู่
"อืมได้สิ"
ณ ห้างสรรพสินค้า เดอะมอล์
"ไหนน้าพี่ชายตัวดี"บอกว่าจะมาๆ
"แล้วพี่เค้าบอกเธอป่าวว่ากี่โมง"แจนถาม
"ป่าวอ่ะ อิอิ"
"กรรม....งั้นไปซื้อน้ำกินลองท้องก่อนละกันนะ"
"งืมๆๆ...ไปดิ"
"เอากีวี่2แก้วค่ะ"
พอซื้อน้ำเสร็จพวกเราก็เดินดูโน่นดูนี่ไปเลื่อยๆ
ตุบ!
อะไรเนี่ยเดินไม่ดูเลย
"เดินภาษาอะไรเนี่ยไม่ดูตาม้าตาเรือเลย"ฉันต่อว่าฮือๆๆกีวี่ฉัน
"อ้าวฉันต่างหากที่ควรเป็นคนถามเธออ่ะ"กำซะงั้น
"โทษ...ไปละนะ เอ่อมีรัยเสียหายหรือป่าว"
"มีดิสมุดฉันเนี่ยเปียกกีวี่ของเธอหมดแล้ว การบ้านฉันนั่งลอกแทบตาย"
"เดี๋ยวฉันทำให้ใหม่ละกัน"
"ไม่ได้!"
อ้าวแล้วจะตะคอกทำไมล่ะ
"แล้วจะให้ฉันทำยังไง"
"ไปกินข้าวกับพวกเราแล้วเธอเลี้ยง"
"อืมก็ได้"ว่าแล้วอีตาหน้าหนานี่ก็พาพวกเราไปที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งแพงแน่เลย หน้าตาก็ดูดีนะถ้าทางน่าจะคนมีตังแต่งกชะมัดเลย ฉันก็ตัวสั่นเดินจูงมือกับแจนมา หง่ะแจนจะช่วยฉันออกค่าอาหารไหมนี่ กำกำๆๆ
ณ ร้านอาหาร
"เฮ้ยพาใครมาวะหน้าตาคุ้นๆหว่ะ เฮ้ยไอ้ฮิวหรือว่าแฟนวะ"
"เออ...มั้ง"
"เฮ้ยโฟร์มาได้ไงอ่ะมาๆนั่งกินข้าวกันโทษลืมไปเลยว่าเปลี่ยนสถานที่พอดีไอ้ฮิวมันไปไหนไม่รู้บอกว่าอยากกินรัยไม่รู้มันเลยไป รู้จักกันแล้วใช่มะงั้นไม่ต้องแนะนำ"
"ป่าวค่ะ...พี่ฟิวส์ออกค่าอาหารไปด้วยแล้วกันโฟร์กับแจนไปแล้วนะตังไม่มี"
"เฮ้ย...ฮิวไปทำรัยมาวะแกเห็นน้องสาวฉันเมื่อเช้าก็น่าจะรู้นิ่ว่าน้องฉันเดี๋ยวมันเอาไปฟ้องแม่ฉันซวย"
"ป่าวตอนที่แกไปหาน้องแกน่ะฉันไปรอหน้าโรงเรียน สรุปนี่น้องสาวแกใช่มะ ดีดีจะกลับก็เอาการบ้านไปลอกให้เสร็จสับพรุ่งนีฝากฟิวส์มานะ"
"ก็ได้...ป่ะแจน"ว่าแล้วฉันหยิบสมุดของนายฮิวมาแล้วก็โทรเรียกแม่มารับกลับบ้าน ก่อนกลับก็ไปส่งแจนก่อน
ที่บ้าน
"วันนี้กินข้าวเเล้วใช่ไหม...เดี๋ยวออกไปรับพี่เฟิร์สกับแม่นะพี่เค้ากลับมาจากอเมริกาแล้ว"
"หม่ค่ะจะนั่งทำการบ้านค่ะ"
"อืมงั้นก็ได้"
เวรกรรมพี่เฟิร์มมาก็ดีสิจะได้นอนกับพี่เฟิร์สซะทีเบือ่าแล้วฟิวส์ขี้งกๆๆๆๆ ขอนอนด้วยทำเป็นหวง อย่าเข้าใจผิดนะบ้านฉันมี3ห้องนอนอ่านะ พี่เฟิร์สเนี่ยเป็นผู้หญิงอ่านะ แม่ก็ให้นอนกลับพี่เฟิร์สตั้งแต่เด็ก แต่พอพี่เฟิร์สไปเรียนเสริมต่อที่อเมริกาฉันก็ต้องไปนอนกับพี่ฟิวส์
"ฮ้าว...เมื่อไหร่แม่จะมาฟิวส์ก็ยังไม่กลับ"
หลับก่อนน้า ง่วง.....zZzZzZzZ
************************************************
เรื่องจะเป็นยังไงติดตามตอนใหม่นะคะ
ฮ้าวๆๆ เฮ้ยๆๆแล้วฉันจะไปโรงเรียนกับใครอ่ะ
"แม่คะพี่ฟิวส์ไปเรียนแล้วหรอคะ"ฉันถามขณะที่เดินออกจากห้อง
สงสัยล่ะสิว่าทำไมฉันอายุ17แล้วยังนอนห้องเดียวกับพี่ชายวัย18ก็คนกลัวผีนี่ฉันเลยมาขอนอนด้วยเกือบทุกคืน อิอิ ไอ้พี่ตัวดีก็หวงจังเลยห้องนอนเนี่ย บอกว่าเดี๋ยวสาวๆมาเห็นจะไม่ดี
"โฟร์เร็วหน่อยสิลูก พี่เค้ารอเธออยู่น่ะเร็วๆเลยพี่เค้ากินข้าวจะเสร็จแล้วนะ " โรงเรียนที่ฉันจะไปเนี่ยมันก็โรงเรียนเก่าของฉันอ่ะนะแต่มันก็อายๆอยู่ดีนี่
"เสร็จแล้วค่ะ....ป่ะพี่ฟิวส์"
แม่ขับรถไปส่งพวกเราวันแรกนิ่ บ้านเราก็ค่อนข้างมีฐานะดีปานกลางอ่านะ แม่ชอบพาพวกเราไปเที่ยงต่างประเทศ แล้วฉันนี่ก็ชอบซื้อของฝากแต่ใช้เงินตัวเองนะแล้วเมื่อปิดเทอมนี้ เนี่ยแม่พาเราไปเที่ยวออสเตรเลีย หนุกมาก ถ้าให้หนุกกว่านี้ต้องไม่มีไอ้พี่ตัวดีของฉันก็พี่ฟิวส์กวนตลอกอยู่บนเครื่องบิน แม่นั่งกับใครไม่รู้แต่ฉันนั่งกับพี่ฟิวส์ ก็ฉันกำพร้าพ่อนี่ คิดแล้วเศร้า เอ่อเดี๋ยวจะไปเมาส์แตกที่โรงเรียนเลย อิอิ
ณ โรงเรียนเยนโยเซฟคอนแวน
ไม่ต้องคิดรัยนะคะถึงโรงเรียนฉันจะหญิงล้วนแต่ไอ้พี่ฟิวส์ไม่ได้เรียนหรอก เพราะพี่ฟิวส์เรียนโรงเรียนกรุงเทพคริสเตียน
พี่ฟิวส์บอกว่าอยากให้ฉันเรียนโรงเรียนนี้เพราะว่าอยากมาเจอๆนักเรียนโรงเรียนหญิงโรงเรียนฉัน ดูความคิดดีเนอะ เฮ้อ...
"หวัดดีค่ะแม่..พี่อย่าลืมมารับโฟร์ล่ะ"ฉันไม่กล้ากับเองนิ่
"โฟร์ๆๆทางนี้ๆ"นั่นไงเพื่อนฉันนามว่า แจนเรียกฉันอยู่ตรงนั้น
"หวัดดีแจน เอ่นี่ฉันมีของฝากจากออสเตรเลียด้วย"ฉันก็มียัยแจนนี่แหละที่สนิทที่สุดอ่า นอกนั้นก็ไม่มีแล้วคบไม่ได้เลย
"ไปเร็วเพลงเข้าแถวเรียกแล้ว"ยัยแจนดึงมือฉันไป
พอเข้าแถวเสร็จก็ขึ้นห้องเรียน ไหนน้าเปลี่ยนห้องเรียนใหม่งง?มาก อ่อนั่นไง มัธยมศึกษาปีที่5/1
"นี่ๆกระเป๋าเธอล่ะ"อยู่ดีดีแจนก็ถามถึงกระเป๋า พอพูดถึงกระเป๋า เฮ้ยกระเป๋าอยู่ในรถแม่ อ้าวเวรกรรมแล้วไหมล่ะ ซวยชิบเลย
"แจนทำไงดีอ่าเราลืมเอากระเป๋าลงจากรถแม่อ่ะ"
"อ้าว เอ่อๆให้พี่ฟิวส์เอามาให้สิ นะนะ"อะไรของยัยคนนี้เนี่ยก็พี่ฟิวส์มันไปเรียน
"พี่ฟิวส์เค้า...."
ติ๊งต่อง "ขออภัยคุณครูผูสอนทุกท่านขอเชิญ นางสาวรพีพันธ์ นิวัฒนะนุกูล มาพบผู้ปรกครองที่หน้าอาคาร ม.ปลาย1ค่ะ"
"ไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิแจนนะนะ"
"อืมอืมไปสิป่ะ"
ณ อาคาร ม.ปลาย1
"ไหนน้าแม่นะ"
"นู่นไงพี่ฟิวส์น่ะ"แหมตาดีเชียวนะคุณแจน
"อ้าวพี่กระเป๋าหนูอ่ะเอามาให้ใช่มะเงินค่าหนมด้วยอย่าลืมๆ"
"อ้าวเอาไปวันนี้ฉันงดค่ะขนมเธอ100บาทล่ะ โทษฐานชอบลืมของต้องให้ชาวบ้านเอามาให้เสียเวลา"
"อ้าวฉันก็เหลือ100เดียวดิ ตัวเองได้มากกว่าฉันตั้ง50บาทนะเอามาเลยเดี๋ยวฟ้งแม่แน่"
"เออล้อเล่นแค่เนี้ย...มารอที่หน้าห้างเดอะมอล์นะเดี๋ยวจะไปกับเพื่อนที่นั่นเธอก็ชวนเพื่อนเธอด้วยแล้วกันจะได้ไม่เหงา"
"อืม...ไปนะบาย"
พอวิ่งมาถึงห้องเรียน
"ขออณุญาติเข้าห้องค่ะ"
"เชิญ"อ.รัยเนี่ยน่ากลัวชมัดเลย
"วันนี้เราจะมาเรียนวิชาเคมีกันนะคะพวกเราอยู่ห้องวิทย์-คณิตพวกเราจะไม่ได้เรียนพวกศิลป์นะคะ"พออ.พูดจบก็บันยายเรื่องเคมีซะระเอียดเลยฉันก็จดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆและก็จดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เฮ้อหมดคาบซะทีเรียนตั้ง 4 ช.ม. แน่ะ
ตอนนี้ก็เวลา12.00แล้วสินะ เรียนคณิตอีก 1 ช.ม.ก็กลับบ้านได้และ อิอิ
"วันนี้ไม่ต้องไปกินข้าวนะเดี๋ยวเราไปห้างกัน"ฉันเอ่ยชวนแจนที่นั่นลองเคมีฉันอยู่
"อืมได้สิ"
ณ ห้างสรรพสินค้า เดอะมอล์
"ไหนน้าพี่ชายตัวดี"บอกว่าจะมาๆ
"แล้วพี่เค้าบอกเธอป่าวว่ากี่โมง"แจนถาม
"ป่าวอ่ะ อิอิ"
"กรรม....งั้นไปซื้อน้ำกินลองท้องก่อนละกันนะ"
"งืมๆๆ...ไปดิ"
"เอากีวี่2แก้วค่ะ"
พอซื้อน้ำเสร็จพวกเราก็เดินดูโน่นดูนี่ไปเลื่อยๆ
ตุบ!
อะไรเนี่ยเดินไม่ดูเลย
"เดินภาษาอะไรเนี่ยไม่ดูตาม้าตาเรือเลย"ฉันต่อว่าฮือๆๆกีวี่ฉัน
"อ้าวฉันต่างหากที่ควรเป็นคนถามเธออ่ะ"กำซะงั้น
"โทษ...ไปละนะ เอ่อมีรัยเสียหายหรือป่าว"
"มีดิสมุดฉันเนี่ยเปียกกีวี่ของเธอหมดแล้ว การบ้านฉันนั่งลอกแทบตาย"
"เดี๋ยวฉันทำให้ใหม่ละกัน"
"ไม่ได้!"
อ้าวแล้วจะตะคอกทำไมล่ะ
"แล้วจะให้ฉันทำยังไง"
"ไปกินข้าวกับพวกเราแล้วเธอเลี้ยง"
"อืมก็ได้"ว่าแล้วอีตาหน้าหนานี่ก็พาพวกเราไปที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งแพงแน่เลย หน้าตาก็ดูดีนะถ้าทางน่าจะคนมีตังแต่งกชะมัดเลย ฉันก็ตัวสั่นเดินจูงมือกับแจนมา หง่ะแจนจะช่วยฉันออกค่าอาหารไหมนี่ กำกำๆๆ
ณ ร้านอาหาร
"เฮ้ยพาใครมาวะหน้าตาคุ้นๆหว่ะ เฮ้ยไอ้ฮิวหรือว่าแฟนวะ"
"เออ...มั้ง"
"เฮ้ยโฟร์มาได้ไงอ่ะมาๆนั่งกินข้าวกันโทษลืมไปเลยว่าเปลี่ยนสถานที่พอดีไอ้ฮิวมันไปไหนไม่รู้บอกว่าอยากกินรัยไม่รู้มันเลยไป รู้จักกันแล้วใช่มะงั้นไม่ต้องแนะนำ"
"ป่าวค่ะ...พี่ฟิวส์ออกค่าอาหารไปด้วยแล้วกันโฟร์กับแจนไปแล้วนะตังไม่มี"
"เฮ้ย...ฮิวไปทำรัยมาวะแกเห็นน้องสาวฉันเมื่อเช้าก็น่าจะรู้นิ่ว่าน้องฉันเดี๋ยวมันเอาไปฟ้องแม่ฉันซวย"
"ป่าวตอนที่แกไปหาน้องแกน่ะฉันไปรอหน้าโรงเรียน สรุปนี่น้องสาวแกใช่มะ ดีดีจะกลับก็เอาการบ้านไปลอกให้เสร็จสับพรุ่งนีฝากฟิวส์มานะ"
"ก็ได้...ป่ะแจน"ว่าแล้วฉันหยิบสมุดของนายฮิวมาแล้วก็โทรเรียกแม่มารับกลับบ้าน ก่อนกลับก็ไปส่งแจนก่อน
ที่บ้าน
"วันนี้กินข้าวเเล้วใช่ไหม...เดี๋ยวออกไปรับพี่เฟิร์สกับแม่นะพี่เค้ากลับมาจากอเมริกาแล้ว"
"หม่ค่ะจะนั่งทำการบ้านค่ะ"
"อืมงั้นก็ได้"
เวรกรรมพี่เฟิร์มมาก็ดีสิจะได้นอนกับพี่เฟิร์สซะทีเบือ่าแล้วฟิวส์ขี้งกๆๆๆๆ ขอนอนด้วยทำเป็นหวง อย่าเข้าใจผิดนะบ้านฉันมี3ห้องนอนอ่านะ พี่เฟิร์สเนี่ยเป็นผู้หญิงอ่านะ แม่ก็ให้นอนกลับพี่เฟิร์สตั้งแต่เด็ก แต่พอพี่เฟิร์สไปเรียนเสริมต่อที่อเมริกาฉันก็ต้องไปนอนกับพี่ฟิวส์
"ฮ้าว...เมื่อไหร่แม่จะมาฟิวส์ก็ยังไม่กลับ"
หลับก่อนน้า ง่วง.....zZzZzZzZ
************************************************
เรื่องจะเป็นยังไงติดตามตอนใหม่นะคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น