คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : บทที่ 17 ฐานันดรอันแท้จริง!
บทที่ 17 ฐานันดรอันแท้จริง!
“ มิเกล!!! ระวัง!!! ” รินตะโกนเตือนเธอสุดเสียง มิเกลตกใจจนต้องหันไปดู
“ !!! ” เธอเบิกตากว้าง ร่างของรินที่รับดาบแทนเธอทำให้เลือดสีแดงฉานไหลทะลัก พร้อมกับอัญมณีสีทองอำไพที่แหลกสลาย!!! ว่ากันว่า..อัญมณีของผู้ที่ปลดผนึกอาวุธ...คือชีวิต!
“ ริน!!! ” รินลงไปนอนแน่นิ่งอยู่กับพื้น ดาบในมือของเชียน่ายังคงมีเลือดสีแดงแซมอยู่ประปราย
“ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ” ไลล่าระเบิดเสียงหัวเราะอย่างสะใจราวกับได้ของเล่นชั้นดี ตอนนี้มิเกลโกรธจนไม่เหลือสติไว้อีกแล้ว!
“ ศาสตราแห่งข้าจงสดับ ในนามแห่งข้า มิเกล แฟนเทเซีย ผู้เป็นนายแห่งเจ้า จงเผยร่างของเจ้าออกมาต่อหน้าข้า!!! ” แสงสีทองเรืองรองแผ่ไปทั่วพื้นที่ เลือดในกายของเธอค่อยๆหลอมรวมจนกลายเป็นคทาสีทองที่มีโลกสีเขียวสดสลอยเด่นและประดับด้วยคริสตัลต่างๆดูงดงามและสูงส่ง มิเกลถูกห่อหุ้มด้วยแสงสีทองเรืองรอง มาคัสและฟรานก็ดูเหตุการณ์อยู่ไม่ห่าง พวกเขาตกใจมากเมื่อเห็นเรื่องราวมันกลับตาลปัตรไปหมด มิเกลและไลล่าเป็นใครนั้นคือคำถามที่อยู่ในหัวของพวกเขาตอนนี้ ส่วนฟรานก็มองดูรินด้วยความเป็นห่วง เขาไม่อยากสูญเสียเธอไปอีกแล้ว!
ภายในความมืดที่ไร้ขอบเขต มิเกลลอยเคว้งคว้างอยู่ท่ามกลางความมืด เธอกลัวเหลือเกิน ฉับพลันก็มีแสงสีทองเรืองรองปรากฏขึ้น เมื่อแสงจางหายก็ปรากฏเป็นร่างของหญิงสาวผมสีทอง ดวงตาสีทองดูทรงอำนาจ ใบหน้างดงามผุดผาดเกินใครดูสูงส่งและสง่างาม
“ เธอ..เป็นใคร? ” มิเกลถามอย่างไม่ค่อยแน่ใจ
“ เราคือเจ้า เจ้าคือเรา ” เสียงทรงอำนาจนั้นเอ่ยขึ้น มิเกลสงสัยหนักขึ้นไปอีก
“ หา? ” มิเกลครางออกมาอย่างไม่ค่อยเชื่อนัก จะเป็นคนคนเดียวกันได้ยังไง!!?
“ เราคือ มหาเทพสูงสุด มิคาเอล ดิ ราฟาเอล และเจ้าคือตัวตนของเรา... ” ความทรงจำมากมายต่างหลั่งไหลเข้ามาในสมองของมิเกลอย่างรวดเร็ว หากว่าเธอคืองค์มหาเทพจริง เธอก็จะสามารถช่วยไลล่าได้ซินะ!
“ ไปกันเถอะ! ” มิเกลยื่นมือไปหาเธออีกคน
“ ปกป้องโลกนี้ไปด้วยกัน... ” แสงสีทองเรืองรองสาดส่องไปทั่วทุกสารทิศ มิเกลเข้าใจเจตจำนงแห่งการมีตัวตนของเธอแล้ว...
ร่างของมิเกลค่อยเปลี่ยนไปผมสีชมพูสดใสแปรเปลี่ยนเป็นผมสีทองเรืองรองราวกับพระอาทิตย์ ดวงตาสีทองนั้นเปล่งประกายลุ้มลึกราวกับทองคำ ชุดสีขาวบริสุทธิ์นั้นช่างงดงามล้นเหลือ รูปร่างที่สองเทพหนุ่มต่างคิดถึงและเฝ้ารอ รอยยิ้มอันงดงามและสว่างไสวถูกจุดขึ้น
“ องค์มหาเทพ!!! ” ศาสตราจารย์รูดอฟและอีริคต่างขานนามอย่างแสนยินดี
“ เจสสิก้า! เหตุใดเจ้าถึงต้องทำเช่นนี้? ” องค์มหาเทพตรัสถามด้วยความเคลือบแคลงใจ
“ หึ! เจ้าคิดว่าเจ้าจะทำใจฆ่าข้าได้อย่างนั้นหรือ...มหาเทพ! ” เจสสิก้าพูดพลางเร้นกายจากไปในความมืด ทิ้งไว้เพียงเสียงหัวเราะอันดังกึกก้องเพียงเท่านั้น มิเกลค่อยๆลอยต่ำลงมาจนเท้าแตะพื้นอย่างสง่างาม มิเกลปรายตามองไปยังฟรานที่เขย่าร่างของรินอย่างเอาเป็นเอาตาย
“ องค์มหาเทพ! ” เสียงของอีริคเอ่ยเตือน แต่มิเกลไม่สนใจจะฟังจริงอยู่ที่เธอเป็นถึงองค์มหาเทพแต่การฝืนชะตานั้นเป็นไปได้ยาก แต่รินคือเพื่อนและลูกของเธอ ลูกที่เกิดจากความรักของเธอ ดังนั้นเธอจะไม่ยอมให้ใครเป็นอะไรไปอีกแล้ว!!! แต่ก่อนอื่นเธอต้องทำอะไรกับร่างของเชียน่าที่ยังไร้สติอยู่เสียก่อน!
“ เชียน่า! ” เชียน่าชะงักไปซักครู่ก่อนจะค่อยหันมาหามิเกล
“ มะ...มิเกล!!! ” เชียน่าโดนไลล่าบอกว่าจะพามาหามิเกล เธอจึงทำตามแต่เธอก็สลบไปซะก่อน แต่ก่อนที่จะได้พูด เชียน่าก็รู้สึกเจ็บจนเกินบรรยาย ก่อนที่เธอจะสลบไปอีกครั้ง เหลือไว้เพียงร่างที่ไร้สติอีกครั้ง!
“ ฉันจะต้องช่วยเธอให้ได้! เชียน่า!!! ” มิเกลรับการโจมตีทุกอย่างเพื่อไม่ให้ร่างของเชียน่าได้รับบาดเจ็บ และเธอเองก็ไม่อยากที่จะบาดเจ็บตอนนี้ ภารกิจของเธอยังไม่จบ!!!
_______________________________________________
ขอโทษที่สั้นไปหน่อยค่ะ 555+
ความคิดเห็น